Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2022

Δέν εἶναι ἐγκρατής ἐκεῖνος πού τρέφεται μέ λογισμούς, Ἀββᾶ Μάρκου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_274. Δεν είναι εγκρατής εκείνος που τρέφεται με λογισμούς, Αββά Μάρκου - Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 1-3-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Γράμμα τοῦ Ρουμάνου Ὁμολογητοῦ Βαλέριου Γκαφένκου ἀπό τήν φυλακή


Άγιος Βαλέριος Γκαφένκου (Ρουμάνος Ομολογητής)

Γράμμα του Ρουμάνου Ομολογητού Βαλέριου Γκαφένκου από την φυλακή

29 Ιανουαρίου 1946

Η ζωή είναι διαφορετική από όπως τη φαντάζονται οι άνθρωποι. Και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι διαφορετικός από ο,τι φαντάζεται αυτός ότι είναι. Η αλήθεια είναι όντως διαφορετική από το πως την θεωρεί συνήθως ο ανθρώπινος νους.

Θέλω να είμαι ειλικρινής και ανοιχτός μέχρι τα βάθη της ψυχής μου. Με το πρώτο βήμα που έκανα στη φυλακή αναρωτιόμουνα γιατί είχα φυλακιστεί.

Στο κοινωνικό επίπεδο πάντα με θεωρούσαν πολύ καλό, ένα παράδειγμα ηθικής αγωγής. Αν βρισκόμουν σε σύγκρουση με κάποιον, θα ήταν μόνο για την αλήθεια.

Μετά από πολλή ανησυχία και πολύ πόνο, όταν το ποτήρι των βασάνων είχε γεμίσει, ήρθε μια άγια ημέρα, τον Ιούνιο του 1943, όταν έπεσα με το πρόσωπο στο έδαφος, γονατισμένος, με συντετριμμένη καρδιά, κλαίγοντας με λυγμούς. Παρακαλούσα τον Θεό να μου δωρίσει το φως. Εκείνη την περίοδο είχα χάσει όλη την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους. Ένιωθα ότι βρισκόμουν στην αλήθεια. Αλλά τότε γιατί υπέφερα; Στην ψυχή μου, κάποτε γεμάτη από ενθουσιασμό, παρέμεινε μόνο η αγάπη. Κανένας δε με καταλάβαινε.

Ἡ Παναγία ἡ Πληκαδιώτισσα


Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΛΗΚΑΔΙΩΤΙΣΣΑ

Τη 16η του μηνός Φεβρουαρίου στην Κόνιτσα επιτελείται σύναξη και ετήσια πανήγυρη, που τιμά την Υπεραγία Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία, της οποίας η εικόνα βρέθηκε στο χωριό Πληκάτι (της Κόνιτσας).

Διαβάστε το γραπτό κείμενο (1976) του αείμνηστου Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Μοναχού Γεράσιμου Μικραγιαννανίτη (+1991) εκ Δρόβιανης Βορείου Ηπείρου, για το πώς βρέθηκε η Ιερά Εικόνα της Παναγίας στο Πληκάτι Κονίτσης.

Στίχοι:
Ἡ Θεία Εἰκόνα τῆς Ἁγνῆς Θεοτόκου, ποὺ βρίσκεται στὸ Πληκάτι, ἔχει δοξασθεῖ μὲ θαύματα.
Τὴν 16η (τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου) τιμῶ τὴν δόξα τῆς Εἰκόνας τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ.

Ακολουθεί το κείμενο:
Αὐτὴ ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου βρίσκεται στὸ χωριὸ Πληκάτι, τὸ ὁποῖο εἶναι κοντὰ στὴ Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου. Εἶχε κρυφτεῖ ἀπὸ παλιά, ἄγνωστο πότε, κάπου στὸ δάσος, καὶ φανερώθηκε ἔτσι, ὅπως παρακάτω θὰ ἀναφέρουμε.

Πρὶν ἀπὸ διακόσια χρόνια περίπου, κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ἔβοσκαν τὰ πρόβατά τους σὲ μιὰ δασώδη περιοχή, ποὺ τὴν ὀνομάζουν “Πετσιλέπη” καὶ βρίσκεται νότια τοῦ χωριοῦ “Ἀετομηλίτσα”, παλιὰ “Δέντσικο”.

Οἱ βοσκοὶ ἔβλεπαν γιὰ συνεχόμενες νύχτες στὸ ἀπέναντι δάσος νὰ λάμπει ἕνα φῶς, ποὺ τοὺς δημιουργοῦσε πολὺ φόβο καὶ ὑποπτεύονταν ὅτι ἐκεῖ ἦταν λημέρι κακοποιῶν.

Τὸ φῶς φαινόταν συνέχεια καὶ σταθερὰ καὶ οἱ βοσκοὶ ἀναθάρρησαν καὶ πλησίασαν γιὰ νὰ δοῦν τὶ συνέβαινε, ἀλλὰ κανένα σημάδι δὲ βρῆκαν, ἄν καὶ πήγαιναν στὸ σημεῖο ἀρκετὲς μέρες. Ἐπειδὴ ἀποροῦσαν μὲ τὸ φῶς, σκέφτηκαν νὰ τοποθετήσουν στὸ σημεῖο, ποὺ ὑπολόγιζαν ὅτι φαινόταν τὸ φῶς, μία ποιμενικὴ γκλίτσα, ὥστε νὰ τὴ βλέπουν ἀπὸ μακριά. Ἔτσι τὴν ἑπομένη νύχτα βρῆκαν τὸν τόπο ποὺ συνέβαινε τὸ γεγονός.

Τὸ πρωὶ ἔφτασαν βιαστικὰ στὸ σημεῖο ποὺ παρατηροῦσαν τὸ φαινόμενο καὶ ἔψαξαν μὲ πολλὴ προσοχὴ καὶ βρῆκαν τὴν ἁγία Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου νὰ στέκεται ὄρθια σὲ ἕνα κέδρο. Γέμισε ἡ καρδιά τους ἄφατη χαρά · τὴν προσκύνησαν μὲ εὐλάβεια, τὴν πῆραν στὰ χέρια τους σὰν πραγματικὸ πολύτιμο θησαυρὸ καὶ τὴν μετέφεραν στὸν καταυλισμό τους. Ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφοῦ τὴν τοποθέτησαν σὰν ἱερὸ φορτίο σὲ μιὰ ἰσχνότατη φοράδα, χωρὶς καθυστέρηση, τὴν πῆγαν στὸ Πληκάτι.

π. Πέτρος Χιρς – Πνευματικά τά αἴτια τῆς αἵρεσης, δέν γεφυρώνεται τό χάσμα μέ διάλογο.


ΟΙ ΙΟΥΔΑΪΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

Ομιλεί ο π. Πέτρος Χιρς

Φρονώ ότι πολλοί άνθρωποι δεν σκέφτονται ότι ακόμη και στην εποχή των Αποστόλων είχαμε γνωστικούς και χιλιαστές και άλλους αιρετικούς που εναντιώνονταν στην Εκκλησία. Πάντα έτσι ήταν. Είχαμε τους Ιουδαϊστές που κυνηγούσαν τον Παύλο. Και οι άνθρωποι σήμερα, οι οποίοι επί το πλείστον δεν είναι πολύ ευαίσθητοι στα ζητήματα της Πίστεως, θα έτρεχαν μακριά από την σύγχρονη παναίρεση του οικουμενισμού εάν κατανοούσαν την ευαισθησία που έδειχναν οι Απόστολοι στις διδασκαλίες των αιρετικών και την παρουσία των αιρετικών.
Να δώσω ένα παράδειγμα …πόσο περισσότερο απέρριψε ο Παύλος τους Ιουδαϊστές οι οποίοι με τα σημερινά στάνταρ δεν θα θεωρούνταν καθόλου μεγάλοι αιρετικοί. Στην πραγματικότητα θα συμμετείχαν ενεργά στην οικουμενική κίνηση και θα θεωρούνταν κοντινοί με τους Ορθοδόξους επειδή οι διαφορές τους δεν (θα) ήταν μεγάλες -αποδέχθηκαν τον Χριστό. Εννοώ, ήταν όντως σημαντικές οι διαφορές αλλά μέσα στο σύγχρονο πλέγμα των διαφορών πιθανότατα να θεωρούνταν μικρές.
Ο Παύλος όμως λέει για αυτούς… για παράδειγμα, εκείνους που ήθελαν να διατηρήσουν την περιτομή και άλλες διδασκαλίες της Παλαιάς Διαθήκης, που ήταν αφοσιωμένοι σε πράγματα τα οποία η Εκκλησία έκρινε περιττά, πεπληρωμένα, ότι ήταν τύποι, ότι είχαν εκπληρωθεί στο Βάπτισμα και στον Χριστό οπότε δεν χρειαζόταν να παραμείνουν. Η επιμονή τους αυτή να τα διατηρήσουν θα μπορούσε σήμερα να χαρακτηρισθεί ως κάτι επιφανειακό, αλλά ο Απόστολος Παύλος λέει ότι κηρύττουν έτερο Ευαγγέλιο.

Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς: Ὁ νοῦς ἀποκτᾶ τή χάρη μέ τά ἅγια μυστήρια καί τίς ἁγίες ἀρετές

Ο νους αποκτά τη χάρη με τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές. Έτσι η προσευχή με την αγία της δύναμη χαριτώνει το νου και ο νους που έλαβε την ποιότητα της προσευχής γεννά και κατευθύνει κάθε λογισμό του στους θείους δρόμους, για να μη συντριβεί ποτέ σε ζοφερά αδιέξοδα. Το ίδιο και η αγάπη με την αγία της δύναμη χαριτώνει το νου και ο άνθρωπος ευαγγελίζεται και πραγματώνει τη χριστοειδή αγάπη σ’ όλους τους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα και όλη την κτίση. Έτσι και η ταπείνωση, και η πραΰτητα, και η νηστεία και όλες οι άλλες ευαγγελικές αρετές, κάθε μια με την αγία της ενέργεια χαριτώνει το νου, και μ’ αυτό τον τρόπο τον μεταμορφώνει, τον αγιάζει, τον χριστοποιεί, τον θεώνει, τον θεανθρωποποιεί, τον αθανατοποιεί, τον αιωνιοποιεί και έτσι ζει με χαρά και αγαλλίαση για το αιώνιο μέσα στο χρόνο, για το θείο μέσα στο ανθρώπινο, για το θεανθρώπινο ανάμεσα στους ανθρώπους· ζει για τον Κύριο Ιησού Χριστό και μέσα στο χρόνο και στην αιωνιότητα και με όλη την ύπαρξή του δέχεται την αιώνια θεία Σοφία που μας έχει δοθεί με τη Θεία Αποκάλυψη.
Πράγματι, ποιος νους ανθρώπινος και ποια ανθρώπινη διάνοια ή ποια γνώση μπορεί να γνωρίσει και να εισδύσει στο πανάγιο μυστήριο της σώζουσας Εκκλησίας, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ολόκληρος ο Θεάνθρωπος Χριστός με όλες Του τις θείες και θεανθρώπινες τελειότητες και πραγματικότητες; Διάνοια ανθρώπινη και νους ανθρώπινος με οποιοδήποτε ανθρώπινο μέσο δεν μπορούν να συλλάβουν και πολύ περισσότερο να περιλάβουν την άπειρη πραγματικότητα της θεανθρώπινης οικονομίας της σωτηρίας, που βρίσκεται όλη στο Θεανθρώπινο σώμα της Εκκλησίας του Χριστού.

Γέροντας Γρηγόριος: «Ἐμεῖς στεκόμαστε μπροστά στόν θάνατο μέ κάποιο φόβο, καί φυσικά ἡ αἰτία εἶναι ὅτι ἡ ζωή μας δέν εἶναι σάν τήν ζωή τῶν πρώτων Χριστιανῶν»

«Ὁμιλίες Γέροντος Γρηγορίου - Β'», (2021) Μεταμόρφωσις Χαλκιδικῆς: Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος».

Γιατί εἶναι εὐλογία, εἶναι εὐεργεσία, εἶναι ζωή. Αὐτός ὁ θάνατος γι' αὐτούς εἶναι ζωή. Ἔτσι τό ἔβλεπαν οἱ πρῶτοι Χριστιανοί.
Ἀλλά γιά νά καταλάβουμε γιατί μποροῦσαν καί ἀντιμετώπιζαν ἔτσι τόν θάνατο, πρέπει νά δοῦμε τήν ζωή, τήν ἐδῶ ζωή, τήν ἐπίγεια ζωή τῶν πρώτων Χριστιανῶν. Ἐάν δοῦμε πῶς ζοῦσαν, θά καταλάβουμε γιατί τόν ἀντιμετώπιζαν ἔτσι τόν θάνατο, πού γι' αὐτούς ἦταν ζωή, δέν ἦταν θάνατος.
... το νά θρηνεῖ ἐπί πολύ γιά τόν θάνατο -ἔφυγε κάποιος δικός μας-, τό νά θρηνεῖ καί νά χτυπιέται αὐτό σημαίνει ὅτι ἔχει σοβαρά ἁμαρτήματα ανεξὁμολόγητα. Γι' αὐτό καί τόν ἀντιμετωπίζει κατ' αὐτόν τόν τρόπο. Γι' αὐτό θά πρέπει... νά τακτοποιηθεῖ, ἄν θέλει τό συμφέρον τῆς ψυχῆς του.
... Ἐμεῖς στεκόμαστε μπροστά στόν θάνατο μέ κάποιο φόβο, καί φυσικά ἡ αἰτία εἶναι ὅτι ἡ ζωή μας δέν εἶναι σάν τήν ζωή τῶν πρώτων Χριστιανῶν.

Γέροντα, τί βοηθάει νά μαλακώση ἡ καρδιά μας;

Γέροντα, τι βοηθάει να μαλακώση η καρδιά μας;
– Για να μαλακώση η καρδιά μας, πρέπει να έρθουμε στην θέση όχι μόνον των άλλων ανθρώπων αλλά και των ζώων, ακόμη και του φιδιού.
Να σκεφθούμε:

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1-3-2022

https://youtu.be/sLIsUXs6HCs
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 1-3-2022

Οἱ φύλακες ἅγιοι ἄγγελοι τῆς μοναχῆς



https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/02/blog-post_829.html

1 Μαρτίου. Τρίτη τῆς Τυρινῆς. Τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Εὐδοκίας τῆς ἀπό Σαμαρειτῶν. Μαρκέλλου καί Ἀντωνίνης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. τῆς τυροφάγου (Ἰούδα, 1-10).

Ιου. 1,1             Ἰούδας, Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφός δὲ Ἰακώβου τοῖς ἐν Θεῷ πατρὶ ἡγιασμένοις καὶ Ἰησοῦ Χριστῷ τετηρημένοις κλητοῖς·

Ιου. 1,1                       Εγώ ο Ιούδας, δούλος του Ιησού Χριστού, αδελφός δε του Ιακώβου, προς τους κεκλημένους εις την χριστιανικήν πίστιν, οι οποίοι έχουν αγιασθή από τον Θεόν και Πατέρα και έχουν διαφυλαχθή από τον κίνδυνον και τον μολυσμόν της αμαρτίας προς χάριν του Ιησού Χριστού,

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible