Ἂς ἐμπιστευθουμε τὴν θεία Πρόνοια καὶ ἂς μὴ γινόμαστε εὔκολα διδάσκαλοι τῶν ἀλλων. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἂς ἐμπιστευθουμε τὴν θεία Πρόνοια καὶ ἂς μὴ γινόμαστε εὔκολα διδάσκαλοι τῶν ἀλλων-Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 28-1-2024 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ, 30-1-2024

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ, 30-1-2024 

https://www.youtube.com/live/6G0e6_PvUV4?si=cvDEdswt9FlOUfIK

Ἡ φύλαξη τοῦ νοῦ μας καὶ ἡ ὑπέρμετρη ἐνασχόληση μὲ τὰ βιοτικά, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ φύλαξη τοῦ νοῦ μας καὶ ἡ ὑπέρμετρη ἐνασχόληση μὲ τὰ βιοτικά-Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Α',

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 21-1-2024 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὕψιστη τιμὴ νὰ μαρτυρήσεις γιὰ τὸν Χριστό -κάθε ἁμάρτημα εἰναι ἕνα καρφὶ στὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Στὸν Ζακχαῖο, Ἁγ. Ἀμφιλοχίου ἐπ. Ἰκονίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Στὸν Ζακχαῖο, Ἁγ. Ἀμφιλοχίου ἐπ. Ἰκονίου, 28-1-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἀνήθικος τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο δημιουργοῦνται οἱ κυτταρικὲς σειρες γιὰ τὸ διαβόλιο!, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Παναγία Πεταλιδιώτισσα (στή γενέτειρα τοῦ Ὁσίου Βησσαρίωνα)

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΕΤΑΛΙΔΙΩΤΙΣΣΑ (Στην γενέτειρα του Οσίου Βησσαρίωνα)

Το Πεταλίδι είναι η γενέτειρά του Οσίου πατρός ημών Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου.Στο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής και ενώπιον της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Πεταλιδιωτίσσης, ο μικρός τότε Ανδρέας Κορκολιάκος και μετέπειτα Όσιος Βησσαρίων, βαπτίσθηκε, γαλουχήθηκε πνευματικά και έμελλε να λάβει την κλήση από τον Κύριο, αφού ο Ναός και το Εικόνισμά Της αποτελούσαν το πνευματικό του καταφύγιο στα παιδικά και νεανικά του χρόνια.

Μεγάλη εὐλογία λαμβάνει ὁ εὐλαβὴς προσκυνητὴς, ὅταν φθάσει στὸν Θεομητορικὸ Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας τῆς Πεταλιδιωτίσσης καὶ προσκυνήσει στὸν θρόνο της, τὴν ἱερὰ καὶ χαριτόβρυτη Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.

Τὸ Πεταλίδι εἶναι μία μικρὴ κωμόπολη στά δυτικά τοῦ Μεσσηνιακοῦ κόλπου, ἡ ὁποία σοῦ δίνει τή δυνατότητα νὰ ταξιδεύεις μὲ τὴ σκέψη καὶ τὴ ματιά σου καὶ συγχρόνως σοῦ προσφέρει ἕνα ὄμορφο φυσικὸ περιβάλλον.

Η ἱστορία τοῦ τόπου ἀνάγεται στὴν ὁμηρικὴ ἐποχή, καθώς βρίσκεται κτισμένη ἐπάνω στά ἐρείπια τῆς ὁμηρικῆς Αἰπείας καὶ τῆς ἀρχαίας Κορώνης.

Στήν περιοχή τοῦ Πεταλιδίου, μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἐγκαθίστανται Μανιάτες καὶ ἀπὸ τὸ 1833 οἱ νέοι αὐτοί κάτοικοι ἄρχισαν νὰ κτίζουν τὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας καὶ τὶς πρῶτες κατοικίες τους. Ὁ Ναὸς περατώθηκε καὶ ἐγκαινιάσθηκε, τὸ ἔτος 1835, ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο Μεσσήνης Ἰωσήφ. Τὸν λαμπρὸ αὐτὸ Ἱερὸ Ναὸ κοσμοῦν σήμερα τρία ἱερὰ κειμήλια:

α) ἡ χαριτόβρυτος Εἰκών τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἡ ἐπονομαζομένη Πεταλιδιώτισσα,

β) ἕνα Ἱερὸ Ἀντιμήνσιο τό ὁποῖο χρονολογεῖται ἀπό τὸ ἒτος 1837 καὶ γ) τεμάχιο Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, τὸ ὁποῖο προσέφερεν ὡς εὐλογία, ὁ Ἡγούμενος τῆς

Ἱερᾶς Μονῆς Αἰμυαλῶν τὸ ἒτος 2015.

Ἰδιαίτερη, ὃμως, τιμὴ ἀποδίδουν οἱ εὐλαβεῖς πιστοὶ στὴν Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου τῆς Πεταλιδιωτίσσης.

Στιγμές χάριτος μέ τόν Ἅγιο Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη τοῦ Νικολάου Μπαλδιμτσῆ - Ἰατροῦ

Τὰ λόγια του, ἦταν σίγουρα, ἦταν βέβαια, ἦταν πειστικά. Δὲν χρειάζονταν οὔτε διευκρινίσεις, οὔτε δευτερολογίες. 

Ἔτσι, μιὰ φορὰ ἀπὸ τὴν ἀντανάκλαση τῆς Χάριτος ποὺ εἶχε ὁ Γέροντας, αἰσθάνθηκε ἡ ψυχή μου πόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀχαριστία μου στὶς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. 

Ὁ Γέροντας ἀμέσως μοῦ ἔδωσε τὴν ἀπάντηση ὑπομειδιῶντας καὶ λέγοντας: «ἰσαρίθμους γὰρ τῆ ψάμμω ὠδάς, ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε, οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν...». 

Ἄλλη φορά, μόλις τελείωσα τὴν ἐξέταση καὶ νοσηλεία του, κάθισα δίπλα στὸ κρεβατάκι του. 

Ὁ Γέροντας μὲ κρατοῦσε ἀπὸ τὸ χέρι, χωρὶς νὰ μιλάει. 

Ἐγώ, ἐκείνη τὴ στιγμή, εἶδα ὅλη τὴ ζωή μου, ὅλα τὰ πάθη μου καὶ τὶς ἁμαρτίες μου καὶ ἡ ψυχή μου ἔκλαιγε νοερὰ γιὰ τὸ πόσο λύπησα τὸ Χριστό. 

Ἀφοῦ πέρασε πολὺ ὥρα σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση, γυρίζει ὁ Γέροντας καὶ μοῦ λέει: 

-Καλὸ ἦταν κι αὐτό! 

Κατάλαβα ὅτι περίμενε κάτι ὑψηλότερο, ὅπως ἡ εὐγνωμοσύνη καὶ ἡ ἀγάπη σὰν τὸν πατέρα ποὺ θέλει τὸ παιδί του νὰ τὸ δεῖ ἄρχοντα. 

Ἀλλὰ ποῦ τέτοια κατάσταση! 

Ἕνα βράδυ ὁ Γέροντας μὲ ἔβαλε νὰ κοιμηθῶ στὸ κελί του, στὸ κρεβάτι του. 

Τὸ παραπλανητικὸ ἐπιχείρημα γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν παιδιῶν ποὺ μεγαλώνουν μὲ ὁμοφυλόφιλους

Τὸ παραπλανητικὸ ἐπιχείρημα γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν παιδιῶν ποὺ μεγαλώνουν μὲ ὁμοφυλόφιλους

Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Δικηγόρος

«Καὶ γιατί δὲν ἔχουν ἴσα δικαιώματα; ...Μία μητέρα ἡ ὁποία συζεῖ μὲ τὴ σύντροφό της, ἔχει καρκίνο καὶ μπορεῖ νὰ πεθάνει. Ἐὰν συμβεῖ αὐτό, ἡ σύντροφός της δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα στὸ παιδί. Κανένα δικαίωμα. Τὸ παιδὶ αὐτὸ θὰ πάει σὲ ἵδρυμα» Κ. Μητσοτάκης

Ἡ γονικὴ μέριμνα ἀποδίδεται στοὺς φυσικοὺς γονεῖς αὐτοδικαίως ἢ σὲ θετοὺς μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση.

Ἡ υἱοθεσία πρέπει νὰ ἀποβλέπει στὸ συμφέρον τοῦ υἱοθετημένου, κατὰ τὸ ἄρθρο 1542 τοῦ ΑΚ καὶ ὄχι στὶς ἐπιθυμίες του αἰτοῦντος. Ὅταν ἕνα παιδὶ υἱοθετεῖται ἀπὸ ἕναν μόνο ἄνθρωπο (γεγονὸς νόμιμο, ἀλλὰ ἠθικὰ ἀπαράδεκτο κατὰ τὴν ἄποψη τοῦ γράφοντος) καὶ ὄχι ἀπὸ ζεῦγος, ἐξετάζεται μόνο ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο ἀποδίδεται ἡ τεκνοθεσία καὶ ὄχι ὁ σύντροφός του ἢ οἱ μελλοντικοὶ σύντροφοί του. Ὁ αἰτῶν τὴν υἱοθεσία, περνάει ἀπὸ διαδικασία ἔγκρισης καὶ ἔκτοτε μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση εἶναι κατὰ πλάσμα δικαίου γονέας. Μὲ τὸ ἰσχῦον νομοθετικὸ πλαίσιο, ὁ ὁμόφυλος σύντροφός του, παρανόμως καὶ καταχρηστικῶς παριστάνει τὸν γονέα καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα στὸ παιδί, γιὰ τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει οὔτε φυσική, οὔτε τεχνητὴ γονικὴ μέριμνα.

Ἑπομένως, εἶναι παραπλανητικὸ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ μεγαλώνουν μὲ ὁμόφυλα ζευγάρια στεροῦνται τὸ δικαίωμά τους νὰ ἔχουν καὶ τοὺς δύο «γονεῖς» τους. Ἡ δικαστικὴ ἀπόφαση τῆς υἱοθεσίας ἀνέθεσε τὴ γονικὴ μέριμνα σὲ ἕναν γονέα καὶ ὄχι σὲ δύο.

«Ἡ Θεία Χάρις καί πῶς θά τήν λάβουμε» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου. 36ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Ἡ Θεία Χάρις καί πῶς θά τήν λάβουμε»

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου. 36ο Μέρος

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη στίς 04-10-2015

Συνεχίζουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τόν Ἅγιο Σιλουανό καί εἴμαστε στό κεφάλαιο πού ἔχει τίτλο: «Ἡ Χάρη καί ἡ δογματική συνείδηση πού γεννᾶ»[1] καί θά τό ἐξηγήσουμε τί σημαίνει δογματική συνείδηση καί τί σημαίνει Χάρη. Βέβαια, λίγο-πολύ, ξέρουμε τί θά πεῖ Χάρις. Εἶναι ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία λέγεται Θεία Χάρις καί ἡ ὁποία εἶναι μία κοινή ἐνέργεια τῶν τριῶν προσώπων, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος∙ ἀλλά εἶναι καί πολλές. Ἀνάλογα μέ τά ἀποτελέσματα πού ἔχει ἡ Χάρις, ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ νά λέγεται οὐσιοποιός Χάρις∙ εἶναι ἡ Χάρις ἡ ὁποία δίνει οὐσία, δίνει ὀντότητα σ’ αὐτά πού ὑπάρχουνε. Μπορεῖ νά λέγεται ζωοποιός Χάρις καί εἶναι ἡ Χάρις πού δίνει ζωή στά ζωντανά ὄντα, στά ζῶα, στά φυτά, στούς ἀνθρώπους. Μπορεῖ νά λέγεται σοφοποιός Χάρις∙ εἶναι ἡ Χάρις ἡ ὁποία δίνεται στά ὄντα ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἔχουνε σοφία, ἔχουνε λογική. Καί αὐτά εἶναι οἱ Ἄγγελοι καί οἱ ἄνθρωποι. Καί οἱ δαίμονες βέβαια, οἱ ὁποῖοι εἶναι Ἄγγελοι ἐκπεσόντες καί χρησιμοποιοῦν αὐτή τή Χάρη γιά τό κακό. Καί ὑπάρχει καί μία ἄλλη Χάρις πού λέγεται θεοποιός Χάρις, καί εἶναι αὐτή ἡ Χάρις πού μᾶς κάνει θεούς κατά χάριν καί ὄχι κατ’ οὐσίαν. Καί αὐτή ἡ Χάρις δίνεται στούς ἀνθρώπους -καί στούς Ἀγγέλους- ἀλλά σ’ αὐτούς πού θέλουν, ὄχι σ’ αὐτούς πού δέν θέλουν. Ἡ θεοποιός Χάρις εἶναι λοιπόν ἡ Θεία Χάρις τήν ὁποία μᾶς εὔχεται ὁ ἱερέας στή Θεία Λειτουργία καί λέει «ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη (εἴθε δηλαδή νά εἶναι) μετά πάντων ὑμῶν». Αὐτή ἡ Χάρις πού μᾶς εὔχεται ὁ ἱερέας εἶναι ἡ θεοποιός Χάρις. Γιατί τήν Χάρη τήν ἄλλη, τή οὐσιοποιό, τήν ἔχουμε. Δέν μᾶς ρώτησε ὁ Θεός, μᾶς τήν ἔδωσε. Μᾶς ἔδωσε δηλαδή τήν ὕπαρξη, τήν οὐσία. Τήν ζωοποιό Χάρη ἐπίσης μᾶς τήν ἔδωσε χωρίς νά μᾶς ρωτήσει, ἔχουμε ζωή. Τήν σοφοποιό Χάρη ἐπίσης μᾶς τήν ἔδωσε χωρίς νά μᾶς ρωτήσει. Μᾶς τήν ἔκανε δῶρο κι αὐτή. Ἔχουμε λογική, ἔχουμε σκέψη. Ἀλλά τήν θεοποιό Χάρη μᾶς ρωτάει. Μᾶς λέει, θέλεις νά γίνεις θεός κατά χάριν, θέλεις νά γίνεις ἅγιος; Αὐτό θά πεῖ θεός κατά χάριν. Καί ὅποιοι θέλουν, καί τό δείχνουν αὐτό στήν πράξη, ὄχι ἁπλῶς τό λένε μέ τά λόγια, δηλαδή ὅποιοι τηροῦν τίς ἐντολές, αὐτοί παίρνουνε τή Χάρη αὐτή.

«Στά γραπτά τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς ἡ λέξη Χάρις». Ὁ Ἅγιος Σιλουανός ἔχει ἀφήσει κάποια γραπτά, τά ὁποῖα σύν Θεῷ θά τά δοῦμε. Εἶναι γλυκύτατα, ὡραιότατα, στό δεύτερο μέρος τοῦ βιβλίου κατατεθειμένα. Καί ἐκεῖ, πολύ συχνά, ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Σιλουανός τή λέξη Χάρη. «Γιά τήν καλύτερη κατανόηση τῆς θεολογικῆς σημασίας τῆς λέξεως αὐτῆς θά ἐκθέσουμε πῶς ἀντιλαμβάνεται τήν Χάρη ὁ ὀρθόδοξος μοναχός (καί χριστιανός). Χάρις σημαίνει θεολογικῶς ἀγαθή δωρεά τοῦ Θεοῦ, χάρισμα τῆς Θείας ἀγαθότητος. Πρόκειται δηλαδή γιά τήν ἄκτιστη ὑπερκόσμια ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία εἶναι «Θεότητα»»[2],

29 Ἰανουαρίου. Ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου (†107). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας ιε΄ ἑβδ. Ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 11-16).

Γαλ. 2,11           Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν.

Γαλ. 2,11                    Οταν δε ήλθεν ο Πετρος εις την Αντιόχειαν, φανερά και κατά πρόσωπον του αντιστάθηκα και διεφώνησα μαζή του, διότι ήτο αξιόμεμπτος και αξιοκατάκριτος.

Γαλ. 2,12           πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ Ἰακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλε καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς.

Γαλ. 2,12                   Το γεγονός έχει ως εξής· Πριν έλθουν εις την Αντιόχειαν μερικοί από τους Χριστιανούς των Ιεροσολύμων, όπου επίσκοπος ήτο ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου, ο Πετρος συνανεστρέφετο και έτρωγε ελεύθερα μαζή με τους εξ εθνών Χριστιανούς. Οταν όμως ήλθαν εκείνοι, άλλαξε αυτός τακτικήν, απέφευγε τους εξ εθνών Χριστιανούς και εξεχώριζε τον ευατόν του, επειδή εφοβείτο μήπως σκανδαλίση τους εξ Εβραίων Χριστιανούς.

Παλαιοκαστρίτσας-Χῶρος ἱερός, μεθόριος οὐρανοῦ καί γῆς.

Ἡ Ἱερά Μονή Παλαιοκαστρίτσας, κατά τήν παράδοση καί σύμφωνα μέ τήν ἐγχάρακτη χρονολογία στήν πύλη της, ἱδρύθηκε τό 1228 ἀπό τόν μοναχό Εὐθύμιο Μήδα ἀπό τό χωριό Πάγοι, στόν τόπο πού εἶχε βρεθεῖ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου.

Ὡστόσο, ἡ παλαιότερη γραπτή μαρτυρία γιά τόν Ναό ἀνάγεται στό 1469 σέ συμβολαιογραφική πράξη πού συνέταξε ὁ νοτάριος καί ἱερεύς Στάμος Γουλῆς καί ἀναφέρεται στήν ἀνακαίνιση καί τήν ἁγιογράφηση τοῦ ναοῦ. Τό Καθολικό ὥς τά μέσα τοῦ 20ου αἰ. ἦταν συναδελφικός. Ἀνῆκε στήν ἀδελφότητα τῶν κτιτόρων, τῶν χωριῶν πού συνέβαλαν στήν ἵδρυσή του, ἄν καί ὁ ἀκριβής ἀριθμός τους δέν εἶναι γνωστός.

Θὰ πρέπει οἱ ἐπίσκοποι νὰ προχωρήσουν στὸν ἀφορισμό αὐτῶν ποὺ θὰ ψηφίσουν - νομοθετήσουν ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας!

Σύλλογος Ἱεροψαλτῶν Θεσσαλονίκης "Λυκοῦργος Πετρίδης"

Ἀκοῦμε τὸ τελευταῖο διάστημα ἀπὸ ἐπισκόπους, ἱερεῖς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς παράγοντες ὅτι καταδικάζουν τὸ γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων καθὼς καὶ τὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ αὐτούς. Εὖγε καὶ πολὺ καλὰ καὶ σωστὰ πράττουν. Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ πρέπει νὰ συνοδεύονται καὶ ἀπὸ τὸν ἀφορισμὸ αὐτῶν ποὺ θὰ ψηφίσουν-νομοθετήσουν ὑπὲρ τοῦ κοινωνικοῦ αὐτοῦ ἐγκλήματος, ἀφοῦ ἀφορίζω, σημαίνει χωρίζω, ξεχωρίζω. Αὐτοί, λοιπόν, θέλουν συνειδητὰ νὰ χωρίσουν - ξεχωρίσουν τοὺς ἑαυτούς τους, ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, νομοθετῶντας ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, υἱοθετῶντας δηλαδὴ ἀνωμαλίες καὶ διαστροφὲς τῶν λεγόμενων πολιτισμένων λαῶν τῆς δύσης. Γιὰ νὰ μὴν ἀποτελοῦν, λοιπόν, ὅλες οἱ παραπάνω... δηλώσεις τους (ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν) ἁπλῶς διπλωματικὲς ὑπεκφυγές, ἀλλὰ ὀρθὴ βιωματικὴ στάση, σύμφωνη μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, θὰ πρέπει οἱ ἐπίσκοποι νὰ προχωρήσουν στὸν ἀφορισμό τους, προκειμένου νὰ διαφυλάξουν ἀνόθευτη τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅμως τό κύριον τοῦ Θεοῦ μας εἶναι καί λέγεται Ἀγάπη»

«Ο πανάγαθος και πολυέλεος Θεός, αδελφοί μου, έχει πολλά και διάφορα ονόματα, λέγεται Φως και Ζωή και Ανάστασις. Όμως το κύριον του Θεού μας είναι και λέγεται Αγάπη»

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

https://proskynitis.blogspot.com/2024/01/blog-post_757.html