Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018

14. «Ἀπό ποῦ εἶναι οἱ ἀντίχριστοι;» (Α΄ Ἰωαν. 2, 19), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

14. «Ἀπό ποῦ εἶναι οἱ ἀντίχριστοι;» (Α΄ Ἰωαν. 2, 19), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 25-11-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ ὁδός πρός τόν οὐρανό (Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος)


Α’ Υπάρχει άραγε οδός η οποία από την γη να οδηγή τον άνθρωπο εις τον ουρανό;
Β’ Που ευρίσκεται αυτή η οδός;
Γ’ Εάν θέλουμε, πράγματι, να αναβούμε από την γη εις τον ουρανό, και να γίνουμε ουρανοπολίτες, συμπολίτες των Αγγέλων και Αγίων και οικείοι του Θεού, πρέπει να προτιμήσουμε την οδό της κατά Χριστόν αρετής, εξόχως δε την ταπείνωσι.
Πολλοί από τους ανθρώπους καταγίνονται σε διάφορες εφευρέσεις, τέχνες, επιστήμες και ανακαλύψεις. Εφεύραν μηχανές και επιστήμες διά των οποίων μεγάλες ευκολίες προσέφεραν εις την ανθρωπότητα. Εφεύραν τηλεγράφους, τηλέφωνα, ραδιόφωνα, ατμόπλοια, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, υποβρύχια, διά των οποίων διευκόλυναν τις συνεννοήσεις, τις ειδήσεις, τις συγκοινωνίες. Ωσαύτως η ιατρική επιστήμη εφεύρε πολλές και θαυμάσιες μεθόδους και τέχνες προς ταχεία και ασφαλή θεραπεία των ασθενών, αγνώστους εις το παρελθόν. Κανείς δεν φανταζόταν ούτε πίστευε από τις προγενέστερες γενεές ότι η επιστήμη κι οι διαφορές εφευρέσεις θα έφθαναν εις τόσο δυσθεώρητο ύψος.
Αλλά με όλες τις θαυμάσιες εφευρέσεις και ανακαλύψεις η σημερινή σοφία και επιστήμη αγνοήσασα ή και παραβλέψασα ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικός, αλλά και άυλος, δεν είναι σώμα, αλλά και ψυχή, επεδόθη μόνο εις τα υλικά και φαινόμενα. Προσπάθησε μόνο όσα είναι χρήσιμα, αναγκαία για το σώμα και την ύλη να γνωρίσει και αποκτήσει. Εφεύρε αυτοκίνητα, ατμόπλοια, αεροπλάνα προς σύντομη και εύκολη μετάβαση από πόλεως εις πόλη, από θαλάσσης εις θάλασσα, από μιας ηπείρου εις άλλη ήπειρο, και διαστήματα τα οποία διήνυαν οι άνθρωποι σε παλαιότερη εποχή εις έτη και μήνες σήμερα τα διανύουν σε ημέρες και ώρες. Δεν φρόντισε όμως να εφεύρει μέσα και μηχανές και μεθόδους διά των οποίων να μεταβαίνουν οι άνθρωποι από της γης εις τον ουρανό, από την πρόσκαιρη πατρίδα εις την αεί διαμένουσα.

Τό ἀστέρι πού φώτιζε στόν ὅσιο Ἰάκωβο (Τσαλίκη) γιά νά πάει στό Ἀσκητήριο!

 Για να ξεπεράσει τους πειρασμούς ο όσιος Ιάκωβος μα και να τιμήσει τον όσιο Δαβίδ (τον Γέροντα, τον εν Ευβοία), αποφάσισε να προσεύχεται τις νύχτες στο Ασκητήριο (του οσίου Δαβίδ), όταν δεν βρέχει πολύ και όταν δεν έχει πολύ χιόνι.

  Έκανε λοιπόν Εσπερινό στην Μονή, βράδιασε, αποσύρθηκαν οι άλλοι μοναχοί. Τα κλειδιά τα είχε ο ίδιος. Κανείς δεν επρόκειτο να βγει και κανείς να μπει.
Πήρε το ραβδάκι του, κλείδωσε τις πόρτες της Μονής και βγήκε από τη νότια.
Φανάρι-φακό, καθώς έλεγε, δεν είχε τότε… φτώχεια και των γονέων.
 
Περπάτησε στο μονοπάτι, δίπλα στο αυλάκι με τον νερό. Αγωνίστηκε ν’ ανέβει προς την Καστανιά.
Δεν είχε φεγγάρι και δύσκολο να βρει το μονοπάτι. Έπεφτε και σηκωνόταν. Είδε κι έπαθε. Μπήκε καμιά φορά στο μεγάλο δρόμο.
Εδώ εύκολα. Όταν μετά έστριψε δεξιά για το άλλο μονοπάτι, χάθηκε. Δεν ήξερε που πηγαίνει. Μπλέχτηκε σε βάτα, τρυπήθηκε, χτύπησε, χάθηκε στη χαράδρα.

Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπω σέ μία δαιμονισμένη

 Μια χήρα γυναίκα, Ζωή ονομαζόμενη, είχε δύο παιδιά: τον Δημήτρη και τον Αρσένιο. Ο δεύτερος αρρώστησε και πρήσθηκε το πρόσωπο του. Η Ζωή θλιβότανε όλο και περισσότερο. Ο Δημήτρης έφερε τον αδελφό του στον Άγιο. 

Ο Όσιος με ευχές και παρακλήσεις τον θεράπευσε. Ο Αρσένιος όμως τόσο πολύ γοητεύθηκε από την μοναχική ζωή, ώστε φόρεσε τα ράσα και έγινε εκεί Μοναχός. Ο Δημήτριος γύρισε και έφερε τα νέα στη μητέρα του. Εκείνη ήταν απαρηγόρητη, γιατί το παιδί της έγινε καλόγηρος.
Είπε μάλιστα σε μια μάγισσα να του κάμει μάγια και να τον βγάλουν από το Μοναστήρι.
 
Πράγματι! Έτσι και έγινε. Η μάγισσα έκανε τα μαγικά της. Μα να, που η Χάρις του Θεού δεν αφήνει τα δικά Του παιδιά. Ο παμπόνηρος δεν μπόρεσε να κάμει τίποτε. Ο δαίμονας που έστειλαν εκεί, δεν μπόρεσε να μπει στο Μοναστήρι. Τον έδιωχνε η Θεία Χάρις, που υπήρχε εκεί. Γύρισε, λοιπόν, ο Σατανάς και έπιανε την μητέρα του Αρσενίου από τον λαιμό, την έδερνε και έλεγε:

Κυριακή ΙΔ’ Λουκᾶ: Περί τοῦ τυφλοῦ (Θεοφύλακτος ἀρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας)

  (Λουκ. ιη΄35-43)

Κεφάλαιον ιη΄

«Ὅταν πλησίαζε στὴν Ἱεριχώ, κάποιος τυφλὸς καθόταν στὸ δρόμο καὶ ζητιάνευε. Κι ὅταν ἄκουσε κόσμο νὰ περνᾶ, ρωτοῦσε τί σήμαινε αὐτό. Τοῦ εἶπαν ὅτι περνοῦσε ὁ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος. Τότε φώναξε δυνατά· Ἰησοῦ, Γιέ τοῦ Δαυΐδ σπλαχνίσου με. Στάθηκε ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε νὰ τὸν φέρουν κοντά του. Τὸν ἔφεραν καὶ τὸν ρώτησε. Τί θέλεις νὰ τοῦ κάμω; Κι αὐτὸς εἶπε· Κύριε, νὰ ξαναδῶ. Κι ὁ Κύριος τοῦ εἶπε· ξαναδές· ἡ πίστη σου σ’ ἔσωσε. Βρῆκε ἀμέσως τὸ φῶς του καὶ τὸν ἀκολούθησε δοξάζοντας τὸ Θεό. Κι ὅλος ὁ κόσμος δοξολογοῦσε τὸ Θεό». Εἶναι ἕνα πάρεργο στὸ δρόμο του, τὸ θαῦμα τοῦ τυφλοῦ ποὺ κάνει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ μὴν εἶναι καὶ τὸ πέρασμά του ἀκόμα διδασκαλία ἀνώφελη σ’ ἐμᾶς καὶ τοὺς μαθητὰς τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ γιὰ νὰ εἴμαστε παντοῦ καὶ πάντα καὶ μὲ κάθε ἐκδήλωσή μας ὠφέλιμοι καὶ ποτὲ ἄχρηστοι. Ὁ τυφλὸς λοιπὸν ἐπειδὴ πίστεψε ὅτι αὐτὸς ἦταν ὁ Χριστὸς ποὺ περίμεναν καὶ μεγαλωμένος στὶς Ἰουδαϊκές παραδόσεις ἦταν φυσικὸ νὰ μὴν ἀγνοῆ ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ ἦταν ἀπὸ γενιὰ τοῦ Δαυΐδ, φωνάζει δυνατά· Γιὲ τοῦ Δαυΐδ, σπλαχνίσου με. Καὶ μὲ τὴν παράκληση «ἐλέησέ με» φανερώνει ὅτι εἶχε γι’ αὐτὸν κάποια θεϊκώτερη ἀντίληψη καὶ δὲν τὸν θεωροῦσε ἁπλὸ ἄνθρωπο. Θαύμασε ὅμως καὶ τὴνἐπιμονὴ τῆς ὁμολογίας του. Μολονότι τὸν ἐπιτιμοῦσαν πολλοί, δὲ σιωποῦσε ἀλλὰ φώναζε περισσότερο.

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος 'Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 7η - 8η]


7) Επιστολή
Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ…, η χάρις της Κυρίας ημών Θεοτόκου να σε διαφυλάττη από κάθε τι, που θα λερώση την ψυχούλα σου. Αμήν. 
«Θλίψεις και ανάγκαι εύροσάν με…, αι εντολαί Σου μελέτη μου…» ( Ψαλμ. 118,143).
Αι θλίψεις διαδέχονται η μία την άλλην, έχομεν ανάγκην υπομονής. Μελετώντας δε τον θείον Νόμον, φωτιζόμεθα πώς να τας υπομένωμεν, διατί έρχονται, ποίον σκοπόν έχουν. Έρχονται δια να μας διδάξουν το να γίνωμεν φερέπονοι, δόκιμοι αγωνισταί, οπαδοί Εκείνου, που εσταυρώθη δι’ ημάς, αδελφοί όλων των Αγίων, που εβάδισαν την ακανθώδη οδόν του Σταυρού, οι μάρτυρες με το μαρτύριον, οι όσιοι με την άσκησιν, οι Χριστιανοί με την τήρησιν των αγίων εντολών και τους ποικίλους πειρασμούς, που γεννά ο κόσμος, ο διάβολος και η σάρκα. Ουδείς εσώθη εν ανέσει και άνευ πειρασμών. Άρα έπεται ότι, εάν και ημείς υποφέρωμεν πειρασμούς, πρέπει να χαιρώμεθα, διότι έτσι εβάδισαν όσοι εσώθησαν. Και εφ’ όσον και ημείς θέλομεν να σωθώμεν, άλλος δρόμος δεν υπάρχει, ει μη αι θλίψεις!
Αι θλίψεις έρχονται με τον σκοπόν να μας φέρουν πλησιέστερα προς τον Θεόν. Διότι αι θλίψεις θλίβουν, στενοχωρούν την καρδίαν και ακολουθεί κατόπιν το να απαλυνθή και να ταπεινωθεί. Όταν δε ταπεινωθή, επιβλέπει προς αυτήν ο Θεός: « Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει», « Επί τίνα επιβλέψω, ει μη 
ασμών στενοχωρείται και λυπείται, καθ’ ον χρόνον έπρεπε να χαίρεται, διότι βαδίζει τον δρόμον του ιερού Γολγοθά και των Αγίων.
Η χάρις του Θεού, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, ας βοηθήση όλους μας να κάμνωμεν υπομονήν εις όλα, ίνα αξιωθώμεν της βασιλείας του Θεού. Αμήν.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ νέος ἐλεήμων

  

 Ο τι­μώ­με­νος ὡς Ἅ­γιος το­πι­κός ἀ­πό τούς Πο­ντί­ους, π. Ἰ­ω­άν­νης Τρι­αν­τα­φυλ­λί­δης[1] γεν­νή­θη­κε στίς 10 Φε­βρου­α­ρί­ου 1836 στό χω­ριό Λω­ρί­α (Μού­ζε­να) τοῦ νο­μοῦ Τρα­πε­ζοῦ­ντος, ἀ­πό εὐ­λα­βεῖς γο­νεῖς τόν Τρι­αν­τά­φυλ­λο καί τήν Κυ­ρια­κή. Ἐ­πει­δή δέν ὑ­πῆρ­χε σχο­λεῖ­ο στήν πα­τρί­δα του ἔ­μα­θε ἀπό ἕναν ἐγγράμματο τά κοι­νά γράμ­μα­τα σέ ἕξι μῆ­νες, ὄντας πο­λύ εὐ­φυ­ής.
Σέ ἡ­λι­κί­α δε­κα­τεσ­σά­ρων ἐ­τῶν ἔ­μει­νε ὀρ­φα­νός ἀ­πό πα­τέ­ρα γι᾿ αὐ­τό ἀ­ναγ­κά­στη­κε πρός ἐ­ξεύ­ρε­ση ἐρ­γα­σί­ας νά ξε­νι­τευ­θῆ στά πα­ρά­λια τοῦ Πόν­του, ὅ­που ἐρ­γα­ζό­ταν τόν χει­μῶ­να σέ ἀρ­το­ποι­εῖ­ο καί τό κα­λο­καί­ρι σέ γε­ωρ­γι­κές ἐρ­γα­σί­ες. Ἐ­νυμ­φεύ­θη δέ­κα ἑ­πτά ἐ­τῶν κά­ποι­α σε­μνή καί εὐ­λα­βῆ νέ­α, ὀ­νό­μα­τι Ἑ­λέ­νη, μέ τήν ὁ­ποί­α ἀ­πέ­κτη­σε ἕ­ναν υἱ­ό καί θυ­γα­τέ­ρες.
Κά­ποι­ο κα­λο­καί­ρι μέ τήν σύ­ζυ­γό του πή­γαι­ναν στό χω­ριό του μέ τά πό­δια. Στόν δρό­μο τούς συ­νάν­τη­σαν τρεῖς Ἄγ­γε­λοι μέ μορφή ἀν­θρώ­πων. Προ­πο­ρευ­ό­ταν ὁ Ἰ­ω­άν­νης. Τόν κοί­τα­ξαν προ­σε­κτι­κά οἱ Ἄγ­γε­λοι ἀλ­λά δέν τοῦ μί­λη­σαν. Με­τά συ­νάν­τη­σαν τήν σύ­ζυ­γό του καί ὁ ἕ­νας τῆς λέ­γει: «Οἱ χω­ρια­νοί σας πε­ρι­μέ­νουν νά γίνη ἱ­ε­ρέ­ας ὁ Ἰ­ω­άν­νης. Αὐ­τό εἶ­ναι τό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ». Ὁ δεύ­τε­ρος τῆς εἶ­πε: «Με­τά ἀ­πό τριά­ντα χρό­νια θά ἀ­ξι­ω­θῆ­τε νά προ­σκυ­νή­σε­τε τούς Ἁ­γί­ους Τό­πους», καί ὁ τρί­τος: «Με­τά τήν κοί­μη­σή του θά συ­να­ριθ­μη­θῆ μέ τούς Ἁ­γί­ους».
Ἡ Ἑ­λέ­νη ἐ­ρώ­τη­σε μέ ἀ­πο­ρί­α: «Πῶς ἐ­σεῖς πού εἶ­στε ἄν­θρω­ποι γνω­ρί­ζε­τε τό μέλ­λον, τί θά γί­νει με­τά ἀ­πό τριά­ντα χρό­νια;». Ἀ­πήν­τη­σαν: «Ἐ­μεῖς δέν εἴ­μα­στε ἄν­θρω­ποι ἀλ­λά Ἄγ­γε­λοι τοῦ Θε­οῦ καί ἤρ­θα­με νά σᾶς προ­ει­δο­ποι­ή­σου­με νά μήν ἀρ­νη­θῆ ὁ Ἰ­ω­άν­νης τό μυ­στή­ριο τῆς Ἱ­ε­ρω­σύ­νης». Ἐ­κεί­νη μέ φό­βο καί συγ­κί­νη­ση ἀ­πάν­τη­σε: «Ἄς γί­νη τό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ».
Τό ἔ­τος 1870, σέ ἡ­λι­κί­α τριά­ντα τεσ­σά­ρων ἐ­τῶν ὁ Ἰ­ω­άν­νης προ­σκ­ληθείς στό μέ­γι­στον ἀξί­ω­μα τῆς Ἱ­ε­ρω­σύ­νης καί κά­νον­τας ὑ­πα­κο­ή στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ, κα­τά τήν Ἀγ­γε­λι­κή πρόρ­ρη­ση, χει­ρο­το­νή­θη­κε ἱ­ε­ρέ­ας ἀ­πό τόν ἀ­εί­μνη­στο Μη­τρο­πο­λί­τη Χαλ­δί­ας Γερ­βά­σιον.

Γέροντα, οἱ Πομάκοι εἶναι τόσα χρόνια στήν Ἑλλάδα. Γιατί δέν γίνονται Χριστιανοί;

 

 - Γέροντα, οι Πομάκοι είναι τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Γιατί δεν γίνονται Χριστιανοί;
- Εμείς φταίμε που δεν γίνονται Χριστιανοί, απάντησε ο Όσιος κουνώντας λυπημένος το κεφάλι.

Ἕνας ἁγνός, καλός, λογισμός ἔχει μεγαλύτερη δύναμη ἀπό κάθε ἄσκηση

 Ένας αγνός, καλός, λογισμός έχει μεγαλύτερη δύναμη από κάθε άσκηση. 

Ο άνθρωπος, όταν τα βλέπη όλα με καλούς λογισμούς, εξαγνίζεται και χαριτώνεται από τον Θεό. Με τους αριστερούς λογισμούς κατακρίνει και αδικεί τους άλλους, εμποδίζει την θεία Χάρη να ερθη, και  έρχεται έπειτα ο διάβολος καί τον αλωνίζει.

3 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Σοφονίου Προφήτου, Θεοδώρου Ἱερομονάχου, Θεοδούλου τοῦ Σαλοῦ, Θεοδούλου Ὁσίου, Ἰωάννου τοῦ Ἠσυχαστοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀγαπίου, Σελεύκου, Μάμα, Ἴνδη, Δόμνας Γλυκερίου καὶ τῶν σὺν αὐτῶν 40 Μαρτύρων, Γαβριὴλ Ἱερομάρτυρα, Ἀγγελὴ Νεομάρτυρα, Μωυσῆ Οἰκονόμου, Birinus.

Ὁ Προφήτης Σοφονίας


Ἔζησε τὸν 7ο αἰώνα π.Χ., ἐπὶ βασιλέως Ἰωσίου.  Εἶναι ὁ ἔνατος ἀπὸ τοὺς μικροὺς λεγόμενους προφῆτες καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεὼν ἢ κατ’ ἄλλους τοῦ Λευΐ. Τὸ ὄνομά του σημαίνει «ὁ Γιάχβε κρύπτει», δηλαδὴ περιφρουρεῖ, προστατεύει.
Τὸ προφητικό του βιβλίο διαιρεῖται σὲ τρία μικρὰ κεφάλαια. Στὸ πρῶτο ἀπειλεῖ τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ παρεξέκλιναν ἀπὸ τὸν Κύριο στὴν εἰδωλολατρία. Στὸ δεύτερο προλέγει τὴν καταστροφὴ τῆς Γάζας, τῆς Ἀσκαλῶνος, τῆς Ἀζώτου, τῆς Δαμασκοῦ, τῆς Αἰθιοπίας, τῆς Ἀσσυρίας καὶ ἄλλων ἀκόμα χωρῶν. Στὸ τρίτο ἐλέγχει τὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὴ διαφθορά της, ἀλλὰ καὶ τὴν ὀνομάζει ἐπιφανή, σὰν κοιτίδα λυτρώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Τέλος, χαιρετίζει μὲ ἀγαλλίαση τὴν μέλλουσα ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου στὴ Σιῶν. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς μίλησε μὲ τὸ Στόμα τοῦ προφήτη καὶ νὰ τί εἶπε γιὰ τοὺς ἄνομους ἀνθρώπους: «Ἐξάρω τοὺς ἀνόμους ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, λέγει Κύριος... Καὶ τοὺς ἐκκλίνοντας ἀπὸ τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς μὴ ζητοῦντας τὸν Κύριον καὶ τοὺς μὴ ἀντεχομένους τοῦ Κυρίου. Θὰ ξεριζώσω, λέει ὁ Κύριος, τους ἀνόμους ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς.

3 Δεκεμβρίου. Σοφονίου προφήτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Δευτ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 20-26).
Β Τιμ. 2,20         ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστι μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ μὲν εἰς τιμήν, ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν.
Β Τιμ. 2,20               Εις ένα δε μεγάλο σπίτι δεν υπάρχουν μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και σκεύη ξύλινα και πήλινα· και άλλα μεν είναι προωρισμένα δια χρήσιν τιμητικήν, αλλά δε δι' ασήμαντον και ευτελή.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible