Τί σημαίνει ἡ λέξη Φιλοκαλία. Εἰσαγωγή. 2ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τί σημαίνει ἡ λέξη Φιλοκαλία. Εἰσαγωγή. 2ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-04-2013 (Σύναξη Ἀνδρῶν), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἀββᾶ Δωροθέου Η‘ Διδασκαλία , γιά τήν Μνησικακία

Η΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΗ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Ἕνας ἀπό τούς Πατέρες, ὁ Εὐάγριος, εἶπε ὅτι οἱ μοναχοί δέν πρέπει νά ὀργίζονται ἤ νά στενοχωροῦν κανέναν. Καί πάλι εἶπε: Ἄν κάποιος χαλιναγωγήσει τό θυμό, χαλιναγωγεῖ τούς δαίμονες. Ἄν ὅμως ἔχει νικηθεῖ ἀπ’ αὐτό τό πάθος, εἶναι τελείως ξένος ἀπό τή μοναχική ζωή[1] καί ἄλλα σχετικά.Τί λοιπόν πρέπει νά ποῦμε ἐμεῖς γιά τόν ἑαυτό μας, πού δέν σταματᾶμε μόνο στό θυμό καί στήν ὀργή, ἀλλά πολλές φορές φτάνουμε καί μέχρι τή μνησικακία; Τί ἄλλο, παρά τό νά πενθήσουμε γι’ αὐτή τήν ἐλεεινή καί ἀπάνθρωπη κατάστασή μας. Ἄς κρατήσουμε λοιπόν ἄγρυπνα τά μάτια τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, ἀδελφοί μου, καί ἄς βοηθήσουμε¸‘μετά Θεόν’ τούς ἑαυτούς μας, γιά νά γλυτώσουμε ἀπό τήν πίκρα αὐτοῦ τοῦ καταστρεπτικοῦ πάθους.
Γιατί συμβαίνει πολλές φορές νά βάζει κανείς μετάνοια στόν ἀδελφό του -ὅταν φυσικά ψυχρανθοῦν ἤ στενοχωρηθοῦν μεταξύ τους- καί νά παραμένει καί μετά τή μετάνοια λυπημένος καί ἔχοντας λογισμούς ἐναντίον του. Δέν πρέπει αὐτός πού πολεμιέται ἀπό τούς λογισμούς ν’ ἀδιαφορήσει γιά τό θέμα, ἀλλά ἀμέσως νά τούς σταματήσει. Γιατί αὐτό εἶναι μνησικακία. Καί εἶναι ἀνάγκη νά προσέξει μέ ἄγρυπνη φροντίδα, νά μετανοήσει, ν’ ἀγωνιστεῖ, ὅπως εἶπα, γιά νά μήν μείνει πολύ καιρό μ’ αὐτούς τούς λογισμούς καί κινδυνεύσει. Γιατί μέ τό νά βάλει μετάνοια, ἁπλῶς συμμορφώνεται σέ μιά πρακτική ἐντολή καί προσωρινά ἀντιμετωπίζει τό θέμα τῆς ὀργῆς, ἀλλά δέν κάνει κανέναν ἀγώνα ἐναντίον τῆς μνησικακίας. Γι’ αὐτό καί παραμένει ἔχοντας τή λύπη ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του. Γιατί εἶναι ἄλλο πράγμα ἡ μνησικακία, ἄλλο ἡ ὀργή, ἄλλο ὁ θυμός καί ἄλλο ἡ ταραχή[2].

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: "Δὲν ὑπάρχει πιὸ κρύο πράγμα ἀπὸ τὸν χριστιανὸ ποὺ δὲν σώζει ἄλλους"

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Β'

 

Δὲν ὑπάρχει πιὸ κρύο πράγμα ἀπὸ τὸν χριστιανὸ ποὺ δὲν σώζει ἄλλους. Δὲν μπορεῖς ἐδῶ νὰ ἐπικαλεσθεῖς τὴν φτώχια, διότι θὰ σὲ κατηγορήσει ἡ χήρα ποὺ κατέβαλε τὰ δύο λεπτά...

Δὲν μπορεῖς νὰ ἐπικαλεστεῖς τὴν ταπεινή σου καταγωγή, διότι καὶ οἱ ἀπόστολοι ἦταν ἄσημοι καὶ κατάγονταν ἀπὸ ἀσήμους. Δὲν μπορεῖς νὰ προβάλεις τὴν ἀγραμματοσύνη σου κι ἐκεῖνοι ἦταν ἀγράμματοι.
Ἀκόμη κι ἂν εἶσαι δοῦλος, κι ἂν εἶσαι δραπέτης, θὰ μπορέσεις νὰ ἐκπληρώσεις τὸ καθῆκον σου, διότι καὶ ὁ Ὀνήσιμος τέτοιος ἦταν. Κοίταξε ὅμως ποὺ τὸν καλεῖ καὶ σὲ τί ὑψηλὸ ἀξίωμα τὸν ἀνεβάζει ὁ ἀπόστολος «ἴνα κοινωνῆ μοί», λέγει, «ἐν τοῖς δεσμοίς μου». Δὲν μπορεῖς νὰ προφασισθεῖς τὴν ἀσθένεια, διότι καὶ ὁ Τιμόθεος τέτοιος ἦταν, εἶχε «πυκνᾶς ἀσθενείας»...
Δὲν βλέπετε τὰ δένδρα τὰ ἄκαρπα πὼς εἶναι γερά, πὼς εἶναι ὡραῖα, μεγάλα, λεία καὶ ψηλά; Ἀλλὰ ἂν εἴχαμε κῆπο, θὰ προτιμούσαμε νὰ ἔχουμε ροδιὲς καὶ ἐλιὲς καρποφόρες παρὰ αὐτά, διότι αὐτὰ εἶναι γιὰ τὴν τέρψη καὶ ὄχι γιὰ τὴν ὠφέλειά μας ἐλάχιστα ὠφελοῦν. Τέτοιοι εἶναι οἱ χριστιανοὶ ποὺ φροντίζουν μόνο γιὰ τὰ δικά τους, ἡ μᾶλλον οὔτε τέτοιοι, διότι αὐτοὶ εἶναι γιὰ τὴν φωτιά, ἐνῶ τὰ καλλωπιστικὰ δένδρα χρησιμοποιοῦνται καὶ γιὰ τὴν οἰκοδόμηση καὶ γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῶν ἰδιοκτητῶν.
Τέτοιες ἦταν καὶ οἱ πέντε παρθένες, ἁγνὲς βέβαια καὶ κόσμιες καὶ σώφρονες, ἀλλὰ σὲ κανέναν χρήσιμες, γι’ αὐτὸ καὶ κατακαίονται. Τέτοιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔθρεψαν τὸν Χριστό. Πρόσεξε ὅτι κανεὶς ἀπ’ αὐτοὺς δὲν κατηγορεῖται γιὰ προσωπικὰ του αμαρτήματα, δὲν κατηγορεῖται ὅτι πόρνευσε οὔτε ὅτι ἐπιόρκησε, καθόλου, ἀλλὰ ὅτι δὲν ὑπῆρξε χρήσιμος στὸν ἄλλο...

Θαῦμα σέ καρδιοπαθή τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους

Ένα σύγχρονο θαύμα σε καρδιοπαθή του Αγίου Χαραλάμπους

 

Η κ. Ε.Λ. από την Αθήνα το 1992 είχε υποστεί έμφραγμα καρδιάς. Ανησύχησε για την υγεία της και πήγε στην Ελβετία για να χειρουργηθεί σε Νοσοκομείο.

Πριν φύγει της δώρισαν το βιβλίο «το Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους» και σε όλη τη διαδρομή, καθώς και όλη τη νύκτα στο ξενοδοχείο το διάβαζε και παρακαλούσε τον Άγιο να της σταθεί βοηθός.

Κατά τις 6 το πρωί, μετά από μια άυπνη και αγωνιώδη νύκτα της παρουσιάζεται ο Άγιος Χαράλαμπος, της πιάνει το χέρι και της λέει:

«Γιατί έχεις τόση αγωνία; Εγώ ήλθα να σε βοηθήσω. Πρέπει όμως να διορθώσεις μια αταξία που έκανες στο σπίτι σου.

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Ὁ μύθος τῶν Παγκόσμιων Ἡμερῶν

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

 

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 

 

 «Βίος ἀνεόρταστος μακρὰ ὁδὸς ἀ­πανδόχευτος» ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι, γιατί γνώριζαν ὅτι οἱ γιορτές ἔρχονται νά ἀπαντήσουν σέ μιά μεγά­λη ψυχολογική ἀνάγκη. Κάθε ψυχικά ὑ­γιής ἄνθρωπος θέλει νά βρεῖ τρόπο νά ἑορ­τάσει, γιά νά ἐξωτε­ρικεύσει ὅ,τι πι­στεύει καί ζῆ μέσα του. Αὐτά τά συν­αι­σθήματα ἐξέφραζε ὁ Γεώργιος Θε­ο­το­κᾶς, ὅταν ἔγραφε: «Ἡ Ὀρθοδοξία, ὅ­πως παρου­σι­ά­ζεται στά μάτια τοῦ ἑλ­ληνικοῦ λαοῦ, εἶναι θρησκεία ἐθνική, συνυφα­σμένη ἀ­ξεδιά­λυτα μέ τά ἤθη του καί τόν ὁμα­δι­κό χαρακτῆ­ρα... Οἱ μεγάλες ἑορ­τές της, ὁ Εὐαγγελισμός, τό Πάσχα, ὁ Δεκαπενταύγουστος, τά Χριστού­γεννα, τά Δω­δεκάμερα καί ἄλ­λες εἶναι κάθε χρόνο οἱ μεγάλες μέρες τῆς Ἑλλάδας, οἱ μέ­ρες ὅπου τό ἐθνικό σύνολο αἰσθά­νεται πε­ρισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ὥρα τήν ἑνό­τητά του, τήν ἀλληλεγγύη του, τήν ἀμοιβαία ἀγάπη τῶν μελῶν του. Αὐτή ἡ θαλπωρή, αὐτά τά ζεστά κύματα πού με­ταδίδονται ἀ­κατάπαυ­στα σέ ὅλη τήν Ἑλ­λάδα ἀπό τούς ὀρθόδοξους ναούς καί τίς βυ­ζαν­τινές τους ἀκολου­θίες ἀ­πο­τε­λοῦν στοιχεῖο συστατικό, ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ τῆς ἑλληνικῆς ζωῆς».

 Τά τελευταῖα, ὅμως, χρόνια κα­θιε­ρώθηκαν ἀπό τόν Ὀργανισμό Ἡνω­μέ­νων Ἐθνῶν (Ο.Η.Ε.) καί ἄλλους παγ­κόσμιους ὀργανισμούς οἱ λεγόμε­νες Παγκόσμιες Ἡμέρες, οἱ ὁποῖες τείνουν νά διεισδύσουν σέ κάθε χώρα καί τόπο. Κά­ποιες ἔχουν καθιερωθεῖ, γιά νά θυμᾶται ὁ κόσμος σέ ὅλο τόν πλανήτη σημαν­τι­κά γεγονότα, νά ἐνημε­ρώνεται ἤ καί νά εὐαισθητοποιεῖται γιά ζητή­μα­τα μεί­ζο­νος σημασίας (π.χ. ἡ­μέ­ρα πε­ρι­βάλ­λον­τος ἤ κατά τοῦ Aids). Ὡστόσο, ὑπάρ­χουν καί ἄλλες πού δη­μιουργοῦν ἐρω­τήματα· ἐνδεικτικά ἀνα­φέρω με­ρι­κές Παγκό­σμιες Ἡμέρες:

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος – Τό Εὐαγγέλιον δέν εἶναι σέ κάθε ἐποχή ὑπόθεση διαλεκτικῆς ἀλλά πίστεως καί ὑπακοῆς.

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)

Απόσπασμα ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 06/10 του 1996.

 

Σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί μου αδελφοί.

Και πάλι με την Χάρη και ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, συνεκεντρώθημεν εις τον οικείον μας τόπον, στον Ιερόν Ναόν του Αγίου Χαραλάμπους. Και εκείνο που πάντοτε μας συνάζει, είναι ο αιώνιος λόγος του Θεού.

Ο λόγος του Θεού, καταρχάς, ως το Δεύτερον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος. Η ενυπόστατος σοφία του Θεού που ενηνθρώπησε και ήλθε εις τα ίδια, όπως λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Ήλθε τόσο κοντά μας, όμοιος με εμάς, γενόμενος άνθρωπος. Αλλά και ο λόγος του Θεού, εκ δευτέρου, ως Ευαγγέλιον, ως ρήματα Χριστού, που έχουν πάντοτε την ζωήν την αιώνιον.

Είπε ο Κύριος, ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον,

Και τούτο γιατί ο λόγος του Θεού δίδει την ασφάλειαν και του ήθους αλλά και και της Ορθοδόξου Πίστεως. Όταν κανείς μελετάει τον λόγο του Θεού ξέρει πως πρέπει να ζήσει, πώς πρέπει να πολιτευθεί αλλά και πως πρέπει να πιστεύει. Και, κάτι ακόμη περισσότερο, δίδει ο λόγος του Θεού δύναμη, χάρη, φωτισμό, γιατί είναι ο ζων λόγος του Θεού. Και ο λαός του Θεού, αγαπά τον λόγον του Θεού.

Είχαμε αρχίσει με την βοήθεια του Αγίου Τριαδικού Θεού μας και τις πρεσβείες του Μεγάλου Παύλου την Προς Ρωμαίους Επιστολήν και θα συνεχίσουμε. Ήδη είχαμε κάνει μία εισαγωγή στην επιστολήν στην περυσινή περίοδο – μόνο δύο θέματα είχαμε κάνει- όμως για μια υπενθύμιση επαναλαμβάνομε συνοπτικά ότι η επιστολή αυτή του Παύλου εγράφη από την Κόρινθο αποτεινομένη προς την Εκκλησία της Ρώμης.

Πρός Κύριος (προσευχητάριον)

ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ (Προσευχητάριον)

«Επτάκις της ημέρας ήνεσάς σε» (ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΗ΄)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Α’ ΕΚΔΟΣΕΩΣ

Από πολλού χρόνου με απησχόλει το ζήτημα της ατομικής τακτής προσευχής των πιστών μελών της Εκκλησίας, των χριστιανών δηλαδή εκείνων, οι οποίοι αισθάνονται ζωηράν εις την καρδίαν των την επιθυμίαν διά περισσοτέραν, και ιδίως τακτήν, κοινωνίαν μετά του Θεού διά της προσευχής, αδυνατούν όμως να μεταβούν εις τους ιερούς ναούς διά τας εκεί τελουμένας καθ’ ημέραν ιεράς ακολουθίας.Αι καθημεριναί συνθήκαι υπό τας οποίας ζουν και εργάζονται οι ευσεβείς χριστιανοί είναι τοιαύται, καθώς όλοι γνωρίζομεν, ώστε μόλις εις την θείαν Λειτουργίαν της Κυριακής να δύνανται να συμμετάσχουν. Ένεκα τούτου ακριβώς στερούνται όλης αυτής της πνευματικής δυνάμεως και του πλουσίου πνευματικού εφοδιασμού, ο οποίος

περιέχεται εις τας κατά το εικοσιτετράωρον τακτάς ιεράς ακολουθίας της Εκκλησίας μας.

Τόσον από την ιεράν εξομολόγησιν όσον και από προσωπικάς συζητήσεις, τας οποίας πολλάκις είχομεν με συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μας, διεπιστώσαμεν την ανάγκην της τροφοδοσίας του είδους αυτού, της τακτής δηλαδή προσευχής, εντός των δυνατοτήτων και των συνθηκών της καθημερινής ζωής των. Κατόπιν δε πολλών σκέψεων, κατελήξαμεν εις το συμπέρασμα, ότι μία ιακανοποιητική λύσις του προβλήματος αυτού θα ήτο, να δοθή εις τας χείρας των πιστών μας εν εγκόλπιον προσευχητάριον, μία, ούτως ειπείν, ανθολογία χρησιμοποιουμένων ψαλμών και ευχών, όπου ούτοι θα εύρισκον κατ’ επιλογήν τας κατά την διάρκειαν του εικοσιτετραώρου τακτάς προσευχάς της Εκκλησίας μας. 

Η επιλογή αύτη καθίσταται επιβεβλημένη, διότι το εγκόλπιον τούτο προσευχητάριον προορίζεται να δοθή εις τους πιστούς μας, όχι διά να το τοποθετήσουν κάπου εις την οικίαν των, αλλά διά να το φέρουν μαζί των, εις τον χώρον της εργασίας των, οπουδήποτε και αν ευρίσκωνται, διά να δύνανται ευχερώς να το ανοίγουν και να προσεύχωνται εις την ωρισμένην ώραν (*).

Η ανάγκη της επιλογής γίνεται ακόμη περισσότερον αντιληπτή, όταν σκεφθώμεν, ότι αι ιεραί ακολουθίαι έχον τοιαύτην διάταξιν, ώστε η κανονική τέλεσίς των να είναι κατά κανόντα δυνατή μόνον εις τους ιερούς ναούς, εκεί όπου δίδεται η κατάλληλος άνεσις του χώρου και του χρόνου.

Βίντεο - μαρτυρία εὐλυγισίας ὁσίου Γέροντος Νεκταρίου Βιτάλη κατά τήν ὥρα τῆς ἐξόδιου ἀκολουθίας στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νεκταρίου Καμάριζας Ἀττικῆς 9 Φεβρουαρίου 2018.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=JLhoReJFzNQ
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/9-2018.html

Τό τελευταῖο παλτό !

  Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: Ὁ ἄνθρωπος μέ τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη πού ἔχει, εἶναι σάν νά φοράει πολλά παλτά.

Ἀγωνιζόμενος, ὅμως, ἀρχίζει νά βγάζει ἕνα - ἕνα τά παλτά. Βγάζει τό παλτό τῆς πορνείας, τοῦ ψέματος, τῆς κατάκρισης κ.τ.λ.

Τό χέρι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπη

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

15 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ὀνησίμου Ἀποστόλου, Μαΐωρος Μάρτυρος, Εὐσεβίου Ὁσίου, Σύναξη Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοὺ Ἰωάννου ἐν τοὶς Διακονίσσης, Ἰωάννου Νεομάρτυρος, Ἀνθίμου Χίου, Δαλματίου Ὁσίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βιλένκ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Δαλματίᾳ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βὲνκ.

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸν κύριό του καὶ μετέβη στὴ Ρώμη σὲ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.
Ἔτσι ἀφιερώθηκε στὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Χριστιανῶν. Ὁ Παῦλος τὸν ἀπέστειλε πίσω στὸν Φιλήμονα μὲ ἐπιστολή του, στὴν ὁποία ἀνέφερε γιὰ τὸν Ἅγιο Ὀνήσιμο τὰ ἀκόλουθα: «Τέτοιος ποὺ εἶμαι, ἐγὼ ὁ Παῦλος ὁ ἡλικιωμένος, καὶ τώρα φυλακισμένος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σὲ παρακαλῶ γιὰ τὸ παιδί μου, τὸν Ὀνήσιμο, ὁ ὁποῖος ἄλλοτε σοῦ ἦταν ἄχρηστος, τώρα ὅμως εἶναι χρήσιμος καὶ σὲ ἐσένα καὶ σὲ ἐμένα. Σοῦ τὸν ἀποστέλλω πάλι καὶ σὺ δέξου αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ καρδιά μου.
Θὰ ἤθελα νὰ τὸν κρατήσω κοντά μου, γιὰ νὰ μὲ ὑπηρετεῖ, ἀντί σοῦ, στὴν φυλακὴ ποὺ εἶμαι χάριν τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ δὲν ἤθελα νὰ κάνω τίποτε χωρὶς τὴν δική σου συγκατάθεση, γιὰ νὰ μὴν γίνει ἡ ἀγαθή σου πράξη ἀναγκαστικὰ ἀλλὰ μὲ τὴν θέλησή σου.

15 Φεβρουαρίου. Πέμπτη τῆς τυρινῆς. Ὀνησίμου ἀποστόλου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Πέμ. Τυροφάγου. (Ἰούδα 11-25).

Ιου. 1,11           οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι τῇ ὁδῷ τοῦ Κάϊν ἐπορεύθησαν, καὶ τῇ πλάνῃ τοῦ Βαλαὰμ μισθοῦ ἐξεχύθησαν, καὶ τῇ ἀντιλογίᾳ τοῦ Κορὲ ἀπώλοντο.

Ιου. 1,11                     Αλλοίμονον εις αυτούς, διότι εβάδισαν τον δρόμον του Καϊν και εγκληματούν με το παράδειγμά των και τας ψευδολογίας των, εναντίον των αδελφών των. Αλλοίμονόν των διότι εχύθηκαν ασυγκράτητοι εις την πλάνην του Βαλαάμ, ένεκα υλικού κέρδους, και εχάθηκαν μέσα εις την επανάστασιν του Κορε κατά του Θεού.