Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2019

13. Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐξομολόγησης (Δ΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

13. Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐξομολόγησης (Δ΄), Ἐρωταποκρίσεις Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου (Ἐρώτηση 6η), 29-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Πν. Κέντρο Ἱ.ν. Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, Αμπελειές Πέλλας, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Πέμπτο


ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (:Πράξ. 1, 1-15)
             ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
                 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Μέρος πέμπτο: υπομνηματισμός των χωρίων Πράξ.1,8-11]

        Και δεν είπε στους μαθητές Του τότε ότι πορεύεται πλέον προς τον Πατέρα Του[Ιω.16, 5 : «νν δ πάγω πρς τν πέμψαντά με, κα οδες ξ μν ρωτ με πο πάγεις (:Τώρα όμως εγώ πηγαίνω σε Εκείνον που με έστειλε στον κόσμο. Και επειδή είστε απορροφημένοι από τη λύπη του χωρισμού μας, κανείς από σας δεν με ρωτά: “πού πηγαίνεις;”. Και τότε θα σας έλεγα και ποια είναι η δόξα που περιμένει και εμένα και εσάς στους ουρανούς)»], για να μην στεναχωρηθούν πάλι, αλλά τους είπε: «θα στείλω το Άγιο Πνεύμα»[Ιω. 16,7: «λλ᾿ γ τν λήθειαν λέγω μν· συμφέρει μν να γ πέλθω. ἐὰν γρ γ μ πέλθω, παράκλητος οκ λεύσεται πρς μς· ἐὰν δ πορευθ, πέμψω ατν πρς μς(:Αλλά όσο κι αν λυπάστε, βεβαιωθείτε ότι εγώ σας λέω την αλήθεια. Σας συμφέρει να φύγω εγώ. Διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στον σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτό για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)»].
      Διότι αν πριν από αυτό έλεγαν «Κύριε,πού πηγαίνεις;»[βλ. Ιω. 13,36: «λέγει ατ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πο πάγεις;(:Του λέει ο Σίμων Πέτρος: “Κύριε, που πηγαίνεις;”)»], πολύ περισσότερο και τώρα θα μπορούσαν να πουν· «μήπως στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;».
      Έτσι γνώρισαν την πραότητα Του διότι και μετά το Πάθος Τον ρωτούν «μήπως θα αποκαταστήσεις τη βασιλεία για τον Ισραήλ;»· και βέβαια προηγουμένως είπε σε αυτούς ότι «πρόκειται να ακούσετε πολέμους και φήμες για πολέμους, αλλά δεν είναι ακόμα το τέλος»[βλ. Μάρκ. 13,7: «ταν δ κούσητε πολέμους κα κος πολέμων, μ θροεσθε· δε γρ γενέσθαι, λλ᾿ οπω τ τέλος και Ματθ. 24,6 μελλήσετε δ κούειν πολέμους κα κος πολέμων· ρτε μ θροεσθε· δε γρ πάντα γενέσθαι, λλ᾿ οπω στ τ τέλος(:όταν λοιπόν ακούσετε πολέμους και ειδήσεις για πολέμους σε άλλες χώρες, μην ταράζεστε νομίζοντας ότι αυτά είναι σημάδια που προαναγγέλλουν το τέλος. Διότι σύμφωνα με το σοφό και σωτήριο σχέδιο του Θεού πρέπει να γίνουν αυτά, αλλά ακόμη δεν έφθασε το τέλος)»], και ότι τα Ιεροσόλυμα θα κυριευτούν. Τώρα όμως ρωτούν για την βασιλεία, όχι για την συντέλεια. Και εξάλλου δεν απευθύνει πλέον προς αυτούς μακρό λόγο μετά την ανάσταση. Βέβαια και αυτοί ρωτούν σαν να πρόκειται να ικανοποιηθούν εάν θα συνέβαινε τούτο, Αυτός όμως δεν φανέρωσε ότι δεν πρόκειται να αποκαταστήσει την βασιλεία. Διότι γιατί ήταν αναγκαίο αυτό να το μάθουν αυτοί;

Ἡ πίστις εἶναι ἡ μητέρα τῶν ἀγαθῶν

Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ. Ἰάκωβος: «αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ριπιζομένῳ» Μετάφραση Π. Τρεμπέλα. Νὰ ζητῇ δὲ (κανεὶς) μὲ πίστιν, χωρὶς νὰ διστάζῃ εἰς τὸ παραμικρὸν περὶ τοῦ ὅ,τι ὁ Θεὸς θὰ τὸν εἰσακούσῃ. Προσέχετε νὰ μὴ εἰσχωρῇ εἰς τὰς ψυχάς σας τοιοῦτος δισταγμός. Διότι ἐκεῖνος ποὺ διστάζει καὶ ἀμφιβάλλει, ὁμοιάζει πρὸς κῦμα θαλάσσης, τὸ ὁποῖον συνταράσσεται ἀπὸ τὸν ἄνεμον καὶ καταντᾷ εἰς ἀστασίαν. Κατ’ οὐδένα δὲ λόγον ἐπιτρέπεται τὰς αἰτήσεις μας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὰς προσευχάς μας νὰ παρακολουθῇ ἡ ἀστασία (Ἰακώβ. α΄, 6).



• Μᾶς συμβουλεύει ὁ θεῖος Χρυσόστομος: «Ἄν ὑπάρχουν πολλοὶ ποὺ λένε ὅτι δέν θεραπεύτηκαν, αὐτό ἔγινε ἀπ’ τὴν ὀλιγοπιστία τους, ὄχι ἀπ’ τὴν ἀδυναμία Ἐκείνου. Γιατὶ καὶ τὸν Ἰησοῦ ἄλλοι Τὸν ἔσπρωχναν καὶ Τὸν συνέθλιβαν ἀπὸ παντοῦ, καὶ δὲν κέρδιζαν τίποτα, ἡ γυναίκα ὅμως, ποὺ...
ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγία, χωρὶς νὰ ἀγγίση τὸ σῶμα Του, ἀλλὰ μόνο τὴν ἄκρη τοῦ ἐνδύματος, σταμάτησε χρόνιες πληγὲς αἱμάτων. Αὐτὸ τὸ Ὄνομα εἶναι φοβερὸ καὶ στοὺς δαίμονες καὶ στὰ πάθη καὶ στὶς ἀσθένειες. Γιὰ τὸ Ὄνομα αὐτὸ λοιπὸν ἄς καμαρώνουμε, μ’ αὐτὸ ἄς ὀχυρώνουμε τὸν ἑαυτό μας». [Ἀπ’ τὴν Η΄ Ὁμιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ»].


Παντοῦ ἔχουμε ἀνάγκη πίστεως, ἀγαπητοί, πίστεως ποὺ εἶναι μητέρα τῶν ἀγαθῶν καὶ φάρμακο τῆς σωτηρίας. Χωρὶς αὐτὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κατανοήσουμε τὰ μεγάλα δόγματα». [Ἀπ’ τὴν ΛΓ΄ Ὁμιλία του «ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ»].



• «Οἱ Ἅγιοι, λέγει κάποιος ἀπὸ τοὺς Γέροντες, ἐπειδὴ ἔχουν πάντοτε στὴν καρδιὰ τους τὸν Θεὸ καὶ τὰ ἐδῶ κερδίζουν μὲ τὴν ἀπάθεια καὶ τὰ ἐκεῖ κληρονομοῦν, διότι κι ἐκεῖνα καὶ αὐτὰ στὸν Θεὸ ἀνήκουν. Ἀφοῦ λοιπὸν κατέχουν τὸν Θεὸ ἔχουν καὶ ὅλα τὰ δικά Του.

Τό λαμπρό Μοναστήρι τοῦ Πανορμίτη Σύμης καί τά θαύματα

 

Πολιούχος της Σύμης, προστάτης της Δωδεκανήσου και παραστάτης των ναυτικών και των σφουγγαράδων, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης τιμάται από τους Συμιακούς, αλλά και τους Δωδεκανησίους σε όλη την οικουμένη. 
Η μονή του, που βρίσκεται στον κόλπο του Πανόρμου της Σύμης, από όπου έχει λάβει την προσωνύμια της, έχει καταστεί πανελλήνιο προσκύνημα. Η αγάπη του δωδεκανησιακού λαού μαρτυρείται και από το λαϊκό δίστιχο:
Επήα και στην Κρεμαστή, επήα και στην Πάτμο
Καλό μ’ Παερμιωτάκι μου, και πώς να σε ξεχάσω;
Χτισμένη μέσα σε αρκετό πράσινο, πάνω στη θάλασσα, υπάρχει τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα και στολίζεται από ένα πανέμορφο καμπαναριό, ρυθμού μπαρόκ-ροκοκό του 1905-1911, που μιμείται το ανάλογο της Μονής Ζαγκόρσκ, κοντά στη Μόσχα.
 
Η επιβλητική, θαυματουργή εικόνα του, σύμφωνα με επιγραφή πάνω στην ασημένια ποδιά του, φιλοτεχνήθηκε το 1724 από τον αξιόλογο τεχνίτη Ιωάννη τον Πελοποννήσιο. Η μονή εορτάζει στις 8 Νοεμβρίου και της Πεντηκοστής, με κοσμοσυρροή πιστών να κατευθύνεται εκεί για να προσκυνήσει.
 
Ο προσκυνητής θα μείνει έκπληκτος από το τεράστιο πλήθος αφιερωμάτων μπροστά από το εικόνισμα του Αρχαγγέλου, από τα οποία κατά καιρούς ορισμένα τοποθετούνται στο μουσείο, όπου φυλάσσεται μεγάλος αριθμός ομοιωμάτων καραβιών, ξύλινων, αλλά και ασημένιων, μικρών κουτιών και μπουκαλιών, που έφερε εκεί η θάλασσα από πολύ μακριά.
 
Υπάρχει παράδοση, ιδίως στους ναυτικούς, να βάζουν μέσα σε μπουκάλια χρήματα και ονόματα για να διαβαστούν κατά τις Ακολουθίες και να τα ρίχνουν στη θάλασσα, τα κύματα της οποίας τα οδηγούν με θαυματουργικό τρόπο στον Πανορμίτη ή σε κάποιο μέρος που έχει κάποια σχέση με τον Αρχάγγελο.
 

Ένα τέτοιο θαύμα, όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Ιωάννης Χατζηφώτης, είχε διηγηθεί ο αγιορείτης μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης, θεολόγος, φιλόλογος και συγγραφέας.

 
Είχε συμβεί την εποχή που ήταν στη Μονή Κουτλουμουσίου. Ο ιερομόναχος Νικόλαος Γρηγοριάτης έριξε στον αρσανά της Μονής Γρηγορίου ένα μπουκάλι με το τάμα του για να δει αν θα έφτανε στον Πανορμίτη.
 
Το μπουκάλι περιφερόταν ένα εικοσιτετράωρο στη θάλασσα μπροστά από το μοναστήρι του και μετά χάθηκε.

Λυκοῦργος Νάνης, Περί τῆς ἀποποινικοποιήσεως τῆς βλασφημίας

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ" ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ


Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Oι αντίχριστοι πολιτικοί εξουσιαστές, της πατρίδας μας τα τέκνα αυτά του σατανά,λίγο προτού παραδώσουν την εξουσία στους καραδοκούντες πολιτικούς "μεσσίες" της αντιπολίτευσης, και αμέσως μετά το εκλογικό στραπάτσο που υπέστησαν, ετοιμάζονται να καταφέρουν  ένα ακόμη πλήγμα στις αξίες που διαχρονικά στήριξαν αυτό το Έθνος και με τις οποίες το τελευταίο έχει ταυτίσει την υπόστασή του.
Παραμονές των εθνικών εκλογών, καταθέτουν σχέδιο νόμου, οι α-θεόφοβοι και α-δίστακτοι πολιτικάντηδες, με το οποίο αποποινικοποιείται η βλασφημία των Θείων και της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως γενικότερα, εκπληρώνοντας, κατ αυτόν τον τρόπο, ένα χρόνιο και υποκάρδιο πόθο τους, συμβατό με τη διεστραμμένη "ιδεολογία" τους,  καθώς και τις σχετικές δεσμεύσεις που ανέλαβαν, απέναντι στα νεοταξίτικα,  υπερ-εθνικά, υπερ-ατλαντικά και εξω-θεσμικά κέντρα εξουσίας , των οποίων και θλιβεροί εντολοδόχοι τυγχάνουν και από τα οποία αντλούν την υπόστασή τους.
Εντάσσεται , αναντιλέκτως, και αυτή η ελεεινή νομοθετική πρωτοβουλία τους στα πλαίσια της γενικότερης νομοθετικής επιδρομής τους σε βάρος της Εκκλησίας, του Έθνους, της ηθικής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας΄και αυτοσεβασμού, του υγιούς και αληθινού πολιτισμού.
Ακόρεστη η μανία τους για ξεθεμέλιωμα, γκρέμισμα, ανατροπή των πάντων. Χαλαστάδες και γκρεμιστάδες, ισοπεδωτές και ανατροπείς, εργάτες της ανομίας.Ήλθαν μονάχα για να καταστρέψουν και αποδομήσουν, σύμφωνα, άλλωστε, και με την κεντρική επιταγή του κινήματος της δυσώνυμης "πολιτικής ορθότητας", της οποίας και αποτελούν πιστούς υπηρέτες και θεράποντες.
Απογυμνωμένοι, ιδεολογικά, από κάθε μεταφυσικό και ηθικό έρμα, μηδενιστές, τιποτόφρονες, ανιδανικοί, "ων το τέλος απώλεια, ων ο θεός η κοιλία και η δόξα εν τη αισχύνη αυτών".

Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Τέταρτο


ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (:Πράξ. 1, 1-15)
             ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
                 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Μέρος τέταρτο: υπομνηματισμός των χωρίων Πράξ.1,6-8]

   «O μν ον συνελθόντες πηρώτων ατν λέγοντες· Κύριε, ε ν τ χρόν τούτ ποκαθιστάνεις τν βασιλείαν τ σραήλ;(:Ύστερα λοιπόν από τις ελπίδες αυτές που έδωσε ο Χριστός στους μαθητές Του, συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί και τον ρωτούσαν: “Κύριε, πες μας˙ στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;”)»[Πράξεις 1,6].
      Όταν πρόκειται να ρωτήσουν κάτι οι μαθητές, προσέρχονται μαζί. Και πράττουν αυτό για να πετύχουν με το πλήθος τον σκοπό για τον οποίο ικετεύουν. Διότι γνώριζαν ότι εκείνο που είχε πει ο Ίδιος προηγουμένως ότι «περ δ τς μέρας κείνης κα ρας οδες οδεν, οδ ο γγελοι τν ορανν, ε μ πατήρ μου μόνος (:για την ημέρα εξάλλου εκείνη και την ώρα που θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η κρίση, κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα είναι αυτές, ούτε ακόμη οι ουράνιοι άγγελοι, παρά μόνον ο Πατέρας μου)»[Ματθ. 24,36], ήταν αποφυγή και όχι άγνοια επειδή ανέβαλε την απόκριση. Γι’ αυτό πάλι προσέρχονται και ρωτούν. Δεν θα ρωτούσαν αν βέβαια ήταν πράγματι πεπεισμένοι. Διότι επειδή άκουσαν ότι πρόκειται να λάβουν το άγιο Πνεύμα, ήθελαν να μάθουν, σαν να ήταν πια άξιοι και έτοιμοι να απαλλαγούν  από την επιρροή του Διδασκάλου τους· διότι δεν ήθελαν να υποβάλλουν τους εαυτούς τους σε κινδύνους αλλά να ανακουφισθούν· καθόσον δεν ήταν μικρά αυτά που είχαν συμβεί σε αυτούς, αλλά για τα έσχατα υπήρχε ο κίνδυνος.
    Χωρίς λοιπόν να πουν κάτι σε Αυτόν για το άγιο Πνεύμα ρωτούν λέγοντας: «Κύριε, ε ν τ χρόν τούτ ποκαθιστάνεις τν βασιλείαν τ σραήλ;(: “Κύριε, πες μας˙ στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;”)» και δεν είπαν «πότε», «μήπως πρόκειται τώρα;», λέει· τόσο πολύ ήθελαν να μάθουν την ημέρα. Γι’ αυτό και προσήλθαν με μεγαλύτερη τιμή.
     Εμένα όμως μου φαίνεται ότι ούτε σε αυτούς διευκρινίστηκε καλά ποτέ ποια ήταν η βασιλεία·  διότι δεν είχε δοθεί ακόμα το Πνεύμα για να τους διδάξει. Και δεν ανέφεραν πότε θα γίνουν αυτά, αλλά τι; «μήπως στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;» σαν δηλαδή να είχε ήδη εκπέσει. Αυτά ζητούν να τα πληροφορηθούν κατά αυτόν τον τρόπο, επειδή ακόμα εξακολουθούσαν να ενδιαφέρονται για τα αισθητά, αν και όχι όμοια με πριν, διότι ακόμα δεν είχαν γίνει καλύτεροι. Έτσι δηλαδή φαντάζονταν αυτοί μεγαλύτερα γι’ Αυτόν, όταν όμως αυτοί υψώθηκαν πνευματικά και Αυτός μιλάει μαζί τους με τρόπο υψηλό. Διότι δεν λέει πλέον προς αυτούς ότι «περ δ τς μέρας κείνης τς ρας οδες οδεν, οδ ο γγελοι ν οραν, οδ υός, ε μ πατήρ (:σχετικά όμως με την ημέρα εκείνη και την ώρα που θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η κρίση, δεν ξέρει κανείς πότε ακριβώς θα είναι αυτές, ούτε οι άγγελοι που είναι στον ουρανό, ούτε ο Υιός ως άνθρωπος, παρά μόνο ο Πατήρ)»[Μάρκος 13,32], αλλά τι; «οχ μν στι γνναι χρόνους καιρος ος πατρ θετο ν τ δί ξουσί(:δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μόνο τα γνωρίζει και μόνον Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)»[Πράξ.1,7].
    «Ζητάτε μεγαλύτερα», λέει. Και βεβαία έμαθαν ήδη και αυτά που ήταν πολύ μεγαλύτερα. Και για να μάθεις αυτό ακριβώς κοίταζε πόσα θα απαριθμήσω. Πες μου τι μεγαλύτερο θα μάθουν αυτοί από εκείνα που έμαθαν; Έμαθαν ήδη ότι είναι Υιός του Θεού και ότι ο Θεός έχει ισότιμο Υιό[Ιω. 5,17: « πατήρ μου ως ρτι ργάζεται, κγ ργάζομαι(:Ο Θεός Πατέρας μου εργάζεται έως τώρα συνεχώς και χωρίς διακοπή˙ διότι όχι μόνο δημιούργησε αλλά και κυβερνά τον κόσμο και προνοεί γι’ αυτόν. Κι εγώ λοιπόν, ο Υιός Του, εργάζομαι συνεχώς όπως ο Πατέρας μου, χωρίς να διακόπτω το σωτήριο έργο μου τις ημέρες του Σαββάτου)» ·και Ιω.19-23: «μν μν λέγω μν, ο δύναται υἱὸς ποιεν φ᾿ αυτο οδέν, ἐὰν μή τι βλέπ τν πατέρα ποιοντα· γρ ν κενος ποι, τατα κα υἱὸς μοίως ποιε. γρ πατρ φιλε τν υἱὸν κα πάντα δείκνυσιν ατ ατς ποιε, κα μείζονα τούτων δείξει ατ ργα, να μες θαυμάζητεσπερ γρ πατρ γείρει τος νεκρος κα ζωοποιε, οτω κα υἱὸς ος θέλει ζωοποιε. οδ γρ πατρ κρίνει οδένα, λλ τν κρίσιν πσαν δέδωκε τ υἱῷ, να πάντες τιμσι τν υόν, καθς τιμσι τν πατέρα. μ τιμν τν υἱὸν ο τιμ τν πατέρα τν πέμψαντα ατόν(:Αληθινά σας βεβαιώνω ότι υπάρχει απόλυτη συμφωνία μεταξύ του Υιού και του Πατρός. Γι’ αυτό ο Υιός είναι φυσικώς αδύνατο να κάνει από τον εαυτό Του τίποτε, εάν δεν βλέπει τον Πατέρα να το κάνει αυτό. Είναι που ενεργεί ο Πατήρ, αυτά κάνει και ο Υιός ακριβώς όπως τα κάνει ο Πατήρ. Διότι είναι κοινή και μία η θέληση, η δύναμη και η ενέργεια Πατρός και Υιού. Η συμφωνία αυτή και η κοινή ενέργεια Πατρός και Υιού βασίζεται και πάνω στην αγάπη  που τους συνδέει. Διότι ο Πατήρ αγαπά με άπειρη στοργή τον Υιό Του. Δεν κρύβει τίποτε απ’ Αυτόν, αλλά Του φανερώνει όλα όσα κάνει, ώστε να ενεργούνται αυτά διαμέσου του Υιού. Και θα δείξει στον ενανθρωπήσαντα Υιό Του υπερφυσικά έργα μεγαλύτερα από τα θαύματα αυτά που έως τώρα είδατε, ώστε να τα ενεργήσει και αυτά ο Υιός, για να θαυμάζετε εσείς που τώρα απιστείτε. Ο Υιός ακόμη και νεκρούς θα αναστήσει. Διότι, όπως ο Πατήρ ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίνει ζωή, έτσι και ο Υιός έχει απεριόριστη εξουσία και δύναμη ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο φυσική αλλά και πνευματική. Και την πνευματική αυτή ζωή την μεταδίδει σε όποιον θέλει και σε όποιον κρίνει άξιο να την μεταδώσει. Ο Υιός έχει απεριόριστη την εξουσία και τη δύναμη αυτή. Διότι ο Πατήρ ούτε το έργο του κριτή δεν κράτησε για τον εαυτό Του. Ο Πατήρ δεν δικάζει κανένα, αλλά όλη την εξουσία να δικάζει και να κρίνει ποιος είναι και ποιος δεν είναι άξιος να λάβει ζωή, την έχει δώσει στον Υιό του που έγινε άνθρωπος.Και έδωσε ο Πατήρ όλη αυτή την εξουσία στον Υιό, για να τιμούν και να λατρεύουν όλοι τον Υιό όπως τιμούν και λατρεύουν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμά τον Υιό, δεν τιμά ούτε τον Πατέρα, που Τον απέστειλε στον κόσμο)»].
     Έμαθαν επίσης ότι θα υπάρξει ανάσταση [Ματθ. 17,9: «κα καταβαινόντων ατν π το ρους νετείλατο ατος ησος λέγων· μηδεν επητε τ ραμα ως ο υἱὸς το νθρώπου κ νεκρν ναστ(:και καθώς κατέβαιναν από το βουνό, τους παρήγγειλε ο Ιησούς και τους είπε: “Μην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, μέχρι να αναστηθεί ο Υιός του ανθρώπου από τους νεκρούς˙ τότε δεν θα υπάρχει κίνδυνος άκαιρων ενθουσιασμών του πλήθους, αλλά και το γεγονός αυτό θα καταστεί περισσότερο κατανοητό και πιστευτό”)» ·πρβλ. Ιω. 11,25: «γώ εμι νάστασις κα ζωή(:Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εγώ έχω τη δύναμη να ανασταίνω, διότι είμαι η πηγή της ζωής)»], έμαθαν ότι όταν απέλθει στους ουρανούς, θα καθίσει στα δεξιά του Πατρός «π το νν σται υἱὸς το νθρώπου καθήμενος κ δεξιν τς δυνάμεως το Θεο (:Αυτό μόνο σας λέω, ότι από τώρα ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας, θα κάθεται διαρκώς στα δεξιά του παντοδύναμου Θεού[Λουκά 22,69], έμαθαν το πιο φρικώδες από αυτά, ότι σάρκα κάθεται επάνω και προσκυνείται από τους αγγέλους [ βλ. Μάρκ. 16,19:« μν ον Κύριος μετ τ λαλσαι ατος νελήφθη ες τν ορανν κα κάθισεν κ δεξιν το Θεο(:Αφού λοιπόν ο Κύριος τους μίλησε επανειλημμένα και τους είπε μεταξύ άλλων και αυτά, αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός)»].
     Έμαθαν ότι θα έρθει πάλι να κρίνει όλο τον κόσμο[Ματθ. 16,27: μέλλει γρ υἱὸς το νθρώπου ρχεσθαι ν τ δόξ το πατρς ατο μετ τν γγέλων ατο, κα τότε ποδώσει κάστ κατ τν πρξιν ατο(:Πράγματι, λοιπόν, κάθε άνθρωπος πρόκειται ή να χάσει ή να κερδίσει την ψυχή του· διότι πρόκειται ο υιός του ανθρώπου να έλθει περιβεβλημένος με τη δόξα του Πατέρα Του μαζί με τους αγγέλους Του, και τότε θα ανταμείψει τον καθένα ανάλογα με τις πράξεις Του)» και Λουκ. 21,27: «κα τότε ψονται τν υἱὸν το νθρώπου ρχόμενον ν νεφέλ μετ δυνάμεως κα δόξης πολλς(: Και τότε όλοι οι άνθρωποι θα δουν τον υιό του ανθρώπου να έρχεται καθισμένος θεοπρεπώς πάνω σε σύννεφο με δύναμη και με συνοδεία αγγέλων, με μεγάλη δόξα και λαμπρότητα)»].
   Έμαθαν ακόμη ότι τότε πρόκειται να καθίσουν και αυτοί κριτές των δώδεκα φυλών του Ισραήλ[Ματθ.19,28: «μν λέγω μν τι μες ο κολουθήσαντές μοι, ν τ παλιγγενεσί, ταν καθίσ υἱὸς το νθρώπου π θρόνου δόξης ατο, καθίσεσθε κα μες π δώδεκα θρόνους κρίνοντες τς δώδεκα φυλς το σραήλ (:αληθινά σας λέω ότι εσείς που με ακολουθήσατε, όταν ξαναγεννηθεί ο κόσμος και θα έχει συντελεσθεί η ανάσταση των νεκρών, οπότε θα καθίσει ο υιός του ανθρώπου σε θρόνο λαμπρό, αντάξιο της δόξας Του, θα καθίσετε και εσείς σε δώδεκα θρόνους δικάζοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ)»] έμαθαν ότι οι Ιουδαίοι εκβάλλονται έξω, και ότι αντί αυτών εισέρχονται οι εξ εθνών[ Λουκ. 21,24:«κα πεσονται στόματι μαχαίρας, κα αχμαλωτισθήσονται ες πάντα τ θνη, κα ερουσαλμ σται πατουμένη π θνν χρι πληρωθσι καιρο θνν(:πολλοί θα πέσουν σφαγμένοι με την κόψη του μαχαιριού και άλλοι θα μεταφερθούν αιχμάλωτοι για να πουληθούν σε όλα τα έθνη. Και η Ιερουσαλήμ θα καταπατείται συνεχώς από εθνικούς, μέχρι να συμπληρωθούν τα χρόνια της οργής του Θεού εναντίον του Ισραήλ, στη διάρκεια των οποίων τα έθνη θα κατέχουν αποκλειστικά τα προνόμια του Ισραήλ. Κατόπιν όμως, αφού όλα τα έθνη επιστρέψουν στο Χριστό, θα επιστρέψει και ο Ισραήλ και θα σωθεί)»]. Το να γνωρίζει κανένας ότι θα γίνουν αυτά, είναι σπουδαίο πράγμα, το να μάθει όμως ότι κάποιος θα βασιλεύσει ή το πότε, δεν είναι μεγάλο πράγμα.
     Έμαθε ο Παύλος εκείνα που δεν επιτρέπεται σε άνθρωπο να πει: «τι ρπάγη ες τν παράδεισον κα κουσεν ἄῤῥητα ήματα, οκ ξν νθρώπ λαλσαι (: γνωρίζω ότι ο άνθρωπος αυτός αρπάχτηκε και μεταφέρθηκε στον Παράδεισο και άκουσε λόγια που κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να τα πει, και ούτε επιτρέπεται να τα ξεστομίσει λόγω της ιερότητάς τους)» [Β’ Κορ. 12,4] έμαθε όλα τα πριν από τον κόσμο. Τι είναι δυσκολότερο να μάθει κανένας την αρχή ή το τέλος; Είναι ολοφάνερο ότι το πρώτο. Λοιπόν αυτό λοιπόν ο Μωυσής έμαθε και πότε και πριν από πόσα χρόνια, αποδεικνύουν τα έτη, που απαριθμεί. Αυτό το έμαθε και ο Σολομών, γι’ αυτό και έλεγε: «ἐὰν ναγγείλω μν τ καθ᾿ μέραν γινόμενα, μνημονεύσω τ ξ αἰῶνος ριθμσαι (:Ακούστε με, λοιπόν, με προσοχή, εάν αναγγείλω σε σας όλα όσα αγαθά έργα κάθε ημέρα γίνονται από εμένα. Θα σας υπενθυμίσω επιπλέον ένα προς ένα, όσα δια μέσου των αιώνων έχουν γίνει)» [Παρ.8,21].
   Το ότι λοιπόν είναι πλησίον γνώριζαν κατόπιν και αυτοί, όπως ακριβώς και ο Παύλος λέγοντας: «τ πιεικς μν γνωσθήτω πσιν νθρώποις. Κύριος γγύς μηδν μεριμντε, λλ᾿ ν παντ τ προσευχ κα τ δεήσει μετ εχαριστίας τ ατήματα μν γνωριζέσθω πρς τν Θεόν (:Η επιείκειά σας και η υποχωρητικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους, και σε αυτούς ακόμη τους απίστους. Ο Κύριος πλησιάζει να έλθει, και Αυτός θα αποδώσει στον καθένα ό,τι του ανήκει. Μην κυριεύεστε από αγωνιώδη φροντίδα για τίποτε, αλλά για καθετί που σας παρουσιάζεται, να κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεό με την προσευχή και τη δέηση, οι οποίες πρέπει να συνοδεύονται και με ευχαριστία για όσα ο Θεός μας έδωσε)» [Φιλιπ. 4,5-6].
      Αλλά τότε δεν το γνώριζαν αν και έλαβαν αποδείξεις. Και ο Χριστός όπως ακριβώς είπε «όχι ύστερα από πολλές ημέρες», θέλοντας αυτοί να αγρυπνούν και δεν το φανέρωσε καθαρά, έτσι και τώρα κάνει. Άλλωστε και εκείνοι εδώ δεν ρωτούν για την συντέλεια, αλλά για την βασιλεία. Γι’ αυτό και έλεγαν: «Μήπως Κύριε αυτόν τον καιρό θα αποκαταστήσεις την βασιλεία στο Ισραήλ;». Και Αυτός ούτε αυτό δεν το αποκάλυψε σε αυτούς. Για το τέλος του κόσμου και τα πριν από αυτό, αυτό ρωτούσαν να μάθουν. Αλλά δεν αποκρίθηκε, όπως ακριβώς εκεί κατά τρόπο σφοδρό, απομακρύνοντας αυτούς από το να νομίζουν ότι η λύτρωση είναι κοντά και ενέβαλε αυτούς στους κινδύνους· έτσι και εδώ αλλά κατά τρόπο ημερότερο: «οχ μν στι γνναι χρόνους καιρος ος πατρ θετο ν τ δί ξουσί(:Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μονάχα τα γνωρίζει και μονάχα Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)».
     Για να μην κρίνουν όμως αυτό που τους είπε προσβλητικό γι’ αυτούς, ούτε ότι αυτά είναι προφάσεις για να αποφύγει να τους απαντήσει, άκουσε πώς υπόσχεται αμέσως ότι θα δώσει σε αυτούς, πράγμα για το οποίο και χάρηκαν. Πρόσθεσε δηλαδή: «λλ λήψεσθε δύναμιν πελθόντος το γίου Πνεύματος φ᾿ μς, κα σεσθέ μοι μάρτυρες ν τε ερουσαλμ κα ν πάσ τ ουδαί κα Σαμαρεί κα ως σχάτου τς γς(:Θα λάβετε όμως ενίσχυση και δύναμη, όταν θα έλθει πάνω σας το Άγιο Πνεύμα. Και θα γίνετε μάρτυρες της ζωής μου και της διδασκαλίας μου και στη Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και μέχρι το τελευταίο και πιο απομακρυσμένο σημείο της γης)»[Πράξ.1,8].
    Έπειτα για να μην Τον ρωτούν και πάλι, αμέσως αναλήφθηκε: «κα τατα επν βλεπόντων ατν πήρθη, κα νεφέλη πέλαβεν ατν π τν φθαλμν ατν (:Και αφού τα είπε αυτά, ενώ εκείνοι Τον έβλεπαν, ανυψώθηκε προς τον ουρανό, και ένα σύννεφο παρουσιάστηκε σαν όχημα κάτω απ’ Αυτόν και τον πήρε από τα μάτια τους)». Όπως ακριβώς λοιπόν εκεί τους ταλαιπώρησε υπερβολικά με τον φόβο και λέγοντας: «δεν γνωρίζω», έτσι και εδώ με το να πει «ανελήφθη». Και διότι είχαν μεγάλη επιθυμία για το πράγμα αυτό, και δεν θα παραιτούνταν και διότι ήταν υπερβολικά αναγκαίο να μην το μάθουν. Διότι πες μου· για ποιο πράγμα δείχνουν περισσότερο απιστία οι εθνικοί; Ότι θα υπάρξει συντέλεια ή ότι ο Θεός έχει γίνει άνθρωπος και ότι προήλθε από μήτρα Παρθένου και ότι εμφανίστηκε άνθρωπος με σάρκα; Άραγε δεν είναι για το δεύτερο; Οπωσδήποτε και εσύ θα συμφωνήσεις. Αλλά όμως ντρέπομαι να μιλάω συνέχεια γι’ αυτό, σαν να πρόκειται για κάποιο αδιάφορο πράγμα.
    Έπειτα πάλι για να μην πουν: «γιατί μας στερείς την απάντηση;», λέγει: «οχ μν στι γνναι χρόνους καιρος ος πατρ θετο ν τ δί ξουσί(:Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μόνο τα γνωρίζει και μόνον Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)». Και βέβαια μία είναι η εξουσία του Πατρός και του Υιού, όπως όταν λέει:· «σπερ γρ πατρ γείρει τος νεκρος κα ζωοποιε, οτω κα υἱὸς ος θέλει ζωοποιε(:Ο Υιός ακόμη και νεκρούς θα αναστήσει. Διότι, όπως ο Πατήρ ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίνει ζωή, έτσι και ο Υιός έχει απεριόριστη εξουσία και δύναμη ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο φυσική αλλά και πνευματική. Και την πνευματική αυτή ζωή την μεταδίδει σε όποιον θέλει και σε όποιον κρίνει άξιο να την μεταδώσει)»[Ιω.5,21]. Εάν όπου πρέπει να εργαστεί, πράττει αυτό με την ίδια προς τον Πατέρα εξουσία, όπου χρειάζεται να γνωρίζει κάτι, δεν γνωρίζει με την ίδια εξουσία; Και βέβαια είναι πολύ μεγαλύτερο να ανασταίνει τους νεκρούς από το να γνωρίζει την ημέρα της συντέλειας του κόσμου. Εάν το μεγαλύτερο πράττει με εξουσία, δεν πράττει πολύ περισσότερο το άλλο;
     Αλλά για να μάθετε, θα σας το κάνω φανερό με παράδειγμα· όπως ακριβώς όταν δούμε ένα παιδί να κλαίει και να θέλει συνέχεια να λάβει κάτι από εμάς, που δεν του είναι αναγκαίο, αφού λοιπόν το αποκρύψουμε, δείχνουμε τα χέρια μας άδεια λέγοντας: «να, δεν έχουμε», έτσι και Αυτός έκανε στους αποστόλους. Αλλά όπως ακριβώς και το παιδί εκείνο όταν δεν του δείχνουμε αυτό που θέλει, επιμένει να κλαίει, ξέροντας ότι έχει εξαπατηθεί, έπειτα αφήνοντάς το φεύγουμε, λέγοντας «με φωνάζει ο τάδε», και του δίνουμε κάτι άλλο από εκείνο που ήθελε, και θαυμάζοντας εκείνο αντί αυτού, και αφού το δώσουμε, απομακρυνόμαστε. Έτσι και ο Χριστός έκανε. Ζητούσαν εκείνοι να λάβουν, Αυτός τους είπε ότι δεν έχει. Βέβαια και προηγουμένως τους φόβισε· επειδή όμως πάλι ζητούσαν, τους είπε και πάλι ότι δεν έχει. Πλην όμως ότι δεν τους φοβίζει τώρα αλλά μετά την απόδειξη αυτού που έχει κάνει, προβάλλει και δικαιολογημένη αφορμή ότι «Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του».
    Τι λοιπόν; Εσύ δεν γνωρίζεις τα του Πατρός; Αλλά Αυτόν μεν Τον γνωρίζεις, τα  Αυτού  όχι; Εσύ είπες «Κανένας δεν γνωρίζει τον Πατέρα παρά μόνο ο Υιός» [Λουκ. 10,22 : « πάντα μοι παρεδόθη π το πατρός μου· κα οδες πιγινώσκει τίς στιν υός, ε μ πατήρ, κα τίς στιν πατήρ, ε μ υἱὸς κα ἐὰν βούληται υἱὸς ποκαλύψαι (:Όλα μου τα παρέδωσε ο Πατέρας μου και μου έδωσε και ως άνθρωπο κάθε εξουσία και δύναμη. Και επειδή είμαι ο Υιός του Θεού και έχω την ίδια ουσία με τον Πατέρα μου και είμαι άπειρος όπως Εκείνος, κανείς άλλος δεν γνωρίζει τελείως Εμένα και ποια είναι η φύση μου και οι βουλές μου, παρά μόνο ο Πατήρ˙ και κανείς δεν γνωρίζει τον Πατέρα στο βάθος και στην ουσία Του, παρά μόνο ο Υιός. Σε κάποιο βαθμό βέβαια τον γνωρίζει και εκείνος στον οποίο ο Υιός θα θελήσει να του Τον αποκαλύψει)» και Ματθ. 11,27: «Πάντα μοι παρεδόθη π το πατρός μου· κα οδες πιγινώσκει τν υἱὸν ε μ πατήρ, οδ τν πατέρα τις πιγινώσκει ε μ υἱὸς κα ἐὰν βούληται υἱὸς ποκαλύψαι (: Όλα παραδόθηκαν σε μένα από τον Πατέρα μου, και έλαβα και ως άνθρωπος κάθε εξουσία και δύναμη. Και επειδή έχω ως Λόγος την ίδια ουσία με τον Πατέρα μου και είμαι άπειρος όπως Εκείνος, κανείς άλλος δεν γνωρίζει τελείως τον Υιό και ποια είναι η φύση και οι βουλές του Υιού, παρά μόνον ο Πατέρας. Ο άπειρος μόνο από τον άπειρο μπορεί πλήρως και τελείως να γνωσθεί. Αλλά και τον Πατέρα κανείς άλλος δεν γνωρίζει στο βάθος και την ουσία Του παρά μόνον ο Υιός, περιορισμένα όμως Τον γνωρίζει και εκείνος στον οποίο ο Υιός θα θελήσει να τον αποκαλύψει)»]· και «μν δ Θες πεκάλυψε δι το Πνεύματος ατο· τ γρ Πνεμα πάντα ρευν, κα τ βάθη το Θεο(:σε μας όμως ο Θεός τα φανέρωσε αυτά με το Πνεύμα Του. Και μόνο από το Πνεύμα ήταν δυνατόν να γίνει η φανέρωση αυτή· διότι το Πνεύμα ερευνά και γνωρίζει τα πάντα, και αυτά ακόμη τα βαθύτατα και μυστηριώδη ιδιώματα και σχέδια του Θεού)» [Α’ Κορ. 2,10].
      Εσύ λοιπόν ούτε αυτό το γνωρίζεις; Μακριά μια τέτοια σκέψη. Το είπε αυτό όχι για να υποπτευθούμε κάτι τέτοιο, αλλά προσποιείται ότι το αγνοεί, απομακρύνοντας αυτούς από την ανώφελη συζήτηση. Φοβήθηκαν λοιπόν να ρωτήσουν πάλι για να μην ακούσουν και τώρα αυτό που κάποτε τους είχε πει: «κμν κα μες σύνετοί στε; (:Ακόμη και τώρα, ύστερα από τόσες διδασκαλίες που σας έκανα, είστε και σεις ανίκανοι να καταλάβετε την αλήθεια που σας είπα;)»[Ματθ.15,16] και «οτω κα μες σύνετοί στε; οπω νοετε τι πν τ ξωθεν εσπορευόμενον ες τν νθρωπον ο δύναται ατν κοινσαι; (:Και εσείς ακόμη, όπως το πολυάριθμο πλήθος, δυσκολεύεστε τόσο πολύ να κατανοήσετε την αλήθεια που είπα; Δεν καταλαβαίνετε ακόμη ότι καθετί που μπαίνει απ’ έξω μέσα απ’ το στόμα στον άνθρωπο δεν μπορεί να τον μολύνει και να τον κάνει βέβηλο θρησκευτικά;)» [Μάρκ. 7,18].Διότι πολύ περισσότερο φοβούνταν Αυτόν τώρα, παρά προηγουμένως.
                                                                                                    [Συνεχίζεται]                                                                                                                                                                                                    
                              
                              ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
                                επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΕΣ:
  • https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/08/in-actapdf
  • Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στις Πράξεις των Αποστόλων, ομιλία Β΄, πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 1983, τόμος 15, σελίδες 58-67.
  • Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 76, σελ. 43-47.
  • Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.
  • Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.
  • Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.
  • Π.Τρεμπέλα, Το Ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία(απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τρίτη, Αθήνα 2016
  • http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
  • http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm
  • http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm




  





Στὴν λίστα φίλων τοῦ ἱδρύματος Rockefeller ἡ Νίκη Κεραμέως τῆς ΝΔ!

Σὲ χθεσινὴ ἀνάρτησή μας ἀναδείξαμε τὴν συμμετοχὴ τῆς βουλετοῦ τῆς ΝΔ Νίκης Κεραμέως στὴν φετινὴ συνεδρίαση τῆς λέσχης Bilderberg! Μετὰ ἀπὸ παρότρυνση ἀναγνωστῶν μας διαπιστώσαμε ὅτι ἡ Τομεάρχης Παιδείας καὶ αὐριανὴ Ὑπουργός, ὅπως ὅλα δείχνουν, ἀνήκει καὶ στοὺς φίλους του περιβόητου διεθνοῦς καὶ πανίσχυρου ἱδρύματος Rockefeller (δεῖτε ὁλόκληρη τὴν λίστα ΕΔΩ)!

Καὶ τὰ ἐπισημαίνουμε ὅλα αὐτὰ διότι τὴν περασμένη Κυριακὴ γιὰ μία ἀκόμα φορᾶ διαπιστώθηκε ἡ εὐήθεια μὲ τὴν ὁποία οἱ χριστιανοὶ ψηφίζουν... Μετὰ λύπης βλέπει κανεὶς πιστοὺς κατὰ τὰ ἄλλα ἀνθρώπους νὰ νομιμοποιοῦν πολιτικὰ διὰ τῆς ψήφου τους ἀνθρώπους καὶ κόμματα μὲ σκοτεινὸ παρελθὸν καὶ παρασκήνιο οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν σὲ ξένα κέντρα ἐξουσίας καὶ εἶναι ἑτεροκατευθυνόμενοι!

Μακαριστός πατήρ Εὐσέβιος Βίττης. Τί εἶναι ἀγαθό παρά ὁ Θεός.

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΠΑΤΉΡ ΕΥΣΈΒΙΟΣ ΒΙΤΗΣ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΘΌ ΠΑΡΑ Ο ΘΕΟΣ.

 Πολλές φορές στήν προσευχή μου ζήτησα νά γίνει αὐτό, πού ἐγώ νόμιζα καλό. Καί ἐπέμεινα στό αἲτημα ἐκβιάζοντας ἀσυλλόγιστα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μή ἀναθέτοντας σ'αὐτόν νά οἰκονομήσει ὃ,τι ἐκεῖνος ξέρει γιά συμφέρον μου. Καί ὃμως, ὃταν ἒλαβα ὃ,τι ζητοῦσα, δυσανασχέτησα πολύ, ἐπειδή δέ ζήτησα νά γίνει μᾶλλον τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δέν ἀνταποκρίθηκε δηλαδή στίς προσδοκίες μου ὃ,τι τοῦ ζήτησα.

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στό Ἀμπελικό Λέσβου μέ θέμα « Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγησις ὡς προϋπόθεσις τῆς Θείας Κοινωνίας» .

  Τήν Κυριακή 9 Ἰουνίου 2019 καί ὥρα 18.00-19.30 μ.μ., στό ἐνοριακό κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀμπελικοῦ Λέσβου ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει τό θέμα:« Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγησις ὡς προϋπόθεσις τῆς Θείας Κοινωνίας» .

Οἱ Ἅγιοι τῶν Ἑπτανήσων

Η εικόνα ίσως περιέχει: 9 άτομα, εσωτερικός χώρος

7 Ιουνίου. Ἱερομάρτυρος Θεοδότου τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Παρ. ς´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιθ´ 1-8).
Πραξ. 19,1         Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας 
Πραξ. 19,1                Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς. 

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible