Μήν ἀφήσεις ἁμαρτία χωρίς νά τήν ἐξαλείψεις, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_222. Μήν ἀφήσεις ἁμαρτία χωρίς νά τήν ἐξαλείψεις, Τα 200 κεφάλαια περί του πνευματικού νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 15-1-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου.

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

. Ἐκείνος πού κατακρίνει τόν ἄλλον ἐπισφραγίζει τίς ἁμαρτίες του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου.

  Εκείνος που κατακρίνει τον άλλον επισφραγίζει τις αμαρτίες του, Τα 200 κεφάλαια περί του πνευματικού νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 14-1-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου.

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Μακριά ἀπό τίς φιλίες τῶν ἐπιφανῶν, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Μακριά από τις φιλίες των επιφανών, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις Κζ΄, 15-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΖ΄, εδάφια 11-19

11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὸν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ καὶ αὐτὸς διήρχετο διὰ μέσου Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας. 12Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, 13καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. 14Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.

15 Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. 17Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; 18Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; 19Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα

11Καθώς ο Ιησούς πήγαινε στα Ιεροσόλυμα, περνούσε μέσα από τα σύνορα της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας βαδίζοντας από δυτικά προς ανατολικά, προς τη χώρα που βρίσκεται πέρα από τον Ιορδάνη. 12 Και την ώρα που έμπαινε σε κάποιο χωριό, Τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά, επειδή σύμφωνα με τον νόμο κάθε λεπρός θεωρούνταν ακάθαρτος και δεν του επιτρεπόταν να πλησιάσει κανέναν. 13Και αυτοί άρχισαν να του φωνάζουν δυνατά: «Ιησού, Κύριε, σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας». 14 Βλέποντάς τους Εκείνος, τους είπε: «Πηγαίνετε και δείξτε το σώμα σας στους ιερείς, για να βεβαιώσουν αν πράγματι θεραπευθήκατε, σύμφωνα με τη διάταξη του νόμου». Και καθώς αυτοί πήγαιναν να εξεταστούν από τους ιερείς, καθαρίστηκαν από τη λέπρα.

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[: Κολ.3,4-15]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν(:Όταν ο Χριστός φανερωθεί ο αίτιος και χορηγός της πνευματικής αυτής ζωής μας)», τότε να ζητείτε τη δόξα, τότε τη ζωή, τότε την απόλαυση. Αυτά είναι προπαρασκευαστικά για να απομακρύνει αυτούς από τις απολαύσεις και τις ανέσεις. Έτσι συνηθίζει ο απόστολος Παύλος, ενώ ομιλεί για άλλα, μεταπηδά σε άλλα· για παράδειγμα, ομιλώντας για εκείνους που τρέχουν έγκαιρα στα δείπνα[Κολ.2.16-23], μεταπήδησε αμέσως στην παρατήρηση των μυστηρίων· διότι έχει μεγάλη δύναμη ο έλεγχος, όταν γίνει σε ανύποπτο χρόνο. «Είναι κρυμμένη», λέγει, «από εσάς». «Τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε(:Τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε)». Συνεπώς τώρα δεν φαίνεστε. Πρόσεχε με ποιον τρόπο μετέθεσε αυτούς στον ουρανό. Όπως δηλαδή προανέφερα, πάντοτε προσπαθεί να δείξει ότι έχουν τα ίδια που έχει και ο Χριστός και σε όλες τις επιστολές του το ίδιο θέμα υπάρχει, να δείξει δηλαδή ότι σε όλα είναι μέτοχοι με τον Χριστό. Γι' αυτό και κεφαλή και σώμα Τον ονομάζει και τα πάντα κάνει για να παρουσιάσει αυτό το πράγμα.

Εάν λοιπόν φανερωθούμε τότε, ας μη στενοχωρούμαστε, όταν τώρα δεν απολαμβάνουμε την τιμή. Εάν η ζωή αυτή δεν είναι ζωή, αλλά είναι κρυμμένη, οφείλουμε να ζούμε αυτή τη ζωή σαν νεκροί. «Τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ(:Τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι)», λέγει. «Δοξασμένοι» είπε, όχι έτσι απλώς, αφού και το μαργαριτάρι είναι κρυμμένο, έως ότου είναι μέσα στο στρείδι. Και αν λοιπόν μας υβρίσουν, ας μη θλιβόμαστε, και αν ακόμη παθαίνουμε οτιδήποτε· διότι δεν είναι δική μας ζωή αυτή η ζωή, είμαστε ξένοι και προσωρινοί. «Διότι πεθάνατε», λέγει. Ποιος είναι τόσο ανόητος, ώστε στο νεκρό σώμα που έχει ταφεί ή δούλους να αγοράζει ή σπίτια να κτίζει ή να κάνει πολυτελή ενδύματα; Κανείς. Ας μην είστε λοιπόν ούτε και εσείς, αλλά όπως ακριβώς ένα μόνο ζητούμε, να μη γυμνωθούμε δηλαδή, έτσι και εδώ ας ζητούμε μόνο ένα.

Ενταφιάστηκε ο πρώτος μας άνθρωπος. Ενταφιάστηκε όχι μέσα στη γη, αλλά στο νερό, χωρίς να τον διαλύει ο θάνατος, αλλά αφού διέλυσε το θάνατο, ο οποίος τον θανάτωσε, όχι με τον νόμο της φύσεως, αλλά με το ισχυρότερο από τη φύση πρόσταγμα της εξουσίας του Κυρίου· διότι αυτά που από τη φύση έγιναν θα μπορέσει κάποιος και να τα διαλύσει, αυτά όμως που γίνονται με το πρόσταγμά Του όχι πια. Τίποτε δεν είναι μακαριότερο από την ταφή αυτή, για την οποία όλοι χαίρονται, και άγγελοι και άνθρωποι, και ο Κύριος των αγγέλων. Για την ταφή αυτή δεν χρειάζονται ούτε ενδύματα· ούτε λάρνακα, ούτε τίποτε άλλο από τα παρόμοια.

Γι' αὐτούς πού ἐπισκέπτονται τά Ἱεροσόλυμα - ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Γι' αυτούς πού επισκέπτονται τα Ιεροσόλυμα

Αγαπητέ μου, επειδή βέβαια με ρώτησες με το γράμμα σου, θεώρησα χρέος μου να σου απαντήσω με τη σειρά, για όσα μου γράφεις.

Νομίζω ότι εκείνοι πού μια για πάντα αφιερώθηκαν στο μοναχικό βίο, καλό είναι να προσέχουν εξ ολοκλήρου στα λόγια του Ευαγγελίου. Κι όπως με το αλφάδι πού κρατούν στα χέρια τους οι τεχνίτες ευθυγραμμίζουν τα στραβά σημεία αυτού, το όποιο υπάρχει κάτω από το αλφάδι, σύμφωνα με την ευθεία του αλφαδιού , έτσι νομίζω ότι πρέπει κι αυτοί, δηλαδή οι μοναχοί, να κατευθύνουν το βίο τους προς το Θεό, χρησιμοποιώντας γι' αυτό το σκοπό σαν άλλο ίσιο κι αλύγιστο αλφάδι τον ευαγγελικό τρόπο ζωής.

Επειδή, λοιπόν, υπάρχουν μερικοί από εκείνους πού ελεύθερα διάλεξαν κι ακολούθησαν τον μοναχικό κι άναχωρητικό βίο, και πού θεωρούν ως γνώρισμα ευσέβειας το να επισκεφθούν τούς τόπους των Ιεροσολύμων, όπου φαίνονται τα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας του Κυρίου, νομίζω ότι θα ήταν σωστό να συμβουλεύονται το αλφάδι' δηλ. το ευαγγέλιο. Κι αν ή καθοδήγηση πού δίνεται από τις ευαγγελικές εντολές συνιστά αυτά, τότε να επιτελούν το έργο ως εντολή Θεού. Αν όμως αυτά είναι έξω από τα παραγγέλματα του Δεσπότη, δεν καταλαβαίνω τί νόημα έχει να θέλεις να εκτελείς την εντολή, όταν γίνεσαι σύ ό ίδιος για τον εαυτό σου νόμος του καλού.

Ὁ ὅσιος Ἰωνᾶς σώζει μουσουλμανικό χωριό ἀπό χολέρα μετά ἀπό παράκληση μουσουλμάνου!

Ο όσιος Ιωνάς σώζει μουσουλμανικό χωριό από χολέρα μετά από παράκληση μουσουλμάνου!

Ο μουσουλμάνος Μεδζίντ Χαντζιμπίεβ γράφει στην εφημερίδα «Φως» το εξής:

Κοντά στην πόλη Αικατερινοντάρ του Κουβάν (περιοχή στη νότιο Ρωσία) βρίσκεται το χωριό Τοχτομουκάι, όπου κατοικούν πάνω από δυο χιλιάδες καυκάσιοι μουσουλμάνοι.

Σ’ αυτό το χωριό εμφανίστηκε φοβερή επιδημία χολέρας.

Κάθε μέρα πέθαιναν 20-25 άτομα. Ο πανικός ήταν απερίγραπτος. Όλες οι ελπίδες είχαν σβήσει, επειδή δεν υπήρχε ιατρική βοήθεια.

Εγώ είμαι κάτοικος αυτού του χωριού και μουσσουλμάνος. Είχα ακούσει από μερικούς γνωστούς μου ρώσους, για την αγιότητα και τη δύναμη της προσευχής του ηγουμένου του μοναστηριούς της Αγίας Τριάδος στο Κίεβο του γέροντα Ιωνά και είχα δει με τα μάτια μου αρκετές περιπτώσεις θεραπείας στο Αικατερινοντάρ που έγιναν με την προσευχή του.

Γι’ αυτό την 29η Ιουλίου έστειλα στο Κίεβο ένα τηλεγράφημα όπου περιέγραφα το δράμα μας, και ζήτησα από τον π. Ιωνά τις προσευχές του για τη σωτηρία μας απ’ τη χολέρα.

Μήπως ἡ πολιτεία χρησιμοποιεῖ τίς αὐταρχικές ἀρχές τοῦ διαφωτισμοῦ;

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων

Μήπως η πολιτεία χρησιμοποιεί τις αυταρχικές αρχές του διαφωτισμού;

Είναι πασιφανές ότι η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού από κάποιες ευρωπαϊκές χώρες σε ευρωπαίους πολίτες, δημιουργεί έντονη την ανησυχία για μια ενδεχόμενη οπισθοδρόμηση της πολιτικής ζωής της Ευρώπης -και όχι μόνον- προς τον φεουδαρχικό αυταρχισμό της εποχής του 18ου αι., όπου κυριάρχησε το κίνημα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού.

Η απόφαση κάποιων ευρωπαϊκών κρατών να επιβάλουν, εξαναγκαστικά, σε κάποιες κατηγορίες πολιτών να δεχθούν, υποχρεωτικά, στο σώμα τους, ουσίες που οι ίδιοι δεν επιθυμούν, με το πρόσχημα της προστασίας της υγείας του κοινωνικού συνόλου, θυμίζει τα πρότυπα σχέσεως ανάμεσα στην πολιτεία και στον πολίτη, που κυριάρχησαν στη Ευρώπη, κατά τον 18ο αιώνα, έτσι όπως ορίστηκαν τόσο στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» του Ρουσσώ, όσο και σε άλλα έργα του ιδίου ή άλλων φιλοσόφων του διαφωτισμού.

Μελετώντας κάποιος το ως άνω «Κοινωνικό Συμβόλαιο», διαπιστώνει ότι οι πολίτες υποχρεώνονται να παραιτούνται από την προσωπική τους ελευθερία και διαφορετικότητα και να την παραδίδουν πλέον στην πολιτεία, καθιστάμενοι, έτσι, μέλη της κοινής θελήσεως και ολότητας.

«Ὁ ἀφορισμὸς εἶναι παιδαγωγία καὶ φιλανθρωπία» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

«Ὁ ἀφορισμὸς εἶναι παιδαγωγία καὶ φιλανθρωπία»

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας 1/6/20

…Εἶναι καὶ ἐπίκαιρο τὸ θέμα τοῦ ἀφορισμοῦ, ἄν εἶναι βαρύτατη ποινή, εἶναι ἐκδίκηση, εἶναι σκληρότητα. Ἤ μήπως εἶναι φιλανθρωπία καὶ ἀγάπη; Ὅ,τι κάνει ὁ Χριστός μας, ὅ,τι κάνει ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι φιλανθρωπία καὶ ἀγάπη. Δὲν λέμε Ἐκκλησία κάποιους ποὺ παρεκτρέπονται γιατὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν καὶ κάποιοι -μπορεῖ καὶ νὰ εἶναι καὶ ἀρχιερεῖς ποὺ παρεκτρέπονται- καὶ μᾶς λένε «κοιτάξτε τί θὰ πεῖ ἡ Ἐκκλησία», καὶ ἐννοοῦν «τί θὰ πῶ ἐγὼ» ἤ «ἐγὼ καὶ κάποιοι φίλοι μου». Ὄχι! Ἀλλὰ τί λέει διαχρονικὰ ἡ Ἐκκλησία 2.000 χρόνια μέσῳ τῶν Ἁγίων Πατέρων!

Λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας μέσῳ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχει καὶ αὐτὸ τὸ μέτρο· δὲν θὰ τό ‘λεγα ποινή, δὲν εἶναι ποινή. Εἶναι παιδαγωγία, ὅπως καὶ τὸ ἐπιτίμιο ποὺ παίρνουμε ἀπὸ τὸν πνευματικό μας. Δὲν εἶναι ποινή, δὲν εἶναι τιμωρία δηλαδὴ τὸ ἐπιτίμιο ποὺ σοῦ λέει ὁ πνευματικός: «παιδί μου, δὲν σὲ συμφέρει τώρα νἀ κοινωνήσεις, θὰ κοινωνήσεις -γιὰ παράδειγμα- τῆς Παναγίας, Δεκαπενταύγουστο· νὰ ἑτοιμαστεῖς τότε». Εἶναι παιδαγωγία καὶ φιλανθρωπία. Ὅπως, νὰ ποῦμε ἕνα ἰατρικό ἀνάλογο, πᾶς στὸν γιατρὸ καὶ ἔχεις τρύπιο τὸ στομάχι σου, ἔχεις πάθει γαστρορραγία, ἄς ποῦμε, καὶ σοῦ λέει ὁ γιατρὸς «παιδί μου, δὲν κάνει νὰ τρῶς τώρα κρέας». Δὲν σὲ τιμωρεῖ νὰ σοῦ πεῖ «δὲν πρόσεξες, τρύπησε τὸ στομάχι σου; Τιμωρία!» Εἶναι θεραπευτικὴ ἀγωγὴ γιατὶ ξέρει ὁ γιατρὸς ἄν φᾶς κρέας, θὰ πεθάνεις. Δὲν μπορεῖς νὰ τὸ χωνέψεις, ἀφοῦ εἶναι τρύπιο τὸ στομάχι σου. Ἔτσι καὶ στὰ πνευματικά. Χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις, ἔτσι ὥστε ἡ Θεία Κοινωνία νὰ μᾶς ὠφελήσει. Ποιά εἶναι ἡ βασικὴ προϋπόθεση; Νὰ ἔχουμε μετάνοια! Πραγματικὴ μετάνοια. Ἐπειδὴ βλέπει λοιπὸν ὁ πνευματικὸς ὅτι δὲν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ μετάνοια πολλὲς φορές, γι’ αὐτὸ σοῦ λέει «παιδί μου δὲν σὲ συμφέρει ἀκόμα νὰ κοινωνήσεις», καὶ σοῦ βάζει αὐτὸ τὸ ἐπιτίμιο καὶ σοῦ λέει θὰ κάνεις κάποιες προσευχές, μπορεῖ νὰ κάνεις λίγες μετάνοιες, κάποιες νηστεῖες. Γιατί; Γιὰ νὰ σὲ βοηθήσει νὰ μετανοήσεις πραγματικά. Νὰ συναισθανθεῖς δηλαδὴ τὸ σφάλμα σου καὶ νὰ κλάψεις, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν τὸ ξανακάνεις. Γιὰ νὰ θεραπευτεῖς δηλαδή, γιατὶ ὁ σκοπὸς δὲν εἶναι ἁπλῶς νὰ κοινωνήσουμε, ὁ σκοπὸς εἶναι νὰ πᾶμε στὸν Παράδεισο, στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τί νὰ τὸ κάνω ‘γὼ νὰ κοινωνήσεις καὶ ἀμέσως μετὰ νὰ πᾶς πάλι νὰ κάνεις τὰ ἴδια. Καὶ δὲν θὰ κάνεις τὰ ἴδια, θὰ κάνεις χειρότερα! Γιατὶ βρίζεις τὸν Χριστὸ ποὺ ἦρθε μέσα σου, ἀφοῦ δὲν ἔχεις μετανοήσει πραγματικά. Καταφρονεῖς τὸν Χριστὸ καὶ σὲ κυριεύει ὁ πονηρὸς μετὰ καὶ κάνεις πολὺ χειρότερα.

219. Μακριά από τις φιλίες των επιφανών, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις Κζ΄, 15-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://youtu.be/cfadc2r7BnI

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση σε λίγο

15 Ἰανουαρίου. Παύλου ὁσίου τοῦ Θηβαίου καὶ Ἰωάννου τοῦ καλυβίτου. Γερασίμου (Παλλαδᾶ) πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφ. ε΄ 1-8).

Εφ. 5,1              Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέκνα ἀγαπητά,

Εφ. 5,1                       Και σεις, λοιπόν, σαν τέκνα αγαπητά του Θεού επιδιώκετε να γίνεσθε μιμηταί αυτού, ο οποίος τόσην αγάπην και μακροθυμίαν δεικνύει προς τους αμαρτάνοντας.

Γερμανία: Τριπλασιάστηκαν οἱ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας παιδιῶν καί ἐφήβων στή δεύτερη καραντίνα

Οἱ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας παιδιῶν καί ἐφήβων τριπλασιάστηκαν κατά τή διάρκεια τοῦ δεύτερου lockdown, προκύπτει ἀπό ἔρευνα τοῦ πανεπιστημίου τῆς Ἔσσης.

Σύμφωνα μέ τόν ὑπεύθυνο τῆς ἔρευνας, τόν παιδίατρο καί ἐντατικολόγο Κρίστιαν Ντόνα-Σβάκε, μελετήθηκαν τά στοιχεῖα ἀπό 27 Μονάδες Ἐντατικῆς Θεραπείας παίδων σέ ὅλη τή Γερμανία. «Εἴχαμε περίπου 500 περιστατικά ἀπό τά μέσα Μαρτίου ἕως τά τέλη Μαΐου τοῦ 2021, δηλαδή περίπου τά τριπλάσια σέ σχέση μέ τήν ἀντίστοιχη περίοδο τῶν ἐτῶν 2017, 2018 καί 2019», σημείωσε ὁ καθηγητής Ντόνα-Σβάνκε μιλῶντας στήν ἐφημερίδα Bild καί διευκρίνισε ὅτι «προφανῶς δέν καταλήγουν ὅλες... οἱ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας αὐτῆς τῆς ἡλικιακῆς κατηγορίας σέ ΜΕΘ, καθώς γίνονται συνήθως μέ χάπια».

Ἀνέφερε ἀκόμη ὅτι στά παιδιά καί τούς ἐφήβους, σέ θάνατο καταλήγει περίπου τό 5% τῶν περιστατικῶν, πάντως πολλές περιπτώσεις προλαμβάνονται.

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ

Κεφάλαιο Α'

Τι λέει η Ἀγια Γραφή

Ο λόγος του Θεού

Για να καταλάβωμε, τι σημασία έχει ο λόγος του Θεού, πρέπει να τον τηρήσωμε. Οι εντολές του Ευαγγελίου, όταν εμείς αρχίσωμε να τις τηρούμε, αρχίζουν και σιγά-σιγά μας μεταμορφώνουν, μας αναδημιουργούν, μας ζωοποιούν, μας μεταβάλλουν τον τρόπο του σκέπτεσθαι, τα συναισθήματα της καρδιάς μας, ακόμη και το σώμα μας. Γιατί όπως λέγει ο Άγιος Απόστολος Παύλος, «Ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργής και τομώτερος (κόβει πιο πολύ) από κάθε μαχαίρι δίκοπο. Και εισχωρεί ακόμη και στην διάκριση ανάμεσα σε ψυχή και πνεύμα, αρμό και μυελό, και κρίνει τις σκέψεις και τους λογισμούς της καρδιάς»[1].

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 15-1-2022

https://youtu.be/4A-8aJLEbrg

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 15-1-2022

Οἱ ἄνθρωποι μέ τό Βάπτισμα, ''ἐμβολιάζονται'' μυστικά στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Στο Άγιο Βάπτισμα κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα ως Φως και εισέρχεται στην ψυχή μας, το οποίο δεν θα σβήσει ποτέ, ούτε σε αυτόν ούτε και στον άλλο κόσμο, εκτός και αν κολαστεί κανείς. Τότε εκείνη η Χάρη του Βαπτίσματος, ξαναγυρίζει στο Άγιο Πνεύμα, διότι η Χάρις δεν συγκολάζεται.