28.Ἀληθινές ἐμπειρίες Παραδείσου καί κολάσεως (π. Σεραφείμ Ρόουζ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀληθινές ἐμπειρίες Παραδείσου καί κολάσεως (π. Σεραφείμ Ρόουζ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-11-2017 (Σύναξη) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr

Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-11-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr

Μοναστικοί ἀγῶνες 3, Ἡ μορφή τοῦ Γέροντα 1. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, 6ο Μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Μοναστικοί ἀγῶνες 3, Ἡ μορφή τοῦ Γέροντα 1.

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, 6^ο Μέρος,

Ὁμιλία στίς 08-03-2015

Συνεχίζουμε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν Ἅγιο Σιλουανό. Λέγαμε χθές γιά τήν βαθιά ἀλλαγή πού ἔγινε στόν Ἅγιο μετά τήν ἀποκάλυψη πού πῆρε ἀπό τόν Θεό καί τήν ὁδηγία «κράτα τόν νοῦ στόν Ἅδη καί μήν ἀπελπίζεσαι». Μιά ἀλλαγή πού τόν ἔκανε πλέον νά ἀγωνίζεται γιά νά ἀποκτήσει ταπείνωση καί νά ἔχει σταθερή τήν Χάρη. Ὅταν ὑπάρχει στόν ἄνθρωπο ταπεινό φρόνημα, τότε παραμένει σταθερά κοινωνός τῆς Χάρης τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὅμως ἀφήνει τόν λογισμό του καί δέχεται ὑπερήφανες σκέψεις, τότε χάνει ὁ ἄνθρωπος τήν Χάρη, δηλαδή, ὅπως λέγαμε, χτίζει ἕνα τεῖχος μονωτικό γύρω του καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά τόν βοηθήσει. Ὅταν γεύτηκε αὐτή τήν Χάρη καί κοινώνησε καί παρέμεινε στήν κοινωνία μέ τόν Θεό, τότε ἄλλαξε καί ἡ προσευχή του καί πλέον δέν προσευχότανε μόνο γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά καί γιά ὅλο τόν κόσμο, γιατί κατάλαβε ὅτι μέσα στόν Θεό εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί γι’ αὐτό παρακαλοῦσε τόν Θεό νά γνωρίσει ὅλος ὁ κόσμος τόν Ἴδιο, τόν Θεό.

Ἔλεγε λοιπόν «ὁ ἀδελφός μας εἶναι ἡ ζωή μας» καί μέ τήν ἀγάπη πού εἶχε, πού ἄναψε μέσα στήν καρδιά του, αἰσθανότανε ὅλους τούς ἀνθρώπους σάν μέλος τῆς δικῆς του ὑποστατικῆς αἰώνιας ὕπαρξης. Κατάλαβε καί τήν ἐντολή «ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν ὄχι σάν ἕναν ἠθικό κανόνα, ἀλλά σάν κάτι πού εἶναι ἀναγκαῖο λόγω τῆς κοινῆς φύσεως, τῆς ὀντολογικῆς κοινότητας πού ὑπάρχει μεταξύ ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

«Ὁ πατήρ κρίνει οὐδένα, ἀλλά τήν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ, … ὅτι υἱός ἀνθρώπου ἐστί» (Ἰω. 5,22 και 27), λέει στό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο. Ὁ Πατέρας δέν κρίνει κανέναν, ἀλλά ὅλη τήν κρίση τήν ἔχει δώσει στόν Υἱό, πού εἶναι υἱός ἀνθρώπου, εἶναι δηλαδή τέλειος ἄνθρωπος.

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης

Ο γέροντας γεννήθηκε σης 5 Νοεμβρίου 1920 από ευσεβείς γονείς. Την Θεοδώρα από το Λιβίσι της Μικράς Ασίας και τον Σταύρο από την Ρόδο. Η οικογένεια της μητέρας του ήταν γνωστοί στο Πατριαρχείο, ευεργέτες των σχολείων της Μάκρης και με σπουδαία εκκλησιαστική παράδοση.

Στις αρχές του 1922 «Τούρκοι πιάσανε τον πατέρα του ο οποίος οδηγήθηκε στα βάθη της Ασίας. Μετά την καταστροφή η οικογένεια του ακολούθησε τον σκληρό δρόμο της προσφυγιάς.

Το καράβι τους μετέφερε στην Ιτέα και από εκεί πήγαν στην Άμφισσα Εκεί για καλή τους τύχη το 1925 βρήκαν τον πατέρα του μικρού Ιακώβου και μαζί πλέον η οικογένεια μετακινήθηκε στο χωριό Φαράκλα της Εύβοιας.

Ο μικρός Ιάκωβος ήταν επτά χρονών και είχε μάθει απέξω την θεία Λειτουργία χωρίς να γνωρίζει γράμματα. Το 1927 πήγε σχολείο και διακρίθηκε για τις επιδόσεις του. Η αγάπη του για την εκκλησία ήταν έκδηλη.

Την ίδια χρονιά εμφανίσθηκε μπροστά του η Αγία Παρασκευή και του φανέρωσε το λαμπρό εκκλησιαστικό του μέλλον ενώ συχνά διάβαζε ευχές, προσευχόταν και θεράπευε συγχωριανούς του.

Ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη

Ἀνακοινωθέν Οικουμενικού Πατραρχείου (27/11/2017)

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Δευτέραν, 27ην Νοεμβρίου 2017, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Ἄς νεκρώσουμε τά θελήματά μας

 Ήταν κάποιος από τους πατέρες που καταγόταν από ξένη χώρα και έλεγε την ακόλουθη παραβολή.

Στη χώρα μου φτιάχνουν κάποιον ειδικό λάκκο για να παγιδεύουν

λιοντάρια. Μέσα σε έναν τέτοιο συνέβη να πέσει μια αλεπού, και παρ’ όλο που προσπάθησε απεγνωσμένα, δεν μπόρεσε να ανεβεί από εκεί.Αργότερα ήρθε εκείνος που έφτιαξε το λάκκο για να δει μήπως έπεσε τίποτε, μέσα σε αυτόν και βρήκε την αλεπού. Μηχανεύτηκε τότε η αλεπού να μείνει ξαπλωμένη σαν ψόφια. Ο άνθρωπος κατέβηκε, την έπιασε από την ουρά και την έριξε έξω. Και αυτή έτρεξε και έφυγε.

Ἀλκοολικοί Ἀνώνυμοι: Πρόγραμμα ἀπεξάρτησης ἤ ἐξάρτησης; (Ἱερά Μητρόπολη Γλυφάδας)

Προλογίζοντας

Ξεκινώντας την έρευνα για τους Αλκοολικούς Ανώνυμους είχα την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα στοιχεία, όμως, που ήρθαν στο φως μέσα από την έρευνα στο Διαδίκτυο, τη μελέτη και την επικοινωνία με δεκάδες πρώην μέλη της οργάνωσης των Αλκοολικών Ανώνυμων ήταν κάτι περισσότερο από μια επιβεβαίωση των αρχικών υποθέσεων· ήταν ένα αποκαλυπτικό ξάφνιασμα για μένα και το ίδιο υποθέτω ότι θα είναι και για όσους αναγνώστες δεν έτυχε να ασχοληθούν με το θέμα.

Ποιοι είναι οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι

Οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι (εφεξής ΑΑ) είναι μια διεθνής αδελφότητα αποτελούμενη από αλκοολικούς που έχουν 3 στόχους: να ξεπεράσουν το πρόβλημα του αλκοολισμού, να διασφαλίσουν την ενότητα της αδελφότητας ακολουθώντας τις «Δώδεκα Παραδόσεις» και να προσφέρουν «Υπηρεσία» διαδίδοντας παντού το μήνυμα της θεραπείας μέσω των «Δώδεκα Βημάτων»[1]. Το βασικό τους αξίωμα είναι ότι ο αλκοολισμός αποτελεί «αθεράπευτη ασθένεια» και «αν υπήρξες έστω και μια φορά αλκοολικός, θα είσαι πάντα αλκοολικός» («once an alcoholic, always an alcoholic»). Το αξίωμά τους αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά, αντιθέτως από το 1950 ακόμα υπάρχουν επιστημονικές έρευνες και συνακόλουθες ιατρικές αναφορές για αρκετές περιπτώσεις αλκοολικών που απεξαρτήθηκαν οριστικά, χωρίς τη συμμετοχή τους σε οργανώσεις του τύπου των ΑΑ[2]. Εντούτοις, «τα μέλη των ΑΑ ισχυρίζονται ότι είναι αλκοολικοί σήμερα – ακόμα και αν δεν έχουν πιει ούτε ένα ποτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν λένε ότι έχουν “θεραπευτεί”»[3]. Ισχύει όμως αυτό; Θα φανεί στη συνέχεια.

Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός - ΔΙΔΑΧΑΙ

ΔΙΔΑΧΗ Γ´

Ἐρευνᾶτε τὰς Γραφάς

Ἐρευνᾶτε τὰς Γραφᾶς ὅτι ἐν αὐταῖς εὑρίσκετε ζωὴν αἰώνιον. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀδελφοί μου, ὁ γλυκύτατος Δεσπότης καὶ ποιητῆς τῶν Ἀγγέλων καὶ πάσης νοητῆς καὶ αἰσθητῆς κτίσεως, παρακινούμενος ἀπὸ τὴν εὐσπλαχνίαν καὶ πολλήν του ἀγαθότητα καὶ ἀγάπην ὁποὺ ἔχει εἰς τὸ γένος μας, μᾶς ἐχάρισε καὶ μᾶς χαρίζει καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν τὴν αὐγὴν καὶ τὸν δοξάζομεν.
Καὶ ἐδιαβάσαμεν τὸ ἅγιον Εὐχέλαιον, καὶ ἐχρίσθημεν εἰς βοήθειάν μας, καὶ ἄμποτε ὁ Κύριος νὰ μᾶς εὐσπλαχνισθῆ διὰ πρεσβειῶν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, νὰ συγχωρήσῃ τὰς ἁμαρτίας μας καὶ νὰ μᾶς ἀξιώση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, νὰ εὐφραινώμεθα καὶ νὰ δοξάζωμεν τὴν Ἁγίαν Τριάδα. Τὸν παλαιὸν καιρόν, χριστιανοί μου, οἱ ἄνθρωποι ἦσαν καθαροὶ καὶ ὠμίλουν μὲ τὸν Θεὸν (35)· ὕστερον ὅμως ἐξέπεσον εἰς ἁμαρτίαν καὶ δὲν ἦσαν ἄξιοι νὰ ὁμιλοῦν μὲ τὸν Θεόν. Ἐφώτισε πρῶτον τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τοὺς ἁγίους Προφήτας καὶ μᾶς ἔγραψαν τὴν Ἁγίαν Γραφήν· ἐφώτισε δεύτερον τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους· ἐφώτισε καὶ τρίτον τοὺς ἁγίους Πατέρας καὶ μᾶς ἐξήγησαν τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας, διὰ νὰ ἠξεύρωμεν ποῦ περιπατοῦμεν.

 

Παραδείγματα ἀρετῆς ἐκ τῶν Γραφῶν

1. ΜΩΥΣΗΣ

 

Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἦτον ἕνας ἄνθρωπος καὶ ἐλέγετο Μωϋσῆς. Αὐτὸς ἀπὸ μικρὸν παιδίον ὁποὺ ἦτον, ἔλαβε δυὸ χαρίσματα εἰς τὴν καρδίαν του· ἀγάπην εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς του. Ὥστε πρέπει καὶ ἡμεῖς οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοὶ νὰ ἔχωμεν αὐτὰς τὰς δυὸ ἀγάπας, καὶ αὕτη εἶνε ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου: «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς». Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τί λέγει ὁ Χριστός; Ὅτι καθὼς ἐγὼ ὑβρίσθηκα, ἐδάρθηκα, ἐπείνασα, ἐδείψασα, καὶ ἐσταυρώθηκα, καὶ ἔχυσα τὸ αἷμά μου διὰ τὴν ἀγάπην σας, διὰ νὰ σᾶς ἐλευθερώσω ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ διαβόλου, ἔτσι πρέπει καὶ ἐσεῖς ν᾿ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς σας, καί, ἂν τύχη καὶ ἀνάγκη, νὰ χύνετε καὶ τὸ αἷμα σας διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ σας. Ἡ τελεία ἀγάπη εἶνε νὰ πωλήσῃς ὅλα σου τὰ πράγματα καὶ νὰ τὰ δώσῃς ἐλεημοσύνην, καὶ σὺ νὰ πωληθῆς σκλάβος, καὶ ὅσα παίρνεις νὰ τὰ δίδης ἐλεημοσύνην.

Τά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 1988

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος εκτός των άλλων είναι και θεομητορικός θεολόγος, στη γνωστή Ομιλία του εις τα Εισόδια της Θεοτόκου αναφέρει, ότι η Παναγία μας εισελθούσα στα Άγια των Αγίων πρώτη αυτή στον κόσμο εγκαινίασε την οδό της νήψεως, της αναβάσεως του νου στον Θεό και της ενώσεως του νου του ανθρώπου με τον Θεό, την ησυχαστική δηλαδή οδό θεώσεως του ανθρώπου. Έτσι, για όσους ποθούν τη μυστική και ησυχαστική άνοδο προς τον Θεό και τη μυστική θεωρία και γνώση του Θεού, η Παναγία μας είναι το πρότυπο και η οδός. Δεν είναι μόνον οδός και πρότυπο για αυτούς που ζουν στον κόσμο, με παρθενία και σεμνό γάμο, για τις μητέρες, αλλά είναι πρότυπο και για τούς ιερώς ησυχάζοντες.

Επειδή λοιπόν Εκείνη εγκαινίασε τον τρόπο αυτό της θεώσεως, την ιερά ησυχία, γι’ αυτό και εμείς ιδιαιτέρως ενατενίζουμε προς την παναγία μορφή της και το πανάγιο πρόσωπό της και θερμώς την παρακαλούμε και την ικετεύομε να μας βοηθήσει και μας, πρώτα να ποθήσουμε αυτό που για κάθε Μοναχό είναι το ακρότατο εφετό. Τι περισσότερο να ποθήσει ένας Μοναχός από την εν ησυχία θεωρία του Θεού;

Γιατί λέμε ΟΧΙ στὰ νέα Θρησκευτικὰ

Ἦταν φυσικὸ καὶ ἀναμενόμενο νὰ ἀν­τιδράσουν οἱ γονεῖς ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ πῆραν στὰ χέρια τους τὰ βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν ποὺ δόθηκαν στὰ παιδιά τους.

Καὶ μόνο ἂν ξεφυλλίσει κανεὶς τὰ βιβλία, ποὺ ὀνομάζουν «Φακέλους Μαθήματος» (Φ.Μ.), μπορεῖ νὰ διαπιστώσει τὴ ριζικὴ ἀλλοίωση τοῦ Μαθήματος. Κι ἂν μελετήσει πιὸ προσεκτικὰ τὴν κατανομὴ καὶ ἀνάπτυξη τῆς ὕλης, τότε μὲ θλίψη θὰ ὁμολογήσει ὅτι τὸ Μάθημα στὴ μορφὴ ποὺ προσ­φέρεται ἀπὸ τὰ ἐγχειρίδια αὐτά, ὄχι μόνο δὲν διατηρεῖ τὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα του, ἀλλὰ ἀποπροσανατολίζει τοὺς μαθητὲς καὶ τοὺς ἀφήνει ἀθωράκιστους στὸν κόσμο στὸν ὁποῖο μεγαλώνουν.

Γιὰ νὰ ἐξηγήσουμε τὴν παραπάνω διαπίστωση θὰ ἀναφέρουμε τέσσερις βασικοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους τὰ νέα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι ἀπαράδεκτα:

1. Ἀποτελοῦν θρησκειολογικὸ μεῖγμα

Τὰ βιβλία εἶναι γεμάτα ἀπὸ παράλληλες ἀναφορὲς σὲ ἄλλες θρησκεῖες σχεδὸν σὲ κάθε θεματικὴ ἑνότητα καὶ σὲ κάθε τάξη, ἀκόμη καὶ στὴ Γ΄ Δημοτικοῦ!

Ἔτσι οἱ μικροὶ μαθητὲς τῆς Γ΄ Δημοτικοῦ μποροῦν νὰ μάθουν μαζὶ μὲ τὶς χριστιανικὲς γιορτὲς τὴν Ρὸς Ἀσανὰ τῶν Ἑβραίων καὶ τὴν Ἲντ ἀλ Φὶτρ τῶν Μουσουλμάνων1, καὶ ἀντίστοιχα οἱ μαθητὲς τῆς Δ΄ Δημοτικοῦ νὰ γνωρίσουν ἁγίους, ὅπως ὁ ἅγιος Πορφύριος καὶ ἡ ἁγία Λυδία, μαζί τους ὅμως καὶ «ἱερὰ καί σεβαστὰ πρόσωπα» ὅπως ὁ Μωάμεθ, ὁ ραββίνος Ἐλιέζερ, ὁ Ὄσκαρ Ρομέρο, ὁ Μαχάτμα Γκάντι κλπ.2

Ἐπίσης στὴ Δ΄ Δημοτικοῦ, στὴ θεματικὴ ἑνότητα «Ἱερὰ Βιβλία», οἱ μαθητὲς διδάσκονται ὅτι ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι τὸ ἱερὸ βιβλίο τῶν Χριστιανῶν, ὅπως εἶναι ἡ Τανὰκ γιὰ τοὺς Ἑβραίους ἢ τὸ Κοράνιο γιὰ τοὺς Μουσουλμάνους, γιὰ τὸ ὁποῖο μάλιστα ὑπάρχει εἰκόνα μὲ τὴν ἑξῆς λεζάντα: «Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ παραδίδει τὸ Κοράνιο στὸν Μωάμεθ»3!

Ἀδελφέ θά πεθάνουμε...

Παλιά στα Κοινόβια υπήρχε ένας μοναχός που είχε ως διακονία να θυμίζη στους άλλους Πατέρες τον θάνατο... Περνούσε λοιπόν την ώρα της διακονίας από όλους τους αδελφούς και έλεγε στον καθέναν: «Αδελφέ, θα πεθάνουμε»!

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/blog-post_879.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 27 Νοεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 27 Νοεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)