Κεφ. 25. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Β΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Κεφ. 25. Γεροντικό. Περί ταπεινοφροσύνης. Β΄ Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-2-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

"Ὅταν λέμε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἔρχεται στήν καρδιά μας ἡ εὐχή, ἐνῶ ἐκπέμπονται νοητά φωτιστικές ἀκτίνες πού φωτίζουν τήν ψυχή"

Κάποιου Ανωνύμου και Απελπισμένου Αγιορείτου

Λόγος Πρώτος περί νοεράς και καρδιακής προσευχής και περί του πώς αυτή εξολοθρεύει κατά κράτος τους δαίμονες και τους φλογίζει αμέσως.

Ευλόγησον πάτερ

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός λέγει εις το θείο και ιερό Του Ευαγγέλιον: «ο πιστεύων εις εμέ, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσι ύδατος ζώντος». Όποιος θέλει λοιπόν να αναβρύζει απ΄την καρδιά του σαν από καμιά πηγή τούτο το ζων ύδωρ του Αγίου Πνεύματος ας αγωνιστεί να αποκτήσει στην καρδιά του τη νοερά και καρδιακή ευχή δηλ. το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με» την οποία ευχή να τη λέει σε κάθε αναπνοή μία φορά. 

Αλλά εκείνος που θέλει να αποκτήσει αυτή την ευχή παντοτινά στην καρδιά του πρώτα μεν ας ακούσει την ετοιμασία που πρέπει να ετοιμαστεί έπειτα ας ακούσει και τον τρόπο κατά τον οποίο πρέπει να τη λέγει.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ὅ,τι σκέφθηκες εἶναι σὰν νὰ τὸ εἶπες»

Μιὰ ἡμέρα ποὺ γινόταν ἡ κουρὰ μιᾶς ἀδελφῆς, ἕνας φίλος ὅταν τὴν εἶδε ντυμένη τὰ ράσα σκέφθηκε ὅτι τῆς πᾶνε καλύτερα ἀπὸ τὰ κοσμικὰ ροῦχα ποὺ φοροῦσε πρὸ τῆς κουρᾶς. 

Μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: 

— Πῆγες καὶ εἶπες ὅτι τῆς πᾶνε τὰ ράσα καλύτερα ἀπὸ τὰ κοσμικὰ ροῦχα! Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀντέδρασε καὶ εἶπε ἔντονα ξαφνιασμένος:

— Ὄχι, Γέροντα! Δὲν τὸ εἶπα. 

Ὁ Γέροντας ἐπέμενε: 

— Τὸ εἶπες! 

Ὁ συνομιλητής του προβληματίσθηκε, γιατί νὰ ἐπιμένει ὁ Γέροντας γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἔγινε, ἀλλὰ ὁμολόγησε: 

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Δέν μπορεῖτε νά πᾶτε στόν Ἄθωνα. Μείνετε ἐδῶ», τούς ἀπάντησε ὁ Στάρετς. «Δέν θά σᾶς ἐπιτρέψουν νά πᾶτε».

3 Δύο χωρικοί από τήν επαρχία Σαράτωφ, ο Ιωνάς καί ο Δαμιανός, ξεκίνησαν γιά τό Αγιον ’Όρος. Στόν δρόμο τους, σταμάτησαν στό Κίεβο νά προσκυνήσουν τ’ αγία μέρη καί νά επισκεφτούν τόν Στάρετς Θεόφιλο γιά νά πάρουν τήν ευλογία του γιά τό ταξίδι.

«Δεν μπορείτε νά πάτε στόν Άθωνα. Μείνετε εδώ», τούς απάντησε ο Στάρετς. «Δεν θα σας επιτρέψουν νά πάτε». Οι νέοι άνδρες δέν τόν άκουσαν καί πήγαν στήν “Οδησσό. Τό Ρωσικό Υπουργείο δέν τούς έδωσε διαβατήριο εξ αιτίας της αυξανόμενης έντασης μέ τήν Τουρκία. Οι φίλοι επέστρεψαν στό Κίεβο κι έγιναν δεκτοί στήν Λαύρα σάν δόκιμοι.

Κολοσσιαῖα προπαγάνδα ἐπιβολῆς πρωτείου. Αἱρετικὸς ὅποιος δὲν ἀποδέχεται «Πρωτεῖον» κατὰ τοὺς «μεταπατερικοὺς» θεολόγους!

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΠΡΩΤΕΙΟΥ

Του κ. Γεωργίου Ιωάννου Καραλή

Στην εποχή μας που μαστίζεται από μία κρίση τεραστίων διαστάσεων, επιχειρείται μία προσπάθεια να οδηγηθεί η ορθόδοξη παράδοση σε μία διαφορετική κατεύθυνση, σε μία θεολογία «μεταπατεριστική», όπως πολύ συχνά αποκαλείται. Πως επιτυγχάνεται  μία τέτοια διαδικασία χωρίς να υπάρξουν μεγάλες αντιστάσεις από το ορθόδοξο πλήρωμα;  που οδηγεί μία τέτοια προσπάθεια;

Η απάντηση αυτή έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο σκέλος γίνεται προσπάθεια να αλλοιωθεί κατά πολύ η πατερική εμπειρία, χωρίς να αμφισβητείται ακόμα το κύρος των Πατέρων της Εκκλησίας. Απλώς και μόνον υποδεικνύεται από τους «μεταπατερικούς θεολόγους» ότι οι Πατέρες είχαν μία διαφορετική αντίληψη από την πραγματική. Αυτή η αντίληψη τους φέρνει κοντά στην παπική και προτεσταντική παράδοση. Αφού λοιπόν οι Πατέρες έλεγαν τα ίδια πράγματα με τον Αυγουστίνο, τους σχολαστικούς, γιατί να υφίσταται διάκριση μεταξύ ορθοδόξου, παπικής και προτεσταντικής παρόδοσης σε μία ενωμένη Ευρώπη και σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο; Η ένωση των «εκκλησιών» κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι προσιτή και βέβαια αναγκαία, γιατί ποιό σωστά σκεφτόμενο ανθρώπινο ον θα μπορέσει να αποκλείσει  την ένωση των πάντων, αφού οι θεολογικές διαφορές του παρελθόντος έχουν πια ξεπεραστεί;

Στο δεύτερο σκέλος καταβάλλεται μία υπεράνθρωπη προσπάθεια από τους «μεταπατερικούς θεολόγους» να πληγεί το κύρος των Πατέρων της Εκκλησίας.

Στάρετς Συμεών:Τήν ὥρα πού ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται στήν γῆ, μία ἄλλη λειτουργία τελεῖται στόν Οὐρανό

  Αυτό έδειξε ο Θεός σ΄ έναν μοναχό….

Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής.

 Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν η λειτουργία.

Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του.

Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα.

Μπροστά στην Αγία αυτή Τράπεζα ήσαν τρεις αρχιερείς γονατιστοί.

Παράπλευρα έστεκε μια χορωδία με απερίγραπτη ομορφιά. Γινόταν ή θεία λειτουργία. Ολόκληρη. Την τελούσαν άγιοι ιεράρχες. Ιεράρχες σαν τους Βασίλειο, Γρηγόριο και Ιωάννη, σαν τους Αθανάσιο και Κύριλλο, τους οικουμενικούς διδασκάλους.

Έστάθη ο μοναχός περισσότερο από μισή ώρα ακίνητος και έβλεπε. Σαν να είχε μαρμαρώσει!

Όταν η λειτουργία τελείωσε και οί αδελφοί έφευγαν από την Εκκλησία, είδαν τον μοναχό αυτό να στέκει ακόμα ακίνητος. Ή σκούπα του είχε φύγει από τα χέρια. Σαν στήλη άλατος! Μουσκεμένος από τα δάκρυα. Κυριολεκτικά μουσκεμένος! Τον πήραν με προσοχή από το χέρι και, χωρίς να τον ερωτήσουν τίποτε, τον επήγαν στο κελί του.

Τὸ μεγαλεῖο καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας

Δρ. Ἐρατῶς Ζέλλιου – Μαστοροκώστα,

ἐπ. προϊσταμένης Δευτεροβάθμιας Ἐκπαιδεύσεως

Κατὰ τὸν Ἠσύχιο οἱ Λάκωνες ὀνομάζουν ἑλλὰ τὴν καθέδρα. Ἑπομένως καὶ τὸ ὄνομα Ἑλλὰς πιθανὸν νὰ σημαίνει τὴν καθέδρα τῶν ἀνθρώπων, τὴ χώρα τῶν αὐτοχθόνων ἀνθρώπων, κάτι ποὺ ἀπέδειξαν καὶ ἔρευνες τοῦ DNA καὶ ἀρχαιολογικὲς ἔρευνες, ἀφοῦ πρὶν 200.000 ± 40.000 ἔτη ἔχουμε τὸ κρανίο τῶν Πετραλώνων [1], πρὶν 135.000 ἔτη ἀποτυπώματα ἀνθρωπίνων πελμάτων στὸ σπήλαιο τῆς Θεοπετρας [2] Τρικάλων, ὅπου ἡ κατοίκηση τῶν ἀνθρώπων εἶναι συνεχὴς ἕως τὴν νεολιθικὴ ἐποχὴ καὶ ἀπὸ τὸ 23.000 ἔχουν καὶ τεχνογνωσία, πρὶν ἀπὸ 100.000 ἔτη ἔχουμε κατοίκηση ἀνθρώπων στὶς ὄχθες τοῦ Πηνειοῦ ποταμοῦ, πρὶν ἀπὸ 35.000 ἔτη στὸν Κοκκινόπηλο τῆς Ἠπείρου καὶ μετὰ τὰ 30.000 ἔτη πολὺ περισσότερα ἀρχαιολογικὰ...

εὑρήματα κατοικήσεως ἀνθρώπων στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο.

Ἀλλὰ καὶ ἡ μυθολογία προτάσσει τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ σὲ ὅλη σχεδὸν τὴν Εὐρώπη, ἀφοῦ θεωρεῖ υἱοὺς τοῦ Ἡρακλέους τὸν Κελτό, τὸν Γαλάτη καὶ τὸν Σκύθη, τοὺς γενάρχες τῶν ὁμωνύμων εὐρωπαϊκῶν λαῶν, Κελτῶν, Γαλατῶν καὶ Σκυθῶν. Τὰ δὲ ταξίδια τοῦ Ἠρακλέους στὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Λιβύη [3] ἑρμηνεύονται ὡς οἱ διὰ ξηρᾶς δρόμοι τῶν Ἑλλήνων, ἴσως ἐμπόρων, τῆς παλαιοτάτης ἐποχῆς, ἡ δὲ Ἀργοναυτικὴ ἐκστρατεία καὶ οἱ πρὸ αὐτῆς ὡς οἱ θαλάσσιες καὶ οἱ τῶν παραλίων ἐξερευνήσεις, ἀλλὰ καὶ οἱ θαλάσσιοι ἐμπορικοὶ δρόμοι τῶν Ἑλλήνων τῆς μακρινῆς ἐκείνης ἐποχῆς.

Ὁμιλίες τοῦ πατρός Ἰωάννη Καλαΐδη

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων-Βιβλιοκρισία

Λίτσα Ἰ. Χατζηφώτη,

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀναστ. Κ. Γκοτσοπούλου:

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ

καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Ἔκδοση Χ.Ο.Φ.Σ.Φίλων Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, 2016.

Πολλὲς μελέτες ἔχουν ἕως τώρα γραφεῖ σχετικὰ μὲ τὸ θέμα, ἀλλὰ ἡ παροῦσα, διπλωματικὴ ἐργασία στὸ κανονικὸ Δίκαιο στὸ Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α., περιέχει σημαντικὰ νέα στοιχεῖα ποὺ τὴν καθιστοῦν πολύτιμη καὶ ἐνδιαφέρουσα. Κατ’ ἀρχὰς παραθέτει συναγωγὴ καὶ μελέτη ὅλων τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῶν πρακτικῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, κατατίθεται ἀναίρεση ὅλων τῶν ἀξιώσεων τῶν παπῶν γιὰ τὸ παγκόσμιο πρωτεῖο ἐξουσίας μὲ βάση τὴν πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ θέσεις παπικῶν ἢ φιλοπαπικῶν ἐρευνητῶν ποὺ παρερμηνεύουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἢ ἀποκρύπτουν τὴν ἀλήθεια. Βασικὴ εἶναι καὶ ἡ ἀντιμετώπιση στὴν ἐπικαιρότητα τοῦ «πρωτείου» στὸν σύγχρονο Θεολογικὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, ὅπου συνεχίζεται ἡ ἐμμονὴ τῶν δευτέρων στὶς ἀξιώσεις τους, οἱ ὁποῖες γιὰ λόγους ἀντιβιβλικούς, ἀντικανονικούς, ἀντιπατερικοὺς καὶ ἀντισυνοδικοὺς δὲν θὰ γίνουν ποτὲ ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Αὐτούς νά τούς ἀποστρέφεσαι σάν θανατηφόρα φίδια

ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

 Μη νομίζεις ότι σε αγαπούν εκείνοι που σου μεταφέρουν λόγια, τα οποία σου προξενούν λύπη και μίσος εναντίον του αδελφού σου ακόμα κι αν σου φαίνονται πως λένε αλήθεια.

28 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος ,Νέστορος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ἕξι Μαρτύρων ἐξ Αἰγύπτου, Ἀβιρκίου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μακαρίου, Ρουφίνου, Ἰούστου καὶ Θεοφίλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καιραλίου, Πουπουλίου, Γαΐου καὶ Σεραπίωνος, Προτερίου Ἱερομάρτυρος, Κύρας καὶ Μαράνας, Βάρσου Ὁσίου, Νυμφᾶ καὶ Εὐβούλου Ἀποστόλων, Γερμανοῦ Ὁσίου, Μνήμη Μεγάλου Σεισμοῦ, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Χιλιάδων Μαρτύρων, Κυράννας Νεομάρτυρος, Νικολάου τοῦ Πσκὼφ, Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Δεφέλτου, Ὁ Ὅσιος Μελέτιος Ἐπίσκοπος Χαρκώβ, Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος Μητροπολίτης Ροστὼβ.

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου (τιμᾶται 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια. Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Βασίλειον δώρημα, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Βασίλειε, ὡς βασιλεύσας παθῶν, τοὶς θείοις σου σκάμμασι, σὺ γὰρ ὁμολογία, τὸν σὸν βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι' ἀμφοτέρων, ὡς ἀστὴρ σελασφόρος, ἐντεῦθεν τῆς ἀσάλευτου βασιλείας ἠξίωσαι.