Ὅταν ρωτᾶς τόν γέροντά σου, εἶσαι σέ ἀσφάλεια -Περί ὑπακοῆς , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Όταν ρωτάς τον γέροντα σου, είσαι σε ασφάλεια -Περί υπακοής , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

" Ὃπου ὑπάρχει πτώση, ἐκεῖ προυπῆρξε ὑπερηφάνεια " , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

" Γιατί κάποιες φορές ὁ Χριστός δέν δείχνει τήν δύναμη Του; " , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 " Γιατί κάποιες φορές ο Χριστός δεν δείχνει την δύναμη Του; " , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Πῶς ἀπομακρύνουμε τό νοῦ μας ἀπό τήν πολυπραγμοσύνη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΟΜΙΛΙΑ_10. Πως απομακρύνουμε το νου μας από την πολυπραγμοσύνη, Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου- Αόρατος πόλεμος, 21-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ὁ χριστιανός δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁπαδός τοῦ κόσμου , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ο χριστιανός δεν μπορεί να είναι οπαδός του κόσμου , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Ὁ ἀφόρητος ψυχικός πόνος τοῦ Κυρίου ἐπάνω στό Σταυρό Β1, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ο αφόρητος ψυχικός πόνος του Κυρίου επάνω στο Σταυρό Β1'- Ο Κύριος επάνω στο Σταυρό  α)υπέφερε πολύ ως προς το σώμα, β) υπέφερε πολύ ως προς την ψυχή (Β1' μέρος 31ης μελέτης), γ)μας άφησε ως διδασκαλία Του τους επτά λόγους του, Αγ. Νικοδήμου Αγιορειτου- Πνευματικά γυμνασματα, 21-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου.

ΟΥΣΗΣ ΟΨΙΑΣ-Πασχαλινές Ἱστορίες.

«Ούσης οψίας τη ημέρα εκείνη τη μιά των σαββάτων…»

(Ιω. 20, 19)

Με την αναστάσιμη διθυραμβική απόλυση «Χριστός ανέστη εκ νεκρών…» ο Εσπερινός της Αγάπης έφτασε στο τέλος του. Ο χαρμόσυνος απόηχός του έσμιξε με τα σποραδικά κελαδήματα, που διακόπτοντας την απαλή σιγαλιά της πρώτης εκείνης λαμπροφόρου ημέρας, αποχαιρετούσαν τις τελευταίες αχτίνες του ήλιου που έγερνε. Το γαλήνιο δειλινό της αθωνίτικης γης αγκάλιαζε με θεϊκή ομορφιά την αναστημένη ανοιξιάτικη φύση. Με ευφρόσυνη λάμψη στα πρόσωπα και υπερκόσμια γλυκύτητα στις καρδιές τους οι μοναχοί αποσύρονταν απ’ το καθολικό της μονής στα κελιά τους.

Δυο φιγούρες λοξοδρόμησαν από τη χαλαρή ομήγυρη, έσυραν αργά τα βήματά τους μέχρι τον φυσικό μεγαλειώδη εξώστη που σχημάτιζαν τα ψηλά βράχια πάνω από τη θάλασσα. Ακούμπησαν στα προστατευτικά κάγκελα ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και του νερού, που πήρε να σκουραίνει ανεπαίσθητα στο σβήσιμο του πασχαλιάτικου δειλινού.

- Γέροντα…, μίλησε ο νεότερος.

- Τί είναι, Σωφρόνιε; είπε ο ασπρομάλλης γέροντας σκυμμένος πάνω απ’ την απότομη προεξοχή.

- Να, σκέφτομαι, γέροντα, την πρώτη εκείνη βραδιά. Όταν για πρώτη φορά, «ούσης οψίας τη ημέρα εκείνη», ο Χριστός εμφανίστηκε αναστημένος στο υπερώο της Ιερουσαλήμ. Τί μέρα στ’ αλήθεια κι εκείνη! Τί μοναδική στιγμή! Πόση χαρά πήραν οι μαθητές του! Τί πρωτόγνωρα, ανεπανάληπτα αισθήματα ένιωσαν! Πόση ανακούφιση και ειρήνη χύθηκε στις μέχρι τότε σπαραγμένες καρδιές τους!

- Έχεις δίκιο, παιδί μου, έτσι είναι. Δεν μπορούμε να φανταστούμε το μεγαλείο μιας τέτοιας στιγμής. Το πόσο ανέλπιστα οι μαθητές βρέθηκαν από τη μια κατάσταση στην άλλη! Ακριβώς, όπως τους το είχε υποσχεθεί λίγο νωρίτερα ο Χριστός: «Πάλιν όψομαι υμάς και χαρήσεται υμών η καρδία». Πιστός στην υπόσχεσή του, δεν τους άφησε για πολύ στην αφόρητη θλίψη. Η λύπη τους μεταστράφηκε σε χαρά. Και τέτοια χαρά, που κανένας στο εξής δεν θα μπορούσε να τους την αφαιρέσει.

- Πόσο τυχεροί όσοι αξιώθηκαν να ζήσουν μια τέτοια εμπειρία! Να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο, «ενώπιος ενωπίω», με τον αναστημένο Χριστό!

- Είναι αξιοζήλευτοι πράγματι! Ποιος δεν θα λαχταρούσε κάτι τέτοιο! Να ’ναι παρών, όταν αυτοπροσώπως ο ίδιος ο Χριστός επισκεπτόταν τους μαθητές του! Τί συναντήσεις αξέχαστες θα ’ταν αυτές!

- Μακάρι να ζούσαμε στα χρόνια εκείνα, γέροντα!

Ζητεῖται ἐκκλησιαστικὸς ἀνὴρ μεταξὺ τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὑπάρχει;

Ζητεῖται ἐκκλησιαστικὸς ἀνὴρ μεταξὺ τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὑπάρχει;

Τοῦ κ. Δημητρίου Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες διαδραματίζονται φοβερὰ καὶ ἀπαίσια γεγονότα στὸ Κίεβο καὶ συγκεκριμένα στὴν Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου (11ου αἰῶνος), τὸ σέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ ὁλόκληρο τὸν Ὀρθόδοξο Σλαβικὸ κόσμο.

Οἱ ἑκατοντάδες μοναχοί τῆς Λαύρας ἐκδιώκονται ἀπὸ τὴ Μονὴ τῆς Μετανοίας τους, ὁ Ἡγούμενός τους, Ἐπίσκοπος Παῦλος, καταδικάζεται σὲ κατ’ οἶκον περιορισμὸ (ἐκτός τῆς Λαύρας) καὶ ἀπὸ τὶς Ἀστυνομικὲς Ἀρχὲς τοποθετεῖται στὸ πόδι του τὸ γνωστὸ ἠλεκτρονικὸ «βραχιολάκι», οἱ χιλιάδες διαμαρτυρόμενοι πιστοὶ χλευάζονται ἀπὸ ὑποστηρικτὲς τῆς ἐκδιώξεως τῶν μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι (χλευ­αστὲς) φέρουν στὰ ἐνδύματά τους φασιστικὰ καὶ σατανιστικὰ σύμβολα, ἐνῷ σχηματίζουν ἀνάλογα σχήματα καὶ σύμβολα μὲ τὰ ὑψωμένα ἀπειλητικὰ χέρια τους!

Τὸ πρόσχημα εἶναι οἱ ἀπαιτήσεις τῶν Οὐκρανικῶν Ἀρχῶν καὶ εἰδικότερα τοῦ Οὐκρανικοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ ἐπὶ τοῦ χώρου, τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν ὡς κρατικὴ περιουσία καὶ τουριστικὸ ἀξιοθέατο γιὰ προσπορισμὸ ἐσόδων.

Ἡ πραγματικὴ αἰτία εἶναι ἡ συνεργασία τοῦ καθεστῶτος Β. Ζελένσκυ μὲ τὸν ἐπικεφαλῆς τῆς Αὐτοκέφαλης ψευδὸ-ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία ὑπὸ τὸν «Μητροπολίτη» Κιέβου Ἐπιφάνιο Ντουμένκο, στὴν κατεύθυνση μίας σχεδιασμένης ἁρπαγῆς, ἀπὸ τὴν κατοχὴ καὶ δικαιοδοσία τῆς περὶ τὸν Μητροπολίτη Κιέβου κ. Ὀνούφριο Ἱεραρχίας τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅλων τῶν ἱστορικῶν Μονῶν ἀλλὰ καὶ τῶν Ἐνοριῶν καὶ προσκυνημάτων τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας.

Ἀναφορά στή θεσπέσια ὑμνολογία τοῦ Πάσχα

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΠΕΣΙΑ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου- καθηγητού

Το Άγιο Πάσχα είναι η κορυφαία εορτή της Εκκλησίας μας. Η Εκκλησιαστική μας Ιστορία μας πληροφορεί πως μαζί με την εβδομαδιαία εορτή της Κυριακής η εορτή του Πάσχα είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Κατ’ αυτή εορτάζεται το μέγα γεγονός της εκ των νεκρών αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η νίκη Του κατά του Άδη και του θανάτου, η απαρχή της ημών αναστάσεως και ο θρίαμβος της ζωής!

Το χαρμόσυνο αυτό γεγονός φρόντισε η Αγία μας Εκκλησία ανά τους αιώνες να το εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα. Μεγάλοι ποιητές υμνογράφοι και μελωδοί συνέθεσαν για τη μεγάλη αυτή εορτή, ύμνους άφθαστου μεγαλείου και ποιητικής αξίας. Από τους γνωστούς υμνογράφους του Πάσχα ξεχωρίζουμε τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό και τον Ρωμανό τον Μελωδό. Ο μεν Ιωάννης συνέθεσε τον κανόνα της ακολουθίας του Όρθρου και ο Ρωμανός το κοντάκιο της εορτής.

Ο πιο αγαπητός αναστάσιμος ύμνος είναι αναμφίβολα το «Χριστός ανέστη, εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος». Πρόκειται για τον θριαμβευτικό παιάνα της πιο μεγάλης νίκης όλων των εποχών. Ποτέ δεν έχουν αποδοθεί τόσο πυκνά νοήματα, που για να αναλυθούν θα γράφονταν ένα ολόκληρο βιβλίο, σε ένα τόσο μικρό ύμνο!

Ο κανόνας της εξαίσιας εορτής αποτελεί πραγματικά ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της παγκοσμίου λογοτεχνίας, όλων των εποχών. Ο μεγαλύτερος ποιητής και μελωδός της Εκκλησίας μας, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ( η΄αιών.), συνέθεσε αυτό το υπέροχο ποίημα σαφώς κάτω από θεία έμπνευση. Η αξία του έγκειται αφ’ ενός μεν στην καταπληκτική λογοτεχνική του σύνθεση, στον πλούτο και το σπάνιο λεξιλογίο, στις ζωηρές εικόνες, στην πλοκή των γεγονότων κλπ και αφ’ ετέρου στα σπουδαιότατα θεολογικά μηνύματα που υπάρχουν σ’ αυτόν.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Κ΄, εδάφια 19-31

19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. 21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται

24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. 25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. ἔρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. 27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. 29 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.

30 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 31 ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

19 Και η μαρτυρία αυτή της Μαρίας επιβεβαιώθηκε την ίδια ημέρα· διότι όταν βράδιασε την ημέρα εκείνη, την πρώτη της εβδομάδας, και ενώ οι μαθητές ήταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι και είχαν τις θύρες κλειστές, επειδή φοβούνταν τους άρχοντες των Ιουδαίων, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους είπε: ‘’Ας είναι ειρήνη σε σας’’.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ε΄, εδάφια 11-20

12 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· 13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· 14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, 15 ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. 16 συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.

17 Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου 18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. 19 ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· 20 πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

12 Στο μεταξύ με τα χέρια των αποστόλων γίνονταν συνεχώς πολλά εκπληκτικά και εξαιρετικά θαύματα, που επιβεβαίωναν ότι η διδασκαλία τους ήταν αληθινή και προκαλούσαν κατάπληξη στον λαό.

Νήψη εἶναι μία μόνιμη σταθεροποίηση τοῦ λογισμοῦ καί στάση του στήν πύλη τῆς καρδιᾶς...

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ

6. Νήψη είναι μια μόνιμη σταθεροποίηση του λογισμού και στάση του στην πύλη της καρδιάς. βλέπει και ακούει τους κλέφτες λογισμούς να έρχονται, δηλαδή τι λένε και τι κάνουν οι ανθρωποκτόνοι δαίμονες.

23 Ἀπριλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (Β ́ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΟΥ ΘΩΜΑ). «Τὰ ἐγκαίνια τῆς (καθ ̓ ἑβδομάδα ἀνακυκλουμένης) ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως καὶ ἡ τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ σωτήριος ὁμολογία». † Γεωργίου μεγαλομάρτυρος τοῦ τροπαιοφόρου (†303). Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ· α) τῶν ἐκ Σαμοθράκης 5 νεομαρτύρων (†1836)· β) τῶν ἐν Ναούσῃ τιμωμένων νεομαρτύρων· γ) Νικήτα τοῦ νέου τοῦ ἐν Σέρραις ἀθλήσαντος. Ἑωθινὸν α ́. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ μάρτυρος, Σαβ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ΄ 1-11).

Πραξ. 12,1         Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.

Πραξ. 12,1                Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας, άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους κακοποιήση.