Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

125. Ἡ ὑπομονή, Β΄, 8-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

125. Ἡ ὑπομονή, Β΄, Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. ΙΖ΄, 8-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

«Ἡ γνώση χωρίς ἀγάπη εἶναι μάτι χωρίς κόρη» (Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς)

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι χριστιανοί είναι χριστιανοί, όταν σκέπτονται, καθένας μόνος του αλλά και μεταξύ τους, ως σύνολο, ό,τι είναι «εν Χριστώ Ιησού», διότι αυτό είναι τροφή αιώνια για την ανθρώπινη ψυχή. Η ανθρώπινη σκέψη παραμένει ατελής και ανολοκλήρωτη όσο δε μεταμορφώνεται με τη χάρη του Χριστού σε Χριστοσκέψη και Θεοσκέψη. Γι’ αυτό το λόγο και ο πόθος της άγρυπνης χριστιανικής ψυχής και ο στεναγμός της μέρα και νύχτα με την προσευχή και τα δάκρυα είναι ο εξής: Γλυκύτατε Κύριε, κάθε σκέψη μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοσκέψη! Πανάγαθε Κύριε, κάθε αίσθησή μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοαίσθηση!
Όταν η ανθρώπινη σκέψη από υπερηφάνεια και πείσμα δεν θέλει το Χριστό, παραφρονεί και μαίνεται και η αίσθηση παραφρονεί και η ζωή γίνεται άφρων και ο άνθρωπος εκτός εαυτού σπεύδει από το κακό στο χειρότερο, με ευχαρίστηση βυθίζεται από αμαρτία σε αμαρτία, ώσπου να βυθισθεί όλος στην αιώνια βασιλεία της αμαρτίας και του κακού, την κόλαση. Μόνο ο πανθαύμαστος Κύριος Ιησούς Χριστός ως Θεάνθρωπος, είναι η μακαριότητα για την ανθρώπινη σκέψη, η αιώνια μακαριότητα και η αιώνια ευλογία και ο αιώνιος παράδεισος και η αιώνια χαρά…
Η ανθρώπινη αίσθηση που δεν έχει πληρωθεί από τη θεία αγάπη, είναι για τον άνθρωπο τεράστιο βάσανο και ολόκληρη κόλαση. Και η ανθρώπινη γνώση, που δεν έχει πληρωθεί μ’ αυτή την αγάπη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα φοβερό πανδαιμόνιο. Η θεία αγάπη είναι η μόνη δύναμη στον επίγειο κόσμο μας, η οποία εξυγιαίνει και την ανθρώπινη γνώση και την ανθρώπινη αίσθηση και τις αποκαθιστά στο «κατά φύσιν», τις αθανατοποιεί και τις διαιωνίζει.

Ἅγιος Πορφύριος: Ὁ σατανᾶς θέλει φασαρία μέσα στό σπίτι

Γιά τίς σχέσεις τοῦ ἀνδρογύνου; Πῶς νά συμπεριφέρεσαι; Τί σου ἔλεγε;


- Μοῦ ἔλεγε πολλά . Έλεγε, δηλαδή, ὅτι πρέπει νά συνεννοούμαστε ,νά προσευχόμαστε μαζί. Αὐτό μου τόνισε πολλές φορές. Ἡ προσευχή πρέπει νά εἶναι κοινή. Όταν τά παιδιά μου ἦταν φοιτητές, τοῦ ἔλεγα ὅτι προσεύχομαι γιά νά περάσουν τίς ἐξετάσεις. Μάλιστα, μία φορά, ὁ γιός μου, ἄν καί ἦταν καλός φοιτητής, σέ κάποιες ἐξετάσεις δυσκολευόταν, τότε μου εἶπε ὁ Γέροντας: «δέ θά περάσει τίς ἐξετάσεις». Πράγματι δέν τίς πέρασε.

Καί ὅταν ξαναπῆγα, μοῦ εἶπε: «Δέ θά περάσει γιατί...τοῦ φωνάζεις καί νά, ὁ σατανᾶς θέλει νά κάνει φασαρία μέσα στό σπίτι καί εἶσαι σύ τό ὄργανό του. Νά μή μιλᾶς».

«Νά σού πῶ καί κάτι ἄλλο» μου ‘λέγε. «Ὅταν γίνεται ἡ προσευχή ἀπό κοινοῦ, τότε νά δεῖς πώς γίνεται τό θαῦμα». Καί τοῦ λέω: «Μά νά πῶ στόν ἄντρα μου, ἔλα νά γονατίσουμε νά κάνουμε προσευχή νά περάσουν τά προβλήματα;». 

– «Σού εἶπα ἐγώ ἔτσι; Ἐγώ σου εἶπα νά κάνετε προσευχή. Ἀπ’ ἐκεῖ καί πέρα βρέστε τά μόνοι σας».

- Τό νά μή φωνάζετε στά παιδιά σας τό τοποθετοῦσε εἰδικά στήν περίοδο τῶν ἐξετάσεων;

«Θέλω νά μέ ἐπικαλεῖσθε. Κι ἐγώ ἀκούω καί ἔρχομαι. Θέλω νά μέ φωνάζετε»


Μια προσωπική μαρτυρία, της αείμνηστης γερόντισσας Μακρίνας μοναχής, από την Πορταριά του Βόλου, που τη διηγείτο τακτικά. Την άκουσα κι εγώ, προσωπικά, παρουσία και άλλων χριστιανών.
Μία νεαρά σχετικώς κυρία, είχε υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο με αποτέλεσμα να παραλύσει τελείως από τη μέση και κάτω, έμεινε παράλυτη από τη μέση και κάτω, και ελαφρά από τη δεξιά της πλευρά. Το μυαλό της, όμως, και η ομιλία της δεν πειράχτηκαν καθόλου.
Από τη γερόντισσα Μακρίνα, αυτή η συγκεκριμένη κυρία είχε μάθει, πριν από τέσσερα – πέντε χρόνια, την ευχή και επικαλείτο συνεχώς, όχι μόνο το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έτσι, κατάκοιτη και ακίνητη, όπως ήταν, με το ελεύθερο αριστερό της χέρι, έκαμε συνέχεια κομποσχοίνι στο όνομα της Παναγίας, λέγοντας και φωνάζοντας με πόνο και θέρμη:
«Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι».
«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με».
«Παναγία μου, σώσε με, είμαι αμαρτωλή».

Ύστερα από αρκετές ημέρες συνεχών επικλήσεων, ω του θαύματος θα ανακράζαμε όλοι μαζί, παρουσιάστηκε ένα βράδυ την ώρα που ήτο ξυπνητή, και απευθυνόταν προς την Παναγία με το κομποσχοινάκι της, παρουσιάστηκε Εκείνη ολόλαμπρη μπροστά της. Φωτεινή σαν τον ήλιο. Και είχε τέτοια ομορφιά που θαμπώθηκε, όχι μόνον από την θεϊκή ακτινοβολία της, αλλά και από την απερίγραπτη ωραιότητά της. Το ανάστημά της ήτο μεγαλοπρεπέστατο, ουράνιο και ακατάληπτο. Ενώ πίσω της εφαίνοντο πολύ καθαρά ένα πλήθος από τάγματα αγγέλων και αρχαγγέλων. Ταυτόχρονα είχε την ορατή αίσθηση ότι με τη θεία της παρουσία η Παναγία σκέπαζε ολόκληρο τον κόσμο.

«Χωρίς Πατέρες ὅλα ἐπιτρέπονται»!

Toῦ π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια»

Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.
1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως.
Ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 15ο ὥς τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνα παρέμεινε ἀμετακίνητη στή στάση της ἀπέναντι στόν δυτικό χριστιανισμό, τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) καί τόν ἀγγλικανισμό, πού χαρακτηρίζονται σαφῶς ὡς αἱρετικές ἐκπτώσεις ἀπό τή Μία Ἐκκλησία.
Στά ὀρθόδοξα δογματικοσυμβολικά κείμενα [1] αὐτῆς τῆς περιόδου ἐκφράζεται θετικά ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική πίστη καί ἀποκρούονται οἱ πλάνες τῶν δυτικοχριστιανικῶν ὁμάδων, πού ἔχουν στερηθεῖ τόν χαρακτῆρα τῆς Ἐκκλησίας, σέ μία ἀδιατάραχτη συνέχεια καί συμφωνία μέ τήν βυζαντινή ἀντιρρητική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Παρέμεινε ἔτσι ἀκμαία ἡ ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία, κατά τήν ὁποία «ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἀνατολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία οὐ μόνον αἱρετικόν οὐ προσίεται δόγμα, ἀλλά καί τάς ὑποψίας αὐτάς ἀποκρούεται» [2].
Ὁμολογεῖται, ἐπίσης, χωρίς περιστροφές, ὅτι «αὐτή μόνη ἡ τῶν Ἀνατολικῶν Ὀρθοδόξων (πάλαι μέν Ἑλλήνων, νῦν δέ Γραικῶν καί Νέων Ρωμαίων διά τήν Νέαν Ρώμην καλουμένων) χριστιανῶν πίστις ἐστίν ἀληθής μόνη ἀκραιφνεστάτη» [3].
Μέ ἀπόλυτη δέ κατάφαση τῆς ὀρθοδόξου ταυτότητος διαπιστώνεται, ὅτι «τά λουθηροκαλβινικά καί παπιστικά δόγματα οὐ συνάδει τῇ Ὀρθοδόξῳ ἡμῶν πίστει, ἀνθίστανται δέ μᾶλλον αὐτῇ καί πόρρω τῆς ἀληθείας ἀπεσχοίνισται» [4] (ἒχουν ἀπορριφθεῖ).
Μόνη, συνεπῶς, παραδεκτή βάση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνώσεως εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἑνότης τῆς πίστεως καί ἡ ὁμοφροσύνη στά δόγματα διά τῆς ἀνεπιφυλάκτου παρά τῶν ἑτεροδόξων ἀποδοχῆς τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων. Μέ βάση δέ τήν σχετική δἠλωση τοῦ ἁγίου Μάρκου διακηρύσσεται ἐκ νέου ὅτι «ἐν τοῖς θείοις δόγμασιν οὐδαμοῦ χώραν ἔχει ποτέ ἡ οἰκονομία ἢ συγκατάβασις» [5]. Καί ὅλα αὐτά λέγονται σέ περίοδο ἐξουθενωτικῆς δουλείας καί ταπεινώσεως τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων.

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστης στόν Χριστό. Μέρος Τρίτο


KYΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (Ματθ.ι΄32-33, ι΄37-38, ιθ΄27-30)

                          Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
  ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ματθ.19,27-30

  «Τότε ποκριθες Πέτρος επεν ατ· δο μες φήκαμεν πάντα κα κολουθήσαμέν σοι· τί ρα σται μν;(: τότε Του αποκρίθηκε ο Πέτρος: “Να, εμείς όλα τα αφήσαμε και σε ακολουθήσαμε. Τι άραγε θα μας δοθεί ως αμοιβή;”)»[Ματθ. 19,27].
    Ποια «πάντα» αφήσατε, μακάριε Πέτρε; Το καλάμι του ψαρέματος; Το δίχτυ που έπιανε τα ψάρια; Το πλοίο; Την αλιευτική σας τέχνη; Αυτά εννοείς λέγοντας «τα πάντα»; «Ναι», θα απαντούσε. «Όμως δεν τα λέγω αυτά από φιλοδοξία, αλλά για να παρουσιάσω με την ερώτηση αυτή, το πλήθος των πτωχών ανθρώπων». Επειδή δηλαδή είπε ο Κύριος: «ε θέλεις τέλειος εναι, παγε πώλησόν σου τ πάρχοντα κα δς πτωχος, κα ξεις θησαυρν ν οραν, κα δερο κολούθει μοι(:και ο Ιησούς του είπε: “Εάν θέλεις να είσαι τέλειος πήγαινε, πούλησε τα υπάρχοντά σου και μοίρασέ τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς. Και έλα να με ακολουθήσεις”[Ματθ.19,21], για να μη λέγει κάποιος από τους φτωχούς: «Τι λοιπόν; Εάν δεν έχω υπάρχοντα για να τα μοιράσω σε φτωχούς, δεν μπορώ να γίνω τέλειος;».
    Γι' αυτό ρωτά ο Πέτρος, για να πληροφορηθείς και εσύ ο πτωχός ότι δεν έχεις να ζημιωθείς σε τίποτε από την πτωχεία σου αυτήν. Ρωτά ο Πέτρος, για να μην αμφιβάλλεις καθόλου, πληροφορούμενος τούτο από τον Πέτρο (διότι ήταν ακόμη πνευματικά ατελής και δεν είχε λάβει τη χάρη του αγίου Πνεύματος), αλλά δεχόμενος την απόφαση του Διδασκάλου του Πέτρου, να πάρεις θάρρος. Όπως κάνουμε και εμείς, πολλές φορές, δηλαδή, ενώ ομιλούμε για λογαριασμό άλλων, παρουσιάζουμε  ως δικά μας τα υπό συζήτηση ζητήματα, το ίδιο λοιπόν, έκανε και ο απόστολος, που ρώτησε σαν εκπρόσωπος της οικουμένης ολόκληρης· διότι το ότι γνώριζε καλά τα σχετικά με τον εαυτό του, αποδεικνύεται από όσα ειπώθηκαν προηγουμένως. Πραγματικά, αυτός που δέχθηκε από εδώ ακόμη τα κλειδιά της Βασιλείας των ουρανών, ασφαλώς, θα είχε περισσότερο θάρρος και ελπίδα για να λάβει και τα εκεί αγαθά.

Kυριακή Α Ματθαίου. Ἑρμηνεία Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στήν ἀποστολική περικκοπή ἀπό τήν «Πρός Ἑβραίους» ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, κεφ.11, ἐδαφ. 32-37.Μέρος Τρίτο


ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Προς Εβρ. 11,8-10, 32-40 και Εβρ.12,1-3]

        Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή
από την «Προς Εβραίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ.12,εδαφ. 1-3

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]

    «Τοιγαρον κα μες, τοσοτον χοντες περικείμενον μν νέφος μαρτύρων, γκον ποθέμενοι πάντα κα τν επερίστατον μαρτίαν, δι᾿ πομονς τρέχωμεν τν προκείμενον μν γνα(:έχοντας λοιπόν κι εμείς τριγύρω μας ένα τόσο μεγάλο και πυκνό σύννεφο αγίων ανθρώπων που μαρτύρησαν για την αλήθεια της πίστεως, ας πετάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο βιοτικών πραγμάτων και φροντίδων, επιπλέον μάλιστα και την αμαρτία, στην οποία εύκολα κανείς παρασύρεται. Και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που προβάλλει μπροστά μας)».Ποια είναι τα φορτία των βιοτικών πραγμάτων και φροντίδων που λέγει εδώ ο απόστολος; Εννοεί τον ύπνο, την αμέλεια, τους τιποτένιους λογισμούς, όλα τα ανθρώπινα· «κα τν επερίστατον μαρτίαν(:και την αμαρτία στην οποία εύκολα παρασύρεται κανείς)». «Επερίστατον», δηλαδή, αυτήν που εύκολα μας παρασύρει και μας καταβάλει ή αυτήν που εύκολα θα αντιμετωπιστεί από εμάς και θα αποφευχθεί· αλλά μάλλον αυτό εννοεί· διότι είναι εύκολο, εάν θέλουμε, να νικήσουμε την αμαρτία. «Δι᾿ πομονς(:με υπομονή)», λέγει, «τρέχωμεν τν προκείμενον μν γνα (:ας τρέχουμε τον αγώνα που προβάλει  μπροστά μας)». Δεν είπε «ας πυγμαχούμε», ούτε «ας παλεύουμε», ούτε «ας πολεμούμε», αλλά αυτό που ήταν ευκολότερο από όλα, το αγώνισμα του δρόμου, αυτό ανέφερε. Ούτε είπε, «ας είμαστε οι πρώτοι στον αγώνα», αλλά «ας δείχνουμε υπομονή όσο διεξάγουμε αυτόν, να μην παραλύσουμε». «Ας τρέχουμε», λέγει «τον αγώνα που βρίσκεται μπροστά μας με υπομονή».

Ὁ ἄνθρωπος πού προσεύχεται, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν προστατεύει.


Ο άνθρωπος που προσεύχεται, η Χάρη του Θεού τον προστατεύει. Μάλιστα είδαν οι Πατέρες τη Χάρη αυτή και την περιγράφουν σαν μία σειρά από 7 τοίχους που περικυκλώνουν τον άνθρωπο και είναι αδύνατον στον διάβολο να διαπεράσει τους "τοίχους" αυτούς και να εισχωρήσει στον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος είναι ένας οπλίτης και ο διάβολος ένας τοξότης. Εκτοξεύει ο διάβολος τις σαΐτες του (τους λογισμούς) και εάν ο άνθρωπος είναι απροστάτευτος, διότι δεν έχει κατάσταση προσευχής, οι σαΐτες τον προσβάλλουν και διαπράττει την αμαρτία. 

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Εἶναι πολλοί πού χαίρονται μέ τό κακό στήν Ἐκκλησία»

Είναι πολλοί που χαίρονται για όσα κακά βρίσκουν την Εκκλησία. Αυτοί μοιάζουν με τους στρατιώτες, που λόγχισαν τον εσταυρωμένο Κύριο και με τους Ιουδαίους, που τον κάρφωσαν πάνω στο ξύλο.


https://paraklisi.blogspot.com/2019/06/blog-post_95.html

23 Ιουνίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῶν ἁγ. Πἀντων. Κυρ. α´ ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)
Εβρ. 11,33         οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων,
Εβρ. 11,33                 Αυρτοί, χάρις εις την πίστιν των, ηγωνίσθησαν και κατενίκησαν βασίλεια, ήσκησαν δικαιοσύνην, επέτυχαν την πραγματοποίησιν των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν τα στόματα των αγρίων λεόντων, όπως ο Δανιήλ,

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible