«Εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ ποῦς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ» Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περὶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ τοῦ μαρτυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ τοῦ μαρτυρίου, 26-10-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἐκεῖνο ποὺ βλέπεις, ἐκεῖνο ἐπιθυμεῖς , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Λίγο πρίν τό θάνατο…

Λίγο πριν το θάνατο…

Η άμβλωση δεν είναι απλό θέμα. Αφαιρεί μια παιδική ζωή. Όσες δικαιολογίες και αν επικαλεσθεί η γυναίκα, όσο και αν την απωθήσει, η πράξη διαποτίζει όλη της τη ζωή και την ύπαρξη.

Από «Αφήστε με να ζήσω!»

Τί γίνεται όταν φτάσει για αυτήν η ώρα του τέλους της; Όταν βρεθεί αντιμέτωπη με το δικό της θάνατο, με την προσωπική της συνάντηση με το Θεό, με τις ψυχές των παιδιών που αρνήθηκε; Με την τελική κρίση; Η ψυχή αναλογίζεται την αιωνιότητα και βασανίζεται αν δεν έχει τακτοποιηθεί πνευματικά, αν δεν μετανόησε και δεν ζήτησε συγχώρεση από τον Θεό. Όταν όμως υπάρξει μετάνοια τότε για αυτή τη ψυχή ανοίγει κυριολεκτικά ο Παράδεισος!

Διηγείται κάποιος την προθανάτια αγωνία μιας ταλαίπωρης γυναίκας: «Στη μικρή κτηνοτροφική κοινότητα του Idaho όπου μεγάλωσα, υπήρχε μια ηλικιωμένη γυναίκα, μητέρα μιας από τις πιο εύπορες οικογένειες κτηνοτρόφων. Η ίδια είχε κάνει πολλά παιδιά αλλά και πολλές αμβλώσεις Όταν πέθαινε στο νοσοκομείο, τα τελευταία της λόγια, που ψιθύρισε σε μια από τις νοσηλεύτριες, ήταν «Ω…, όλα αυτά τα μικρά μωρά! Λυπάμαι πολύ…. Τι θα τους πω; Θα με συγχωρήσουν;» (1)

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: "Ὀφείλει νά διαχωρίζει τήν θέση του ὁ λαός ἀπό τούς κακούς θρησκευτικούς ἡγέτες; ΝΑΙ"

 

Τίθεται τό ἐρώτημα: Θρησκευτικοί ἄρχοντες - ὄχι ἄρχοντες- θρησκευτικοί ἄρχοντες δύνανται νά ψεύδονται τόσο βαναύσως κατά τῆς ἀληθείας ἐνώπιον τοῦ λαοῦ;

Συγχωρέσετε μοῦ τήν φράση. Ψύλλους στά ἄχυρα. Ψύλλους στά ἄχυρα! Δέν ὑπολογίζουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ὅτι θά ἐκτεθεῖ ἡ ἐντιμότης των ὅταν ἡ ἀλήθεια πρυτανεύσει;

Καί ἀκόμη. Δέν βρέθηκε ἕνας ἄνθρωπος ἀπό αὐτούς τούς ἰδίους, ἕνας ἄνθρωπος πού νά ἔχει λίγο μυαλό, ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά πῶ πονηρό μυαλό γιά νά διασωθεῖ ἡ ἐντιμότης τῶν...συνέδρων καί νά τούς πεῖ: - Τί κάνετε; Ποῦ πᾶτε; Δέν καταλαβαίνετε ὅτι ὁδηγούμεθα κατά κρημνοῦ; Ὅτι ὁ λαός ἅμα ἀντιληφθεῖ ὅτι χαλκεύουμε τέτοια ψεύδη δέν θά μᾶς ἔχει σέ ἐκτίμηση;

Δέν βρέθηκε λοιπόν ἕνας ἄνθρωπος;

Ἕνα εἶναι γεγονός ἀγαπητοί μου: Ὅταν τό πάθος κυβερνᾶ, τότε ἡ λογική, ἡ ἐντροπή καί ἡ φιλοτιμία ἐξαφανίζονται.

Ἐπιχειρησιακός σχεδιασμός «Δολοφονίας» τοῦ Ἀλβανίας

Ὁ Κων/λεως, ὡς καὶ ὁ Ἀμερικῆς, ἐτέλεσαν Θ. Λειτουργίαν μὲ τὸ αἱρετικὸν Φιλιόκβε!

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ «ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ» ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

Αἱ ἐπιστολαὶ τοῦ Τιράνων γελοιοποιοῦν τὸν Κων/λεως.

Ἄρχοντες καὶ κληρικοὶ τοῦ Φαναρίου «αὐθορμήτως» ἐπιδίδονται εἰς ἀσύμμετρον ἀντεπίθεσιν.

Ποῖος τελικῶς εἶναι ὁ διχάζων Οὐκρανούς, Ἕλληνας καὶ Ὀρθοδοξίαν;

Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, θεολόγος

Ὁ Ἀλβανίας δέχεται ἀπηνῆ πόλεμον ἀπὸ κύκλους τοῦ Φαναρίου προκειμένου νὰ συνθηκολογήση εἰς τὸ ζήτημα τοῦ Οὐκρανικοῦ. Ἡ «δολοφονία χαρακτῆρος» ἔχει ἐκκινήσει συστηματικὰ ἀπὸ τὸ 2018. Μία ἀνασκόπησις εἶναι ἀπαραίτητος, διὰ νὰ ὑπογραμμισθοῦν κομβικὰ σημεῖα, τὰ ὁποῖα προεκάλεσαν τὸ ἀπύθμενον μένος τῶν διωκτῶν του.

Ὁ Ἀλβανίας προειδοποιεῖ τούς Φαναριώτας διὰ τὰς αὐθαιρεσίας των

Ἔπειτα ἀπὸ συναντήσεις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μὲ πολιτικοὺς παράγοντας τῶν ΗΠΑ καὶ τῆς Οὐκρανίας καὶ χωρὶς νὰ ἔλθη εἰς οὐδεμίαν συνεννόησιν ἔστω μὲ τοὺς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τὸ Φανάρι ἐκδίδει αἴφνης ἀνακοινωθὲν (22.04.2018), διὰ τοῦ ὁποίου γνωστοποιεῖ ὅτι ἔκανε ἀποδεκτὸν τὸ αἴτημα αὐτοκεφαλίας τῆς Οὐκρανίας, χωρὶς νὰ τὸ ἔχη ζητήσει ἡ Τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κων/λεως ἔδιδε ἕως τότε διαβεβαιώσεις εἰς Πανορθοδόξους συσκέψεις περὶ τῶν ἀντιθέτων.

Κατὰ τὴν προγραμματισμένην ἐπίσκεψιν τοῦ Πατριάρχου Μόσχας εἰς τὴν Ἀλβανίαν (28-30.04.2018) οἱ δύο Προκαθήμενοι συζητοῦν διὰ τὸ ἐνδεχόμενον συγκλήσεως Πανορθοδόξου διὰ τὸ Οὐκρανικόν. Τὸ Φανάρι ὅμως ἔχει δρομολογήσει τὰς ἐξελίξεις. Ἀποστέλλει τὴν τριανδρίαν Περγάμου Ἰωάννην, Γαλλίας Ἐμμανουὴλ καὶ Σμύρνης Βαρθολομαῖον νὰ ἐνημερώσουν τοὺς Προκαθημένους διὰ τὰς προειλημμένας ἀποφάσεις. Εἰς τὴν συνάντησιν μὲ τὸν Ἀλβανίας (30.07.2018) ὁ Μακ. Ἀναστάσιος τοὺς προειδοποιεῖ:

«Αἱ ἀντιμαχόμεναι ὁμάδες θὰ διατηρήσουν τὴν ὀντότητα καὶ συνοχὴν τῶν, ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχει συμβῆ εἰς διαφόρους τοπικάς Ἐκκλησίας. Τελικῶς, ἀντὶ τῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων ἐν Οὐκρανίᾳ διαφαίνεται κίνδυνος διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν τῇ Οἰκουμένῃ».

Ἡ προσπάθεια τοῦ Μόσχας νὰ μεταπείση τὸν Κων/λεως ἀποβαίνει ἄκαρπος καὶ τὸ Φανάρι μὲ δελτίον τύπου προχωρεῖ εἰς τὴν ἐξαγγελίαν (07.09.2018) ὑποσχέσεως αὐτοκεφαλίας. Ὁ Μόσχας προβαίνει εἰς διακοπὴν μνημονεύσεως τοῦ Κων/λεως (14.09.2018) προκειμένου νὰ ἀναχαιτίση τὰ σχέδια τοῦ Κων/λεως. Παραλλήλως, δι’ ἐπιστολῆς ἀπευθύνεται πρὸς Προκαθημένους καὶ πρὸς τὸν Ἀλβανίας (01.10.2018), ζητῶν διαμεσολάβησιν. Ὁ Ἀλβανίας ἀπουσιάζει εἰς Κρήτην διὰ τὸν ἑορτασμὸν τῶν 50 ἐτῶν τῆς Ο.Α.Κ. καὶ ἐκεῖ συναντᾶ τὸν Κων/λεως (03.10.2018), ὅπου τοῦ ἐκθέτει τοὺς αὐτοὺς προβληματισμούς, τοὺς ὁποίους εἶχε ἐκθέσει καὶ εἰς τὴν τριανδρίαν.

Ἐπιστρέφων εἰς Τίρανα ἀποστέλλει ἀπάντησιν εἰς τὸν Μόσχας (10.10.2018), εἰς τὴν ὁποίαν δηλώνει τὴν ἀντίθεσίν του μὲ τὴν διακοπὴν τῆς μνημονεύσεως, ἀλλὰ τοποθετεῖται ὑπὲρ συγκλήσεως Πανορθοδόξου.

Συμβουλευτικοὶ λόγοι Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος

Ἀδελφοί, αὐτὴ ἡ ζωὴ εἶναι καιρὸς γιὰ μετάνοια. Εἶναι λοιπὸν μακάριος ὅποιος καθόλου δὲν ἔπεσε στὰ δίχτυα τοῦ ἐχθροῦ. Ἂν πάλι κάποιος ἔτυχε νὰ πέσει στὰ δίχτυα του, ἀλλὰ τὰ ἔσχισε καὶ πετάχτηκε καὶ ἔφυγε ἀπὸ αὐτόν, στὴ διάρκεια τῆς παρούσας ζωῆς, καὶ τοῦτος εἶναι γιὰ ἐμένα μακάριος, γιατί ζώντας ἀκόμη μὲ σῶμα κατάφερε νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸν πόλεμο, σὰν τὸ ψάρι ποὺ γλιτώνει ἀπὸ τὸ δίχτυ.

Τὸ ψάρι ποὺ ζεῖ μέσα στὸ νερό, ἂν πιαστεῖ στὸ δίχτυ, ἀλλὰ τὸ σχίσει καὶ φύγει γρήγορα στὸν βυθό, σώζεται· ὅταν ὅμως τὸ ἀνεβάσουν στὴ στεριά, δὲν μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἑαυτό του. Ἔτσι καὶ ἐμεῖς. Ὅσο εἴμαστε σὲ αὐτὴ τὴ ζωή, ἔχουμε πάρει τὴν ἐξουσία καὶ τὴ δύναμη ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ σπάσουμε μόνοι μας τὰ δεσμὰ τῶν θελημάτων τοῦ ἐχθροῦ καὶ νὰ πετάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας τὸ φορτίο τῶν... ἁμαρτιῶν μὲ τὴ μετάνοια καὶ νὰ φτάσουμε σῶοι στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἂν ὅμως μᾶς προλάβει τὸ φοβερὸ πρόσταγμα τοῦ θανάτου καὶ βγεῖ ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, καὶ τὸ σῶμα κλειστεῖ στὸν τάφο, δὲν μποροῦμε πιὰ νὰ βοηθήσουμε τὸν ἑαυτό μας, ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸ ψάρι ποὺ τὸ τράβηξαν ἔξω ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ τὸ ἔκλεισαν καλὰ στὸ καλάθι.

Ἀδελφέ, μὴν πεῖς: «Σήμερα θὰ ἁμαρτήσω καὶ αὔριο θὰ μετανοήσω», γιατί δὲν μπορεῖς νὰ εἶσαι σίγουρος. Γιὰ τὸ αὔριο ὁ Κύριος θὰ φροντίσει.

Τό Πρόσωπο τῆς Θεοτόκου στήν Προτεσταντική Θεολογία

Το Πρόσωπο της Θεοτόκου στην Προτεσταντική Θεολογία

Και όμως μέχρι τον ΙΖ’ αιώνα οι προτεστάντες πίστευαν στο Αειπάρθενο!

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Το να θελήσει κάποιος να παρουσιάσει το πώς αντιμετώπισε την Θεοτόκο η προτεσταντική θεολογία, σε όλα τα στάδια εξέλιξης του Προτεσταντισμού, αναμφιβόλως ξεφεύγει από τα πλαίσια ενός άρθρου και χρειάζεται συγγραφή ογκώδους βιβλίου.

Η δική μας όμως εδώ σύντομη ιστορικοδογματική αναφορά έχει ως σκοπό, να παρουσιάσει τον εκτροχιασμό της προτεσταντικής θεολογίας από την Πίστη της Εκκλησίας, όπως αυτή μαρτυρείται στους φορείς της Θείας Αποκαλύψεως στο ζήτημα αυτό, αλλά ταυτοχρόνως να επισημάνει και τον απίστευτο βαθμό διαβρώσεως τού Προτεσταντισμού από τον ορθολογισμό και την αυθαιρεσία.

Ξεκινώντας από τους ηγέτες της Διαμαρτυρήσεως, πρέπει να αναφέρουμε, ότι ο Λούθηρος στάθηκε με σεβασμό απέναντι στο φρόνημα της Εκκλησίας σχετικά με τις ιδιότητες της Μαρίας, όπως την αποκαλούσε, ως Θεοτόκο και Αειπάρθενο. Ουδέποτε αμφισβήτησε τις δύο αυτές ιδιότητες και ταυτοχρόνως παρουσίαζε το πρόσωπο της Θεοτόκου ως πρότυπο ταπεινοφροσύνης και πίστεως.

Φοβούμενος όμως μη μειωθεί η μοναδική μεσιτεία και το έργο τού Χριστού, ασκούσε κριτική σε πολλές μορφές εκδηλώσεως τιμής προς την Θεοτόκο, όπως επίσης απέρριπτε την επίκληση των πρεσβειών της.

30 Ὀκτωβρίου. Ζηνοβίου καὶ Ζηνοβίας μαρτύρων (†285). Κλεόπα καὶ Ἀρτεμᾶ ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. β΄ 13-20).

Κολ. 2,13           καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν τοῖς παραπτώμασι καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα,

Κολ. 2,13                   Και σας, οι οποίοι ήσασθε νεκροί ένεκα των αμαρτημάτων και της σαρκικής ακροβυστίας, που είχατε ως ειδωλολάτραι, σας εζωοποίησε μαζή με τον Χριστόν. Ετσι δε εχάρισε, έσβησε και εξηφάνισε τα αμαρτήματα όλων ημών Ιουδαίων και εθνικών.

Ὁ ναρκισσιστής ἡγέτης

Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΗΣ ΗΓΕΤΗΣ

Του Αρχ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Πατρών , Δρ. Κανονικού Δικαίου

Η ουσία της πνευματικής διδασκαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι η «Θεία Κένωσις». Ο Λόγος «εαυτόν εκένωσε»[1], για την λύτρωση και την σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου.

Έτσι, ο άνθρωπος καλείται να βαδίσει στα ίχνη Του Θεανθρώπου, για να μπορεί να δικαιώνεται ως πραγματικό μέλος της Αγίας Του Εκκλησίας.

Κι εάν ο απλός πολίτης λυτρώνεται με την «κένωση», την ταπείνωση, πόσο μάλλον ό ηγέτης, πολιτικός ή εκκλησιαστικός.

Ο ναρκισσιστής ηγέτης είναι ο αταπείνωτος, εγωκεντριστής άνθρωπος -και πολλές φορές μετριότητα-, ο οποίος λόγω της ανωριμότητος του υπερφίαλου χαρακτήρος του και των συμπλεγμάτων κατωτερότητος που τον κατατρύχουν, γίνεται επιθετικός[2] και ανάλγητος.

Μέχρι τό θάνατό σου μήν ἐμπιστευτεῖς νά πάρεις θάρρος μέ τή σάρκα σου

33. Δεν είναι δυνατόν να πιάσεις φιλία με το φίδι και να το βάλεις μέσα στον κόρφο σου ούτε είναι δυνατόν να χαϊδεύεις και να περιποιείσαι το σώμα σου με κάθε τρόπο και να το αγαπάς, εκτός απ’ όσο του είναι αναγκαίο και του χρειάζεται, και συγχρόνως να φροντίζεις για την ουράνια αρετή. Γιατί, εκ φύσεως το φίδι δαγκώνει, ενώ το σώμα μολύνει με την ηδονή εκείνον που το περιποιείται. Σε ό,τι φταίει το σώμα, κτύπα το με γροθιές χωρίς να το λυπάσαι σαν μεθυσμένος δούλος που δραπέτευσε, ας λάβει την πείρα του μαστιγώματος από τον κύριό του κι ας φύγει από τα καπηλειά.