ΑΓΩΓΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ - ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

• Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀπομαγνητοφωνημένες ὁμιλίες, Tόμος Α΄

  Πῶς θά σωθοῦμε-Ὁμιλίες ὀρθόδοξης κατήχησης, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

• ΑΓΩΓΗ ΠΑΙΔΙΩΝ (203)

ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

1)Π. Σάββας 2010-05-09_Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-05-2010 (Σύναξη σε Γονείς ).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

2)Π. Σάββας 2014-01-15_Οικογένεια και Αγωγή των παιδιών κατά τον Άγιο Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-01-2014 (Ὁμιλία στήν Κατερίνη).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

 

3)Π. Σάββας 2011-05-29_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-05-2011 (Σύναξη σέ γονεῖς στό ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

 

4)Π. Σάββας 2014-01-11_Ὁ ἔπαινος καί τά ἀρνητικά του ἀποτελέσματα στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν_Ἁγίου Πορφυρίου_Βίος καί Λόγοι_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-01-2014 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ι.Ν. Ἁγίων Ἀνάργυρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

 

ΑΡΘΡΑ-ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

1. ΠΩΣ ΝΑ ...ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ! (κείμενο + mp3)
2. Αίτια της διαστροφής των παιδιών. Οι παιδοκτόνοι γονείς.
3. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)
4. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)
5. Ἡ παρακολούθηση καί ἡ διόρθωση τῶν παιδιῶν ἀπό τούς γονεῖς
6. Τά παιδιά, οἱ χαρές τους καί ὁ περιορισμός τους (Γέροντος Παϊσίου(mp3)
7. ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ Ἤ ΓΕΝΕΘΛΙΑ; (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ) (mp3)
8. Ἡ δύναμη τῆς συνήθειας (Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ)_(mp3)
9. Ποῖος εἶναι ὁ ἀληθινός Παιδαγωγός-Πατερική παιδαγωγική (Ὁμιλία σέ γονεῖς) (mp3)
10. Οἱ ἀληθινοί γονεῖς-Γέροντος Ἀρσενίου Μπόκα
11. Μητέρα Πρόσεχε! Τά θεμέλια τῆς ἀγωγῆς
12. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
13. Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις-ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (κείμενο+mp3).
14. Μ. Βασίλειος: Οἱ γονεῖς ἄς ὁδηγοῦν τά παιδιά τους στό μοναχισμό.
15. Γέροντας Σωφρόνιος:Ἡ ἀπιστία τῶν παιδιῶν ὀφείλεται στούς γονεῖς;
16. Ἡ ἀντιχριστιανική διαπαιδαγώγηση τῆς σύγχρονης μεταμοντέρνας κοινωνίας
17. Γονεῖς καί παιδιά (Γέροντος Πορφυρίου)
18. Ἡ οἰκογενειακή εἰρήνη καί τά παιδιά
19. Ἡ ματαιοδοξία στήν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
20. Ἡ πνευματική ἀτμόσφαιρα τῆς οἰκογένειας καί ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν.
21. Ἡ θεοειδής ζωή τῶν γονέων καί τά παιδιά.
22. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν ἀπό τήν ἀρχή τῆς ζωῆς τους.
23. Ὁ σεβασμός τῆς ἐλευθερίας τῶν παιδιῶν καί ὁ ρόλος της στήν ἀγωγή
24. Βοήθεια στά παραστρατημένα παιδιά_mp3
25. Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ἡ χριστιανική διδαχή στά παιδιά.
26. Οἱ γονεῖς πρῶτοι ἀπολαμβάνουν τούς καρπούς τῆς ὀρθόδοξης ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν τους.
27. Ἡ ὑπερβολική πίεση στά παιδιά καί ἡ ἄσκηση στήν οἰκογένεια_mp3
28. Ἐπιστολή πρός προεστούς (Ἀββᾶ Δωροθέου)(mp3)
29. Ἡ διδαχή τῆς πίστης στά παιδιά (mp3)
30. Ἑρμηνεία τοῦ 44ου Ψαλμοῦ (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Ὁμιλία σέ γονεῖς (mp3)
31. Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού - π. Πορφύριος
    
    ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΡΘΡΟ:Γιατί οἱ νέοι φεύγουν ἀπό τήν Ἐκκλησία; Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος.
    

    ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
    

      
    1. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)
    2. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)

    3. Ἡ ὑπερβολική πίεση στά παιδιά καί ἡ ἄσκηση στήν οἰκογένεια (mp3)

    4. Ἡ ἐπίδραση τῆς ζωῆς τῶν γονέων στά παιδιά (Ἀνθρωπολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
    5. Τά παιδιά, οἱ χαρές τους καί ὁ περιορισμός τους (Γέροντος Παϊσίου(mp3)
    6. 
       
    7. Ὁμιλίες γιά τήν οἰκογένεια καί τήν οἰκογενειακή ζωή.
    8. Ἡ πνευματική ζωή στήν οἰκογένεια (mp3)
    9. 1)Πῶς θά βοηθήσουν οἱ γονεῖς τούς νέους νά ἀκολουθήσουν τήν κλίση τους;(π. Παΐσιος), 2)Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια ὡς παράγοντας ἀγωγῆς (mp3)
    10. Ἡ μητρική ἀγάπη καί ἡ ἀξιοποίηση τῆς ἀτεκνίας (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)(mp3)
    11. Περί ἁγνότητας καί ἀκολασίας (ποιά ἡ σωστή στάση νέων καί γονέων;) (mp3)- Ὁμιλία α΄.
    12. Γέροντας Παΐσιος: Γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν (ἀνάγκη περιορισμοῦ) καί τό πῶς ἐνεργεῖ ὁ Θεός στούς ταπεινούς – ἠχητικό ντοκουμέντο.
    13. Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)(mp3).
    14. Ἡ ἀγάπη τῶν γονέων πρός τά παιδιά (mp3)
    15. Ματαιότης ματαιοτήτων, τά πάντα ματαιότης(Ἐκκλησιαστής) (Ὁμιλία σέ γονεῖς-mp3)
    16. Ἡ καλή ἀρχή μιᾶς οἰκογένειας καί ἡ διαφορά χαρακτήρων στούς συζύγους (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο).
    17. Πῶς γίνεται ἕνας εὐλογημένος γάμος (Ἁγ. Νικοδήμου, Χρηστοήθεια Δ΄ μέρος)(mp3)
    18. «Οἱ χριστιανοί ,γενικά, δέν πρέπει νά παίζουν μουσικά ὄργανα, οὔτε νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν» (Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Χρηστοήθεια Λόγ. Β΄)(mp3)
    19. «Οἱ χριστιανοί ,γενικά, δέν πρέπει νά παίζουν μουσικά ὄργανα, οὔτε νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν» (Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Χρηστοήθεια Β΄ μέρος΄)(mp3)
    20. Ποιά τά ἐπιτίμια τῶν χορευτῶν. Τά παιχνίδια καί οἱ χοροί εἶναι ἀντίθετα στά συστατικά τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου(Ἁγ. Νικοδήμου, Χρηστοήθεια Γ΄μέρος)(mp3)
    21. Οἱ χριστιανοί δέν πρέπει νά καλλωπίζονται, νά φοροῦν ἁρώματα, νά χρησιμοποιοῡν φτιασίδια καί νά βλέπουν περίεργα (Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια) (mp3).
    22. 10 Κατηχήσεις σέ παιδιά (mp3).
    23. α) Οἱ σχέσεις μέ τούς συγγενεῖς καί φίλους, β)Ἡ ἐγκράτεια στήν καθημερινή ζωή (mp3)
    24. Ἡ ἀπόφαση γιά τήν ἐπιλογή τοῦ τρόπου ζωῆς τῶν νέων στήν οἰκογένεια(mp3)
    25. Ἡ ὑπερβολική πίεση στά παιδιά καί ἡ ἄσκηση στήν οἰκογένεια (mp3)
    26. Ἡ οἰκογένεια καί ἡ εἰρήνη της (A΄)(mp3)
    27. Ἡ οἰκογένεια καί ἡ εἰρήνη της (Β΄)(mp3)
    28. «Ἀποκατάσταση» τῶν νέων καί Πνευματική ζωή κατά τόν Γέροντα Παΐσιο(mp3)
    29. Βοήθεια στά παραστρατημένα παιδιά (mp3)
    30. Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις (mp3)
    31. Ἡμέρα γενεθλίων ἤ Ὀνομαστική ἑορτή; (Κείμενο + mp3)
    32. Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας (Ἁγ. Λουκᾶ Κριμαίας)(mp3)
    33. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τοῦ πατέρα (mp3)
    34. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί ἡ συμβολή τῆς μητέρας (mp3)
    35. ΕΓΓΑΜΗ Ἤ ΑΓΑΜΗ ΖΩΗ (ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ)(mp3)
    36. Πῶς μποροῦν οἱ γονείς νά βοηθήσουν τούς νέους ὥστε νά ἀκολουθήσουν τήν κλίση τους (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο) (mp3)
    37. Γέροντος Παϊσίου: Γιά μιά ἁρμονική οἰκογένεια
    38. Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου: Γιά μιά ἁρμονική οἰκογένεια (β΄μέρος).
    39. Γέροντος Παϊσίου: Ἡ τεκνοποιΐα (α΄μέρος).
    40. Γέροντος Παϊσίου: Ἡ τεκνοποιΐα (Β΄ μέρος)
    41. «Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν» – Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (mp3 + κείμενο)
    42. Ὁδηγίες πρός τούς γονεῖς γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν καί τήν οἰκογένεια (mp3)
    43. Γέρων Πορφύριος: Πολλή προσευχή καί ὄχι πολλά λόγια γιά τήν ὀρθή ἀγωγή τῶν παιδιῶν (mp3)
    44. α)Περί κρίσεως καί β) Ποιά εἶναι ἡ σωστή ζωή καί σχέση τῶν γονέων μέσα στήν οἰκογένεια; (mp3)
    45. Πῶς ἐξασφαλίζεται ἡ εἰρήνη μέσα στήν οἰκογένεια (mp3)
    46. Ἡ φαντασία καί ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (mp3)
    47. Χριστιανική Παιδαγωγία (Α΄) (mp3)(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου)
    48. Χριστιανική Παιδαγωγία (Β΄) (mp3)(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου)
    49. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο(mp3)
    50. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο (Συμβουλές ἀπό τόν Γέροντα Πορφύριο)(mp3)
    51. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο καί ἡ βλάβη πού προξενεῖ ὁ ἔπαινος (mp3) (Γέροντος Πορφυρίου)Ἐρωτήσεις- Ἀπαντήσεις γιά τήν οἰκογένεια, τά παιδιά καί τήν γυναίκα (mp3)
    52. Κανείς δέν μπορεῖ νά δουλεύει σέ δύο κυρίους (mp3)
    53. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν ἀπό τήν ἀρχή τῆς ζωῆς τους.
    54. Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ. Το ενδιαφέρον του ιερού Χρυσοστόμου για τους νέους (Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ)
    55. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)(MP3)
    56. «Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Β΄).
    57. «Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Γ΄).
    58. «Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Δ΄).
    59. «Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Ε΄).
    60. «Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος ΣΤ΄).
    61. ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
    62. Ὁ Γέροντας Παΐσιος για τη νεολαία καί τήν οἰκογένεια.
    63. Ὁ σεβασμός καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν συζύγων (σύμφωνα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο). Μέρος Α΄. Ἱερομόναχος π. Σάββας Ἁγιορείτης
    64. Ὁ σεβασμός καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν συζύγων (σύμφωνα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο). Μέρος Β΄. Ἱερομόναχος π. Σάββας Ἁγιορείτης
    65. Ὁ σεβασμός καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν συζύγων (σύμφωνα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο). Μέρος Γ΄. Ἱερομόναχος π. Σάββας Ἁγιορείτης. Τελευταῖο
    66. Ἀπό τήν ψυχοθεραπευτική διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου: Γιά τήν κενοδοξία, τό γάμο, τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν κ.λ.π.
    67. Γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τήν εὐτυχία στό Γάμο καί τίς θλίψεις (Γέροντος Πορφυρίου)
    68. Γέρων Παΐσιος: Η πνευματική ζωή είναι βασική προϋπόθεση για την καλή αποκατάσταση.
    69. Στά παιδιά ὁ ἔπαινος κάνει κακό (Γέροντας Πορφύριος).
    70. Θεοφιλείς γονείς- Μικρός Ευεργετινός.
    71. Τά παιδιά μας ἔγιναν ἀνίκανα γιά τήν πίστη ἐξ αἰτίας τῶν γονέων.
    72. Νέοι καί Ἐκκλησία. – Γιατί δυσκολεύονται νά Τήν πλησιάσουν; (Ἀρχ. Γεωργίου Καψάνη)
    73. Ἡ θεοειδής ζωή τῶν γονέων καί τά παιδιά.
    74. Ἡ ἐπιείκια, ἡ ἀφοσίωση καί ἡ διχόνοια μεταξύ τῶν συζύγων.
    75. Ἡ ἀγάπη – ἑνότητα μεταξύ τῶν συζύγων καί πῶς καλλιεργεῖται (κατά τόν Γέροντα Παΐσιο)
    76. Ἡ ἀγάπη τοῦ συζύγου πρός τή σύζυγο
    77. Ἡ «δυναμική» γυναίκα, ἡ ἐνδοοικογενειακή βία καί ὁ ἀληθινός δυναμισμός.
    78. Ἡ ἀπομάκρυνση τῆς δυσαρέσκειας μεταξύ τῶν συζύγων.
    79. Ἡ ταπείνωση, ἡ θυσία καί ἡ ἐξαγνισμένη ἀγάπη ὡς συστατικά τοῦ ἐπιτυχημένου Γάμου
    80. Ἡ ἀγάπη, ἡ ἑνότητα καί ἡ συμπεριφορά μεταξύ τῶν συζύγων
    81. Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἑνότητα μεταξύ τῶν συζύγων
    82. Η χριστιανική συζυγία: Συμβουλές προς τον σύζυγο (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
    83. Ἡ ἑνότητα καί ἡ ἀγάπη μεταξύ τῶν συζύγων
    84. Ἡ φιλονικία μεταξύ τῶν συζύγων
    85. Τό Μυστήριο τοῦ Γάμου, τό σύμφωνο συμβίωσης, ἡ βία καί τό διαζύγιο (πού εἶναι φόνος).
    86. «Ἡ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα». Τί σημαίνει;
    87. Ἑλληνική νεολαία
    88. Ἡ ματαιοδοξία στήν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
    89. Τό ἄγχος, οἱ βιοτικές μέριμνες καί ἡ οἰκογένεια
    90. Ο σατανάς θέλει φασαρία μέσα στο σπίτι. Γέροντας Πορφύριος
    91. Ἡ οἰκογενειακή εἰρήνη καί τά παιδιά
    92. Ἡ ἀπαξίωση τῆς ἁγνότητας καί τῆς καθαρότητας σήμερα
    93. “ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ”
    94. Μηνύματα παιδιών που αγαπούν τον “Χάρι Πότερ”
    95. «Κλείστε την τηλεόραση!»
    96. ΖΕΝ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ;
    97. Η Βάπτιση Μυστήριο της Εκκλησίας για τους Γονείς (Ἐπιτρέπονται δύο ὀνόματα;)
    98. Τα ονόματα των παιδιών
    99. Αγ.Κοσμάς Αιτωλός:«Γονείς να δίνετε χριστιανικά ονόματα στα παιδιά σας»
    100. Πῶς γιορτάζουμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή
    101. 1)Αγ.Ιωάννης Μαξίμοβιτς:Περι του μη επιτρεπτού να αγγίζουμε τις εικόνες με βαμμένα χείλη, 2)Περί τοῦ τελωνίου τῶν χρωματοπροσώπων, 3)Τά τελώνια
    102. Γονεῖς καί παιδιά (Γέροντος Πορφυρίου)
    103. Ὁ σεβασμός τῆς ἐλευθερίας τῶν παιδιῶν καί ὁ ρόλος της στήν ἀγωγή
    104. Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα κακά παιδιά…
    105. Ἡ σημασία τῆς ἄσκησης στήν οἰκογένεια
    106. Ώστε το παιδί σας θέλει να γίνει μοναχός;
    107. Tό σῶμα μας εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
    108. Ταξίδεψε ὄρθιος χάριν τῶν παιδιῶν
    109. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ρίχνουν τουφέκια την Λαμπρή (Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης)(κείμενο+mp3)
    110. Ποιές εἶναι οἱ κατά Θεόν συναναστροφές; (Α΄) (mp3)
    111. Ποιές εἶναι οἱ κατά Θεόν συναναστροφές μας; (Β΄)(mp3)
    112. Ἡ διδαχή τῆς πίστης στά παιδιά (mp3)
    113. Λάθη στήν ἐξομολόγηση καί ποιά ἡ σωστή προετοιμασία. (Ὁλόκληρο τό κείμενο+ mp3)
    114. Τελευταίες συμβουλές πριν από την Εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία
    115. Τό νόημα τοῦ Σταυροῦ καί ὁ Ἅγιος Μιχαήλ τοῦ Μούρομ
    116. Από την πρώτη ηλικία, ας οδηγούμε τα παιδιά μας στην ουράνια πολιτεία.
    117. Οι Χριστιανοί μέσα στον κόσμο
    118. Περί τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (mp3)
    119. Ἀββᾶ Δωρόθεου, Ἀσκητικά, Διάφορα ρητά-2 (mp3)
    120. Ἐπιστολή πρός προεστούς (Ἀββᾶ Δωροθέου)(mp3)
    121. Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος (mp3)
    122. Μητέρα πρόσεχε (Κείμενο + Ὁμιλία mp3) – Παράρτημα,«Πῶς νά καταστρέψετε ἀποτελεσματικά τό παιδί σας»
    123. Ὅταν τά παιδιά ἀπομακρύνονται ἀπό τό Θεό (Ἐξομολογήσεις Ἁγίου Αὐγουστίνου)_mp3
    124. Μητέρα πρόσεχε! 10ο Μέρος,«Ἄφετε τά παιδία ἔρχεσθαι πρός με»
    125. Μητέρα πρόσεχε!_9ο Μέρος (Κείμενο + Ὁμιλία mp3), Τό δηλητήριο τοῦ φθόνου
    126. Μητέρα πρόσεχε! Μέρος 8ο, Ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν
    127. Γιά τήν ὑπακοή (mp3)
    128. Μητέρα πρόσεχε!_6ο Μέρος (Κείμενο + Ὁμιλία mp3)
    129. Ἡ οἰκογένεια (Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)(mp3)
    130. Μητέρα πρόσεχε!_5ο Μέρος Ὁ λίβας τῆς φιληδονίας (Κείμενο + Ὁμιλία mp3)
    131. Μητέρα πρόσεχε!_4ο Μέρος Τό ψέμμα (Κείμενο + Ὁμιλία mp3)
    132. Τό Τριώδιο καί ἡ παραβολή τοῦ Τελώνη καί τοῦ Φαρισαίου_(mp3)
    133. Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθοδοξίας-Α΄(mp3)
    134. Περί παρρησίας-διανθρώπινες σχέσεις (Ἀββᾶ Δωρόθεου)(mp3)
    135. Ἡ ἀλήθεια γιά τή Νέα Ἐποχή (mp3)
    136. Περί ὑπερηφανείας -Γ΄ (Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακας)(mp3)
    137. Τί εἶναι Ἐκκλησία καί τί χριστιανισμός; (mp3)
    138. Ποῖα σκάνδαλα πρέπει νά καταφρονοῦμε καί ποιά ὄχι (mp3)
    139. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Ἡ θεραπεία τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς- Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (κείμενο + mp3).
    140. Διάφορα ρητά ἀπό τον ἀββά Δωρόθεο_1 (mp3)
    141. ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ Ἤ ΓΕΝΕΘΛΙΑ; (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ) (mp3)
    142. Τί εἶναι τό σκάνδαλο-Ποιά σκάνδαλα πρέπει νά καταφρονοῦμε; (Γ΄)(mp3)
    143. Παιδικά παιχνίδια τῆς Νέας Ἐποχῆς: μέσο δαιμονοποίησης τῶν ἀνήλικων παιδιῶν..
    144. 1)Πρωϊνή προσευχή, 2)Προσευχή τῶν πατέρων τῆς Ὄπτινα, 3)Προσευχή τοῦ Γέροντος Σωφρονίου
    145. Βραδυνή προσευχή-Τό Μικρό Ἀπόδειπνο
    146. Άλλο πράγμα ο Santa Claus της Coca Cola κι άλλο ο Άϊ Βασίλης της Ορθοδοξίας!
    147. Μποϋκοτάζ στή βλάσφημη φουσκωτή καρικατούρα!!!
    148. Γράμμα στὸν πιὸ ταπεινωμένο ἅγιό του σύγχρονου κόσμου
    149. Παγκοσμιοποιημένα Χριστούγεννα
    150. Το Facebook αποκαλύπτει πώς μας παρακολουθεί και χωρίς την θέλησή μας!
    151. Να φύγει Χριστιανός και σωσμένος …
    152. ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΝΑΔΟΧΟΣ Α΄
    153. Ο φίλος του κόσμου είναι εχθρός του Θεού((Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου)
    154. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:, Αντί οι γέροι να γίνουν όπως τα παιδιά, κάνουν τα παιδιὰ γέρους!
    155. Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή
    156. Πως και γιατί πρέπει να κάνουμε τον Σταυρό μας
    157. Περί της σπουδαιότητος της ιερωσύνης και του προς τους ιερείς οφειλομένου σεβασμού
    158. Ἡ στροφή τῆς ψυχολογίας στό χῶρο τῆς δαιμονικῆς ἐξαπατήσεως
    159. Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ἡ χριστιανική διδαχή στά παιδιά.
    160. Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού – π. Πορφύριος
    161. Οἱ γονεῖς πρῶτοι ἀπολαμβάνουν τούς καρπούς τῆς ὀρθόδοξης ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν τους.
    162. Συγκλονιστικό ὅραμα γιά τίς ἐκτρώσεις
    163. Αγώνας μέσα στην οικογένεια
    164. Ἡ παρακολούθηση καί ἡ διόρθωση τῶν παιδιῶν ἀπό τούς γονεῖς
    165. Πρέπει νὰ ἐλέγχουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅταν βλέπουμε κάποια σφάλματα; Ὑπάρχει διαφορά, ὅταν βρίζει κανεὶς ἢ ὅταν ἐλέγχει κάποιον;
    166. Ὁ Γάμος καί ἡ πτώση
    167. Ἡ ἁγνότητα καί ἡ ἄσκηση στό Γάμο.
    168. 1)Πῶς γίνεται ἕνας γάμος εὐλογημένος; 2)Προσευχή γιά τήν ἑνότητα καί τόν ἁγιασμό τῆς οἰκογένειας
    169. Γιατί στην τελετή του Γάμου μνημονεύεται ο Άγιος Προκόπιος;
    170. Ἡ χριστιανική οἰκογένεια ὡς προπονητήριο, παλαίστρα καί καλλιτεχνικό ἐργαστήριο.
    171. ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΕΙΔΩΛΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ
    172. Γέρων Παΐσιος: «Σκοπός τους τώρα είναι να απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία»
    173. Η δύναμη της συνήθειας
    174. Νά γιατί ἀγαπᾶμε τήν Ἑλλάδα
    175. Δόξα τῷ Θεῷ! Τά παιδιά μᾶς διδάσκουν…
    176. ῾Αγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Παιδαγωγικά θέματα
    177. Στην κοπέλα που δεν μπορεί να αποφασίσει αν πρέπει να παντρευτεί ή να πάει στο μοναστήρι… (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
    178. 1)Εκκοσμίκευση και προγαμιαίες σχέσεις (Αρχιμανδρίτη Ιωαννικίου Κοτσώνη). 2)Η Ορθόδοξη «σεξουαλική αγωγή» (Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνού)
    179. Γάμος ἤ Μοναχισμός
    180. Συμβουλές σε νιόπαντρη γυναίκα(Αγ.Γρηγόριος Θεολόγος)

    181. Οικογενειακές στενοχώριες και αγιασμός - Γερων Πορφύριος

          

      ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ 
    

    1. «Ἀδικία». Ἀρχ.Σάββας Ἁγιορείτης  (13-04-2016)

    2.  «Ὑποκρισία».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (13-02-2016)
    
    
    3. «Οἱ ρινόκεροι».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (30-01-2016)

    4. «Διασκέδαση ἤ ψυχαγωγία». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (28-11-2015)

    5. «Τηλεόραση, διαδίκτυο, κινητό καί πνευματική ζωή».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (28-11-2015)

    6. «Οἱ ὀθόνες πού προκαλοῦν τόν θάνατο».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (14-11-2015)
    7. Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια (1ο μέρος) (17-10-2015) 

    8. «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (10-10-2015)

    9. « Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου μέσα στήν Ἐκκλησία». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (23-09-2015)

    10. «Ἡ κατά Χριστόν συζυγία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο», 2ο μέρος (22-08-2015)

    11. «Ἡ κατά Χριστόν συζυγία κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο». Μέρος 1ο. (22-08-2015)

    12. Ἡ ψυχοπάθεια ἀπό Πατερική ἄποψη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (24-06-2015)

    13.  Οἰκογένεια καί Ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη (15-01-2014)

    14. Ἑκούσιες καί ἀκούσιες θλίψεις.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (20-05-2012)

    15.  Ἡ Φιλοκαλία καί ἡ προσευχή μέ τό κομποσχοίνι.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (09-10-2011)

    16. «Ἁπλοποιεῖστε τή ζωή σας γιά νά φύγει τό ἄγχος, Ἁγίου Παϊσίου» (05-06-2011)

    17.  Ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια (22-05-2011)

    18. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό ἄγχος.Πῶς δημιουργεῖται καί πῶς θεραπεύεται (15-05-2011)

    19.  «Οἱ χριστιανοί δέν πρέπει νά καλλωπίζονται, νά φοροῦν ἀρώματα»,Χρηστοήθεια Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (27-02-2011)

    20. «Περί εἰρήνης τῆς ψυχῆς» Ἀόρατος πόλεμος, Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης (20-09-2009)

    21. Περί πειρασμῶν. Ἀββᾶ Δωροθέου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (04-02-2009)

    22.  Περί θλίψεων καί πειρασμῶν (Ἀββᾱ Δωρόθεου, Ἀσκητικά).Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (21-01-2009)

    23.  Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν.Ἀββᾶς Δωρόθεος - Ἔργα Ἀσκητικά (14-01-2009)

    24. «Περί φιλαυτίας» 3ο μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (17-08-2008)

    25.  «Περί φιλαυτίας - 2ο Μέρος», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (27-07-2008)

    26.   «Περί φιλαυτίας», 1ο μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (13-07-2008)

    27.  «Ἡ ψυχή καί ἡ θεραπεία της».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (29-05-2008)

    28. Νά ἐπιδιώκουμε συναναστροφές μέ ἐνάρετους ἀνθρώπους (1η ὁμιλία). Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης (05-04-2008)

    29. Νοερά προσευχή.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

         

        ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΤΩΣΤΕ ΟΜΙΛΙΕΣ

        
        1)Π. Σάββας 2013-02-24_Λόγος στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου_ Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-02-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        2)Π. Σάββας 2010-05-09_Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις_mp3
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-05-2010 (Σύναξη σε Γονείς ).
        
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

        
        3)Π. Σάββας 2011-03-26_Ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση σώζει τόν ἄνθρωπο_Ἁγ. Κυρίλλου_2η Κατήχηση-4ο μέρος_&_3η Κατήχηση-1ο μέρος_mp3
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-03-2011 (Συνάξεις ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-04-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
        
        
        5)Π. Σάββας 2009-01-14_Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν_Ἀββᾶ Δωρόθεου_Ἀσκητικὰ_mp3
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-01-2009 (Σύναξη Μητέρων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        6)Ἡ ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια , καί τό Θέλημα τοῦ Θεοῦ_Εὐεργετινός_mp3
        
        Ὁμιλία π. Σάββα στίς 17-08-2008 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        7)Π. Σάββας 2010-02-13_Πὼς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς πειρασμοὺς χωρὶς νὰ ἐκθέτουμε τὸν ἑαυτὸ μᾶς σ΄αὐτοὺς_Εὐεργετινός_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-02-2010 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        8)Π. Σάββας 2011-11-03_Γιατί μᾶς πειράζουν οἱ δαίμονες;_2_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-11-2011 (Σύναξη νέων).
        9)Π. Σάββας 2009-02-22_Λόγος Μεγ. Βασιλείου_Πώς γινόμαστε μαθητές τοῦ Χριστοῦ_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-02-09 (Συνάξεις Οἰκογενειῶν). Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        10)Π. Σάββας 2014-01-15_Οικογένεια και Αγωγή των παιδιών κατά τον Άγιο Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-01-2014 (Ὁμιλία στήν Κατερίνη).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        11)Π. Σάββας 2008-08-17_Περί φιλαυτίας_3ο μέρος_mp3
        
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-08-2008 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        12)Π. Σάββας 2011-06-26_Τρόποι ἀπόκτησης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος_Ἁγ. Ιννοκεντίου Μόσχας_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-06-2011 (Θερινές Συνάξεις οἰκογενειῶν).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        
        13)Π. Σάββας 2010-06-17_Ἀγαπᾶτε Ἀλληλους_3_Ἡ ἀγάπη στόν πλησίον_Ἁγ. Σιλουανού_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-06-2010 (Συνάξεις Καλοκαιριοῦ).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        14)Π. Σάββας 2011-05-29_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-05-2011 (Σύναξη σέ γονεῖς στό ἀρχονταρίκι).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        15)Π. Σάββας 2011-05-08_Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή_Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-05-2011 (Σύναξη Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.
        
        16)Π. Σάββας 2014-01-11_Ὁ ἔπαινος καί τά ἀρνητικά του ἀποτελέσματα στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν_Ἁγίου Πορφυρίου_Βίος καί Λόγοι_mp3
        
        
        Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-01-2014 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ι.Ν. Ἁγίων Ἀνάργυρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
        Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

    ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Μπορεῖτε νά ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ

                                                       Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις

ἱερομόναχος π. Σάββας Ἁγιορείτης

 απομαγνητοφωνημένη ομιλία - Κυριακή τοῦ τυφλοῦ
 Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας
καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι
ζωήν χαρισάμενος

Χριστέ τό Φῶς τό ἀληθινόν
τό φωτίζον καί ἁγιᾶζον πάντα  ἄνθρωπον
ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον
σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου
ἵνα ἐν Αὐτῷ  ὁψόμεθα Φῶς τό ἀπρόσιτον
καί κατεύθυνον τά  διαβήματα ἡμῶν
πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου
πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Σου Μητρός
καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων Ἀμήν.

Κατ’ αρχήν να πω ότι χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναβρισκόμαστε.
Με την Χάρη του Θεού σκέφτηκα να μιλήσουμε για αυτό το πολύ σπουδαίο θέμα: για την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής αλλά και του σώματος. Βλέπουμε σήμερα να έχει επικρατήσει στην πλειοψηφία των ανθρώπων, μία θα έλεγα απαξίωση της αγνότητας και της καθαρότητας, μία  περιφρόνηση.  Και από τους μεγάλους και από τους μικρούς.

Ένας σύγχρονος γέροντας  έλεγε ότι στους εσχάτους  χρόνους η κόλαση θα γεμίσει από νέους.  Θα είναι γεμάτη από νέους.  Γιατί θα έχουνε πέσει αχαλίνωτοι στην ικανοποίηση των σαρκικών τους ορέξεων, στις σαρκικές απολαύσεις, στις σαρκικές ηδονές. Νομίζω ότι αυτή είναι η δική μας η εποχή.  Αυτήν την εποχή ζούμε τώρα. Και ζούμε συνάμα τον θάνατο  των ψυχών αυτών  των ανθρώπων. Σαν πνευματικός θα ήθελα να σας πω ότι πολλές φορές έχω έρθει αντιμέτωπος με τέτοιες ψυχές που ως αλλόφρονες  έρχονται να καταθέσουν τον πόνο τους, έπειτα από μία αποτυχημένη σχέση. Πονούν βαθειά διότι τους εγκατέλειψε το έτερον ήμισυ, η το υποψήφιο έτερον ήμισυ, για να εκφραστούμε ακριβέστερα. Διότι δεν είχαν προλάβει να γίνουν πραγματικά ένα, δεν είχαν γίνει ο καινούργιος ολοκληρωμένος άνθρωπος (ανδρόγυνο) που προκύπτει από την αληθινή ένωση του άνδρα με την γυναίκα. Αυτός ο καινούργιος άνθρωπος δημιουργείται μόνο μυστηριακά, δια του Αγίου Πνεύματος, με το Μέγα Μυστήριο του Γάμου.  Δεν είχαν γίνει λοιπόν ένα, αλλά τέλος πάντων σχεδίαζαν να γίνουν και τώρα γεμάτοι απελπισία, γεμάτοι δάκρυα, γεμάτοι αγωνία έρχονται για να πουν τον πόνο τους.

Όλη αυτή η θλίψη βεβαίως δεν είναι τίποτε άλλο πάρα η συνέπεια της μη τήρησης της εντολής του Θεού για αγνότητα και καθαρότητα.

Λέει ο Απόστολος στον Άγιο Τιμόθεο και σε όλους μας: «σεαυτόν αγνόν τήρει», να  τηρείς τον εαυτό σου αγνό.  Και πάλι λέει, οι γυναίκες να είναι αγνές· μα μιλάει σε παντρεμένες γυναίκες[1]  …Όμως τους λέει αυτό το πράγμα.  Και φυσικά το ίδιο ισχύει και για τους άντρες… Διότι η αγνότητα και η καθαρότητα δεν είναι ένα σωματικό μέγεθος μόνο. Είναι ένα μέγεθος που αφορά στον όλο άνθρωπο και μάλιστα στο νου του ανθρώπου. Σήμερα ζούμε  μια απαξίωση του ανθρώπινου σώματος, ένα ευτελισμό του ανθρώπινου σώματος.  Το έχουμε κατεβάσει, το έχουμε υποτιμήσει ,το έχουμε πολλές φορές δει ως ένα εργαλείο ηδονής, ως ένα μέσο απόλαυσης.  Θα τολμούσα να πω ότι ο όλος ο άνθρωπος έχει απαξιωθεί και έχει γίνει πλέον ένα καταναλωτικό αγαθό. Πλέον δεν μιλάμε για πρόσωπα, αλλά για άτομα τα οποία καταναλώνουν μόνο και καταναλώνονται.

Οι άνθρωποι κάποτε φθάνουν στο σημείο να έχουνε χάσει και τον λογαριασμό. Δεν θυμούνται καν με πόσους η με πόσες αντίστοιχα έχουν κάνει σχέση.

Κάθε φορά βέβαια, που πετάει κάποιος μία σχέση, πετάει και ένα κομμάτι της καρδιάς του. Τελικά καταλήγει σε μια αναπηρία,  η οποία είναι η χειρότερη αναπηρία του ανθρώπου, η αναπηρία του να μην μπορεί να αγαπήσει πια. Διότι πλέον έχει εξαντληθεί αυτή η αγαπητική δύναμη που του έχει δώσει ο Θεός. Ακούμε έτσι νέους, αγόρια και κορίτσια(περισσότερο),  έπειτα από αλλεπάλληλες τέτοιες σχέσεις να μας λένε: «Δεν θέλω να δω καμία η κανέναν» αντιστοίχως.

Ο Θεός έχει βάλει αυτήν την αμοιβαία έλξη στα δύο φύλα. Όπως έλεγε και ο Πατήρ Παΐσιος, αν δεν υπήρχε αυτή η έλξη κανείς δεν θα έκανε γάμο.  Γιατί ο γάμος έχει πάρα πολλές δυσκολίες – και το ξέρετε πολύ καλά – είναι ένας σταυρός. Είναι μια κατάσταση  που απαιτεί να θυσιαστείς. Να πλύνεις τα  πόδια του άλλου, να ταπεινωθείς σε ακραίο βαθμό, να ανεχθείς και την απαξίωση και το μίσος ακόμα, μερικές φορές του συζύγου η  της συζύγου.  Και εσύ θα πρέπει να συνεχίσεις να τον αγαπάς, να την αγαπάς.

Ο Θεός έχει βάλει αυτήν την έλξη, αλλά όχι για να αυτονομήσουμε την έλξη και την ηδονή, αυτήν την ωραία ας πούμε κατάσταση που ζει  ο άνθρωπος, ο ερωτευμένος. Πρέπει να πάμε πέρα από αυτό, στο  σκοπό του γάμου.

Ποιός είναι ο σκοπός του γάμου; Είναι η θέωση· όπως και ο σκοπός του μοναχισμού είναι πάλι η θέωση.

Έλεγε ένας γέροντας:

-Τι είναι  η οικογένεια;

-Είναι ένα μικρό μοναστηράκι. Όπως στο  μεγάλο μοναστήρι πάνε οι μοναχοί για να βρουν την σωτηρία της ψυχής τους, έτσι και στο  μικρό μοναστηράκι της οικογένειας, για τον ίδιο σκοπό θα πρέπει να εντάσσονται οι άνθρωποι.  Αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός.  Τώρα, ο καθένας ξέρει για ποιό σκοπό παντρεύεται, αλλά ο σκοπός του Θεού, για τον οποίο έχει δώσει τον γάμο είναι αυτός.

Όλοι ξέρουμε η τέλος πάντων πρέπει να το ξέρουμε, ότι οι προδιαγραφές μας είναι:

α)να λειτουργήσουμε παρθενικά η β)να λειτουργήσουμε μονογαμικά.

Δηλαδή α) να ζήσεις όπως ο Χριστός και όπως πάρα πολλοί Άγιοι, που δεν ήρθαν εις γάμου κοινωνίαν η  β) να ζήσεις μονογαμικά.

Από εκεί και μετά, όταν κανείς δεν τα  τηρήσει αυτά και προχωρήσει σε πολλές σχέσεις, εκείνο που κερδίζει είναι τα «οψώνια της αμαρτίας», για τα  οποία μίλησε ο  άγιος Απόστολος και είπε ότι είναι «ο θάνατος».  Δεν είναι (τα αποτελέσματα των πολλαπλών ελεύθερων σχέσεων) η γλυκιά ζωή, η  dolce vita  όπως το λένε οι υπέρμαχοι  της τάχα ελευθερίας, της σεξουαλικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.

Οι γονείς, οι σοβαροί γονείς, είναι προικισμένοι από τον Θεό ως επί των πλείστον με το αισθημα της ευθύνης.  Και ποτέ δεν εγκρίνουν αυτές τις ελεύθερες σχέσεις κατά βάθος. Αν εξαιρέσουμε αυτούς που τους λέμε κουλτουριάρηδες η «εκσυχρονισμένους», εντός εισαγωγικών  βέβαια  η λέξη, οι οποίοι «σπρώχνουν» τα παιδιά στο να κάνουν τέτοιες σχέσεις, οι υπόλοιποι δεν εγκρίνουν τις ελέυθερες σχέσεις. Αυτοί που τις επικροτούν δεν είναι οι πολλοί. Όμως ακόμη κι αν είναι πολλοί πάντως δεν είναι σωστοί.
Κάθε  φορά που συμβαίνει μία τέτοια ερωτική σχέση  (και ακολουθείται κατά κανόνα από μία αποτυχία) συμβαίνει ένας συγκλονισμός, ένα μεγάλο «σπάσιμο» στην ψυχή του παιδιού.

Οι σωστοί γονείς, που ενδεχομένως έχουν γευτεί και αυτοί, αυτό το «σπάσιμο», δεν θέλουν να το περάσει και το παιδί τους.
Αλλά φοβάμαι, αγαπητοί γονείς, ότι δεν το λέμε στα παιδιά, δεν το προλαμβάνουμε. Φοβάμαι ότι κάνουμε κι εμείς αυτό, που έκαναν  οι γονείς του πρώην τυφλού, του οποίου την θεραπεία από τον Κύριο θυμόμαστε σήμερα.  Ενώ ξέρουμε την αλήθεια δεν την ομολογούμε η την λέμε πολύ χλιαρά στα παιδιά. Κατόπιν, όταν αρχίζουμε να διαισθανόμαστε τους κινδύνους προσπαθούμε να τα  συμμαζέψουμε. Τότε όμως είναι πολύ αργά… Το να αρχίζεις να τα  συμβουλεύεις στα δεκαπέντε και στα δεκάξι τους είναι πια μία ματαιοπονία. Η σωστή αγωγή αρχίζει από την στιγμή της σύλληψης και ακόμα νωρίτερα από την εκλογή του/της συζύγου.
[1] Βλ. Τιτ. 2.5.3, ίνα σωφρονίζωσιν τας νέας φιλάνδρους είναι͵ φιλοτέκνους͵ σώφρονας͵ αγνάς͵ οικουρούς͵ αγαθάς͵ υποτασσομένας τοις ιδίοις ανδράσιν͵ ίνα μη ο λόγος του Θεού βλασφημήται.

Έχω ένα άρθρο εδώ,  ενός πολύ καταξιωμένου πνευματικού, του  πατρός Σαράντη Σαράντου.  Εδώ ο πατήρ γράφει μέσα από την καρδιά του, γράφει με πολύ αγάπη και με πολύ πόνο.  Δεν θα το διαβάσουμε όλο, απλώς κάποια σημεία θα σχολιάσω.  Κρίνω απαραίτητο να το κάνουμε  αυτό διότι αυτή η αμαρτία, που -ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις- είναι η πορνεία, είναι η κατ’ εξακολούθηση πορνεία, έχει εξαπλωθεί πάρα πολύ.

Η πορνεία, λοιπόν,  που σήμερα την λένε ελεύθερες σχέσεις η ολοκληρωμένες σχέσεις-προσπαθώντας να την ωραιοποιήσουν- ουσιαστικά είναι μια βαριά καταστροφή της ανθρώπινης υπαρξης. Το λέει καθαρά ο Απόστολος ότι «κάθε αμαρτία είναι εκτός του σώματος», αλλά αυτή η αμαρτία είναι μέσα στο  σώμα.

Όπως έλεγε δε και  ο Πατήρ Πορφύριος, η σαρκική σχέση «επιφέρει μια συγκλονιστική αλλοίωση  στον άνθρωπο, στην ψυχοσωματική του υπόσταση».
Ο κόσμος πάνω σ’ αυτό το θέμα έχει μεταβλητές απόψεις και θα έλεγα ίσως και εναλλασσόμενες. Άλλοτε είναι  πουριτανικός, ασφυκτικός, απαγορευτικός και άλλοτε είναι το εντελώς αντίθετο. Σήμερα είμαστε στην δεύτερη κατάσταση στην κατάσταση της ελευθεριότητας και της εξαχρείωσης..

Πριν από σαράντα- πενήντα χρόνια ήτανε το  αντίθετο. Αλλά και τότε πολλοί έκαναν την αμαρτία, αλλά την κάνανε κρυφά, γιατί φοβόντουσαν την κοινωνική κατακραυγή. Πάντως ο γενικός κοινωνικός περίγυρος, βοηθούσε στο  να μένουνε οι άνθρωποι αγνοί και καθαροί. Σήμερα θεωρείσαι εν πολλοίς άρρωστος αν μένεις αγνός και θα πρέπει να πας σε γιατρό… Η αλήθεια βέβαια είναι το εντελώς αντίθετο: Η αγνότητα είναι η υγεία της ψυχής και του σώματος. Είναι επίσης η καλλίτερη προϋπόθεση για έναν επιτυχημένο γάμο και μία ευλογημένη οικογένεια.

Όταν κανείς,  μείνει αγνός και φτάσει στον γάμο αγνός, όπως είναι οι προδιαγραφές του Χριστού για τον άνθρωπο, πολύ δύσκολα μετά θα διαλύσει τον γάμο· πολύ πιο δύσκολα σε σχέση με κάποιον που  φθάνει στο μυστήριο κατεστραμμένος ηθικά, πνευματικά και σωματικά.

Όταν υπάρχει η αγνότητα ο Θεός στέλνει πλούσια την Θ. Χάρη η οποία μεταμορφώνει την νεοπαγή οικογένεια σε κατ’ οίκον Εκκλησία. Επέρχεται μία φυσιολογική ωρίμανση της σχέσης σιγά-σιγά. Ο έρωτας υπερβαίνεται και γίνεται ανιδιοτελής αγάπη εν Χριστώ.  Διότι πράγματι και ο έρωτας, αυτό που ενώνει τους ανθρώπους αρχικά, δεν είναι η τέλεια μορφή αγάπης.  Είναι κάτι που καλούνται οι σύζυγοι να το υπερβούν μέσα στο  γάμο, μέσα στη συζυγική ζωή και να πάνε στην τέλεια μορφή αγάπης. Αυτή είναι η εν Χριστώ ανιδιοτελής αγάπη. Όταν φθάσεις σ’ αυτήν τότε πλέον αγαπάς τον αλλον όχι επειδή και εκείνος σ’ αγαπάει η επειδή σου  ανταποδίδει την αγάπη. Τον αγαπάς διότι αγαπάς τον Χριστό και ξέρεις ότι αυτό θέλει Εκείνος: Να αγαπάς τους πάντες χωρίς να ζητάς ανταπόδοση στην αγάπη σου.
Στον έρωτα, όπως και στη φιλία ζητιέται η ανταπόδοση, γιαυτό και δεν είναι τέλειες μορφές αγάπης.

Το να αγαπάς τον άλλο ως εικόνα Χριστού,  ανεξάρτητα αν ο άλλος σ’ αγαπάει η δεν σ’ αγαπάει, αυτή είναι η σωστή μορφή, η τέλεια μορφή αγάπης.
Οι άλλες «αγάπες» είναι πιο πολύ μια  δοσοληψία. Σ’ αυτές οι άνθρωποι δίνουν αλλά και παίρνουν.  Όταν δεν τα  βρουν σ’ αυτήν την δοσοληψία χωρίζουν, κρυώνουν οι καρδιές και μπορούν να φτάσουν ως το αβυσσαλέο μίσος. Και εκεί που ήταν «τρελοί από αγάπη» κάνει κιμά ο ένας τον άλλον.

Οι σύγχρονοι μελετητές της ανθρώπινης ψυχής, συμφωνόντας με τους Αγίους Πατέρες μας διδάσκουν ότι κάθε αμαρτία αφήνει ίχνη Κάθε βίωμα αφήνει ίχνη στην ψυχή του ανθρώπου.

Ειδικά αυτό το βίωμα της αποτυχημένης ερωτικής  σχέσης, με όλους τους εσωτερικούς κραδασμούς που συνεπάγεται, αφήνει ένα πάρα πολύ βαθύ βίωμα στην ψυχή.

Και πολλές φορές οι κοπέλες η τ’ αγόρια, λέει εδώ ο Πατήρ Σαράντης, θα θυμούνται μια παλιά εντός εισαγωγικών «άτυχη ερωτική τους σχέση και (θα) χαίρονται για τίς  όμορφες  στιγμές του παρελθόντος αλλά και βαρύτατα (θα) μελαγχολούν για την ατυχή κατάληξη».  Νομίζω ότι όλη αυτή η αύξηση των «ψυχολογικών», που έχουμε στην εποχή μας, όχι κατά αποκλειστικότητα, αλλά κατά ένα μεγάλο μέρος, οφείλεται σ’ αυτό,  στις αποτυχημένες σχέσεις. Σ αὐτές που στην εποχή μας ωραιοποίηθηκαν και έγιναν πολλές, συσσωρεύοντας στα θύματά τους μελαγχολία  που καταλήγει στην υπαρξιακή αναπηρία για την οποία ήδη μιλήσαμε: Στην ανικανότητα  του να μην μπορούν πια να αγαπούν. Φτάνουν στο μίσος για το άλλο φύλο.

Αυτό ακριβώς έλεγε ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι είναι η κόλαση: «Κόλαση είναι το μαρτύριο του να μην μπορείς πια να αγαπάς».

Βέβαια μέσα στην Εκκλησία με την Χάρη του Θεού -αυτό είναι το παρήγορο- αν μετανοήσει ο άνθρωπος, η ψυχή του σιγά – σιγά βρίσκει πάλι την δύναμη να ζήση. Γιατί είναι μια νέκρωση της ψυχής αυτό, αυτή η αμαρτία, όπως και κάθε αμαρτία. Αλλά ειδικά αυτή η αμαρτία, η κατ’ εξακολούθηση πορνεία είναι μια βαριά νέκρωση.
-Πως το λέμε αυτό;  Πως το εκτιμάμε, από που το τεκμαίρουμε;
-Από το πόσο κανόνα βάζουν οι Άγιοι Πατέρες για αυτήν την αμαρτία.  Το έχω πει και άλλη φορά, ότι τα  επιτίμια για αυτή την αμαρτία, από την στιγμή που κανείς θα μετανοήση -δηλαδή θα σταματήσει να αμαρτάνει- είναι σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες τρία με οκτώ χρόνια.  Δηλαδή τόσο χρόνο χρειάζεται η ψυχή για να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά και να  μπορέσει να κοινωνήσει ο άνθρωπος.  Αλλιώς δεν τον ωφελεί η Θεία Κοινωνία. Μάλλον τον βλάπτει.
Όλοι αυτοί οι οποίοι αμνηστεύουνε  τις ελεύθερες σχέσεις κάνουν έγκλημα, μεγάλο έγκλημα. Και μπορεί να είναι και Πνευματικοί, που σου λένε: «δεν πειράζει να νηστέψεις σαράντα μέρες και να κοινωνήσεις».  Δεν είναι σωστό·  δηλαδή δεν ωφελείται αυτός ο άνθρωπος, γιατί είναι τελείως έξω από τις ιατρικές θεραπευτικές προδιαγραφές των Πατέρων μας, οι  οποίοι ήταν γιατροί της ψυχής και ξέρανε πολύ καλά πόσο χρόνο χρειάζεται μια ψυχή για να γίνει ικανή να δεχτεί την Θεία Κοινωνία.
Το επιτίμιο δεν είναι τιμωρία. Είναι ο χρόνος, που χρειάζεται ο άνθρωπος για να επανέλθει στην πνευματική υγεία.  Όπως ένας που παθαίνει ένα βαρύ αυτοκινητιστικό δυστύχημα χρειάζεται μερικές φορές ένα χρόνο η και παραπάνω για να αποκατασταθεί- κι αν αποκατασταθεί πλήρως και δεν του μείνει και κάποια αναπηρία- έτσι και στην περίπτωση της συνεχούς πορνείας που την βαπτίσαμε «ολοκληρωμένη σχέση».

Ο κόσμος λοιπόν έχει εναλλασσόμενες τοποθετήσεις.  Αλλά η Εκκλησία, ο Χριστός δηλαδή, έχει πάντα την ίδια και σταθερή τοποθέτηση.  Γιατί ο  Χριστός είναι,  χτες και σήμερα ο Αυτός και εις τους αιώνες.  Ποτέ όμως δεν καταπίεσε τα  μέλη της η Εκκλησία, ώστε να τηρήσουνε τις προδιαγραφές του Θεού. Μία από τις προδιαγραφές του Θεού για τον άνθρωπο είναι και η αγνότητα για την οποία τώρα μιλάμε. Ο Θεός δεν καταπιέζει κανέναν ούτε τον αναγκάζει να κινηθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές Του. Όταν όμως ο άνθρωπος δεν κινείται μέσα σ’ αυτές, τότε ζημιώνεται φοβερά, δηλ. πεθαίνει υπαρξιακά. Η υπαρξιακή του ανάσταση –ευτυχώς υπάρχει όσο ο άνθρωπος είναι σ’ αυτήν την ζωή- είναι η ειλικρινής μετάνοια.

Όταν έπεσε ο Εωσφόρος συμπαρέσυρε πάρα πολλούς Αγγέλους μαζί του στην πτώση. Δημιουργήθηκε έτσι το τάγμα των δαιμόνων. Αυτοί είναι ξεπεσμένοι Άγγελοι,  με αρχηγό  τον πάλαι ποτέ υπέρκαλο Αρχάγγελο τον Εωσφόρο. Ο Θεός σε αντικατάσταση όλων των Αγγέλων που έπεσαν, έφτιαξε τον άνθρωπο και τον προίκισε με την εικόνα του.  Του έδωσε μάλιστα κάτι παραπάνω από τους Αγγέλους. Του έδωσε το σώμα, το οποίο δεν το έχουνε οι Άγγελοι. Σ’ αυτό υπερτερούμε. Οι Άγγελοι έχουν νου, έχουν το κατ’ εικόνα του Θεού και αυτοί,  αλλά δεν έχουν σώμα.  Σε μας το κατ’ εικόνα είναι πληρέστερο, είμαστε τελειότεροι γιατί συνδέουμε την πνευματική με την υλική φύση. Τους Αγγέλους και την υλη. Οι Αγγελοι είναι άυλοι, μόνο πνεύμα.  Ο άνθρωπος έχει μέσα του και τα  δυό στοιχεία, έχει και το πνεύμα, έχει και την ύλη.

Αυτό το νέο δημιούργημα του Θεού, το φθόνησε ο Εωσφόρος, τον ζήλεψε τον άνθρωπο.  Για αυτό και έκανε το παν για να τον παρασύρει μακριά από το Θεό και τελικά τα  κατάφερε.  Έτσι έσπρωξε τους ανθρώπους στην πτώση,  στην αμαρτία.  Συνεχίζει μάλιστα και τώρα να μας φθονεί.
Προσπαθεί κάθε γενιά, ει δυνατόν και κάθε άνθρωπο να τους αποκόψει από τον Θεό.

Από την άλλη μεριά έχουμε τον Χριστό μας, ο Οποίος πάρα πολύ μας πονάει και πάρα πολύ μας αγαπάει. Έφτασε στο  σημείο να πεθάνει για μας, για να επαναφέρει στην κοινωνία Του,  στην Εκκλησία Του, που είναι η Αγία Τριάδα. Πέθανε για να μας ξαναεισαγάγει στην πρώτη Εκκλησία στην Οποία μας είχε βάλει εξ αρχής, από την Οποία εμείς φύγαμε, αποσκιρτήσαμε.
Η φυσιολογική ζωή, η χριστοφυσιολογία μας είναι το να ζήσουμε όπως ο Χριστός, δηλ. «εν παρθενία» η όταν υπάρχει αδυναμία το να ζήσουμε «εν σωφροσύνη ερχόμενοι εις γάμου κοινωνίαν». Η παρθενία βεβαίως είναι το ανώτερο. Είναι το να μοιάσουμε από αυτήν την ζωή στους Αγγέλους. Το να ζήσουμε από τώρα, αυτό που θα ζήσουμε μετά θάνατο. Διότι στην άλλη ζωή δεν θα υπάρχει γάμος. Αυτό είναι το άριστο.

Όταν όμως υπάρχει αδυναμία τότε ο Θεός δίνει αυτή «την συγγνώμη στο  πάθος» του ανθρώπου, που λέγεται γάμος.  Για αυτό στην Εκκλησία αναγνωρίζεται ένας γάμος.  Ένας καί μοναδικός, δεν υπάρχει δεύτερος γάμος.  Γιατί, είπαμε, είμαστε φτιαγμένοι να λειτουργήσουμε είτε παρθενικά, είτε μονογαμικά.  Αυτό που λέμε δεύτερος γάμος είναι μία ευλογία, που παίρνουν αυτοί οι οποίοι, από μεγάλη αδυναμία, συνάπτουν δεύτερη σχέση, για να μήν είναι έτσι, τελείως στην παρανομία και στην πορνεία.  Κατ’ οικονομία το κάνει η Εκκλησία.

Όταν ο άνθρωπος δεν τηρήσει αυτήν την χριστοφυσιολογία, τότε γεμίζει  με στεναχώριες, μελαγχολίες, άγχη, φοβίες, ανασφάλειες και -προσέξτε αυτό το τελευταίο- απροθυμία για καινούργιες σχέσεις.
Πλέον ο άνθρωπος αρχίζει να φοβάται.  Και σου λέει:« αυτό που έπαθα θα το ξαναπάθω». Εν τω μεταξύ περνούν και τα  χρόνια, αυξάνει -υπερτερεί- η λογική σε σχέση με το συναίσθημα και ο άνθρωπος  πολύ δύσκολα ἀποφασίζει να φτάσει στον γάμο.

Όταν καταφέρουν τελικά να φτάσουν, όλα αυτά τα  προβλήματα που υπήρχαν πριν, τώρα  μεταφέρονται μέσα στον γάμο.  Όλες αυτές οι προγαμιαίες αμαρτωλές εμπειρίες επίσης μεταφέρονται μέσα στο γάμο. Έτσι όταν κάποιος δεν έχει μετανοήσει αληθινά, δεν έχει φόβο Θεού, πολύ εύκολα-με τις πρώτες δυσκολίες- διασπά τα εὐλογημένα δεσμά.  Εξ ου και τα  πάρα πολλά διαζύγια.

Έλεγε ένας σύγχρονος  κληρικός ότι πλέον στην Εκκλησία δεν πρέπει να έχουμε «γραφείο γάμων». Θά πρέπει να αντικαταστήσουμε την ένδειξη στην πόρτα και να βάλουμε την ταμπέλα «γραφείο διαζυγίων», αφού τα διαζύγια τείνουν να ξεπεράσουν τους γάμους (αν δεν τους έχουν ήδη ξεπεράσει).  Βέβαια όλη αυτή η κατάσταση των ελεύθερων σχέσεων έχει συμπορευόμενο και  το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι πολλές φορές σκοτώνουν και τα  παιδιά που θα προκύψουν, κάνουν έκτρωση δηλαδή- ένα άλλο μεγάλο έγκλημα από τον κόσμο όλης αυτής τής  παρανομίας. Το γεγονός αυτό έχει και ένα θετικό έλεγε ο Γέρων Παΐσιος: Οι Χριστιανικές οικογένειες που δεν καταστρέφονται με τις ελεύθερες σχέσεις, ούτε σκοτώνουν τα  παιδιά τους, αντίθετα κάνουν κατά κανόνα πολλά παιδιά, τελικά κυριαρχούν. Προάγουν το καλό, προάγονται μέσα στην κοινωνία και βγαίνει μια καινούργια γενιά που είναι υγιής πνευματικά. 

Αλλά φοβάμαι ότι και πολλοί που λέγονται Χριστιανοί γονείς, δεν το έχουν απολύτως ξεκαθαρίσει μέσα τους αυτό το θέμα για το πόση αξία έχει η αγνότητα. Και οι λεγόμενες  Χριστιανικές οικογένειες δεν λένε στα παιδιά τους την αλήθεια.  Γι’ αυτό και τόσους χιλιάδες νέους που είχαμε στην προηγούμενη γενιά στο Κατηχητικό,  τώρα τους έχουμε σαν αποτυχημένους γονείς.  Τα παιδιά αυτών των γονέων δεν είναι καθόλου στην Εκκλησία και αναρωτιέται κάποιος πως συνέβη αυτό αφού όλοι αυτοί πηγαίνανε στα Κατηχητικά.

Όλοι αυτοί ακούγανε κηρύγματα, ήταν στις χορωδίες, ήτανε σε συλλόγους  αθλητικούς  που φτιάχνουν  οι Εκκλησίες ή χορευτικά γιά δημοτικούς χορούς κ.λ.π..  Και σήμερα τα  κάνουν αυτά οι ενορίες ίσως μερικές φορές εις βάρος του κύριου έργου τους που είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η θέωση των μελών τους δια του κηρύγματος-ορθόδοξης ασκητικής και των Μυστηρίων. Τι συμβαίνει;

- Γιατί τα  παιδιά τόσων «χριστινών» γονέων δεν τους ακολούθησαν και σήμερα είναι εκτός της εκκλησιαστικής ζωής;

-Μέχρι τα  δεκαπέντε η μέχρι τα δεκαοχτώ, σου λέει η μητέρα, μετά πάει το παιδί το έχασα.

-Γιατί;

Δεν ξέρω αν το έχετε  αναρωτηθεί…

Το πιο – πιστεύω – πιθανό είναι ότι δεν έζησαν τα  παιδιά τον Χριστό.  Γιατί δεν Τόν έζησαν οι γονείς. Και δεν Τον έζησαν διότι τους δόθηκε ένας εκκοσμικευμένος, μη ασκητικός Χριστιανισμός  η εκείνοι δεν θέλησαν να ζήσουν τον αληθινό Χριστιανισμό. Προσπάθησαν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα: κοσμική ζωή και Χριστό. Αυτό όμως είναι αδύνατο. Ο Χριστός  είναι απόλυτος, σε θέλει εκατό τοις εκατό.  Δεν σε θέλει μισό-μισό η ενενήντα εννιά τοις εκατό.  Σε θέλει εκατό τοις εκατό. Πρέπει να σε έχει εκατό τοις εκατό δικό Του. Πρέπει και συ να Τον έχεις εκατό τοις εκατό και να Τον ομολογείς εκατό τοις εκατό, όπως αυτός ο πρώην τυφλός.  Αλλιώς αν δεν Τον ομολογείς με τη ζωή και με το λόγο σου, ενώ βλέπεις ότι Αυτός είναι η Αλήθεια, τότε Τον χάνεις. 

Πόσες φορές έχω ακούσει  για ηλικιωμένους ανθρώπους οι οποίοι έχουν παρεκκλίνει πνευματικά.  Ενώ ήτανε πάρα πολύ ζηλωτές, πηγαίνανε συνέχεια στην Εκκλησία, στα νιάτα τους…Φτάσανε στα γεράματά τους να υιοθετήσουν αυτές τις απόψεις: Περί ελευθέρων σχέσεων κ.λ.π.
Και σου λέει: «άστα τα  παιδιά».  Η ακόμη τραγικώτερο και οι ίδιοι να επιδιώκουν να κάνουν σχέσεις σε μεγάλη ηλικία.

Λες:
-Μα γιατί, πως χάλασε έτσι αυτός ο άνθρωπος; έτσι ξαφνικά χάλασε;
-Όχι.  Είναι, όπως λέει ένας γέροντας, η τεχνική του διαβόλου. Παίρνει μια μικρή κλωστή από εδώ (ἀπό την άκρη του μανικιού) και τραβάει σιγά – σιγά. Στο  τέλος σου ξηλώνει όλο το πλεκτό σου και μένεις  χωρίς ρούχο.
Έτσι ο διάβολος δουλεύει. Με πολύ μέθοδο και με πολύ επιμονή και υπομονή. Έτσι μπορεί για χρόνια να είναι δίπλα σου και να σε δουλεύει «ψιλό γαζί». Σιγά-σιγά σε διαφθείρει και σε δηλητηριάζει.  Φτάνεις μετά να πιείς μεγάλη ποσότητα από το δηλητήριο καί να μην αισθάνεσαι τίποτε. Αυτό συνέβη στο βιολογικό επίπεδο με τον βασιλιά Μυθριδάτη, ο οποίος έπαιρνε κάθε μέρα λίγο δηλητήριο για να το συνηθίσει, επειδή φοβόταν ότι θα τον δηλητηριάσουν. Τελικά έφτασε να πίνει μεγάλες ποσότητες δηλητηρίου και  να μην παθαίνει τίποτα.
Μήπως κάπως έτσι  μερικές  φορές την παθαίνουμε και εμείς; οι λεγόμενοι Χριστιανοί. Ξέρετε, το μεγάλο κακό της δηλητηρίασης των ψυχών των ανθρώπων,  στην εποχή μας γίνεται από την τηλεόραση. Γίνεται γενικά από όλα τα  μέσα  μαζικής ενημέρωσης, αλλά πιο πολύ από την τηλεόραση.  Πλέον οι βάρβαροι δεν είναι έξω από τα  σπίτια μας, είναι μες στα  σπίτια μας. Και μάλιστα μέσα στις παιδικές ψυχές, όπου εισβάλουν δια της μικρής οθόνης της τηλεόρασης και των άλλων ηλεκτρονικών μέσων (του ηλεκτρονικού υπολογιστή, των ηλεκτρονικών παιγνιδιών).
Μου είχε κάνει εντύπωση και το είχα αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας: Ένα παιδάκι που έβλεπε την μαμά του να θυμιάζει καθημερινά θέλησε να την μιμηθεί -όπως συνήθως συμβαίνει με τα παιδιά τα οποία αντιγράφουν σε όλα τους γονείς. Πήρε κι αυτό ένα αντικείμενο,  σαν θυμιατό και έκανε και αυτό ότι θυμιάζει. Μια μέρα η μητέρα του δεν θύμιασε και το παιδάκι είχε πάρει το θυμιατό και έκανε πως θυμιάζει. Θυμίασε όλο το σπίτι εκτός από την γωνιά που ήτανε η τηλεόραση. Του λέει η μαμά του:
- Γιατί παιδί μου εκεί δεν θυμιάζεις ;
- Καλά εκεί δεν βλέπεις; λέει το παιδάκι.
- Τι να δω; λέει η μητέρα.
- Να εκεί είναι αυτός ο κύριος, που κάθεται πάνω στην τηλεόραση, ένας  ο άνθρωπος μαύρος με δύο κέρατα, ο οποίος δεν μ’ αφήνει να θυμιάσω!

Επάνω στην τηλεόραση καθόταν ο «έξω από εδώ». Και δεν επέτρεπε στο παιδί να θυμιάσει. Καταλάβατε τι ζημιά γίνεται; Αυτό το γεγονός είναι επαλήθευση αυτού, που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Θα έλθει καιρός πού ο διάβολος θα είναι μέσα σ ἕνα  κουτί (την τηλεόραση) και τα  κέρατά του(κεραίες) θα είναι πάνω στα κεραμίδια.

Το λέω αυτό διότι μας κάνουν συστηματική  πλύση εγκεφάλου, χωρίς να το καταλαβαίνουμε και μάλιστα την ώρα πού χαλαρώνουμε, οπότε είμαστε και παθητικοί-πολύ δεκτικοί.  Γιατί βέβαια μπροστά στην τηλεόραση δεν είσαι με το κουστούμι σου και έτσι «πάνοπλος» ας πούμε. Είσαι με τις πυτζάμες ενδεχομένως , με τις παντόφλες   σου και είσαι εύκολος στο να δεχτείς ο,τι σου σερβίρουνε.
Πρόσφατα έβλεπα, δεν το’ ξερα ότι υπάρχει και τέτοια εκπομπή με τίτλο: «Η οικογένεια βλάπτει».  Δεν είδα την εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά  είδα τον τίτλο της και λέω: για κοίτα εκεί φτάσαμε;
Δηλαδή γίνεται πλέον συστηματική προσπάθεια, να διαλυθεί η οικογένεια μέσα από την τηλεόραση. Και μόνο ο τίτλος είναι πολύ κατατοπιστικός για το που θέλουν να μας πάνε.  Και από κάτω σαν επεξήγηση του τίτλου το πρόγραμμα έγραφε ότι αυτή η εκπομπή είναι χιουμοριστική. Δηλαδή μάς  περνάνε το δηλητήριο με το χαπάκι του να γελάσουμε λιγάκι.
-Να γελάσεις με τι;
-Με την αμαρτία, με αυτό που απαξιώνει τ’ όνομα του Θεοῦ καί τις πανάγιες Εντολές Του.
«Όσοι αφελώς αμνηστεύουνε τις προγαμιαίες σχέσεις, ασφαλώς δεν έχουν αγάπη και κατανόηση στην νέα γενιά. Και το κάνουν αυτό εν ονόματι της αγάπης και της κατανόησης».  Εδώ είναι το τραγικό.  Όπως και οι Φαρισαίοι του σημερινού Ευαγγελίου. Εν ονόματι της αλήθειας κυνηγούσαν τον Χριστό.  Τάχατες ότι ο Χριστός παρέβαινε το Σάββατο.  «Παρανομεί» ο Χριστός, θεραπεύοντας τα Σάββατα, οπότε Τον κυνηγάμε. Και σήμερα εν ονόματι της δήθεν αγάπης στην νέα γενιά, σου λέει: «άστα τα  παιδιά να κάνουν ο,τι θέλουνε».
-Είναι αγάπη όμως αυτό;
-Δεν είναι καθόλου αγάπη. Όταν ο άλλος γκρεμίζεται είναι αγάπη να του πεις: «καλά κάνεις»; Για να μην τον στεναχωρήσεις; Για να μην τον ανακόψεις από την πορεία του;
-Όχι, πρέπει να τον στεναχωρήσεις.  Να του πεις ότι μετά από εκεί είναι το χάος. Εκεί που πας είναι η καταστροφή σου.
Οι γονείς πιέζουν τα  παιδιά· είναι και αυτό ένα άλλο λάθος. Απ’ την μια τα πιέζουν να παντρευτούνε και απ’ την άλλη τα  εμποδίζουν να παντρευτούν.  Το έχω δει πολλές φορές  και αυτό το σχιζοφρενικό.  Απ’ την μια σου λέει: «Άστο  το παιδί, καλόγερο θα το κάνεις; Μακριά απ’ τον Πάτερ Σάββα, ας πούμε. Λοιπόν ναί, γιατί είναι πολύ αυστηρός και … τι…να το κάνει καλόγερο το παιδί; Το παιδί πρέπει να παντρευτεί». Απ’ την άλλη,  όταν τα  παιδιά θέλουν να παντρευτούνε του λένε: «Όχι ακόμη δεν είσαι έτοιμος».
-Γιατί; 
-Γιατί δεν έχεις ακόμα χρήματα,… δεν έχεις φτιάξει το σπίτι,… δεν έχεις πάρει το πτυχίο, …το μεταπτυχιακό,… το διδακτορικό δεν ξέρω τι άλλο.
Σου λέει τότε το παιδί: «Τι να κάνω; θα συζήσουμε μέχρι να μας επιτρέψουνε να παντρευτούμε». Σπρώχνουν έτσι οι ίδιοι οι γονείς τα  παιδιά στην αμαρτία και το πρόβλημά τους μόνο είναι, που δεν έχουν τα  παιδιά «τακτοποιηθεί».  Μα πως να «τακτοποιηθούνε» αφού εσύ τα  εμποδίζεις.
Το ότι το παιδί δεν κοινωνάει, το ότι δεν είναι απένταντι στο  Θεό εντάξει, αυτό δεν τους νοιάζει. Το πρόβλημά τους είναι ότι ακόμη δεν έχουν  τα  απαραίτητα χρήματα για να κάνουν το μεγάλο γλέντι, που πρέπει να κάνουνε την ημέρα του γάμου…Και το σπίτι,… Και τι θα πει ο κόσμος άμα παντρευτούνε έτσι και σε τέτοια νεαρή ηλικία…  Ενώ ο ιερός Χρυσόστομος λέει συμβουλευτικά στους γονείς: «να τα  αρραβωνιάζεις τά   παιδιά σου πριν το στρατό», αναφερόμενος στ’ αγόρια.  «Πριν το στρατό», δηλαδή πριν τα  δεκαοχτώ ώστε ο νέος να έχει μία συγκράτηση.  Να μην πέσει στην αμαρτία όσο είναι στον στρατό.  Βλέπετε πόσο οι Πατέρες είναι προσεκτικοί σ’ αυτό το θέμα της καθαρότητας.

Αν κανείς τραυματιστεί και χάσει την αγνότητά του, το τραύμα αυτό είναι πολύ βαθύ και θα επιφέρει συγκλονιστικές αλλαγές σ’ όλη του την ύπαρξη· θα γίνει επιρρεπής προς το  κακό.

Να σας πω και το άλλο.  Σιγά- σιγά έτσι όπως πάμε δεν θα έχουμε ιερείς.  Διότι για να γίνει κάποιος ιερέας θα πρέπει να είναι αγνός. Αν, βέβαια δεν έχεις ιερέα δεν μπορείς και να σωθείς.  Γιατί δεν θα έχεις μυστήρια. Εάν για να  κοινωνήσεις θα πρέπει να κάνεις διακόσια χιλιόμετρα, για σκεφτείτε πόσο εύκολο θα ’ναι.
Δέν μπορεί να γίνει ένας ιερέας όταν έχει πέσει σε πορνεία. Δεν επιτρέπεται, διότι ο ιερέας είναι ένα σκεύος που δίνεται στον Θεό.
-Μα, θα πεις, το παιδί έκανε μεν αμαρτία αλλά εξομολογήθηκε, μετάνιωσε…
-Όμως έχει σπάσει το σκεύος…
-Μα θα μου πεις ότι μπορεί να ξανακολήσει,
-Το ξανακολάει η Θεία Χάρη αλλά  δεν πάει, δεν ταιριάζει να το δώσεις αυτό στο  Θεό. Όπως όταν έχεις έναν ξένο στο σπίτι σου, δεν θα τον κεράσεις με ένα ποτήρι σπασμένο και κολλημένο.  Θα διαλέξεις το καλύτερο ποτήρι για να του προσφέρεις το κέρασμά σου.  Έτσι και στο  Θεό δίνουμε αυτό που είναι το τέλειο, το ακέραιο.

Ο διάβολος έχει εξαπολύσει, έχει ρίξει  θα λέγαμε όλες του τις δυνάμεις, ώστε να μην υπάρχουν αγνοί νέοι και αγνές νέες. Γιατί και νέες χρειάζονται αγνές.  Δεν μπορεί να γίνει μία κοπέλα πρεσβυτέρα, αν δεν είναι αγνή. Δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται για να γίνει ένα με τον ιερέα αν δεν είναι παρθένος.
Μου έλεγε ένας επίσκοπος, έχω τριάντα- τριανταπέντε νέους που θέλουν να γίνουν ιερείς και δεν βρίσκουν πρεσβυτέρες.  Είναι τραγικό αυτο. Δεν βρίσκουν αγνές κοπέλες να παντρευτούνε να κάνουνε οικογένεια και να μπορέσουν να χειροτονηθούν.  Βλέπετε πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα. Γι αυτό σας παρακαλώ εσείς που έχετε παιδάκια να τα  προσέξετε πάρα πολύ.  Και τ’ αγόρια και τα κοριτσάκια.  Να φυλαχτούν αγνά και καθαρά.  Είναι απ’ τις κύριες φροντίδες των γονιών αυτό.

Για να προφυλάξει τα παιδιά από την ακολασία, το πρώτο που πρέπει να κάνει ο γονιός, είναι να πετάξει την τηλεόραση.   Δυστυχώς τα  παιδιά, τα κάνουν, αυτά που βλέπουν, μεταξύ τους.  Τα πολύ μικρά παιδιά. Και τέσσερα και πέντε και τρίων χρονών ακόμα.  Γι’ αυτό λέω στους γονείς να τα  φέρνετε τα  παιδιά σας από μικρά να εξομολογούνται.  Από τρίων χρονών , από τέσσερων για να προλάβουμε ο,τι είναι δυνατόν να προληφθεί.
Αλλά όταν εσύ ο γονιός τα  φέρνεις μεν για εξομολόγηση και από την άλλη όμως στο  σπίτι έχεις όλα τα  αισχρά,  είτε στην τηλεόραση, είτε στα περιοδικά είτε στο λεξιλόγιό σου και στη ζωή σου γενικότερα , τι θα συμβεί;
Κάποια στιγμή θα λείψεις, το παιδί θα πάει να ανοίξει και το περιοδικό και την τηλεόραση.  Δεν θέλει πολύ για να δηλητηριαστεί.  Η δε ζωή σου όλη του δίνει το πρότυπο της μη αγνότητας και της μη καθαρότητος.
Βέβαια, θα πεις, τι θα κάνουμε; Θα κάνουμε, έτσι, μια ασποστείρωση στο  περιβάλλον μας;  Και μπορείς να το κάνεις;  Να το βάλεις το παιδί σε μία φυλακή; Μετά θα βγει έξω θα τα  δει έξω.

-Ναι, αλλά άλλο είναι να τα ’χεις μέσ’ το σπίτι και άλλο να το δει έξω.  Γιατί μέσ’ το σπίτι μέχρι να βγει έξω θα έχει πάρει τις άμυνές του.  Θα έχει αποκτήσει τα  αντισώματα.  Αν όμως οι εχθροί είναι μέσ’ το σπίτι, τότε δεν έχει καθόλου αντισώματα.  Διότι το παιδί σκέφτεται: «αφού το εγκρίνει η μαμά και ο μπαμπάς – που για το παιδί είναι ο Θεός, ο πατέρας και η μητέρα είναι το πρότυπο – άρα είναι καλό».

Μετά τι αντιστάσεις θα’ χει το παιδί; Με την πρώτη πρόκληση που θα δεχτεί απ’ έξω θα πέσει στην αμαρτία.

Ένα άλλο θέμα που θα ήθελα να σας πω, είναι ότι δυστυχώς πολλοί νέοι  έχουν άγνοια.  Και σ’ αυτό είμαι βέβαιος ότι φταίνε οι μεγάλοι.  Το είπα λίγο προηγουμένως ότι δεν μιλάμε, δεν λέμε στους νέους την αλήθεια.  Αντίθετα τους λέμε πάρα πολλά ψέματα.  Έρχονται νέοι και ούτε καν τους περνάει από τον νου τους να  μου πουν ότι έχουν ελεύθερη σχέση.  Μου λένε ότι μαλώνω, ξέρω εγώ, με την μαμά μου, με τον μπαμπά μου… και εξαντλείται εκεί ας το πούμε η εξομολόγησή τους, μπροστά στον Θεό.

Θα μου πεις, τώρα Πάτερ τι κάνεις, αποκαλύπτεις την εξομολόγηση; Όχι δεν αποκαλύπτω.  Λέω ανώνυμα, γενικά αυτό που ζω πάρα πολλές φορές.  Και αν δεν σκεφτώ εγώ να τους ρωτήσω μήπως έχεις ελεύθερη σχέση μπορεί να μην το πει καθόλου. Αν τον/ την ρωτήσω μου λέει: Βέβαια έχω.  Το θεωρεί εντελώς φυσιολογικό.  Και όχι μόνο το θεωρεί αυτό φυσιολογικό, αλλά θεωρεί και τα παρά φύση πράγματα φυσιολογικά.  Και τις διαστροφές μέσα στην σχέση τίς  θεωρεί φυσιολογικές.  Και λέει κανείς γιατί; πως φτάσαμε εκεί πέρα; Είναι ακριβώς αυτό, ότι δεν έχουν την σωστή πληροφόρηση τα  παιδιά.  Αντίθετα έχουνε παραπληροφόρηση.  Και  τώρα βέβαια θα την έχουν  από  πολύ μικρά, από τη νηπιακή ηλικία.  Γιατί έτσι είναι τα  νέα παιδαγωγικά μοντέλα.  Από τα  νήπια να διδάσκουμε τα  παιδιά για το σεξ. Και όχι μόνο το φυσιολογικό αλλά και τις διαστροφές.  Διότι  όλα θεωρούνται ότι είναι φυσιολογικά πλέον .

Και πως να το πούμε πονάω. Διότι κανείς δεν διαμαρτύρεται και δεν αντιστέκεται η  είναι πολύ λίγοι αυτοί που αντιστέκονται.  Και αφήνουμε όλους αυτούς, για τους οποίους μίλησε και ο Γέροντας  στο  κήρυγμα, τους άθεους, να μας κάνουνε κουμάντο και εμείς αβασάνιστα να τα  δεχόμαστε.
Αλλού όμως οι άνθρωποι αντιδρούν. Στην Αμερική διάβαζα, ήδη υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο έχει υλοποιηθεί, της κατ’ οικον εκπαίδευσης.  Αρκετοί άνθρωποι το έχουν υιοθετήσει. Ευχής έργο είναι,  αλλά και από μας εξαρτάται, να ’ρθει και στην Ελλάδα αυτό.  Όπως είναι τα  σχολεία σήμερα, είναι τελείως απαράδεκτα περιβάλλοντα, για να στείλεις τα  παιδιά σου  εκεί πέρα. Το χάρηκα πάρα πολύ αυτό το πρόγραμμα της κατ’ οίκον εκπαίδευσης.  Μάλιστα είναι συνδεδεμένο και με μοναστήρια· ορθόδοξα μοναστήρια  στην Αμερική όπου τα παιδιά πάνε και κάνουν μάθημα εκεί. Και είναι μια χαρά. Φυλαγμένα.
Θα πεις «τι σε θερμοκήπιο θα τα  βάλουμε τα  παιδιά; Θα τα  κλείσουμε σε γυάλες»;
-Όχι, αλλά τουλάχιστον στην αρχή χρειάζεται λίγο προστασία και περιορισμό και ένα υγιές μαθησιακό περιβάλλον. Όπως στο  μωράκι σου θα του βάλεις κάγκελα στην κούνια του,  δεν θα το αφήσεις να κάνει ο,τι θέλει.  Αν μεγαλώσει μετά και έχει τις αντιστάσεις του τότε του βγάζεις τα κάγκελα, δεν το φοβάσαι.

«Την ημέρα του γάμου τους,  οι νέοι που αγωνίστηκαν να εγκρατευθούν και το πέτυχαν καθώς ηδύναντο, ακούνε τις ευχές και βιώνουν το μυστήριο ως το πρώτο μεγαλειώδες θαύμα στην ζωή τους». Ναι, πολύ ωραία φράση αυτή: «Το πρώτο μεγαλειώδες θαύμα», το θαύμα του γάμου, διότι  ο γάμος είναι μυστήριο.  Δεν είναι μία κουλτουριάρικη τελετή.  Δεν είναι μια φολκλορική παράσταση, όπου θα καλέσουμε και τους κινηματογραφιστές, να «πάρουνε» την θεατρική αυτή παράσταση.  Είναι μυστήριο, δηλαδή έρχεται το Άγιο Πνεύμα. Έρχεται…αλλά το δεχόμαστε; Το αισθανόμαστε;  Είναι ερώτημα.  Πόσοι το αισθάνονται και πόσες; Πόσοι προσεύχονται την ώρα που  γίνεται το μυστήριο; Πόσοι ζουν το μυστήριο; Και πόσοι το βεβηλώνουν το μυστήριο, απ τήν άλλη μεριά. Έλεγα και άλλη φορά, δεν είναι ανάγκη να ’ρθούν οι Τούρκοι να μάς  βεβηλώσουν τις εκκλησίες μας, το κάνουμε μόνοι μας πια. Με το πως ντύνονται, πως δεν ντύνονται μάλλον οι άνθρωποι και πάνε εκεί να προσευχηθούνε τάχατες.  Έχει γίνει  μια κοινωνική εκδήλωση.
Και αυτό το ακούς πολλές φορές  δυστυχώς και από ανθρώπους που  υποτίθεται είναι  της εκκλησίας.  Και ένας τέτοιος έλεγε, έξω από την Εκκλησία, όπου μόλις είχε τελειώσει το μυστήριο του Γάμου: «τι να κάνω Πάτερ…κοινωνικές υποχρεώσεις».

«Έχω γάμο» σου λέει. «Έχω να πάω σε γάμο».  Το ’χουμε κάνει κοινωνική υποχρέωση, μα δεν είναι κοινωνική υποχρέωση. Είναι μυστήριο, όπως είναι μυστήριο η Θεία Κοινωνία.  Όπως είναι μυστήριο το Άγιο Βάπτισμα.  Δηλαδή είναι τρόπος,  προσέξτε, να πάρεις το Άγιο Πνεύμα, αυτό θα πει μυστήριο.  Να έχεις μετοχή στη ζωή του Θεού.  Πόσοι από αυτούς που πάνε στο  μυστήριο θα το αισθανθούνε αυτό;  Αν δεν έχεις την στοιχειώδη καθαρότητα, τι Θεό θα πάρεις;  Όσο Θεό παίρνει  ένας που πάει να κοινωνήσει, ανεξομολόγητος, αναίσθητος.  Επειδή του το ’πε η μάνα του, που δεν ξέρει και αυτή τι της γίνεται, η επειδή είναι Μεγάλη Πέμπτη και είναι για το «καλό», η επειδή είναι το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ που επιτρέπεται για όλους.  Ποιός σου είπε ότι επιτρέπεται για όλους;  Μεγάλο λάθος και αυτό.

Όσοι όμως έχουν λίγο φόβο Θεού ας επιδιώξουν μια καθαρότητα, έστω θα ‘λεγα στοιχειώδη. Ακόμη και αν παρασύρθηκαν σ’ αυτές τις σχέσεις, τουλάχιστον ας εξομολογηθούν πριν πάνε στο μυστήριο του γάμου. Ας πάνε μετανοιωμένοι, συντετριμμένοι. Σήμερα βλέπεις ταπείνωση; Που να δεις ταπείνωση. Πάμε εκεί και κοκορευόμαστε σαν τα  πετειναράκια. Στηνόμαστε μπροστά στην κάμερα σαν να είμαστε και κάτι πολύ σπουδαίο.
Όταν οι νέοι φτάσουν αγνοί η τέλος πάντων μετανοημένοι, έχουν τις προϋποθέσεις να κατανοήσουν ότι ο Χριστός είναι ο του μυστικού και αχράντου γάμου ιερουργός  και του σωματικού νομοθέτης.  Προσέξτε τώρα, ο γάμος είναι μυστικός, άχραντος και σωματικός. Είναι ένα μυστήριο μέγα ο γα-μος. «Εγώ δε, λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν».
  Φοβερή λέξη, φοβερή φράση.  Καλούνται δηλαδή οι σύζυγοι  να εικονίσουν  την σχέση Χριστού και Εκκλησίας.  Ο μεν άντρας να εικονίσει τον Χριστό, η δε γυναίκα την Εκκλησία.  Καλούνται οι σύζυγοι να έρθουνε σ’ αυτήν τη σχέση την οποία έχει, στην οποία βρίσκεται ο Χριστός με την Εκκλησία.  Τουτέστι σε μία αδιάσπαστη τέλεια αγαπητική σχέση.

Παρόλο που εμείς, τα  μέλη της Εκκλησίας πολλές φορές  αποσκιρτούμε η τέλος πάντων παρεκτρεπόμαστε, ο Χριστός δεν παύει να είναι μαζί μας.  Να είναι η Κεφαλή μας.  Δεν μας αποβάλλει απ’ το σώμα Του. Εκτός και αν εμείς μόνοι μας φύγουμε. Το ίδιο πρέπει να γίνει και στην περίπτωση του άντρα με την γυναίκα.  Ακόμα κι αν ο ένας απ’ τους δύο αποσκιρτήσει, η τέλος πάντων παρεκτραπεί, καλείται ο άλλος να μην παύσει να είναι ενωμένος μαζί του. Να συνεχίσει να είναι ενωμένος μαζί του.  Να συνεχίσει να τον αγαπάει. Να γιατί ο Γάμος είναι δρόμος για την θέωση.  Πολύ ωραία το λέει ο Άγιος Ιωάννης ο  Χρυσόστομος, ότι η οικογένεια είναι μία κατ’ οίκον Εκκλησία. Γιαυτό στοχεύουν οι άθεοι στην οικογένεια, θέλουνε να την διαλύσουνε.

Η οικογένεια παράγει πρόσωπα. Όταν λειτουργεί σωστά η οικογένεια, εν Χριστώ, παράγει πρόσωπα δηλαδή ανεξάρτητους χαρακτήρες. Ανθρώπους αληθινά ελεύθερους.  Δεν παράγει πρόβατα. Δεν παράγει μάζα. Δεν παράγει άτομα. Δεν παράγει δηλαδή υποτακτικούς τής  νέας τάξη  πραγμάτων, που μπορείς να τους κάνεις ο,τι θέλεις.  Και αυτό δεν το θέλουνε οι ινστρούχτορες της νέας εποχής, δεν τους αρέσει και σου  λέει: «θα διαλύσουμε την οικογένεια».  Για αυτό και λανσάρουνε τα  εκτρώματα έτσι, ο,τιδήποτε: Ελεύθερη συμβίωση, αυτόματο διαζύγιο, γάμος ομοφυλοφίλων και χίλια δύο τέτοια, διεστραμμένα και διαστροφικά πράγματα. 

Νομίζω, κοινή λογική αν διαθέτει κάποιος, θα το καταλάβει.  Πως εξηγείται ότι οι πάντες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι υπέρ των ελεύθερων σχέσεων, υπέρ της ομοφυλοφιλίας.  Δεν υπάρχει κανένας να πει το αντίθετο.  Η κοινή λογική το λέει, ότι όλοι αυτοί είναι κατευθυνόμενοι.  Και πρόσφατα το διάβαζα ότι είναι μετρημένες στα δάκτυλα των δυό χεριών, οχτώ με δέκα πολυεθνικές, οι οποίες έχουνε τα  ΜΜΕ όλου του κόσμου.  Και εμείς νομίζουμε ότι μας λένε «νέα» πράγματα η  μαθαίνουμε «ειδήσεις».  Μαθαίνουμε αυτά που θέλουνε να μας «περάσουνε». Την προπαγάνδα τους δηλαδή. 

Αν αμνηστεύουμε, αν αμνηστεύσουμε τις προγαμιαίες σχέσεις, εμείς οι ίδιοι οι ορθόδοξοι πιστοί και πολύ περισσότερο οι Πνευματικοί, φτάνουμε στην ασυγχώρητη αμαρτία που ισοδυναμεί με την βλασφημία του Αγίου Πνεύματος.

Προσέξτε και αυτό είναι πολύ σημαντικό.  Αναφέρεται ως επιχείρημα γι’ αυτήν την αμαρτία αλλά και γενικότερα χρησιμοποείται για να αμνηστεύσει όλες τις αμαρτίες. Τι εννοώ; Τι λεέι αυτό το επιχείρημα;
«Δεν μπορούμε» λέει , «να ζήσουμε χριστιανική ζωή , δεν γίνεται.  Δεν είναι δυνατόν να μείνει αγνός ο νέος σήμερα.  Πως μπορεί; Είναι αδύνατον, αποκλείεται.  Με τέτοια κατάσταση που υπάρχει στην κοινωνία σήμερα»; Αυτό, είναι βλασφημιά κατά του Αγίου Πνεύματος. Ξέρετε γιατί; Διότι είναι σαν να λέμε ότι «Το Άγιο Πνεύμα δεν ενεργεί σήμερα. Δεν βοηθάει τους ανθρώπους, άρα δεν μπορούν οι σύγχρονοι άνθρωποι να τηρήσουν τις εντολές».  Αυτή είναι η αμαρτία, που δεν συγχωρείται ποτέ απ’ τον Θεό.  Γιατί; Διότι ο άνθρωπος που πιστεύει και ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο αποκλείεται να μετανοήσει. Αντίθετα θεωρεί φυσιολογικό το να αμαρτάνει.
Σου λέει: «Ελεύθερη σχέση, φυσιολογικό είναι στην εποχή μας… που ζεις; Εσύ είσαι καλόγερος και τα  λες, για ρώτα και μας; Δεν γίνεται αυτό που λες».

Αυτή είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.  Αυτός ο άνθρωπος δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ  να πει στον Θεό συγγνώμη. Ίσα- ίσα θα του πει: «Θεέ μου τι ζητάς; Εκεί που με έβαλες να ζήσω δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. 
Αμνηστεύοντας- σκεπτόμενοι κοσμικά και αμαρτωλά- τις προγαμιαίες σχέσεις, φτάνουμε στην ύβρη, την οποία ακόμα και οι αρχαίοι πρόγονοί μας  στηλίτευαν και κατηγορούσαν.  Πράγματι είναι μία ύβρις όλη αυτή η στάση απέναντι στον Θεό.  Δηλαδή είναι μια μεγάλη υπερηφάνεια.  Ενώ ο Θεός μας λέει «ου μη σε ανώ   ουδ οὐ μη σε εγκαταλείπω», δεν θα σε αφήσω.   Μόνο να Με επικαλεσθείς και «ιδού πάρειμι», είμαι δίπλα σου.  Μόνο να φωνάξεις, ένα «Κύριε ελέησον» να πεις και θα δεις αμέσως την βοήθεια του Θεού.

Ιδίως στην εποχή μας ξέρετε, έχουμε συγκλονιστικές  φανερώσεις τής  Χάρης του Θεού.  Ξέρω δύο περιστατικά.  Το ένα είχε γίνει σε αγόρι και το άλλο σε κορίτσι. 
Ελληνόπουλα, νέα παιδιά, έφηβοι δεκαεννιά-εικοσι χρονών· τα  οποία αντιστάθηκαν στην σαρκική αμαρτία. Δέχθηκαν μία πολύ ισχυρή πρόκληση από το αντίθετο φύλο να αμαρτήσουν σαρκικά και αντιστάθηκαν.  Σύγχρονα περιστατικά. Τους εμφανίστηκε ο Χριστός,  με μόνο που κράτησαν αυτή την στάση,  τήν   αντίσταση  για χάρη του Θεού. Είναι πολύ μεγάλη τιμή, το να δεις τον Χριστό οφθαλμοφανώς, όχι στον ύπνο σου. Με αυτό το θαύμα έδειξε ο Χριστός Μας πόσο εκτιμά αυτήν την αντίσταση και την ενισχύει και την επιβραβεύει.  Αν αυτά τα παιδιά, τα σύγχρονα παιδιά της εποχής μας έμειναν αγνά, τότε όλα τα παιδιά, όλοι μπορούμε να το καταφέρουμε με την Θεία Χάρη.
Δεν είναι καθόλου λίγες οι φορές που βρισκόμαστε μπροστά σε ναυάγια νέων ανθρώπων εξ αιτίας αυτών των σχέσεων.
Πολλοί δεν έχουν εξ αρχής σκοπό την σαρκική αμαρτία. Όμως τελικά ενδίδουν στις πιέσεις του ετέρου συντρόφου η το επιδιώκουν και οι ίδιοι με την ελπίδα ότι οι προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις θα διευκολύνουν την διαδικασία προς τον γάμο.  Άλλη απάτη αυτό.  Αφού δεν τα  βρίσκουμε, να κάνουμε μια σαρκική σχέση μήπως και βρεθούμε πιο κοντά. Και αντί να βρεθείς πιο κοντά βρίσκεσαι ακόμα πιο μακριά.
-Γιατί;

-Διότι ακριβώς η σαρκική σχέση έξω από τον γάμο, χωρίς την ευλογία του Χριστού, είναι μία εγωιστική πράξη, που οδηγεί σε μία εγωιστική σχέση.
-Γιατί είναι εγωιστική;
-Διότι στοχεύει σε σένα, στο  άτομό σου.  Στην ηδονή, του να γευτείς εσύ, «χρησιμοποιώντας» τον άλλον, τον οποίον τον βλέπεις πλέον σαν ένα εργαλείο ηδονής.  Τον χρησιμοποιείς για να προσπορίσεις ηδονή για το άτομό σου και εκείνος βέβαια χρησιμοποιεί εσένα.  Αυτό φυσικά δεν είναι αγάπη.  Για αυτό και όχι μόνο δεν προάγεται η σχέση, αλλά καταβαραθρώνεται.  Επίσης ευτελίζεται  και η θεόσδοτη λειτουργία αυτή, η σεξουαλική, που δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να γίνεται συνδημιουργός με τον Θεό. Τόσο μας τιμά ο Θεός ώστε  μας καθιστά συνεργάτες Του κι εμείς φερόμενοι τόσο εγωιστικά και διεστραμμένα καταπατούμε αναιδώς τις εντολές Του χάριν ευτελούς ηδονής.
Έλεγε λέει πολύ όμορφα ο Γέρων Παΐσιος: δίνουν οι γονείς το σώμα και ο Θεός την ψυχή.  Δημιουργείται έτσι ένας καινούργιος άνθρωπος. Από την στιγμή της συλλήψεως εμψυχώνεται ο άνθρωπος.
Και μου κάνει εντύπωση που οι άνθρωποι σήμερα πεισματικά το αρνούνται αυτό. Τώρα, πρόσφατα, που κάηκαν αυτοί οι άνθρωποι στην Τράπεζα, με τα επεισόδια, σχεδόν κανείς δεν είπε ότι ήταν τέσσερις   άνθρωποι. Ελάχιστοι το είπαν.  Όλοι μιλάγανε για τρεις ανθρώπους. Είναι αίσχος αυτό.  Αίσχος για όλους αυτούς τους επίσημους, που ίσως το παίζουν και άνθρωποι της Εκκλησίας.  Δεν ήταν τρεις, αφού η μία γυναίκα ήταν έγγυος· τέσσερις ήταν.  Και αυτό το μωράκι ήταν  ίσως το πιο αθώο από όλους,  που πήγε στον παράδεισο έτσι αγγελάκι. Αλλά μέσα στην γενικότερη απαξίωση του ανθρώπου είναι και αυτό: η απαξίωση της ενδομήτριας ζωής, του αγέννητου ανθρώπου, της ανθρώπινης ύπαρξης που είναι κατ’ εικόνα Θεού φτιαγμένη από την στιγμή της σύλληψης.
Με τις προγαμιαίες και γενικά τις ελεύθερες σχέσεις απομυθοποιείται και ευτελίζεται  πολύ γρήγορα ολόκληρη η ερωτική λειτουργία.  Γίνεται σαν ένα τίποτα στην συνείδηση και του ενός και του άλλου ερωτικού συντρόφου, με αποτέλεσμα δίχως άλλο, την σταδιακή ψυχρότητα. Και τελικά τον θάνατο της προγαμιαίας χωρίς ευλογία ερωτικής ομιλίας(σχέσης).  Τελικά το βαριούνται και αυτό , το πετάνε και  χωρίζουνε.
Ποτέ, μα ποτέ δεν συναντήσαμε νέους δυστυχισμένους, οι οποίοι σεβάστηκαν και τήρησαν προγαμιαία τις εντολές του Χριστού και της Εκκλησίας. Προσωπικά μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό.  Έρχονται μεγάλοι άνθρωποι και μου λένε: « Πάτερ εγώ παντρεύτηκα μικρός, δεκαεφτά χρονών- δεκαοχτώ.  Και έχουμε μία αγάπη από τότε, καθόλου δεν έχουμε χωρίσει, τίποτε κανένα πρόβλημα».
Είναι πολύ σοφό αυτό που λέει ο λαός να παντρευτείς μικρός η να καλογερέψεις μικρός.  Γιατί και η καλογερική είναι δύσκολη.  Αν πας μεγάλος είναι δυσκολότερο να κόψεις το θέλημά σου, να κάνεις υπακοή.  Το ίδιο και στον γάμο· γιατί και στον γάμο καλείσαι να κάνεις υπακοή.
Όσο πιο μεγάλη ηλικία έχουνε οι σύζυγοι, τόσο πιο δύσκολο είναι να ταπεινωθεί ο ένας στον άλλον και να κάνουν υπακοή, όπως απαιτεί το μυστήριο του Γάμου. Έχουν πλέον κατασταλαγμένες τις απόψεις τους, έχουν την προσωπικότητά τους, έχουν τα  θελήματά τους ο καθένας και εκεί είναι το δύσκολο: Πως θα επιτευχθεί να έχεις το ίδιο θέλημα με τον άλλον.
Για να πετύχει ο γάμος δεν απαιτείται να γίνεις απλώς μία σάρκα με τον άλλον.  Αυτό είναι πολύ εύκολο.  Και στα ζώα γίνεται· είναι  το μόνο εύκολο. Επιτυχία επίσης δεν είναι να γίνεις μια ψυχή με τον άλλο: Το να ταιριάξεις συναισθηματικά, σαν χαρακτήρες, να τα βρούμε. Γίνεται κι αυτό κάπως πιο δύσκολα από το πρώτο (μία σάρκα), αλλά γίνεται.  Εκείνο που δεν γίνεται, παρά σπάνια και τότε είναι επιτυχημένος ο γάμος είναι  το να γίνεις ένα πνεύμα, ένα θέλημα με τον άλλον, να έχεις το ίδιο θέλημα.  Ο,τι θέλει ο ένας, να το θέλει και η άλλη και το αντίστροφο.  Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει ποτέ έξω από τον Χριστό.  Διότι αν είναι έξω από τον Χριστό οι σύζυγοι, ο καθένας έχει το δικό του θέλημα.  Όταν είσαι μέσα στον Χριστό και το έτερον ήμισυ επίσης,  τότε έχουνε και οι δυό το θέλημα του Χριστού, άρα έχουνε το ίδιο θέλημα.  Τότε είναι παράδεισος. Τότε είναι πρόγευση του παραδείσου η οικογένεια. Είναι κάτι πολύ ευλογημένο.
Και επειδή βλέπω ότι σχεδόν ολοκληρώθηκε η ώρα δεν θέλω να πω περισσότερα.  Νομίζω τα  βασικά, που ήθελα να σας πω, σας τα είπα.  Αν θέλετε να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτά,  πολύ ευχαρίστως να πείτε ο,τι έχετε.
Πάντως θέλω να σας πω απ’ την καρδιά μου, ότι σκόπιμα σας μίλησα γιαυτό το θέμα και ότι πολύ πονάω.  Συνέχεια βλέπω τα  ίδια και τα  ίδια πράγματα στους νέους ανθρώπους. Από την μια την περιφρόνηση στις εντολές του Θεού και από την άλλη τα οδυνηρά αποτελέσματα αυτής της περιφρόνησης.  Την καταστροφή, την κατάθλιψη, την καταρράκωση, την αχρήστευση των ανθρώπων. Δυστυχώς την βλέπω πολύ συχνά και όλο και να αυξάνεται την κατάθλιψη στους νέους ανθρώπους.  Συνεχώς βλέπω νέους ανθρώπους που μου λένε παίρνω ψυχοφάρμακα.  Και θα τα  παίρνουμε μερικοί για όλη τους την ζωή.  Εν πολλοίς εξ  αιτίας αυτών των ελεύθερων σχέσεων.
Και λες:

Γιατί δεν βάζουμε μυαλό; Ενώ οι Άγιοι Πατέρες μας τα  έχουνε πει εδώ και χίλια εξακόσια χρόνια,  ο Άγιος ο Χρυσόστομος για παράδειγμα.  Και όλοι οι Άγιοι και ο Χριστός μας προ πάντων.
Σου λέει: «Αν δεις πονηρά,  ήδη κάνεις μοιχεία στην καρδιά σου».  Και εμείς λέμε τώρα: «Είναι αμαρτία; η μήπως δεν είναι αμαρτία αφού αγαπιόμαστε»;…Να το συζητήσουμε…
-Τι να συζητήσεις; Αφού είναι ξεκάθαρα τα  πράγματα.
-Μα, λέει, ο τάδε Δεσπότης είπε ότι δεν είναι αμαρτία.
-Ε! Ακόμη και Πατριάρχης να το πει, είναι λάθος. Το θέμα είναι τι λέει η Εκκλησία. Τι λέει διαχρονικά η συνείδηση της Εκκλησίας.