Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

Ἡ κενοδοξία μπαίνει ἀδιόρατα -Νά εἴμαστε νήφοντες, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Ἡ σταθερότητα στόν πνευματικό ἀγώνα ἔρχεται μέσω τῆς ταπείνωσης, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

F. Savvas the Athonite: The responsibility of the faithful

 F. Savvas the Athonite: The responsibility of the faithful

Ἡ προσευχή τοῦ Κυρίου στόν βράχο τῆς ἀγωνίας- Γεθσημανή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ προσευχή τοῦ Κυρίου στόν βράχο τῆς ἀγωνίας- Γεθσημανή, 30-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου καί τῶν Ἁγίων Μάρθας καί Μαρίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου καί τῶν Ἁγίων Μάρθας καί Μαρίας, 29-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου


Περί Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, 29-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί Προφήτου Ἐλισσαίου καί Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί Προφήτου Ἐλισσαίου καί Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, 29-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί Ἰεριχοῦς καί Ζακχαίου Β' , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί Ἰεριχοῦς καί Ζακχαίου Β' , 29-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί Ἰεριχοῦς καί Ζακχαίου Α' , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί Ἰεριχοῦς καί Ζακχαίου Α' , 29-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 31-1-2023

https://www.youtube.com/live/PWOecMefrBo?feature=share

Γιά τόν ἅγιο Ἱεράρχη τοῦ Χριστοῦ Γρηγόριο τόν Θεολόγο († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ.. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)


Ευχαριστούμε τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, διότι με την δοθείσα σ’ αυτόν Χάρη του Παναγίου Πνεύματος κατά τρόπο κλασσικό δίδαξε και δογμάτισε τα περί της Θεότητος του Λόγου και των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος και κατήσχυνε τους αιρετικούς.
Η θεολογία του αγίου Γρηγορίου δεν είναι μόνο από μάθηση ανθρώπινη, την οποία είχε πλούσια ο Άγιος, αλλά είναι και από την καθαρή του διάνοια, με την οποία επόπτευε τα ουράνια και θεία μυστήρια, όπως κατ’ επανάληψιν λέγει η ακολουθία η ψαλείσα σήμερα.
Με την αίγλη των θείων ακτίνων καταύγασε τον καθαρότατο νου του, ο οποίος ήταν ως ένας καθαρός καθρέπτης, κάτοπτρο μέσα στο οποίο αντιφεγγούσαν τα τρία Φώτα της Αγίας Τριάδος. Και έτσι ό,τι δίδαξε, δίδαξε εκ γνώσεως μυστικής και απορρήτου και κοινωνίας με τον Θεό. Και γι’ αυτό η διδασκαλία του είναι θεία και ουράνια διδασκαλία. Και γι’ αυτό αξιώθηκε από την Εκκλησία δεύτερος αυτός να λάβει τον τίτλο, τον οποίο έλαβε ο πρώτος Θεολόγος, ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.
Όπως λέγει και το απολυτίκιό του, εις «τα βάθη του Πνεύματος», τα οποία εξερευνούσε με τον καθαρό του νου, προσετέθησαν «και τα κάλλη του φθέγματος», δηλαδή η ομορφιά του λόγου. Διότι πράγματι ο άγιος Γρηγόριος δεν ήταν μόνο μύστης των ουρανίων αποκαλύψεων, αλλά ήταν και ο εξαιρετικός συγγραφέας, ποιητής, λογοτέχνης, ο οποίος χρησιμοποιούσε την ελληνική γλώσσα με μοναδική χάρη και ικανότητα. Γι’ αυτό είναι και αυτός, όπως και οι άλλοι δύο Ιεράρχες, αιώνιος διδάσκαλος της Εκκλησίας.

Ακούσαμε σήμερα μερικά από τα αυτοβιογραφικά του «έπη» – σε μετάφραση βέβαια – τα οποία έγραψε με πολλούς στίχους. Σε αυτούς τους στίχους εξομολογείται και την ζωή του. Ήταν μία φύση λεπτή και ευαίσθητη και ποιητική ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, και γι’ αυτό δεν επιδίωξε αξιώματα, όπως το λέει και ο ίδιος. Εκείνο που ποθούσε ήταν η ησυχία και η ένωση με τον Θεό.

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ

28 Ιανουαρίου

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ - εδώ

ΕΡΓΑ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ - ΕΔΩ

Το λαμπρό αυτό άστρο της Εκκλησίας ανέτειλε στην Ανατολή, στην πόλη Νίσιβη της Μεσοποταμίας, περί το 306. Νέος ήταν ακόμη όταν ο πατέρας του -ο οποίος ήταν ιερέας των ειδώλων- τον έδιωξε από την οικογενειακή του κατοικία εξαιτίας της συμπάθειάς του για τον χριστιανισμό. Τον δέχθηκε τότε ο άγιος επίσκοπος Ιάκωβος [13 Ιαν.], ο οποίος τον δίδαξε την αγάπη για την αρετή και την αδιάλειπτη μελέτη του λόγου του Θεού. Η μελέτη της Αγίας Γραφής άναψε μέσα του φλόγα που τον έκανε να καταφρονήσει τα αγαθά και τις μέριμνες του κόσμου, για να υψώσει τη ψυχή του προς την απόλαυση των ουρανίων αγαθών. Η πίστη και η εμπιστοσύνη του στον Θεό, ακλόνητες σαν το όρος Σιών, τον οδήγησαν να ασπασθεί ένα θαυμαστό τρόπο ζωής. Διέθετε τέτοια καθαρότητα σώματος και ψυχής, ώστε υπερέβαινε τα όρια της ανθρώπινης φύσης του, μην αφήνοντας ρυπαρό λογισμό να αναφανεί στον ορίζοντα του νου. Στο τέλος της ζωής του, αναγνώριζε ότι δεν είχε πει κακό λόγο για κανένα, ούτε είχε αφήσει να ξεφύγει από το στόμα του μάταιη κουβέντα.
Απογυμνωμένος από τα πάντα, όπως οι άγιοι Απόστολοι, αγωνιζόμενος την ημέρα κατά της πείνας και τη νύχτα κατά του ύπνου, ενδύοντας τις πράξεις και τους λόγους του με την αγία ταπείνωση του Χριστού, έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της κατανύξεως και των αδιάλειπτων δακρύων σε τέτοιο βαθμό, ώστε καταλαμβάνει στη χορεία των αγίων την προνομιακή θέση του «Διδασκάλου της κατανύξεως». Από θαύμα, γνωστό μόνο σε όσους προσφέρουν όλη την ύπαρξή τους θυσία στον Κύριο, οι οφθαλμοί του είχαν μεταμορφωθεί σε δύο αέναες πηγές δακρύων. Για πολλά χρόνια, ουδέ μια στιγμή της ημέρας ή της νύχτας αυτά τα φωτοβόλα νερά, τα καθαρτήρια και αγιαστικά, αυτό το «δεύτερο βάπτισμα των δακρύων», δεν έπαυσαν να τρέχουν από τα μάτια του, μετατρέποντας το πρόσωπό του σε ακηλίδωτο καθρέπτη που αντανακλούσε την παρουσία του Θεού. Θρηνούσε αδιάκοπα τα αμαρτήματά του ή τα αμαρτήματα των άλλων και καμιά φορά, όταν αναλογιζόταν τα όσα θαυμαστά έπραξε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, τα δάκρυά του μεταβάλλονταν σε δάκρυα χαράς.

Μητροπολίτης Ἁγιᾶς καί Συκουρίου, ὁ ἀπό Παραμυθίας κυρός Παῦλος Καρβέλης

Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς  Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως  Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας


Παλαιομάνινα 17/01/2023



Μητροπολίτης Ἁγιᾶς καί Συκουρίου, ὁ ἀπό Παραμυθίας κυρός Παῦλος Καρβέλης

30 χρόνια ἀπό τήν ἐκδημία του

Αἰσθήματα συγκινήσεως καί εὐγνωμοσύνης πλημμυρίζουν τήν ψυχή μας μέ τή συμπλήρωση 30 ἐτῶν ἀπό τήν εἰς Κύριον ἐκδημία τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου. Τά φτωχά μας λόγια ἀποτελοῦν ἕνα εὐλαβές θυμίαμα καί ἐλάχιστο πνευματικό ἀντίδωρο τῶν ὅσων προσέφερε στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί μικρό ἐκχύλισμα θαυμασμοῦ καί εὐγνωμοσύνης πρός τή σεπτή καί ἁγία του μορφή, γιά τήν ὅλη του τή βιωτή, τό ἱεραποστολικό ἔργο, τούς διωγμούς ἀλλά καί τό ἀγωνιστικό του φρόνημα.


Βίος καί Παιδεία

Ὁ ἐκλιπών Ἱεράρχης ἦρθε στή ζωή ὅταν ἡ Πατρίδα μας περνοῦσε μιά μεγάλη δοκιμασία, τή Μικρασιατική καταστροφή. Γεννήθηκε στίς 27 Σεπτεμβρίου 1922 στίς Καμάρες Πατρῶν, μιά ὀνομαστή Κωμόπολη μεταξύ Πατρῶν καί Αἰγίου. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Ἀνδρέας καί ἡ μητέρα του Πηνελόπη. Ἀπό τό εὐλογημένο αὐτό ζευγάρι προῆλθαν ἑπτά παιδιά. Ὁ τέταρτος ἦταν ὁ Γέροντας. Οἱ γονεῖς γιά νά εὐχαριστήσουν τό Θεό καί τήν Παναγία γιά τή γέννησή του, βάπτισαν τό τέταρτο παιδί τους -τόν Γέροντα- στήν Παναγία Τρυπητή τοῦ Αἰγίου καί πῆρε τό ὄνομα Γεώργιος. Μυρωμένος καί βαπτισμένος ἔλαβε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί κατέστη ἱκανός πλέον νά ἀντιμετωπίσει στήν πορεία τῆς ζωῆς του τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ. Ἡ ἁγνή του ψυχή ὑπῆρξε ἐκλεκτό χῶμα πού ἔπεσε καί καρποφόρησε ὁ σπόρος τοῦ Εὐαγγελίου. Ἀπό μικρός ἦταν φρόνιμος, συνετός, εὐλαβής, ὑπάκουος στούς γονεῖς του, μέ ἐκκλησιαστική ζωή καί άσκητικό φρόνημα.

Ὁ Γεώργιος ἦταν φιλομαθής. Διέτρεξε τήν Κατώτατη Ἐκπαίδευση στή γενέτειρά του καί τή Μέση στό Αἴγιο. Μέ ζῆλο ἀποθησαύριζε στήν ψυχή του ἀπό τούς δασκάλους του «ὅσα ἐστίν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα» (Φιλ. 4,8), πού θά τόν βοηθοῦσαν στήν κατά Χριστόν καί κατά κόσμον μόρφωσή του. Στά δύσκολα χρόνια τῆς ἐφηβείας, συνεδέθη πνευματικά μέ τή χριστιανική Ἕνωση Αἰγίου καί μέ τήν παρακολούθηση τῶν χριστιανικῶν μαθημάτων στερεώθηκε στήν πίστη καί καλλιέργησε τό ἦθος του. Ἰδιαιτέρως, βοηθήθηκε ἀπό τόν ἱεροκήρυκα τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν π. Χριστόδουλο Παπαγιάννη, τόν ὁποῖο εἶχε πνευματικό καί τόν π. Ἀλέξανδρο Γκανιάτσο.

Ὅταν βρισκόταν ὁ Γέροντας στήν τελευταία τάξη τοῦ σημερινοῦ Λυκείου, ἀνακοίνωσε στούς γονεῖς του ὅτι ἤθελε νά σπουδάσει στή Θεολογική Σχολή. Ἐπιθυμοῦσε νά γίνει Θεολόγος καί νά ἐντρυφήσει στήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστημῶν. Ἔδωσε ἐξετάσεις καί εἰσῆλθε στή Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν. Ὡς φοιτητής μελετοῦσε τήν Ἁγία Γραφή, τούς ἁγίους Πατέρες καί γενικῶς τά θεολογικά γράμματα. Ὅλα τά πατερικά κείμενα πού εἶχε στή βιβλιοθήκη του, εἶναι ὑπογραμμισμένα ἀπό τίς διάφορες σημειώσεις του.


Καθηγητής Θεολόγος

Ἐκεῖνο τόν καιρό ἐξέφρασε τήν ἐπιθυμία του νά ἐνταχθεῖ στήν Ἀδελφότητα Θεολόγων «ἡ Ζωή». Ὁ πνευματικός του ὅμως π. Σεραφείμ Παπακώστας τοῦ συνέστησε, λόγῳ τῶν οἰκογενειακῶν του προβλημάτων, νά διοριστεῖ καθηγητής Θεολογίας στή Μέση Ἐκπαίδευση. Τό 1948 διορίζεται προσωρινός καθηγητής στό Γυμνασιακό παράρτημα τῆς Αἴγινας. Στήν Αἴγινα, ἡ πρώτη του ὑποχρέωση ἦταν νά προσκυνήσει τά ἱερά Λείψανα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τοῦ θαυματουργοῦ, ἕναν Ἅγιο πού ἀγαποῦσε τόσο πολύ, ἴσως, γιατί θά γινόταν ἀργότερα ὁμοιοπαθής!

Ἀφοῦ ὑπηρέτησε δύο χρόνια τήν Πατρίδα μέ τή στρατιωτική του θητεία, διορίστηκε καθηγητής στή γενέτειρά του. Ἡ συγκίνησή του ἦταν μεγάλη, γιατί θά διακονοῦσε στόν τόπο πού γεννήθηκε. Μαζί μέ τό σεμνό ἱεροκήρυκα π. Χριστόδουλο Παπαγιάννη πραγματοποίησε πολλές περιοδεῖες τά καλοκαίρια καί ἀσκήθηκε στό ὡραῖο καί θεοφιλές ἔργο τοῦ ἱεροκήρυκος, τό ὁποῖο τόσο πολύ τόν μαγνήτιζε καί τόν συγκινοῦσε ἀπό τήν παιδική του ἡλικία.

Ἡ ἀπόκτηση τῆς Θείας Χάρης στήν ἀσθένεια, Βίος καί Λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης




«Ἦλθον ἵνα μή ποιῶ τό θέλημα τό ἐμόν, ἀλλά τό θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός»[1], λέγει ὁ Κύριος. Καί ὁ κάθε χριστιανός θά πρέπει νά μιμεῖται τόν Κύριο καί πάντοτε νά ζητεῖ στήν ζωή του νά γίνεται τό θέλημα τοῦ Κυρίου καί ὄχι τό δικό του θέλημα. Ἀκόμα καί ὅταν ὑπάρχει ὀδύνη στή ζωή μας, ὑπάρχει πόνος, ὑπάρχει ἀσθένεια, καί τότε πάλι πρέπει νά ζητᾶμε γίνεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά μᾶς δίνει ὑπομονή, ὥστε νά περνᾶμε τήν δοκιμασία χωρίς νά ἁμαρτάνουμε.

«Τό μυστικό στήν ἀσθένεια», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «εἶναι ν' ἀγωνιστεῖς ν' ἀποκτήσεις τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ», ὁπότε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ θά μπορέσεις νά τήν ὑπομείνεις καί νά δοξάσεις τόν Θεό μέσα σέ αὐτήν. «Πολλή ὠφέλεια, -ἔλεγε- ἔχουμε ἀπ' τίς ἀσθένειες, ἀρκεῖ νά τίς ὑπομένουμε χωρίς γογγυσμό καί νά δοξάζουμε τόν Θεό, ζητώντας τό ἔλεός Του. Ὅταν ἀρρωστήσουμε, τό θέμα δέν εἶναι νά μήν πάρουμε φάρμακα ἤ νά πᾶμε νά προσευχηθοῦμε στόν Ἅγιο Νεκτάριο. Πρέπει νά ξέρουμε καί τό ἄλλο μυστικό. Ν' ἀγωνιστοῦμε ν' ἀποκτήσουμε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι τό μυστικό. Τά ἄλλα θά μᾶς τά διδάξει ἡ Χάρις, δηλαδή τό πῶς θ' ἀφεθοῦμε στόν Χριστό»[2]. Δηλαδή λέει ὁ Ἅγιος ὅτι ἡ ἀσθένεια, ἡ ἀρρώστια, εἶναι μιά εὐκαιρία πού μᾶς δίνει ὁ Θεός γιά νά πάρουμε τήν Χάρη Του. Καί ὅταν τήν πάρουμε, τότε πράγματι αὐτή ἡ Χάρις θά μᾶς διδάξει πῶς νά ἀφήσουμε τά πάντα σέ Ἐκεῖνον, κατά τό «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσα τήν ζωή ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

«Ἐμεῖς -ἔλεγε- περιφρονοῦμε τήν ἀσθένεια, δέν τή σκεπτόμαστε. Σκεπτόμαστε τόν Χριστό ἁπαλά, ἀνεπαίσθητα, ἀνιδιοτελῶς κι ό Θεός κάνει τό θαῦμα Του πρός τό συμφέρον τῆς ψυχῆς μας. Ὅπως λέμε στήν Θεία Λειτουργία, «πᾶσα τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»». Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε, ἔτσι μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιος, «ἀλλά πρέπει νά θέλουμε -λέει- νά περιφρονήσουμε τήν ἀσθένεια. Ἄν δέν θέλουμε, εἶναι δύσκολο. Δέν μποροῦμε νά ποῦμε «τήν περιφρονῶ».

«Ἡ ἀλήθεια καί ἡ Ἀλήθεια»!



«Ἡ ἀλήθεια καί ἡ Ἀλήθεια»!

Πορφυρίτης

Εἰσῆλθαν γιά τά καλά, οἱ διοικοῦντες τίς τοπικές ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, στόν ἀνάποδο καί ἀπατηλό κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων! «Ἑνότητα!», κραυγάζουν καί σπέρνουν τή διχόνοια, προσπαθώντας νά κατισχύσουν τήν Ἐκκλησία τῆς Ὁποίας «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν»! (Ματθ. 16, 18). Τά ἀποτελέσματα, κραυγάζουν καί αὐτά διά τῶν γεγονότων: αἱματηροί διωγμοί ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διχασμός στήν Ἀφρική ἀπό τήν εἰσχώρηση τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας[1], «οἰκογενειακές» ὑποθέσεις μεταξύ ἑλληνόφωνων καί σλαβόφωνων, πεζοδρομιακή καί ποδοσφαιρική «θεολογία» τοῦ τύπου: «σκασίλα...», «Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος στή σειρά κι ἐσύ ὁ πέμπτος»[2] «Ἐγώ εἶμαι ἡ Μητέρα, ἐσεῖς εἶστε θυγατέρες» ἤ ἀγώνας μεταξύ «Ἑλλάδας – Ρωσίας»... Ἐπιπλέον, στόν ἀνάποδο κόσμο, οἱ φορεῖς ἐτεροδιδασκαλιῶν παρουσιάζονται ὡς φορεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως!

Ὦ! «Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σου ἔμενε νὰ λὲς περασμένα μεγαλεῖα καὶ διηγώντας τὰ νὰ κλαῖς. Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, ἕνα ἐκτύπαε τ' ἄλλο χέρι ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά.»[3]...! Ὁ κόσμος ὑποδουλώνεται ἀπό τόν Ἀρχέκακο Ὄφι (καί τά ἀνθρώπινα διαβόλια του) καί κάποιοι ζητοῦν πρωτοκαθεδρίες...! «Πῶς μᾶς κυβερνάει ὁ διάβολος! Μὲ ἀνόητα πράγματα!»[4]. Τό καράβι βουλιάζει, οἱ ἐπιβᾶτες πνίγονται καί τό πλήρωμα καβγαδίζει γιά τό ποιός εἶναι ὁ καπετάνιος! Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου εἶναι σαφέστατη: «Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος»!!! (Μαρκ. 9, 35). «Ποιὸς εἶναι ἱκανὸς καὶ μπορεῖ νὰ πραγματοποιήσει στὴν ζωὴ του αὐτὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ;», ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος: «Μόνο ἄνθρωποι καλόκαρδοι, ἥσυχοι καὶ ἁπλοί, ποὺ δὲν ζητᾶνε καὶ δὲν περιμένουν τίποτα ἀπὸ τοὺς ἄλλους.»[5]

Ὁ Θεός δέν φωτίζει ἄλλον περισσότερο καί ἄλλον λιγότερο. Φωτίζει ὅλους τό ἴδιο!

Ο Θεός δεν φωτίζει άλλον περισσότερο και άλλον λιγότερο. Φωτίζει όλους το ίδιο! Είναι σαν τις ακτίνες του ηλίου, που μας φωτίζουν όλους το ίδιο...
Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται σε εμάς, κατά πόσο εμείς είμαστε δεκτικοί φωτισμού! Και αυτό εξαρτάται από την πίστη μας και την ζωή που κάνουμε...

Γι' αυτό οι άνθρωποι, αν και ''κολυμπάνε'' μέσα στη Χάρη του Θεού, που είναι πανταχού παρών, δεν νοιώθουν όλοι τη Χάρη. Διότι άλλοι δεν πιστεύουν στον Θεό και άλλοι που Τον πιστεύουν δεν διάγουν Ορθόδοξα.

Ὁ Θεός ἐξέλεξε τό εὐτελέστερον, τό χῶμα, γιά νά κατασκευάσει ἐξ αὐτοῦ τό ἀνθρώπινον σῶμα.

Ο Θεός εξέλεξε το ευτελέστερον, το χώμα, για να κατασκευάσει εξ αυτού το ανθρώπινον σώμα. Και τούτο όχι ασκόπως. Ως φιλοσοφεί ο Γρηγόριος Νύσσης, η θέα και μόνο της γης, εκ της οποίας προήλθε το ανθρώπινο σώμα, αρκεί για να διδάξει την ματαιότητα της επιγείου ζωής.


Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2023/01/blog-post_384.html

31 Ἰανουαρίου. Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (†311). Τῶν ἐν Κορίνθῳ ἓξ μαρτύρων (†251), Ἠλία νεομάρτυρος τοῦ ἐν Καλαμάτᾳ (†1685), Ἀρσενίου ὁσίου τοῦ ἐν Πάρῳ (†1877). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτ. γ΄ 10-22).

Α Πε. 3,10          ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον,

Α Πε. 3,10                 Να είσθε άγρυπνοι και να ελέγχετε αυτά που λέτε· διότι η Γραφή λέγει· “αυτός που θέλει να απολαμβάνη ζωήν ειρηνικήν και άνετον και να ίδη ημέρας καλάς, ας παύση την γλώσσαν του από τα κακά λόγια και τα χείλη του να μη λαλήσουν ποτέ δολιότητα, ψέμα και απάτην.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible