Τὸ χρέος μας ἀπέναντι: στον ἑαυτό μας, στον πλησίον, καὶ στὸν Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Πῶς θὰ πράττουμε τὸ καλὸ συνεχῶς- Ἐκπληρώνοντας τὸ χρέος μας ἀπέναντι: α)στον ἑαυτό μας, β)στον πλησίον μας καὶ γ) στὸν Θεό, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Η' (ζ' μέρος), 9-9-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ἡ ἀνάγκη πνευματικοῦ ὁδηγοῦ Α' μέρος , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ θάνατος καὶ ἡ χριστιανικὴ στάση ἀπέναντι τοῦ (π. Σεραφεὶμ Ρόουζ) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ὑποκρισία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἕνα γράμμα στὸν Χριστό , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-9-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-9-2023 

https://www.youtube.com/live/LDxM0h1Rh0s?si=TgQAqZAXnn6SnDL9

Προφήτης Μωϋσῆς ὁ θεόπτης

πηγή: Το Ειλητάριον

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΩΥΣΗΣ Ο ΘΕΟΠΤΗΣ

Ο προφήτης Μωυσής καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Γιος του Αμράμ και της Ιωχαβέδ, γεννήθηκε στην Αίγυπτο κατά τους χρόνους της σκληρής καταδυνάστευσης των ομογενών του από τον Φαραώ. Φοβούμενος ο Αιγύπτιος μονάρχης την αύξηση και ευημερία των Εβραίων, που ζούσαν εκεί από την εποχή του πάγκαλου Ιωσήφ, έκανε σκόπιμα σκληρότατες τις συνθήκες εργασίας τους και διέταξε να θανατώνονται όλα τα νεογέννητα άρρενα τέκνα τους. Η μητέρα του Μωυσέως, για να τον σώσει, τον έβαλε μέσα σε ένα κάνιστρο αλειμμένο με πίσσα, το οποίο απέθεσε η αδελφή του Μαριάμ στην ακροποταμιά του Νείλου, εγκαταλείποντάς τον στη θεία Πρόνοια. Το βρέφος το βρήκε η θυγατέρα του Φαραώ, η οποία το υιοθέτησε και του έδωσε το όνομα «Μωυσής», που σημαίνει «σωσμένος από τα ύδατα». Ανατράφηκε ως γνήσιος γιος της πριγκίπισσας και απέκτησε όλη τη σοφία και τη γνώση των Αιγυπτίων, χωρίς εν τούτοις να αποξενωθεί από την πίστη των πατέρων του και την αγάπη προς το έθνος του.

Σε ηλικία σαράντα ετών ο Μωυσής φόνευσε έναν Αιγύπτιο, που είχε επιτεθεί εναντίον ενός Ισραηλίτου, και για να διασωθεί από την καταδίωξη ξενιτεύτηκε στη γη Μαδιάμ. Εκεί, έλαβε ως σύζυγο τη Σεπφώρα, θυγατέρα του ειδωλολάτρου ιερέως της Μαδιάμ, Ιοθόρ. Μαζί της απέκτησε δύο γιους· τον Γηρσάμ, που σημαίνει «είμαι πάροικος σε ξένη γη», και τον Ελιέζερ, που σημαίνει «ο Θεός βοηθός». Κατά την πολυχρόνια εξορία του μακριά από τον λαό του, ο Μωυσής, ενώ έβοσκε τα πρόβατα του πεθερού του στην ησυχία των βουνών και της ερήμου, καταρτιζόταν εσωτερικά στην αποστολή για την οποία τον προόριζε ο Θεός, να ποιμάνει το λογικό Του ποίμνιο. Συγχρόνως, καθάριζε την καρδιά και τον νου του με την προσευχή και τη συνεχή αδολεσχία του Θεού.

Μία ημέρα, ύστερα από σαράντα χρόνια ξενιτείας στη Μαδιάμ, όπως έβοσκε τα πρόβατα στο όρος Χωρήβ, του φανερώθηκε ο Θεός υπό μορφήν πυρός εξερχομένου μέσα από μία βάτο, η οποία φλεγόταν αλλά δεν καιγόταν. Με την παράδοξη θεοφάνεια αυτή, η οποία απεικόνιζε και υποτύπωνε το μέγα μυστήριο του παρθενικού τοκετού της Κυρίας Θεοτόκου και της εν σαρκί ελεύσεως του Σωτήρος Χριστού, ο Θεός κάλεσε τον Μωυσή να επιστρέψει στην Αίγυπτο, για να ελευθερώσει τον λαό Του από την πικρή δουλεία και να τον επαναφέρει στη γη των πατέρων του. Επειδή αυτός ήταν ισχνός και βραδύγλωσσος και δίσταζε να αναλάβει πλήρως τούτο το έργο, του έδωσε ως βοηθό και διερμηνέα τον αδελφό του Ααρών. Παρουσιάσθηκαν λοιπόν μαζί στον Φαραώ και του ζήτησαν να επιτρέψει στους Ισραηλίτες να λατρεύσουν τον Θεό τους στην έρημο. Κατά θεία παραχώρηση, η υπερήφανη καρδιά του Φαραώ σκληρύνθηκε και δεν τους άφηνε με τίποτε να φύγουν. Τους κράτησε να εργάζονται ως δούλοι στις μεγάλες οικοδομικές εργασίες, που είχε επιχειρήσει η ματαιοδοξία του.

Μνήμη τῶν ἁγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ καί ΑΜΜΟΥΝ τοῦ διακόνου καί διδασκάλου αὐτῶν.

Μνήμη τῶν ἁγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ καί ΑΜΜΟΥΝ τοῦ διακόνου καί διδασκάλου αὐτῶν.

1η Σεπτεμβρίου

Οἱ Ἅγιες αὐτές γυναῖκες ἔζησαν τήν ἐποχή τοῦ βασιλέως Λικινίου (307-324) στήν Ἀδριανούπολη τῆς Θράκης. Ὁ ἡγεμών τῆς περιοχῆς Βάβδος τίς συνέλαβε ὡς χριστιανές καί τίς προέτρεπε νά προσκυνήσουν τά εἴδωλα. Ἡ Κελσίνα, μία ἐξ αὐτῶν καί ἡ πρώτη τῆς πόλεως, μετά τή θαρραλέα ὁμολογία τῆς πίστεώς της τίς ἐσύναξε ὅλες στήν οἰκία της μαζί μέ τόν διδάσκαλό τους, διάκονο ἅγιο Ἀμμούν, γιά νά ἐνισχυθοῦν πρός τό μαρτύριο. Ὁ Ἀμμούν πῆρε τό χαρτί μέ τά ὀνόματά τους καί τά διάβασε δυνατά ἕνα-ἕνα. Ὕστερα εἶπε: «Ἀγωνισθῆτε ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ διά τοῦ μαρτυρίου, διότι ἔτσι θά καθίσει καί ὁ Δεσπότης Χριστός στήν πύλη τῆς οὐρανίου βασιλείας καί θά σᾶς προσκαλεῖ μία-μία κατ’ ὄνομα, γιά νά σᾶς ἀποδώσει τόν στέφανο τῆς αἰωνίου ζωῆς».

Ὅταν καί πάλι τίς ἀνέκρινε ὁ ἡγεμών, ὁμολόγησαν ὅλες σταθερά τήν πίστη τους. Μέ τήν προσευχή τους συνέτριψαν τά εἴδωλα καί ὁ ἱερεύς τῶν εἰδώλων ἀνυψώθηκε στόν ἀέρα, μέχρις ὅτου, βασα­νι­ζόμενος ἀπό πύρινους ἀγγέλους, ἔπεσε νεκρός στή γῆ. Τότε ὁ Βάβ­δος πρόσταξε νά κρεμάσουν τόν ἅγιο Ἀμμούν, νά τοῦ ξύσουν τίς πλευρές, νά καύσουν τίς πληγές του μέ ἀναμμένες λαμπάδες καί νά τοῦ φορέσουν στήν κεφαλή χάλκινη πυρακτωμένη περικεφα­λαία.

Κάρτα τοῦ Πολίτου: Τό ἀποκλειστικό μέσο ἐπιβιώσεως

Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ

Για ένα είναι βέβαιο ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι στο ελληνώνυμο βασίλειο των ευρωπροσκυνημένων, ήτοι για την αξιοπιστία των εκπροσώπων των θεσμικών φορέων. Εκείνοι που κατέκαυσαν ολοσχερώς την πιο ευαίσθητη αμυντικά περιοχή της Πατρίδος μας, τον Έβρο, με πάνω από οκτακόσιες χιλιάδες στρέμματα δασικής εκτάσεως, της φρικωδώς μεγαλυτέρας έως του νύν καταγεγραμμένης στα ενωσιακά δεδομένα, εκθέτοντας ανυπεράσπιστα τα σύνορα και επιτρέποντας σε χιλιάδες λαθρομετανάστες να διασπείρουν στο εσωτερικό πύρινες εστίες ως πράκτορες της Τουρκίας, απογυμνώνοντας την Εθνική ασφάλεια, εμφανίζονται ανήσυχοι για την ασφάλεια ημών ως πολιτών, επικαλούμενοι την ελεύθερη μετακίνησή μας στις έτερες χώρες του Σένγκεν.

Αφού δεν τούς έχει απομείνει στάλα αισχύνης, για να μετριάζουν την υποκρισία τους και να αναλάβουν την ευθύνη για τις πράξεις τους, τουλάχιστον ας μην προκαλούν την αξιοπρέπειά μας. Με σωρεία εθνικών προβλημάτων να στοιβάζονται ανεπίλυτα, την χώρα καμένη απ’ άκρην εις άκρην και τον Ερντογάν να απειλεί ευθέως ότι θα πιεί φρέντο στην Ακρόπολη, έγνοια και προτεραιότητα της κυβερνήσεως παραμένει ουχί απλώς η έκδοση των νέων ψηφιακών δελτίων ταυτότητος, αλλά κυρίως η εκ προοιμίου στοχοποίηση των αντιδρώντων και η προεξαγγελία οριστικής διάγραφής τους από την ίδια την κοινωνία άμα τη μη συμμορφώσει τους με το αχρείαστο, ουδεμία ζωτικής φύσεως ανάγκη υπηρετούν μέτρο των νεών ταυτοτήτων.

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως:«Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, τό αἰώνιον καύχημά μας» Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ[: Γαλ. 6,11-18]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΥΧΗΜΑ ΜΑΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Στομίου Λαρίσης στις 10-9-2000]

(Β΄έκδοσις)

[Β421]

Στις 14 Σεπτεμβρίου, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας εορτάζει την παγκόσμιον Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού. Αυτό σημαίνει ότι μετά την εύρεσή του από την βασιλομήτορα Αγίαν Ελένην, υψώθη από του άμβωνος ο ευρεθείς Τίμιος Σταυρός, υπό του τότε Πατριάρχου Ιεροσολύμων Μακαρίου, περί το 325.

Η Εκκλησία μας για να προσδώσει αίγλην και τιμήν, θεώρησε την εορτήν του Τιμίου Σταυρού ως έναν αντίλαλον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Παρασκευής. Γι΄αυτό νηστεύομε την ημέρα αυτή. Όλοι το γνωρίζομε. Ακόμη έθεσε την εορτήν της Μεταμορφώσεως 40 ημέρες προ της Υψώσεως. Είναι 40 ημέρες. Και δημιουργεί έναν αντίλαλο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Καινή Διαθήκη γράφει ότι η Μεταμόρφωσις έγινε ολίγον προ του Πάθους. Δηλαδή λίγες ημέρες προ της 15ης του μηνός Νισσάν, δηλαδή στα μέσα περίπου του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου. Ακόμη η Εκκλησία όρισε δυο Κυριακές, η μία προ και η άλλη μετά, με υμνολογικό και ευαγγελικό περιεχόμενο σχετικό με τον Τίμιον Σταυρόν. Έτσι οι δύο αυτές Κυριακές, εκ των οποίων η πρώτη είναι σήμερα, στέκονται σαν στήλες τιμής και συνοδείας της μεγάλης εορτής.

Αν ερωτήσετε γιατί όλα αυτά, η απάντησις είναι ότι όλη η θεολογία της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο κορυφώνεται εις την σταυρική θυσία του Χριστού. Όπως το ακούσαμε και εις την σημερινή ευαγγελική περικοπή: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον -Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμον ή τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμον-, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν -ώστε εκείνος ο οποίος πιστεύει εις αυτόν- μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Εκείνο το «οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον», αυτό το «οὕτω» είναι απροσμέτρητον.

Ακόμη, το κέντρον του Ευαγγελίου είναι ο Σταυρός του Χριστού. Είναι το κέντρον της πνευματικής ζωής, ο Τίμιος Σταυρός. Το κέντρον, το υπογραμμίζω και το ξαναλέγω, της πνευματικής ζωής. Εάν δεν βάλεις στη ζωή σου ως κέντρον τον Τίμιον Σταυρόν, είναι αδύνατον να κατανοήσεις και πολύ περισσότερο να βιώσεις την πνευματική ζωή. Αυτά που εμείς –επιτρέψατέ μου- όπως ζούμε πνευματική ζωή, επιτρέψατέ μου, πασαλείμματα είναι. Δεν αποτελούν πραγματικά την πνευματική ζωή. Γιατί απλούστατα πολλές φορές απ’ όλα αυτά λείπει η έννοια του Σταυρού. Αν αφαιρεθεί ο Σταυρός ή το περί Σταυρού κήρυγμα, τότε δεν έχομε σωτηρία.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 13-17

13 Καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

13 Κι όμως μόνο από μένα θα μάθετε τα επουράνια αυτά μυστήρια· διότι κανείς από τους ανθρώπους δεν έχει ανεβεί στον ουρανό για να μάθει τα επουράνια και να σας τα διδάξει, παρά μόνο Εκείνος που κατέβηκε απ’ τον ουρανό και έγινε με την ενανθρώπησή Του υιός του ανθρώπου. Αυτός, ενώ τώρα είναι στη γη, εξακολουθεί να είναι και στον ουρανό ως Θεός πανταχού παρών.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

H AΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Προς Γαλάτας, κεφάλαιο ΣΤ΄, εδάφια 11-18

11῎Ιδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. 12 Ὃσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. 13 Οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. 14 Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. 15 Ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. 16 Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ τοῦ Θεοῦ. 17 Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. 18 ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

11 Δείτε με πόσο μεγάλα γράμματα σάς έγραψα με το ίδιο μου το χέρι. 12 Όσοι θέλουν να κάνουν καλή εντύπωση και να αρέσουν στους ανθρώπους για πράγματα που αναφέρονται στην σάρκα, αυτοί σας παρακινούν και σας παρασύρουν να περιτέμνεστε, μόνο και μόνο για να μην καταδιώκονται απ’ τους Ιουδαίους για το κήρυγμα που αναφέρεται στον σταυρό του Χριστού. 13 Γι’ αυτό και μόνο σας αναγκάζουν να περιτέμνεστε. Κι αυτό αποδεικνύεται από το ότι ούτε κι αυτοί που έχουν περιτμηθεί τηρούν τις τελετουργικές διατάξεις του νόμου, τις καθάρσεις δηλαδή και τις ζωοθυσίες˙ αλλά θέλουν να περιτέμνεστε εσείς για να καυχηθούν αυτοί για τη δική σας σάρκα. Θέλουν δηλαδή να καυχηθούν ότι σας έπεισαν να δεχθείτε την περιτομή.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10-9-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10-9-2023 

https://www.youtube.com/live/Y8KEGoEhnNc?si=LwadHe-ORnO-zcJp

Ὀ Ἱερός Ἄθωνας ὅπως φαίνεται ἀπό τή Λῆμνο

https://proskynitis.blogspot.com/2023/08/blog-post_172.html

10 Σεπτεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ. Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας τῶν μαρτύρων (†305-311). Ἀνάμνησις θαύματος τῆς Ὑπ. Θεοτόκου ἐν ᾿Ορχομενῷ Βοιωτίας (†1943). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως, Κυρ. κβ´ ἐπιστολῶν (Γαλ. ς´ 11-18).

Γαλ. 6,11           Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί.

Γαλ. 6,11                    Ιδέτε με πόσην λεπτομέρειαν και σαφήνειαν σας έγραψα με το ίδιό μου το χέρι.

Γαλ. 6,12           ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται.

Γαλ. 6,12                   Οσοι θέλουν να φανούν ευπρόσωποι και να αρέσουν στους ανθρώπους του κόσμου δια πράγματα, που αναφέρονται εις την σάρκα, αυτοί σας πειθαναγκάζουν να περιτέμνεσθε, όχι από πεποίθησιν εις την αξίαν της περιτομής, αλλά μόνον και μόνον δια να μη καταδιώκωνται από τους Εβραίους εξ αιτίας του κηρύγματος περί του σταυρού του Χριστού.