Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

ANATHEMAS FROM THE PROCESSION ON THE SUNDAY OF ORTHODOXY

  ANATHEMAS FROM THE PROCESSION ON THE SUNDAY OF ORTHODOXY


PRIEST: To those who scorn the venerable and holy ecumenical Councils, and who despise even more their dogmatic and canonical traditions; and to those who say that all things were not perfectly defined and delivered by the councils, but that they left the greater part mysterious, unclear, and untaught, ANATHEMA.

Faithful:          Anathema.

To those who hold in contempt the sacred and divine canons of our blessed fathers, which, by sustaining the holy Church of God and adorning the whole Christian Church, guide to divine reverence, ANATHEMA.

To all things innovated and enacted contrary to the Church tradition, teaching, and institution of the holy and ever-memorable fathers, or to anything hence-forth so enacted, ANATHEMA.

To those who accept the visions of the prophets, albeit unwillingly, and who do not – O wonder! – accept the images seen by the prophets even before the incarnation of the Word, but who babble that the intangible and invisible essence was seen by the prophets, and who, even when they concede that images and types and forms were truly revealed to the prophets, still cannot endure to depict in icons the Word become man and His sufferings for our sake, ANATHEMA.

To those who hear the Lord’s words: “Had ye believed Moses, ye would have believed Me” and so forth, and who understand Moses when he says, “The Lord our God will raise up to you a prophet of your brethren, like me,” and who then say that they accept the Prophet, yet they do not permit the grace and universal salvation of the Prophet to be depicted in icons, how He was seen, how He lived with mankind, how He worked healings of incurable passions and diseases, how He was crucified, was buried, and arose, in short, all that He both suffered and wrought for us; to those, therefore, who cannot endure to gaze upon these universal and saving deeds in icons, neither honor nor worship them, ANATHEMA.

102. Ἡ ἐξουδένωση προξενεῖ τήν ταπείνωση Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

102. Ἡ ἐξουδένωση προξενεῖ τήν ταπείνωση Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-11-2018, ζωντανή μετάδοση, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.com/2...

Κυριακή Α Νηστειῶν [: Προς Εβρ. 11,24-26 και 32-40], Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Τρίτο


ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [: Προς Εβρ. 11,24-26 και 32-40]

           Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή
από την «Προς Εβραίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ.11,εδαφ. 32-37

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ο Ιερός Χρυσόστομος για την αξία της προσευχής]
     Όπως ακριβώς όταν ακούς τον διδάσκαλο να ομιλεί σαν παιδί και να διηγείται τα στοιχειώδη δεν λες ότι είναι αμαθής, και όταν ερωτά «πού είναι αυτό το στοιχείο;», γνωρίζεις ότι δεν το ερωτά από άγνοια, αλλά επειδή θέλει να διδάξει τον μαθητή· έτσι και ο Χριστός έκανε προσευχή όχι επειδή είχε ανάγκη προσευχής, αλλά επειδή θέλει να διδάξει εσένα, να προσεύχεσαι συνεχώς, αδιαλείπτως, με νηφαλιότητα, και να κάνεις αυτήν με πολλή αγρυπνία. Και όταν λέω να αγρυπνείς δεν εννοώ μόνο το να σηκώνεσαι τη νύχτα, αλλά και κατά το διάστημα της ημέρας να επαγρυπνείς στις προσευχές· διότι αυτός που ενεργεί έτσι ονομάζεται άγρυπνος. Αφού είναι δυνατό να κοιμάται κανείς και όταν προσεύχεται τη νύχτα και να αγρυπνεί κατά το διάστημα της ημέρας και όταν δεν προσεύχεται, όταν η ψυχή υψώνεται προς τον Θεό, όταν γνωρίζει με Ποιον συνομιλεί, σε Ποιον απευθύνεται, όταν σκεφτεί ότι οι άγγελοι στέκονται δίπλα στον Θεό με φόβο και τρόμο, ενώ αυτός προσέρχεται με χασμουρητά και ξυνόμενος.
    Είναι μεγάλο όπλο η προσευχή, όταν γίνεται με την αρμόζουσα διάθεση. Και για να μάθεις τη δύναμή της, πρόσεχε εδώ·  η συνεχής προσευχή κατανίκησε την αδιαντροπιά και την αδικία και την ωμότητα και τη θρασύτητα· διότι λέγει «κούσατε τί κριτς τς δικίας λέγει(:ακούστε και προσέξτε καλά τι λέγει ο άδικος κριτής)» [Λουκ. 18,6]. Επίσης και την απροθυμία νίκησε· και αυτό που δεν πέτυχε η φιλία, αυτό το κατόρθωσε η συνεχής αίτηση· «λέγω μν, ε κα ο δώσει ατ ναστς δι τ εναι ατο φίλον, διά γε τν ναίδειαν ατο γερθες δώσει ατ σων χρζει(:Σας διαβεβαιώνω ότι και αν ακόμη δεν θελήσει να σηκωθεί να του δώσει, μολονότι τον είχε φίλο, πάντως για την αδιακρισία του ότι σε τέτοια νυκτερινή ώρα τον ανησυχεί, θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα του χρειάζονται)» [Λουκ.11,8]. Και μία ανάξια πάλι (όπως πίστευαν οι Ισραηλίτες που περιφρονούσαν τους Χαναναίους επειδή ειδωλολατρούσαν) η συνεχής επιμονή την έκανε άξια: βλ. Ματθ.15,22-28: «κα δο γυν Χαναναία π τν ρίων κείνων ξελθοσα κραύγασεν ατ λέγουσα· λέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· θυγάτηρ μου κακς δαιμονίζεται. δ οκ πεκρίθη ατ λόγον. κα προσελθόντες ο μαθητα ατο ρώτων ατν λέγοντες· πόλυσον ατήν, τι κράζει πισθεν μν. δ ποκριθες επεν· οκ πεστάλην ε μ ες τ πρόβατα τ πολωλότα οκου σραήλ. δ λθοσα προσεκύνησεν ατ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. δ ποκριθες επεν· οκ στι καλν λαβεν τν ρτον τν τέκνων κα βαλεν τος κυναρίοις δ επε· ναί, Κύριε· κα γρ τ κυνάρια σθίει π τν ψυχίων τν πιπτόντων π τς τραπέζης τν κυρίων ατν. τότε ποκριθες ησος επεν ατ· γύναι, μεγάλη σου πίστις! γενηθήτω σοι ς θέλεις. κα άθη θυγάτηρ ατς π τς ρας κείνης)».

Ἅγίου Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης: Kαθημερινά πράγματα πού πολύ εὐαρεστοῦν τόν Χριστό

 Ἡ συνεχής προσπάθεια γιά ἐκκοπή τοῦ μετεωρισμοῦ καί καθαρά προσευχή.

 
Προσπάθησε νά εὐαρεστεῖς στόν Θεό σέ ὅλα καί πάντοτε καί νά σκέπτεσαι τή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό διάβολο καί τήν υἱοθεσία της ἀπό τόν Θεό.
 
Ὅταν σηκώνεσαι ἀπό τό κρεβάτι: κάνε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί λέγε: “Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”. Ἐπίσης: “Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς· καί, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου”.
 
Ὅταν πλένεσαι, εἴτε στό σπίτι σου εἴτε στά λουτρά, λέγε: “Ραντιεῖς μέ ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι”
 
Ὅταν ντύνεσαι, σκέψου τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς καί ζήτησε ἀπό τόν Θεό καθαρή καρδιά: “Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός”. καί : “Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου”...
 
Ὅταν βγάζεις τά παλιά ροῦχα καί τά παρατᾶς μέ περιφρόνηση, θυμήσου μέ μεγαλύτερη περιφρόνηση τήν παραίτηση τοῦ παλαιοῦ, τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τοῦ ἐμπαθοῦς, τοῦ σαρκικοῦ ἀνθρώπου.
 
Ὅταν γεύεσαι τή γλυκύτητα τοῦ ψωμιοῦ, θυμήσου τόν ἀληθινό Ἄρτο, ὁ ὁποῖος δίνει στήν ψυχή τήν αἰώνια ζωή, τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, καί νά αἰσθάνεσαι πεῖνα γι᾽ αὐτόν τόν Ἄρτο —δηλαδή, νά ἐπιθυμεῖς νά κοινωνεῖς ἀπ᾽ Αὐτόν συχνότερα. 

Ἡ πραγματική ἱστορία ἑνός ἱερομόναχου: «Δέν πίστευα στόν Θεό»

  Δεν πίστευα στον Θεό. Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου, που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε: «Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου.»

Αργότερα έμαθα ότι στο κομμάτι χαρτί υπάρχει ο 90ος ψαλμός. Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής . Ο στρατός δεν επιτρέπει να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα την προσευχή στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.
 
Το πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο.
 
Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που, έχοντας φτάσει στην άβυσσο του εναέριου χώρου, έσυρα το δαχτυλίδι – και … το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε.
 
Τράβηξα το δαχτυλίδι του ανταλλακτικού αλεξίπτωτου – ούτε άνοιξε.
 
Η γη πλησίαζε γρήγορα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 13-3-2019 ἕως 15-3-2019

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ


Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.






































Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 13-3-2019 ἕως 15-3-2019.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (875)

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας (:Ιω. α΄44-52), Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (:Ιω. α΄44-52)

         Απόσπασμα από την ομιλία ΚΑ΄του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου
          από το Υπόμνημά του  στο «Κατά Ιωάννην» Ευαγγέλιο

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Ιω.1,50-51]

   «πεκρίθη Ναθαναλ κα λέγει ατ· αββί, σ ε υἱὸς το Θεο, σ ε βασιλες το σραήλ. πεκρίθη ησος κα επεν ατ· τι επόν σοι, εδόν σε ποκάτω τς συκς, πιστεύεις; μείζω τούτων ψει(: Τότε ο Ναθαναήλ Τού αποκρίθηκε: ‘’Διδάσκαλε, Εσύ πράγματι είσαι ο Υιός του Θεού, εσύ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ που περιμέναμε σύμφωνα με τις προφητείες’’. Και ο Ιησούς τού απάντησε: ‘’Επειδή σου είπα ότι σε είδα κάτω από τη συκιά πιστεύεις; Θα δεις πιο μεγάλα και πιο θαυμαστά πράγματα απ’ αυτά’’)[Ιω.1,50-51]
    Μας χρειάζεται, αγαπητοί μου, επισταμένη μελέτη και κοπιώδης φροντίδα, χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και μεγάλη προσπάθεια, για να κατορθώσουμε να ερευνήσουμε προσεκτικά το βάθος των θείων Γραφών. Διότι δεν είναι δυνατόν απλά και επιπόλαια, ούτε ολιγωρώντας και μη δίνοντας την πρέπουσα σημασία, να εννοήσουμε τη βαθύτερη σημασία αυτών, αλλά χρειάζεται και ακριβής μελέτη όσων εκτίθενται σε αυτές και συνεχής και θερμή προσευχή, για να κατορθώσουμε λίγο να διακρίνουμε τα ιερά άδυτα των θείων λόγων. Ιδού λοιπόν, ότι και σήμερα βρίσκεται ενώπιόν μας προς εξέταση ένα ζήτημα, όχι μικρό και ασήμαντο, αντιθέτως μάλιστα και πάρα πολύ σπουδαίο και το οποίο έχει ανάγκη πολλής μελέτης και προσεκτικής έρευνας. Διότι μόλις ο Ναθαναήλ είπε : «σ ε υἱὸς το Θεο(:Εσύ είσαι ο Υιός του Θεού)», ο Χριστός αμέσως του απάντησε: «τι επόν σοι, εδόν σε ποκάτω τς συκς, πιστεύεις; μείζω τούτων ψει(:Επειδή σου είπα ότι σε είδα κάτω από την συκιά, πιστεύεις; Θα δεις ακόμη μεγαλύτερα και πλέον αξιοθαύμαστα από αυτά)».

Ὁ θρίαμβος τῆς ἐκκλησίας, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου


Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,

                       Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

   Πώς αποδεικνύεται ότι ο Χριστός είναι Θεός; Στο βασικό αυτό ερώτημα ας μην προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με το επιχείρημα της δημιουργίας του ουρανού και της γης, γιατί ο άπιστος δεν θα το παραδεχθεί. Αν του πούμε ότι ανέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, έδιωξε δαιμόνια, ούτε τότε θα συμφωνήσει. Αν του πούμε ότι υποσχέθηκε ανάσταση νεκρών, βασιλεία ουρανών και ανέκφραστα αγαθά, τότε όχι μόνο δεν θα συμφωνήσει, αλλά και θα γελάσει.
   Πώς λοιπόν θα τον οδηγήσουμε στην πίστη, και μάλιστα όταν δεν είναι πνευματικά καλλιεργημένος; Ασφαλώς με το να στηριχθούμε σε αλήθειες, που και εμείς και αυτός παραδεχόμαστε χωρίς καμιά αντίρρηση και αμφιβολία. Σε ποιο λοιπόν σημείο συμφωνούμε μαζί του απόλυτα; Στο ότι ο Χριστός φύτεψε την Εκκλησία. Απ’ αυτό θα φανερώσουμε τη δύναμη και θα αποδείξουμε τη θεότητα του Χριστού. Θα δούμε ότι είναι αδύνατο να αποτελεί ανθρώπινο έργο η διάδοση του Χριστιανισμού σε όλη την οικουμένη μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
    Και μάλιστα, όταν η χριστιανική ηθική προσκαλεί στην ανώτερη ζωή ανθρώπους με κακές συνήθειες, δούλους της αμαρτίας. Και όμως, ο Κύριος κατόρθωσε να ελευθερώσει απ’ όλα αυτά όχι μόνο εμάς, μα ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Κι αυτό το κατόρθωσε χωρίς να χρησιμοποιήσει όπλα, χωρίς να ξοδέψει χρήματα, χωρίς να κινητοποιήσει στρατούς, χωρίς να προκαλέσει πολέμους. Το κατόρθωσε ξεκινώντας με δώδεκα μόνο μαθητές, που ήταν άσημοι, αμόρφωτοι, φτωχοί, γυμνοί, άοπλοι…
    Με τέτοιους ανθρώπους κατόρθωσε να πείσει τα έθνη να σκέφτονται σωστά, όχι μόνο για την παρούσα ζωή, αλλά και για τη μέλλουσα. Μπόρεσε να καταργήσει προγονικούς νόμους, να ξεριζώσει αρχαίες συνήθειες και να φυτέψει νέες. Μπόρεσε να αποσπάσει τον άνθρωπο από τον εύκολο τρόπο ζωής και να τον οδηγήσει στον δύσκολο. Και όλα αυτά τα κατόρθωσε, ενώ όλοι Τον πολεμούσαν, ενώ ο ίδιος είχε υπομείνει εξευτελιστική σταύρωση και ταπεινωτικό θάνατο!
     Ασφαλώς δεν συμβαίνουν αυτά στους ανθρώπους. Μάλλον τα αντίθετα τους συμβαίνουν. Όσο δηλαδή ζουν και ευδοκιμούν οι ίδιοι, το έργο τους προοδεύει. Όταν όμως πεθάνουν, καταστρέφεται μαζί τους ό,τι δημιούργησαν. Και αυτό το παθαί­νουν όχι μόνο οι πλούσιοι ούτε μόνο οι άρχοντες, αλλά και οι κυβερνήτες ακόμα. Γιατί και οι νόμοι τους καταλύονται και η μνήμη τους σβήνει και το ό­νομά τους ξεχνιέται και οι έμπιστοι άνθρωποί τους παραγκωνίζονται.

Λόγος ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Κυριακής τῆς Ὀρθοδοξίας (Α’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν) († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

 Aι ψυχές μας γεμίζουν ευγνωμοσύνη προς τον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό μας, διότι μας αξίωσε να παραλάβουμε και να διακρατούμε τον ατίμητο θησαυρό της Ορθοδόξου Πίστεως «εν οστρακίνοις σκεύεσι» (Β’ Κορ. δ’ 7), στις ταπεινές και αμαρτωλές μας υπάρξεις.
Κοιτάζουμε τον εαυτό μας και λυπούμεθα, διότι με τις αμαρτίες μας φέρουμε κατάστικτο τον χιτώνα της ψυχής. Αλλά κοιτάζουμε και τον θησαυρό τής Ορθοδόξου Πίστεως που μας ενεπιστεύθη ο Κύριος και χαιρόμεθα.
Αυτός ο θησαυρός δεν είναι κάποιο ιδεολόγημα. Είναι αυτός ο Θεάνθρωπος Χριστός. Η κεφαλή και το Σώμα Του, η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Είναι ο αληθής Θεάνθρωπος των Προφητών, των Αποστόλων, των Πατέρων. Ο Θεάνθρωπος ο ακαινοτόμητος. Ο «αεί ων» και ο «ωσαύτως ων». Ο «χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιγ 8).
«Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι ∆ιδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η Οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν· η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν· ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν, Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών».
Αυτόν τον Θεάνθρωπο δεν θέλουμε να προδώσουμε αποδεχόμενοι τους ψευδοθεανθρώπους του δυτικού Χριστιανισμού, του αλαθήτου “Παπα”, του “αλαθήτου” Προτεστάντου, τον ψευδοθεάνθρωπον του δυτικού ανθρωποκεντρισμού.
Μένουμε, χάριτι Χριστού, πιστοί και αμετακίνητοι στην αγία μας Ορθόδοξο Πίστι, την «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις» (Ιούδα 3) και μακαρίζουμε τους αγίους Ομολογητάς της Πίστεως, (Ορθοδόξους Βασιλείς, Πατριάρχας, Αρχιεπισκόπους, Επισκόπους, Πρεσβυτέρους, ∆ιακόνους, Μοναχούς και λαϊκούς), οι οποίοι μας την παρέδωσαν υπομείναντες θανάτους, εξορίες, βασανιστήρια, προπηλακισμούς.

Ἀπό τό Συναξάρι – Οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες Χρίστος καί Πανάγος ἐκ Γαστούνης

 

  
9 Μαρτίου

Μετά από την ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Ενετούς, το 1684, η υλική και προ παντός η θρησκευτική κατάσταση του ελληνικού λαού άλλαξε προς το καλύτερο. Παρά τις πιέσεις και την προπαγάνδα που ασκούσαν οι ρωμαιοκαθολικοί στους ορθοδόξους, ναοί άρχισαν να κτίζονται και εγκαταλειμμένα μοναστήρια να κατοικούνται από μοναχούς. Αυτή η περίοδος σχετικής ειρήνης και ελευθερίας δεν διήρκησε όμως παρά τρεις δεκαετίες, και το 1715 οι Τούρκοι επανακατέλαβαν τον Μωριά και επέδειξαν τρομακτική αγριότητα προς τον άμαχο χριστιανικό πληθυσμό. Όσοι γλύτωσαν την σφαγή κατέφυγαν στα βουνά ή προσπαθούσαν να διαφύγουν στην Δύση, για να γλυτώσουν από τον εξαναγκαστικό εξισλαμισμό.
Έφτασε τότε στην Γαστούνη της Ηλείας ο Οσμάν πασάς, που είχε σταλεί από τον βεζίρη Αλή Κιουμουρτζή για να εξαναγκάσει τους Έλληνες, που είχαν επιστρέψει στην πατρώα πίστη κατά την ενετοκρατία, να εξισλαμισθούν εκ νέου. Κάλεσε τον Πανάγο, ο οποίος λόγω της αρετής του είχε κληθεί επανειλημμένως στην διοίκηση της περιοχής, και προσπάθησε να τον πείσει αναφέροντας ότι οι γονείς του είχαν αρνηθεί τον Χριστό και είχαν γίνει μουσουλμάνοι. Ο άγιος του απάντησε ότι ο Χριστός είναι η πνοή του, η ζωή του, το καύχημα και η αγαλλίασή του, και ότι θα προτιμούσε να πεθάνει με τα φρικτότερα βάσανα, παρά να τον αρνηθεί.
Ο πασάς, ο οποίος τον συμπαθούσε, τον συμβούλευσε τότε να κρυφτεί σε άλλο τόπο ή να μεταβεί στην Κέρκυρα. Ο Πανάγος δέχθηκε αυτήν την πρόταση, αλλά κατά θεία πρόνοια αρρώστησε βαριά και δεν μπορούσε να ξεκινήσει.

Γιά ἐκείνους πού εἶναι στήν κόλαση μία ἐπιμνημοσυνη δέηση εἶναι σάν...

Γιά ἐκείνους πού εἶναι στήν κόλαση μία ἐπιμνημοσυνη δέηση εἶναι σάν ἕνας φυλακισμένος νά βλέπει τό φῶς της μέρας. ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΉΣ.

 
 

Χριστιανοί τῆς Κυριακῆς; Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 7-6-2017

17 Μαρτίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. α΄ νηστ. (Ἑβρ. ια΄ 24-26, 32-40).
Εβρ. 11,24         Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ,
Εβρ. 11,24                Ενεκα της πίστεως του ο Μωϋσής, όταν εμεγάλωσεν, ηρνήθη να ονομάζεται παιδί της θυγατρός του Φαραώ,

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible