Ἡ παρουσία ἀλλόθρησκων σέ μνημόσυνο θεωρεῖται συμπροσευχή; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γιατί οἱ ἄνθρωποι δέν μποροῦν νά ἀντισταθοῦν στήν ἐπιθυμία τῆς εὐχαρίστησης; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς μπορεῖ κανείς νά εἶναι σίγουρος ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Δέν πρέπει νά πολυλογοῦμε. Νά ἀφιερώνουμε πολύ χρόνο στήν προσευχή.

❈ Ἐάν οἱ συζητήσεις εἶναι κουτσομπολιό, φλυαρία, περί ἀνέμων καί ὑδάτων, ἄφησέ τους. Δέν θά κάνεις τέτοιες κουβέντες.. Δέν πρέπει νά ἀργολογοῦμε, ὅπως λέει καί ὁ Χριστός μας. Δέν λέει «θά δώσετε λόγο», λέει, «γιά κάθε ἀργό λόγο» (Ματθ. 12,36); Γιά κάθε ἀργό, δηλαδή γιά κάθε λόγο πού δέν μᾶς βοηθάει στή σωτηρία μας. Αὐτός εἶναι ὁ ἀργός λόγος. «Τί καιρό κάνει;... Τί φαΐ ἔχει;.. Ἀργοί λόγοι...». Ἄν θέλουμε νά ποῦμε κάτι, νά ποῦμε κάτι γιά νά βοηθήσουμε στή μετάνοια, στή σωτηρία, στή διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ ἄλλου.

Σ'ἀγαπῶ “σάν τό ἁλάτι”

Ὁ Γέροντας πολλές φορές δίδασκε μέ παραβολές ὥστε νά γίνεται μέ εὐχάριστο τρόπο ἡ διδασκαλία του καί μέ τά χαριτωμένα περιστατικά νά ἀποτυπώνεται πιό καλά στήν μνήμη τους καί νά ἔχει ἀπήχηση στήν ψυχή τους.

Μία από αυτές είναι αυτή.....

Μία φορά ἕνας πατέρας πού εἶχε τρεῖς κόρες ρώτησε τήν καθεμία πόσο τόν ἀγαπᾶ. Ὅταν ἔφθασε στήν τρίτη, πῆρε τήν ἀπάντηση ὅτι τόν ἀγαπᾶ σάν τό ἁλάτι. Θύμωσε πολύ καί παρεξηγήθηκε μέ τήν ἀπάντησή της.

Οἱ ἄνθρωποι ἐννοοῦν πλέον τήν ἀγάπη διεστραμμένα....

Σήμερα ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης γίνονται τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα, γιατί οἱ ἄνθρωποι ἐννοοῦν πλέον τήν ἀγάπη διεστραμμένα. Ἀκόμα καί οἱ ὁμοφυλόφιλοι, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, λένε «νά μᾶς δεχθεῖτε καί ἐμᾶς».

Σᾶς ἀγαπᾶμε καί ἐσᾶς ὡς ἀνθρώπους, ἀλλά δέν ἀγαπᾶμε τήν ἁμαρτία. Δέν μποροῦμε ν’ ἀγαπήσουμε τήν ἁμαρτία, γιατί ἡ ἁμαρτία ἀλλοτριώνει τόν ἄνθρωπο, τόν σκοτώνει.

- Ἄν μ’ ἀγαπᾶς, λέει ἡ ἄλλη, πᾶμε μαζί στό κέντρο τῆς ἀνηθικότητας.

Περί Πνευματικοῦ Ἀγῶνα

❈ Νά ἀγαπήσουμε τήν κακοπάθεια. Νά ἀγαπήσουμε τήν νηστεία, τίς μετάνοιες. Ἔτσι ταπεινώνεται τό σῶμα, ταπεινώνεται ἡ σάρκα, τό σαρκικό φρόνημα, ταπεινώνεται ἡ ψυχή καί ἔρχεται ἡ Χάρις.

Σήμερα οἱ ἄνθρωποι τί κάνουνε; Τρῶνε καλά, κοιμοῦνται καλά καί μετά πᾶνε στά γυμναστήρια γιά νά πέσουν οἱ δεῖκτες. Νά πέσει ἡ χοληστερίνη, τά τριγλυκερίδια, νά μήν πάθουν σάκχαρα καί ἐμφράγματα. Ἀνοησία!

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος:

Ἡ Ἁγία Σοφία καί οἱ τρεῖς θυγατέρες της

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ

Οι τρεις αυτές αδελφές, η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη, ζούσαν σε κάποια πόλη της Ιταλίας την εποχή του Αδριανού (117-138). Γόνοι με πίστη, ελπίδα και αγάπη, όπως δήλωναν και τα ονόματά τους. Όταν κάποτε παρέμεναν στην Ρώμη, η φήμη του ενάρετου βίου τους διέτρεξε στην πόλη, και ο αυτοκράτορας έστειλε στρατιώτες να του τις παρουσιάσουν. Η σταθερότητα των τριών αδελφών στην πίστη, ασυνήθιστη για την τρυφερή ηλικία τους, κατέπληξε τον Αδριανό και, πιστεύοντας πως η αμοιβαία συμπαράσταση τούς έδιδε την δύναμη να του αντιστέκονται, σκέφτηκε να τις εξετάσει χωριστά.

Κράτησε λοιπόν μόνον την Πίστη, που ήταν δώδεκα ετών, και την προέτρεπε να θυσιάσει στην θεά Αρτέμιδα. Επειδή η μάρτυς τον μυκτήρισε και περιγέλασε το άψυχο ξόανο, διέταξε να την γυμνώσουν και να την ραβδίσουν δυνατά. Έπειτα της έκοψαν τους μαστούς, από τους οποίους αντί αίματος έρρευσε γάλα. Φιλονικώντας με το θαύμα ο τύραννος πρόσταξε να την ξαπλώσουν επάνω σε πυρακτωμένη εσχάρα. Θεία επέμβαση όμως εκμηδένισε την θερμότητά της, και θυμωμένος ο Αδριανός έριξε την μάρτυρα σε τηγάνι με βραστή πίσσα και άσφαλτο. Όταν η Πίστη στάθηκε στο μέσον του καυτού μείγματος, η καυστικότητά του μεταβλήθηκε σε δροσιά. Βλέποντας ο Αδριανός ότι καμιά τιμωρία δεν την έβλαπτε, διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Με έκδηλη χαρά για την απόφαση του θανάτου της η Πίστη ασπάσθηκε την μητέρα και τις αδελφές της, και έκλινε τον αυχένα για να λάβει τον διά ξίφους θάνατο.

18 Σεπτεμβρίου. Εὐμενίου ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης (ζ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. θ΄ 5 - ι΄ 7).

Β Κορ. 9,5          ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.

Β Κορ. 9,5                Εκρινα, λοιπόν, αναγκαίον να παρακαλέσω τους αδελφούς να σας επισκεφθούν ενωρίτερον από εμέ και να οργανώσουν εκ των προτέρων το ζήτημα της ευλογημένης αυτής συνεισφοράς σας, την οποίαν έχω προαναγγείλει στους Μακεδόνας, ώστε όταν θα έλθωμεν να είναι ετοίμη σαν καλόν έργον και καρπός της αγάπης σας, και όχι σαν υποχρεωτική εισφορά μιας φιλαργύρου και πλεονεκτικάς καρδίας.

Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Χριστό, ἀφομοιώνει καὶ φέρει μέσα του τὰ αἰσθήματα ποὺ εἶχε ὁ Ἰησοῦς Χριστός...

Διαβάστε τον Άγιο Σιλουανό. Γι’ αυτόν ο καθένας στον κόσμο έχει το έργο του:

Ο ένας είναι Bασιλιάς, ο άλλος Πατριάρχης, καθηγητής ή ακόμη εργάτης. Αυτό δεν έχει σημασία. Για τον Σιλουανό δεν είχε καμιά διαφορά αν κάποιος είναι Βασιλιάς ή εργάτης.

Στὴ πέτρα ἐτούτη πάνω, ἀνέβηκε καὶ κήρυξε Χριστὸ καὶ ἐλευθερία ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός...

''Στη πέτρα ετούτη πάνω, ανέβηκε και κήρυξε Χριστό και ελευθερία ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην πορεία του από Βόνιτσα προς Αμφιλοχία''

..τότε που όλα τα σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά”

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_148.html