Κήρυγμα 2/3/21
«Ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ» (Λουκ. 6, 23). Καὶ τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ πάρα πολὺς καὶ μέγας ὁ μισθός του στὸν οὐρανό, γιατὶ ἔπαθε γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου, ἐλάτρεψε τὸν Κύριο μὲ ὅλη του τὴν καρδία, λειτουργοῦσε καθημερινὰ καὶ βεβαίως καὶ αὐτὸς καταδιώχθηκε, συκοφαντήθηκε ὅπως ὅλοι οἱ Ἅγιοι καὶ περιφρονήθηκε. Ἀλλὰ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος στὸ Εὐαγγέλιο, «εἶστε μακάριοι ὅταν σᾶς διώξουν μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο καὶ σᾶς ἀδικήσουν μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ἐπειδὴ εἶστε δικοί μου» (Ματθ. 5, 11). Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς εἶναι ἡ συνέχεια τῶν Κολλυβάδων οἱ ὁποῖοι εἶναι ἡ συνέχεια τῶν Ἁγίων Ἀσκητῶν τῆς ἐρήμου.
Διαβάζουμε εἰς τὰ Ἀποφθέγματα τοῦ Ἀββᾶ Ποιμένος, στὸ 157ο Ἀπόφθεγμα στὸ Γεροντικό: «Εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ποιμήν, ὅτι τὸ διδάξαι τὸν πλησίον, ὅμοιόν ἐστι τοῦ ἐλέγξαι». Δηλαδή, τὸ νὰ διδάσκει κανεὶς τὸν πλησίον εἶναι ὅμοιο μὲ τὸ νὰ τὸν ἐλέγχει. Γι’ αὐτὸ οἱ Ἅγιοι δὲν δίδασκαν τόσο μὲ τὸν λόγο τους θεωρητικά, ὅσο δίδασκαν μὲ τὴ ζωή τους. Δηλαδή, ἔπρατταν καὶ πράττοντας ἐδίδασκον, γι’ αὐτὸ καὶ ἀναδείχτηκαν μεγάλοι στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Τέτοιος ἦταν καὶ ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς ὁ ὁποῖος μὲ τὴν διαρκῆ ἱερουργία του καὶ μὲ τὴν ἁπλότητά του καὶ τὴν ἀκακία του ἀλλὰ καὶ τὴν σοφία του τὴν ἐκ Θεοῦ, δίδασκε τοὺς πάντες καὶ διδάσκει καὶ θὰ διδάσκει εἰς τοὺς αἰώνας.
158ο Ἀπόφθεγμα τοῦ Ἀββᾶ Ποιμένος: «Εἶπε πάλιν· μὴ πληρώσῃς τὸ θέλημά σου»· μὴν ἐκπληρώνεις δηλαδὴ τὸ θέλημά σου. «Ἀναγκαῖον δέ ἐστι μᾶλλον ταπεινῶσαι ἑαυτὸν τῷ ἀδελφῷ σου»· αὐτὸ ποὺ εἶναι πολὺ περισσότερο ἀναγκαῖο ἀπὸ τὸ νὰ ζητᾶς νὰ ἐκπληρώνεις τὸ θέλημά σου, εἶναι νὰ ταπεινώνεις τὸν ἑαυτό σου στὸν ἀδελφό σου. Νὰ ὑπακούεις αὐτὸν σὲ ὅλα ἐκτὸς ἁμαρτίας καὶ νὰ φαίνεσαι κατώτερος ἀπ’ ὅλους, καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ ἑλκύει τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ σὲ σώζει.
159ο Ἀπόφθεγμα: Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸν Ἀββᾶ Ποιμένα λέγοντας: «Εὗρον τόπον ἔχοντα πᾶσαν ἀνάπαυσιν τῶν ἀδελφῶν· θέλεις οἰκήσω ἐκεῖ; Καὶ εἶπεν ὁ γέρων· ὅπου οὐ βλάπτεις τὸν ἀδελφόν σου, ἐκεῖ μεῖνον»· βρῆκα ἕνα τόπο ποὺ ἔχει κάθε ἀνάπαυση, λέει γιὰ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ θέλεις νὰ μείνω ἐκεῖ; Καὶ τοῦ λέει ὁ Γέροντας: ὅπου δὲν βλάπτεις τὸν ἀδελφό σου, ἐκεῖ νὰ μείνεις. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος πολλὲς φορὲς καὶ χωρὶς νὰ τὸ θέλει, μπορεῖ νὰ βλάψει τοὺς ἄλλους. Πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοὶ ὥστε νὰ μὴ βλάπτουμε, νὰ μὴ σκανδαλίζουμε κανένα.
160ο Ἀπόφθεγμα: «Εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ποιμήν· τὰ τρία ταῦτα κεφάλαιά ἐστι χρήσιμα· τὸ φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, καὶ τὸ εὔξασθαι ἀδιαλείπτως, καὶ τὸ ποιῆσαι ἀγαθὸν τῷ πλησίον». Τρεῖς εἶναι αὐτὲς οἱ ἀναγκαῖες ἐργασίες. Τρία εἶναι αὐτὰ τὰ πολὺ σπουδαῖα καὶ χρήσιμα ὡς κανόνες ζωῆς ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε: τὸ πρῶτο, «νὰ φοβᾶσθε τὸν Κύριο»· νὰ σεβόμαστε δηλαδὴ τὶς Ἅγιες ἐντολές Του καὶ νὰ πιστεύουμε ὅτι εἶναι πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν καὶ ἐφορῶν. Δεύτερον, τὸ «εὔξασθαι ἀδιαλείπτως»· νὰ προσευχόμαστε ἀδιάλειπτα, ἔτσι ὥστε νὰ ἐπικαλούμαστε συνεχῶς τὸ ἔλεος καὶ νὰ ἑλκύουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ μένοντες ἐν ταπεινώσει. Καὶ τρίτος κανόνας, «τὸ ποιῆσαι ἀγαθὸν τῷ πλησίον»· νὰ κάνεις καλὸ στὸν πλησίον ὅσο μπορεῖς καὶ ὅπου μπορεῖς καὶ σὲ ὅλους, καὶ συνεχῶς νὰ κάνεις τὸ καλό. Αὐτοὶ οἱ τρεῖς κανόνες εἶναι πάρα πολὺ σπουδαῖοι γιὰ ὅλους μας. Νὰ φοβούμαστε τὸν Κύριο, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια δηλαδὴ νὰ σεβόμαστε τὶς Ἅγιες Ἐντολές Του, νὰ προσευχόμαστε ἀδιάλειπτα καὶ νὰ κάνουμε τὸ καλὸ σὲ ὅλους.
161ο Ἀπόφθεγμα: Ἕνας ἀδελφὸς εἶπε στὸν Ἀββᾶ Ποιμένα· τὸ σῶμα μου ἐξασθένησε καὶ τὰ πάθη μου δὲν ἐξασθενοῦν. «Λέγει αὐτῷ ὁ γέρων· ἀκανθώδεις ῥουσίδες εἰσὶ τὰ πάθη»· τὰ πάθη εἶναι ἀγκαθωτὲς ρυτίδες. Δὲν εἶναι εὔκολο δηλαδὴ νὰ ἐξασθενήσουν τὰ πάθη. Μάλλον, ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια τόσο καὶ δυναμώνουν, ἐὰν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀγωνίζεται σωστὰ ἐναντίον τους.
162ο Ἀπόφθεγμα: «Ἀδελφὸς ἠρώτησε τὸν Ἀββᾶν Ποιμένα, λέγων· τί ποιήσω; Λέγει αὐτῷ ὁ γέρων»· ὅταν ὁ Θεὸς ἐπισκέπτηται ἡμᾶς, τίνος ἔχομεν φροντίδα; Τοῦ ἀπαντάει ὁ Ἀββᾶς Ποιμένας στὸ ἐρώτημα ‘τί νὰ κάνω’: τοῦ λέγει, ὅταν ὁ Θεὸς μᾶς ἐπισκέπτεται, ἐμεῖς τί πρέπει νὰ φροντίζουμε; «Λέγει αὐτῷ ὁ ἀδελφός· τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», νὰ φροντίζουμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. «Λέγει οὖν ὁ γέρων· εἰσέλθομεν εἰς τὸ κελλίον ἡμῶν, καὶ καθίσαντες μνημονεύσωμεν τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, καὶ ὁ Κύριος συνέρχεται ἡμῖν ἐν πᾶσι». Καὶ τοῦ ἀπαντάει λοιπὸν ὁ Ἀββᾶς Ποιμένας, «ἄς μποῦμε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς στὸ κελλί μας, ἄς φροντίσουμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ἄς τὶς θυμόμαστε συνεχῶς καὶ ὁ Κύριος θὰ εἶναι σὲ ὅλα μαζί μας».
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου