Περί Ἡσυχίας

❈ Λέει ὁ Μέγας Βασίλειος: «Ἡ ἡσυχία εἶναι ἀρχή καθάρσεως». Μέσα στόν κόσμο πού ζεῖτε νά ἐπιδιώκετε τήν ἡσυχία. Ἄν ὅλη τήν ὥρα παίζει ἡ τηλεόραση καί συνέχεια κουβεντιάζετε, τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε κ.λ.π. μετά φυσικά δέν μπορεῖς νά συμμαζευτεῖς, ὁ νοῦς σου εἶναι σκόρπιος. Τί προσευχή νά κάνεις; Ἡ ἀρρώστια τοῦ νοῦ εἶναι ὁ διασκορπισμός του. Ἡ θεραπεία τοῦ νοῦ εἶναι νά συμμαζευτεῖ ὁ νοῦς μέσα στήν καρδιά καί ἐκεῖ ν’ ἀρχίσει νά δουλεύει καί νά μιλάει στόν Θεό. Ἀλλά γιά νά μαζευτεῖ ὁ νοῦς μέσα, θά πρέπει νά ἡσυχάσει λίγο ὁ ἄνθρωπος.

«Οὐχ ὡς ἐγώ θέλω -Κύριε- ἀλλ᾿ ὡς σύ»

❈ Στο τέλος στήν προσευχή σας νά λέτε, ὅπως ἔλεγε ὁ Κύριος, «οὐχ ὡς ἐγώ θέλω -Κύριε- ἀλλ᾿ ὡς σύ» (Ματθ. 26,39). Αὐτό νά λέτε καί τότε θά γίνεται τό τέλειο. Καί νά μήν ἐκβιάζουμε τόν Θεό καί ζητᾶμε πεισματικά κάτι.

Ἦταν κάποτε μία μητέρα, πού πῆγε στήν Παναγία καί μέ πολλή ἀπαίτηση καί μέ πολλή ἀναίδεια, ἔλεγε στήν Παναγία:

- Κοίταξε Παναγία, νά κάνεις καλά τό παιδί μου.. δέν ξέρω τί θά κάνεις, ἀλλά θά μοῦ τό κάνεις καλά..

Μιλοῦσε μέ πολλή ἀναίδεια. Τό παιδί της πήγαινε πρός τόν θάνατο. Καί οἱ μοναχές - ἦταν σέ μοναστήρι - τή μάλωσαν:

- Πῶς μιλᾶς ἔτσι στήν Παναγία;..

Τίποτα αὐτή. Δέν καταλάβαινε. Μέ θράσος. Ἀπαιτοῦσε:

Νά μή θέλουμε νά καλύπτουμε τά πάθη μας, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἕνας ταλαίπωρος ἁμαρτωλός ἦταν κακά συγχωρημένος ἀπό τόν Πνευματικό. Ἀμάρτανε δηλαδή καί ὁ Πνευματικός του ἔδινε τήν ἄδεια νά Κοινωνήσει. Για παράδειγμα, συζεῖ κάποιος καί τοῦ δίνει ἄδεια νά Κοινωνήσει. Ἐνῶ οἱ Κανόνες λένε, θά σταματήσει τήν ἁμαρτία, θά πάρει καί κανόνα καί μετά θά Κοινωνήσει. Αὐτός ὅμως δέν σταμάτησε τήν ἁμαρτία, δέν μετανόησε καί Κοινωνοῦσε. Αὐτή εἶναι ἡ κακή συγχώρηση.

Ἀφοῦ, λοιπόν, αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ὁ κακά συγχωρημένος ἀπό τόν Πνευματικό του, πέθανε, ἐμφανίστηκε στόν Πνευματικό του καί ἀφοῦ τόν ἔλεγξε τοῦ εἶπε:

- Ἐπειδή καί ἐσύ εἶσαι ἡ αἰτία τῆς κολάσεώς μου, (γιατί αὐτός πῆγε στήν κόλαση) γι’ αὐτό ἔλα καί ἐσύ μαζί μέ μένα, γιά νά συγκολάζεσαι μαζί μου…

Αὐτή εἶναι ἡ καλύτερη ἱεραποστολή.... ὅταν ὁ ἄλλος δεῖ σέ μᾶς τόν Χριστό

❈ Ἀξιοποιώντας τό Ἅγιο Πνεῦμα πού ἔχουμε πάρει μέ τό βάπτισμα, ἐργαζόμενοι τίς ἐντολές, σιγά - σιγά γίνεται ὅ,τι κάνει ἕνας ζωγράφος, λέει ἕνας Πατέρας. Σιγά - σιγά, λέει, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ὅταν ὁ ἄνθρωπος τηρεῖ τίς ἐντολές, ζωγραφίζει στόν ἄνθρωπο τόν Χριστό. Καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται σιγά - σιγά Χριστοειδής, μοιάζει στόν Χριστό. Ὄχι τόσο στά ἐξωτερικά χαρακτηριστικά καί αὐτά εἰρηνεύουν, ὀμορφαίνει ὁ ἄνθρωπος μέ τήν χάρη, ἀλλά περισσότερο στίς ἐνέργειες.

Ὅπως ὁ Χριστός ἔχει ἀγάπη - εἶναι ἀγάπη, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τηρώντας τίς ἐντολές σιγά - σιγά γίνεται ἀγάπη, καί μαθαίνει νά ἀγαπάει τούς πάντες.

Ὅταν πᾶς νά σταθεῖς στόν Ναό, θά εἶσαι στόν Ναό καί ὄχι κάπου ἀλλοῦ

Μπορεῖ σωματικά νά εἶσαι στήν Ἐκκλησία καί νά μήν εἶσαι στήν Ἐκκλησία (μέ τον νοῦ).

Ἦταν ἕνας πού ἦταν πολλά χρόνια στό Μοναστήρι, προϊστάμενος, καί ἕνας διορατικός Γέροντας πού θυμίαζε στόν Ἑσπερινό, δέν τόν θυμίασε. Αὐτός παρεξηγήθηκε καί τοῦ λέει:

- Παπά, γιατί δέν μέ θυμίασες;

- Δέν σέ εἶδα, λέει ἐκεῖνος.

- Πῶς δέν μέ εἶδες, λέει, ἐδῶ στό στασίδι ἤμουνα.

- Δέν σέ εἶδα, τοῦ λέει.

Τότε τοῦ λένε καί οἱ ἄλλοι:

3 Φεβρουαρίου. Συμεὼν τοῦ θεοδόχου καὶ Ἄννης τῆς προφήτιδος. Ἰωάννου, Νικολάου καὶ Σταματίου τῶν ἐκ Σπετσῶν νεομαρτύρων (†1822). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας λγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Πέτρ. β΄ 21 - γ΄ 9).

Α Πε. 2,21          εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ·

Α Πε. 2,21                 Διότι εις αυτό ακριβώς έχετε κληθή, δια να εκτελήτε το καθήκον σας, και δια να πράττετε το αγαθόν και όταν ακόμη αδικήσθε και ταλαιπωρήσθε αδίκως. Διότι και ο Χριστός έπαθε προς χάριν ημών και υπέμεινε σταυρόν, δια να σώση ακόμη και αυτούς τους σταυρωτάς του, αφήσας εις σας τέλειον παράδειγμα προς μίμησιν, δια να ακολουθήσετε και βαδίσετε ακριβώς επάνω εις τα ίχνη του.

Περί Εὐχελαίου

❈ Τό Εὐχέλαιο δέν εἶναι γιά τό καλό, πού λένε μερικοί:

- Κάνε μας παπά ἕνα Εὐχέλαιο γιά τό καλό… γιά νά ἁγιαστεῖ τό σπίτι.

Γιά νά ἁγιαστεῖ τό σπίτι ἔχουμε τήν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ. Τό Εὐχέλαιο εἶναι γιά τούς ἀσθενεῖς καί μέσα στήν ἀκολουθία τοῦ Εὐχελαίου ἔχουμε εὐχές συγχωρητικές, εὐχές μετανοίας. Πού σημαίνει τί;

Περί Ὁμολογίας Χριστοῦ

❈ Ἐδῶ σήμερα δέν τολμᾶμε νά κάνουμε κάτι πού θά μᾶς ἐκθέσει στούς ἄλλους ὡς Χριστιανούς, τόν σταυρό μας ἄς ποῦμε ἔξω ἀπό μιά Ἐκκλησία. «Γιατί», λέει, «θά μοῦ ποῦνε λόγια…».