«Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου», Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περί ἀναίδειας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ἰωάν ζ΄, 24), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γιὰ νὰ ὑπομείνης τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Ἡ σωτήριος ὑπομονὴ

Γιὰ νὰ ὑπομείνης τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσης

- Γέροντα, πῶς ἀποκτιέται ἡ ὑπομονή;

- Ἡ ὑπομονὴ ἔχει βάση τὴν ἀγάπη.

«Ἡ ἀγάπη πάντα ὑπομένει»[1], λέει ὁ Ἀπόστολος. Γιὰ νὰ ὑπομείνης τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσης, νὰ τὸν πονέσης. Ἂν δὲν τὸν πονέσης, τὸν βαριέσαι.

- Γέροντα, νὰ μιλήσω γιὰ μιὰ δυσκολία ποὺ ἀντιμετωπίζω ἢ νὰ σιωπήσω;

- Ἂν δὲν μιλήσης γιὰ τὴν δυσκολία σου ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ νὰ μὴ δυσκολέψης τοὺς ἄλλους, θὰ διατηρήσης τὴν εἰρήνη μέσα σου. Αὐτὴ ἡ δυσκολία θὰ φέρη τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Καλύτερα νὰ δυσκολευθῆς ἐσύ, παρὰ νὰ δυσκολευθῆ ὁ ἄλλος ἐξαιτίας σου.

Μιὰ φορὰ ἐπέστρεψα ἀργὰ στὸ Κελλὶ ἀπὸ τὴν Λιτανεία τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου.

Ἤμουν κατακουρασμένος καὶ πονοῦσα πολύ, γιατὶ τότε εἶχα πρόβλημα μὲ τὴν μέση μου. Βρῆκα ἀπ᾿ ἔξω νὰ μὲ περιμένη ἕνα γεροντάκι ὀγδόντα πέντε χρονῶν ποὺ ἤθελε νὰ μείνη τὸ βράδυ στὸ Κελλί. Εἶχε ἀφήσει καὶ τὴν βαλίτσα του πιὸ κάτω, γιατὶ δὲν μποροῦσε νὰ τὴν σηκώση. Ἀφοῦ τοῦ ἐξήγησα ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ διανυκτερεύση σ᾿ ἐμένα, φορτώθηκα στὸν ὦμο τὴν βαλίτσα του καὶ τὸν πῆγα στὸ ξενοδοχεῖο, μισὴ ὥρα ἀνήφορο· τοῦ ἔδωσα καὶ πεντακόσιες δραχμὲς γιὰ τὰ ἔξοδά του. Ἔκανα λίγη ὑπομονὴ καὶ μετὰ ἤμουν ἀναπαυμένος, γιατὶ ἀναπαύθηκε ὁ ἄλλος.

Ὁ ὅσιος Τύχων ὁ ἐν Καλούγκᾳ

16 Ιουνίου

Ο όσιος Τύχων ο εν Καλούγκα

 

Γεννημένος στο Κίεβο, ο όσιος Τύχων έγινε μοναχός στην Μονή Χουντώφ στην Μόσχα. Αποσύρθηκε κατόπιν σε τόπο έρημο, σε ένα βαθύ δάσος, δεκαπέντε βέρστια απόσταση από το Μεντίν, της περιοχής Καλούγκα.

Ασκήτευσε εκεί πολλά χρόνια και διέλαμψε ως λαμπρός αστέρας, τόσο με την αγιότητα της πολιτείας του όσο και με τα θαύματά του. Είχε την κατοικία του στην κουφάλα μιας πελώριας βαλανιδιάς ενώ τρεφόταν με χόρτα που μάζευε εκεί κοντά και έπινε νερό από ένα πηγάδι που είχε σκάψει ο ίδιος.

Πράος και αγαθός, ο άνθρωπος του Θεού δέχθηκε δύο μαθητές, τον Φώτιο και τον Γεράσιμο, στους οποίους μετέδωσε την πείρα του στην τέχνη της καθάρσεως της καρδίας. Παρά την πτωχεία τους, οι άγιοι αυτοί Πατέρες δεν δέχονταν κανένα δώρο και εξαντλούσαν τις δυνάμεις τους στην καλλιέργεια της άγονης γης. Καθώς τους έλειπαν τα άλογα, ο όσιος Τύχων, αδυνατισμένος από την νηστεία και την αρρώστια, οδηγούσε το άροτρο που έσερναν οι δύο μαθητές του.

Παρά τις σκληρές συνθήκες, πολλοί ήσαν εκείνοι που ήθελαν να ζουν υπό την καθοδήγησή του και του ζητούσαν να ιδρύσει ένα μοναστήρι.

Ὀρθόδοξη ἡσυχαστική παράδοση καί οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες (Γιόγκα)

Λεωνίδα Κατσίρα, Σχολικού Συμβούλου

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ (ΓΙΟΓΚΑ)

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Γιόγκα, η οποία στην πατρίδα της, τις Ινδίες, πρέπει να οδηγεί τους ανθρώπους στο μυστικό βίωμα, στους ανθρώπους της Δύσεως προσφέρεται ως «βοήθεια», αλλά κατά τρόπον ουσιώδη διάφορο εκείνου που διδάσκεται στις Ινδίες. Ιστορικά είναι γενικευμένο έθιμο στους πολιτισμούς της Ανατολής ή στα σαμανικά έθιμα των πολιτισμών των Ινδιών. Είναι προσδιορισμός του μυστικού δεσμού του Ινδού με την ύψιστη υπερβατική πραγματικότητα, δηλ. ως μέθοδος ασκητική τεχνική, αλλά και ως μέθοδος διαλογισμού.

Στην Ινδία υπάρχουν πολλά είδη Γιόγκα, στην Ευρώπη, όμως, μόνον μερικά προβάλλονται, τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο της Δύσεως σ ένα επικίνδυνο μονοπάτι και ο οποίος δύσκολα μπορεί να καταλάβει τη διαφορά της άσκησης από το θρησκευτικό βίωμα το οποίο τον εγκλωβίζει.

Ο Ευρωπαίος πρέπει να γνωρίζει ότι εκείνο που προβάλλεται ως Γιόγκα στη Δύση, δεν είναι απλές σωματικές ασκήσεις, δεν είναι γυμναστική και σπορ, δεν είναι μία οδός προς απόκτηση ικανότητος παραγωγής, χαλάρωσης, ησυχίας, ηρεμίας και ανόδου των πνευματικών δυνάμεων. Είναι μία μέθοδος μόνον και μόνον για Ινδούς. Στις γραμμές που ακολουθούν, θα προσπαθή­σουμε να δείξουμε την σχέση, την ομοιότητα, αν υπάρχει, αλλά και τις δια­φορές μεταξύ της Yogaκαι του Ορθόδοξου Ησυχασμού. Τι προσπαθεί να επιτύχει ο ένας και τι ο άλλος. Ποιος ο σκοπός αυτής της μυστικής ένωσης του ανθρώπου στη Γιόγκα και τον Ησυχασμό στην Ορθόδοξη θρησκεία και θα καταδειχθεί η στρατηγική και των δύο, τι επιδιώκει η μία και τι η άλλη.

Τι είναι Γιόγκα; Από που ξεκίνησε; Τι πραγματεύεται και ποια τέλος πάντων τα θετικά και αρνητικά στοιχεία της; Εύλογα ερωτήματα για κάθε έξυπνο ερευ­νητή. Κατ’ αρχήν ας ξεκινήσουμε από την σημασία της λέξεως «Γιόγκα». Οι ρίζες της ξεκινούν βαθιά στις αρχαίες ιερές γραφές των Ινδών, γραμμένες στη «Σανσκριτική», την απόκρυφη γλώσσα που γνώριζαν μονάχα οι ιερείς, οι νεοφώτιστοι και οι ανώτερες Κάστες.

Η λέξη «Γιόγκα» έχει σανσκριτική ρίζα και προέρχεται από την λέξη «Γιό­γκα», που σημαίνει «ενώνω», «συνδέω», «ζεύω». Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι «Γιό­γκα» είναι το μέσον που συνδέει, ενώνει ή ζεύει δύο πράγματα μαζί. Είναι ο σύνδεσμος της Ατομικής Ψυχής με την Παγκόσμια Ψυχή, η Ένωση του ανθρωπίνου Πνεύματος με τον Θεό. Η Γιόγκα διδάσκει, πως κάθε άνθρωπος, ακόμα και ο απλός οικογενειάρχης, μπορεί να φθάσει σε προχωρημένα πνευματικά στάδια, αν ζει σωστά κι αν παράλληλα μελετάει και εφαρμόζει επίμονα τους τρόπους που οδηγούν σ αυτό το αποτέλεσμα.

Πριν προχωρήσουμε, όμως, στην ανάλυση της έννοιας Γιόγκα, παρατη­ρούμε ότι η Ινδική Φιλοσοφία πέρασε από τρία στάδια2 και η Γιόγκα είναι τόσο παλιά, όσο και αυτή η Ινδία. Και πέρασε για πολλές χιλιετηρίδες από στόμα σε στόμα, αλλά κυρίως όπως περιέχεται στις Σανσκριτικές γραφές των Pishis και των Σοφών, που πλούτισαν την ζωή και τον πολιτισμό της Ινδίας κι ολόκληρου του κόσμου.3

Χριστολογικές ἔριδες καί νέες αἱρέσεις στά χρόνια τῆς μεταρρύθμισης

Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

31 Ἰουλίου. Εὐδοκίμου δικαίου (θ΄ αἰ.), προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ς΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. β΄ 9 - γ΄ 8).

Α Κορ. 2,9          ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.

Α Κορ. 2,9                Αλλ' εγινε αυτό σύμφωνα με εκείνο που έχει γραφή εις την Παλαιάν Διαθήκην· “εκείνα που έχει ετοιμάσει ο Θεός από καταβολής κόσμου δια τους αγαπώντας αυτόν είναι τέτοια, τα οποία μάτι δεν είδε ποτέ και αυτί δεν έχει ακούσει και ανθρώπινος νους δεν έχει φαντασθή”.

Σημείωνε τὶς ἁμαρτίες σου σὲ χαρτί, γιὰ νὰ μὴν τὶς λησμονήσεις...

Σημείωνε τις αμαρτίες σου σε χαρτί, για να μην τις λησμονήσεις. Πρέπει όμως να γνωρίζεις και το εξής: ότι αν εσύ δεν κάνεις την κατάλληλη εξέταση των αμαρτιών σου πριν να εξομολογηθείς, όσες αμαρτίες λησμονήσεις και δεν τις εξομολογηθείς, είναι ασυγχώρητες επειδή η αλησμονησία αυτή έγινε από εσένα με την θέλησή σου, επειδή μπορούσες να τις θυμηθείς με την εξέταση και δεν το έκανες.

Πὼς ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἐμπόδισε φοιτητὴ νὰ μὴ παρασυρθεῖ στὴν πλάνη του Ἰνδουισμοῦ

Πως ο Άγιος Παΐσιος εμπόδισε φοιτητή να μη παρασυρθεί στην πλάνη του Ινδουισμού

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ενθυμούμαι κοντά στο έτος 1980 στη Θεσσαλονίκη, ένα φοιτητή ο οποίος παρασύρθηκε από άλλους φοιτητές που μιλούσαν για τους γκουρού του Ινδουισμού και τον έπιασε μεγάλη μανία να επισκεφθεί ένα γκουρού στο Θιβέτ. Προτού όμως ξεκινήσει για την Ινδία, πήγε στο Άγιο Όρος στο Κελίον της Παναγούδας, όπου ασκήτευε ο Όσιος Παΐσιος. Ανέφερε στον αγιασμένο Γέροντα της Παναγούδας την απόφασή του να επισκεφθεί τον πλανεμένο γκουρού στο Θιβέτ.

Ο Όσιος Παΐσιος λυπήθηκε πάρα πολύ και προσπάθησε να τον αποτρέψει από την απόφαση του αυτή. Ο φοιτητής όμως ήταν ανένδοτος. Δεν ήθελε να ακούσει τίποτα. Αφού ο Όσιος Παΐσιος είδε ότι δεν πείθεται, του είπε ότι θα προσεύχεται γι’ αυτόν. Ο φοιτητής τελικά πήγε στο Θιβέτ, εκεί όπου ήταν ο ινδουιστής γκουρού. Γεμάτος αγωνία και ταραχή έπιασε σειρά για να δει τον πλανεμένο γκουρού. Όταν όμως έφτασε η σειρά του, ένας εκεί άνθρωπος του γκουρού του είπε ότι δεν θα έβλεπε άλλους την ημέρα εκείνη και έτσι έπρεπε να πάει την επόμενη μέρα.

Δεν ανησύχησε γιατί θα ήταν πιο εύκολο γι’ αυτόν να πραγματοποιήσει την εμμονή του αυτή, γιατί ο γκουρού θα δεχόταν τον κόσμο κάτω από ένα δέντρο. Όμως και πάλι δεν κατάφερε να τον δει, γιατί δεν αισθανόταν καλά ο γκουρού και έτσι μετατέθηκε η συνάντηση για την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα θα δεχόταν ο γκουρού τον κόσμο στο δωματιάκι του.

Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Καρτερικὸς τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων του Κιέβου

Ο όσιος Ιωάννης ο Καρτερικός της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου

18 Ιουλίου

 

Ο όσιος Ιωάννης, ο αθλητής της παρθενίας, έζησε πολλά χρόνια έγκλειστος στο Σπήλαιο του αγίου Αντωνίου. Ένας από τους αδελφούς, που δοκιμαζόταν από τον δαίμονα της πορνείας σε σημείο που να θέλει να εγκαταλείψει το μοναστήρι, ήλθε να τον βρει ζητώντας την βοήθειά του. Ο άγιος Ιωάννης του διηγήθηκε τότε την δική του ιστορία:

«Όταν έφθασα σε τούτο το άγιο μοναστήρι δέχθηκα την επίθεση τρομερών πειρασμών της σαρκός. Προσπάθησα να παλέψω περνώντας δύο ή τρεις ημέρες, ακόμη και μία εβδομάδα, δίχως να τρώω, δίχως να πίνω, αγρυπνώντας όλη την νύκτα, αλλά δεν γινόταν τίποτε. Αφού υπέμεινα το μαρτύριο αυτό επί τρία χρόνια, πήγα στο Σπήλαιο του πατρός ημών Αντωνίου, κοντά στον τάφο του, για να προσεύχομαι νυχθημερόν. Άκουσα τότε την φωνή του αγίου να με προστάζει να μείνω εκεί έγκλειστος εν σιωπή και προσευχή, για να ελευθερωθώ από τις μηχανεύσεις του Εχθρού. Έμεινα λοιπόν εδώ.

Τριάντα χρόνια πέρασαν από τότε, αλλά μόνο τελευταία βρήκα την ειρήνη. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαυσα να παλεύω κατά των ακάθαρτων λογισμών με την προσευχή και την αγρυπνία.

Ἡ κατήχηση τῆς Χαϊδελβέργης καί οἱ θέσεις της ἔναντι τῶν ἱερῶν εἰκόνων

Πρωτοπρ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Α. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ (Δρος Θ.)

Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΪΔΕΛΒΕΡΓΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ Η Κατήχηση της Χαϊδελβέργης.

Η σύνταξη κατηχητικών εγχειριδίων υπήρξε κύριο μέλημα όλων των παραγόντων της μεταρρύθμισης. Η ύπαρξή τους υπήρξε ζωτικής σημα­σίας ανάγκη στην προσπάθεια των διαμαρτυρομένων να οριοθετήσουν, να επεξηγήσουν και παρουσιάσουν κατά τρόπο εύληπτο και σαφή τις θεολογικές και δογματικές τους διαφορές από τους Ρωμαιοκαθολικούς.

Εξέχουσα θέση μεταξύ των Καλβινικού χαρακτήρα κατηχήσεων έχει η κατήχηση της Χαϊδελβέργης, η οποία αποτελεί ταυτοχρόνως και κείμενο συμβολικού χαρακτήρα, αυξημένου κύρους για τις Καλβινικές προτεσταντικές ομολογίες.

Η κατήχηση της Χαϊδελβέργης συντάχθηκε ύστερα από αίτημα του εκλέκτορα του Παλατινάτου Φρειδερίκου Γ’ στην προσπάθειά του να συμβιβάσει τις επιμέρους δογματικές διαφοροποιήσεις που είχαν πα­ρουσιαστεί μεταξύ διαφόρων θεολόγων και οπαδών του προτεσταντι­σμού ήδη από τα πρώτα βήματά του.

Κύριος συντάκτης της κατήχησης υπήρξε ο Καλβινιστής δογματικός θεολόγος του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης Zacharias Ursinus (1534-1584). Στη σύνταξη της κατήχησης συνεργάστηκε επίσης και ο Καλβινιστής θεολόγος Kaspar Olevianus (1536-1587), αν και σήμερα από ορισμένους ερευνητές αμφισβητείται τόσο το είδος, όσο και το εύρος της συμβολής του Κ. Olevianus. Η κατήχηση εκδόθηκε το 1563 με τον τίτλο “Catechismus.-Oder Christlicher Underricht, wie der in Kirchen und Schulen der Churfurstlichen Pfaltz getrieben wirdt“. Ως προς τις θεολογικές της τοποθετήσεις εκφράζει έναν μετριοπαθή Καλβινισμό.

Σύνοψις: Ἀντεπιγραφαὶ

Σύνοψις: Ἀντεπιγραφαὶ

Τοῦ κ. Εὐλαλίου Θωμαΐδη, Θεολόγου

Οἱ Ἀντεπιγραφαὶ ἀποτελοῦν ἕνα μικρὸ σὲ ἔκταση ἔργο τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, τὸ ὁποῖο ἀπευθύνεται κατὰ τῶν Ἐπιγραφῶν τοῦ Ἰωάννου Βέκκου. Ἂς δοῦμε συνοπτικὰ τὴ θεματολογία ποὺ ἀπασχολεῖ τὸ παρὸν ἔργο.

Σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγ. Γρηγόριο Παλαμᾶ, οἱ προθέσεις, ἐκ, καί, διά, ταυτίζονται μεταξύ τους σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὴ θεία οἰκονομία, δηλαδὴ τὴν ἐνεργειακὴ (δημιουργικὴ καὶ ἀναδημιουργικὴ) σχέση ποὺ ὑφίσταται μεταξὺ τῆς ἀκτίστου θεότητας καὶ τῆς κτιστῆς πραγματικότητας. Τοῦτο σημαίνει ὅτι μποροῦμε κάλλιστα νὰ ποῦμε ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκχέεται πρὸς τὴν κτίση τόσο ἐκ ὅσο καὶ διὰ τοῦ Υἱοῦ, καθότι αὐτὲς οἱ προθέσεις ἀναφέρονται στὴ μία ἄκτιστη θεία ἐνέργεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία προχέεται ἐκ Πατρός, δι’ Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Συνεπῶς, ὅταν οἱ προθέσεις ἐκ καὶ διὰ ἰσοδυναμοῦν ἢ ταυτίζονται, τότε δεικνύουν τὸ ἀπαράλλακτο τῶν τριαδικῶν ὑποστάσεων κατὰ τὴ φύση, τὴ βούληση, τὴ δύναμη, τὴν ἐνέργεια καὶ κατ’ ὅλα τὰ φυσικὰ ἢ οὐσιώδη ἰδιώματα (πχ. ἀθανασία, ἀτρεψία, ἀϊδιότητα, παντοδυναμία κλπ), τὰ ὁποῖα βρίσκονται περὶ τὴν ἄκτιστη θεία φύση. Ἀντιθέτως, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὶς τριαδικὲς ὑποστάσεις τῆς ἀκτίστου θεότητας μετὰ τῶν ὑποστατικῶν τους ἰδιωμάτων, ἡ πρόθεση διὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδοθεῖ στὴν ὑπόσταση ἢ πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ, καθότι ὁ Υἱὸς δὲν σχετίζεται ὑποστατικὰ ἢ προσωπικὰ μὲ τὴν ὑπόσταση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος [1]. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, λοιπόν, δὲν σχετίζεται ὑπαρκτικὰ μὲ τὸν Υἱὸ παρὰ μόνον κατὰ τὸ λόγο τῆς φύσεως (κοινότητα φύσης καὶ φυσικῶν ἰδιωμάτων).

Ἀνωφελεῖς αἱ θεωρίαι δίχως τὴν πρᾶξιν

Ἀνωφελεῖς αἱ θεωρίαι δίχως τὴν πρᾶξιν

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πολλὲς φορὲς βλέπουμε πιστοὺς ἀνθρώπους νὰ περιφρονοῦν γνωστὲς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ πολυλογοῦν γιὰ σπουδαῖες ἀρετές, χωρὶς νὰ ἔχουν καὶ τὸν ἀνάλογο πνευματικὸ ἀγῶνα. Τοὺς εὐχαριστοῦν οἱ μεγάλες καὶ εὔκολες θεωρίες, οἱ ὁποῖες, γιὰ νὰ γίνουν πράξη ἀπαιτοῦν διαρκῆ κόπο. Λησμονοῦν ὅτι οἱ ἀρετὲς ἀποκτῶνται μὲ ἱδρῶτα, διατηροῦνται δύσκολα καὶ πολὺ εὔκολα χάνονται. Γιὰ τὴν ἀπόκτηση χρειάζεται ἄσκηση, γιὰ τὴ διατήρηση χρειάζεται καὶ ἄσκηση καὶ ἐγρήγορση, ἐνῷ γιὰ τὴν ἀπώλεια ἀρκεῖ ἡ ἀδιαφορία.

Ἡ ἐπικοινωνία μὲ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους συνήθως εἶναι εὔκολη καὶ στὴν ἀρχὴ εὐχάριστη. Τὰ σύννεφα τῆς δυσαρέσκειας ἐμφανίζονται μετὰ ἀπὸ μικρὸ χρονικὸ διάστημα, ὅταν δηλαδὴ τὰ συμπεράσματα τῶν πολύωρων συναντήσεων δὲν ἐπηρεάζουν τὴ ζωή τους καὶ ἀρχίζουν νὰ δικαιολογοῦν τὴν ἀναποφασιστικότητά τους μὲ νέες θεωρίες γιὰ τὴν ἀλλαγὴ τῶν ἐποχῶν, γιὰ ἐκσυγχρονισμὸ στὴν Ἐκκλησία, γιὰ χαλαρότητα τῶν ἠθικῶν ἐντολῶν, γιὰ ἀνάγκη ἄμβλυνσης τοῦ ἠθικοῦ κριτηρίου καὶ διόρθωση τῆς λειτουργίας τῆς συνείδησης μὲ ἄλλου τύπου ἠθικὲς ἀρχὲς καὶ τελικὰ γιὰ τὸ συμβιβασμὸ μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο, ποὺ εἶναι ἀναπόφευκτος. Μὲ ἄλλα λόγια «ρίχνουν πολὺ νερὸ στὸ κρασί τους», τὸ ὁποῖο μεταβάλλεται σὲ ἄγευστο ὑγρὸ ποὺ δὲν καταπίνεται.

30 Ἰουλίου. Σιλουανοῦ τοῦ καὶ Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καὶ Ἀνδρονίκου ἀποστόλων (α΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἀποστόλου, Σαββάτου ε΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιε΄ 35-41).

Πραξ. 15,35       Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν Ἀντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.

Πραξ. 15,35              Ο δε Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν εις την Αντιόχειαν διδάσκοντες και κηρύττοντες το Ευαγγέλιον του Κυρίου μαζή και με πολλούς άλλους κήρυκας.

...ὁ φύλακας τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας θαύμαζε πολὺ τὴν Ἁγία Νεομάρτυρα Ἐλισάβετ.

«...ο φύλακας της θαυματουργής εικόνας θαύμαζε πολύ την Αγία Νεομάρτυρα Ελισάβετ. Η αγάπη του ήταν τόσο βαθιά που, μη έχοντας μία εικόνα της, προσευχόνταν μπροστά στην φωτογραφία της. Αργότερα διαπίστωσε πως όταν μυρόβλυζε η Παναγία η Πορταΐτισσα ,αυτή η φωτογραφία όπως και τα ιερά λείψανα της Νεομάρτυρος βρισκόνταν δίπλα στην εικόνα.

Επίσης ο αδελφός Χοσέ είχε προσέξει πως η εικόνα της Πορταΐτισσας (που του είχαν χαρίσει στο Άγιον Όρος το 1982) είχε φτιαχτεί έναν χρόνο μετά την αγιοκατάταξη των Νέων Μαρτύρων της Ρωσίας.

Ἡ δύναμη τοῦ Κ. Η. Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ κακία τοῦ διαβόλου - Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Β', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ δύναμη τοῦ Κ. Η. Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ κακία τοῦ διαβόλου - Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Β', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,

 

Ἡ βλασφημία τῆς Εὐρώπης καί τό χρέος μας, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ βλασφημία τῆς Εὐρώπης καί τό χρέος μας, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Α', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ε' Κυριακή Ματθαίου, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Α', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ε' Κυριακή Ματθαίου, 27-7-2024, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Ὁ χριστιανικός γάμος Α΄-Ποιά πράγματα χρειάζονται/Γιατί στεφανώνεται κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ χριστιανικός γάμος Α΄-Ποιά πράγματα χρειάζονται/Γιατί στεφανώνεται κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, 27-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ μέθη- ἡ ἐγκράτεια στό ποτό , Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μη'- να'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,

 Ἡ μέθη- ἡ ἐγκράτεια στό ποτό , Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μη'- να'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 27-7-2024  

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ πατὴρ Ἰσαὰκ (Ἀτάλλα): «Δὲν θὰ μὲ δελεάσουν τὰ πλούτη ὅλου τοῦ κόσμου. Ἡ θέση μου εἶναι στὸ Μοναστήρι»

Γράφει ὁ Ἱερέας Μιλχὶμ Ἂλ Χαουρανὶ

 

Στὶς 16 Ἰουλίου τοῦ 1998 ἐκδήμησε εἰς Κύριον ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγιορεῖτες πατέρες ποὺ τιμᾶται ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας. Πρόκειται γιὰ τὸν ἱερομόναχο Ἰσαὰκ (Ἀτάλλα), ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο, τὸν μαθητὴ τοῦ μεγάλου Ἁγίου τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη. Τὸ πρῶτο βιβλίο μὲ τὴν βιογραφία τοῦ γέροντα Παϊσίου, ποὺ ἔχει καταγράψει μεγάλη ἀπήχηση καὶ δημοτικότητα καὶ ποὺ ἔχει μεταφραστεῖ σὲ πολλὲς γλῶσσες, ἦταν κυρίως ἔργο τοῦ ἱερομόναχου Ἰσαάκ [1]. Ὅμως, γιὰ τὸν ἴδιο τὸν συγγραφέα δὲν γνωρίζουμε πολλὰ πράγματα*. Στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου γιὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο ὑπάρχουν, βέβαια, διάσπαρτες βιογραφικὲς ἀναφορές. Προτείνουμε στοὺς ἀναγνῶστες νὰ...καλύψουμε ἐν μέρει αὐτὸ τὸ κενό, μὲ ὑλικὸ ποὺ προέρχεται ἀπὸ ὁρισμένες προσιτὲς σὲ μᾶς ἀραβικὲς πηγές. Ὁ καμβὰς τοῦ κειμένου βασίζεται σὲ ἀναμνήσεις ποὺ διηγήθηκε ὁ ἀδελφός τοῦ πατέρα Ἰσαὰκ Ἀντώνιος, τὶς ὁποῖες κατέγραψε ὁ γαμπρός του, ὁ ἱερέας Μιλχὶμ Ἂλ Χαουρανί, ποὺ τώρα λειτουργεῖ στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ Μχάϊντς, στὸ Ὅρος τοῦ Λιβάνου[2].

Ὁ ἱερομόναχος Ἰσαὰκ (κατὰ κόσμον Φαρὲς Ἀτάλλα) γεννήθηκε στὶς 12 Ἀπριλίου τοῦ 1937, ἀπὸ εὐσεβεῖς χριστιανούς, τοὺς Νεμὲρ καὶ Μάρθα, στὸ χωριὸ Ναμπάϊ, ποὺ βρίσκεται στὴν περιοχὴ Ματέν, στὴν περιφέρεια τοῦ Ὅρους τοῦ Λιβάνου. Ἦταν πρωτότοκος γιὸς ἀνάμεσα στὰ 10 παιδιὰ τῆς οἰκογένειας. Ὁ πατέρας του, ποὺ εἶχε ἐξαιρετικὴ φωνή, ἔψελνε στὴν ἐκκλησία καὶ ἀπὸ αὐτὸν ὁ γιὸς κληρονόμησε τὴν ἀγάπη του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ὁ Φαρὲς ἀγαποῦσε τὴν μόνωση καὶ συχνὰ πήγαινε νὰ προσεύχεται σὲ ἔρημα μέρη. Μία φορὰ ἔφυγε γιὰ τὸ μοναστήρι τοῦ Προφήτη Ἠλία[3] μὲ τὴν ἐπιθυμία νὰ μείνει ἐκεῖ. Ὅμως, ἀναγκάστηκε νὰ ἐπιστρέψει σπίτι, ἐπειδὴ στὰ μοναστήρια δὲν δέχονταν τότε τοὺς πρωτότοκους, ἐπειδὴ ἐνδεχομένως θὰ χρειαζόταν νὰ φροντίζουν τοὺς γονεῖς τους.

Ὅταν ὁ Φαρὲς ἦταν 12 ἐτῶν, ἡ μητέρα του πέθανε καὶ ὁ πατέρας παντρεύτηκε ξανά. Ὁ νεαρὸς μαθήτευσε στὸ ἐπάγγελμα τοῦ ξυλουργοῦ καὶ βρῆκε δουλειὰ στὴν Βηρυτό. Ἐπέστρεφε σπίτι πολὺ ἀργὰ καὶ ὁ πατέρας τοῦ ἔκανε συχνὰ παρατηρήσεις γιὰ αὐτό. Σύντομα ἀποκαλύφτηκε ὅτι ἡ αἰτία τῶν καθυστερήσεων ἦταν ὅτι ὁ Φαρὲς παρακολουθοῦσε μαθήματα βυζαντινῆς μουσικῆς, τὰ ὁποία παρέδιδε ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιόχειας, ὁ Μίτρι Ἂλ Μούρ.

Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

«Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»

Γέροντα, διάβασα κάπου ὅτι οἱ Ἅγιοι τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τους δίνουν δῶρα σὲ ὅσους τοὺς ἐπικαλοῦνται. Ἔτσι εἶναι;

-Ναί, κερνοῦν πνευματικὰ κανταΐφια! Ἅμα γλυκαίνουμε τοὺς Ἁγίους μὲ τὴν ζωή μας, μᾶς κερνοῦν γλυκὰ πνευματικά.

– Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω ἕναν Ἅγιο;

– Ποιόν Ἅγιο θέλεις νὰ ἀγαπήσης;

– Τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.

–Ἐσὺ νὰ κάνης εὐχὴ γιὰ μένα στοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες νὰ μὲ βοηθοῦν, κι ἐγὼ θὰ εὔχωμαι νὰ τοὺς ἀγαπήσης. Ἐὰν μπορῆς, νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου ποὺ γιορτάζει, γιὰ νὰ συνδέεσαι μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους.

Ἡ μελέτη τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καὶ γενικὰ τῶν Συναξαρίων, πολὺ βοηθάει, γιατὶ θερμαίνεται ἡ ψυχὴ καὶ παρακινεῖται νὰ μιμηθῆ τοὺς Ἁγίους. Ἀφήνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴν ἄκρη κάθε εἶδος κακομοιριᾶς καὶ προχωρεῖ μὲ λεβεντιά. Τὰ Συναξάρια βοηθοῦν στὴν ἀνδρεία τὴν ψυχική, ἀκόμη καὶ στὸ μαρτύριο.– Πῶς συμβαίνει, Γέροντα, Ἅγιοι ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα νὰ ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο μαρτύριο;

– Ἐσένα πῶς σὲ λένε;

– Μαρία.

– Ἁγία Μαρία ὑπάρχει;

– Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, Γέροντα.

Γιατί δέν λατρεύεται ὁ ἀληθινός Θεός στίς αἱρέσεις καί στίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου;(Σχόλιο σε ένα ακόμα συγκρητιστικό ατόπημα)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουλίου 2024

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;

(Σχόλιο σε ένα ακόμα συγκρητιστικό ατόπημα»

Είμαστε υποχρεωμένοι στα πλαίσια της διακονίας μας, να αναφερόμαστε συχνά στις ανακοινώσεις μας, στο μείζον πνευματικό πρόβλημα των καιρών μας, το οποίο είναι η ραγδαία διάδοση και επικράτηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, του θρησκευτικού συγκρητισμού, «τέκνο» του Οικουμενισμού. Απώτερος σκοπός του η απομείωση και η εξαφάνιση της μόνης σώζουσας εν Χριστώ Ιησού ορθοδόξου πίστεως, στην πανθρησκειακή χοάνη του ψεύδους, στην ετοιμαζόμενη εφιαλτική πανθρησκεία, η οποία θα είναι η ανάμειξη, η ενοποίηση, όλων των υπαρχουσών θρησκευτικών πίστεων σε ένα τερατώδες σχήμα.

Οι αφανείς και εμφανείς προωθητές αυτής της πνευματικής πανώλης λανσάρουν το δαιμονικό «δόγμα», το οποίο εκπορεύεται μέσα από τα τεκτονικά «τυπικά» και αποτελεί βασική αρχή του θεοσοφικού κινήματος, ότι «Ο ίδιος Θεός λατρεύεται, με διαφορετικό τρόπο σε όλες τις θρησκείες» και «όλες οι θρησκείες είναι καλές, όμως ατελείς, διότι περιέχουν μέρη της αλήθειας. Η πλήρης αλήθεια θα προέλθει από την συνένωσή τους»! Παράλληλα θέλοντας να παραπλανήσουν, κηρύσσουν μια περίεργη «ανεξιθρησκία», με το επίσης δαιμονικό δόγμα: «πίστευε όπου θέλεις, μόνο να μην απολυτοποιείς την θρησκευτική σου πίστη και να μην θέτεις την θρησκεία σου πάνω από τις άλλες», αφήνοντας έτσι τεράστιο περιθώριο για την καλλιέργεια του θρησκευτικού συγκρητισμού.

Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι σε αυτό το κακόδοξο κλίμα συμμετέχουν και υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα (κληρικοί και λαϊκοί), οι οποίοι, όχι απλά υιοθετούν αυτές τις λίαν επικίνδυνες πλάνες, αλλά και τις λανσάρουν στο ορθόδοξο πλήρωμα, ως δήθεν «χριστιανικές αρχές», ως «αίτημα των καιρών μας, για συμφιλίωση», ως «επιβεβλημένη έξοδο της Ορθοδοξίας από την απομόνωσή της και το άνοιγμά της στον σύγχρονο κόσμο», κλπ!

Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Συναξάρι εδώ

Παρακλητικός κανόνας εδώ

1.Ο ΓΑΜΟΣ

2.Συγχώρηση των αμαρτιών

3.Μια φορά έγινε σεισμός στο Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος.

4.Την ψυχολογική κατάσταση πρέπει να την μετατρέπουμε σε πνευματικό φαινόμενο...

5.Τὸ νὰ ζεῖς χριστιανικὰ εἶναι νὰ πλατύνεις τὸ περιεχόμενο τῆς ζωῆς σου μὲ ἕναν τρόπο πρωτοφανῆ

6.Η πικρία που αισθάνεται κανείς για κάποιον, έστω κι αν είναι δίκαιη, αρρωσταίνει την καρδιά και συντελεί στο να χάνη την Χάρη του Θεού.

7.Σε όποιον μετανοεί, ο Κύριος δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπά.

8.Όταν δεν υπάρχουν τα σημεία αυτά, η Αγία Σύνοδος μετατρέπεται σε «σύλλογο» ή «ομάδα»

9.Η αδιάλειπτη προσευχή δεν είναι σκοπός, σκοπός είναι...

Σάν σήμερα, πρίν 50 χρόνια, στίς 11/7/1974, σφαγιάσθηκαν12 ἀδιάβλητοι καί ἱεραποστολικοί μητροπολίτες. Πῶς ἀντέδρασε ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἔστειλε τὴν ἴδια μέρα ἐπιστολὴ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν κοινοποίησε σ' ὅλους τοὺς Μητροπολῖτες.

Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 13-7-74

Πρός

Τὸν Μακαριώτατον

Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν

κ. Σεραφείμ

ΑΘΗΝΑΣ

Ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος καί δή ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βαθύτατα αἰσθάνομαι τό χρέος ἀδιαφορῶν διά τάς συνεπείας νά ὑψώσω τήν φωνήν μου διά τά τελευταίως ἐν τῇ ἡμετέρα Ἐκκλησία διαδραματιζόμενα θλιβερά γεγονότα. Ἀρχή συμφορῶν ἡ διά τῆς 3ης Συντακτικῆς Πράξεως διάκρισις τῶν Μητροπολιτῶν εἰς κανονικούς καί ἀντικανονικούς. Ἅπαντες οἱ ἀπό συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μέχρι σήμερον Ἀρχιεπίσκοποι καί Μητροπολῖται ἐξελέγησαν ἐντός τοῦ ἀθλίου συστήματος τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας διά ποικίλων σχημάτων Συνόδων, ὀλιγομελῶν, πολυμελῶν, ἀριστίνδην, καί φέρουν ἐν ἑαυτοῖς τό αὐτό κρῖμα καί οὐδείς δύναται νά καυχηθῆ ὅτι ἐξελέγη κατά τόν ἰδεώδη ἀποστολικόν τρόπον.

Ἀπό τοῡ 1850 καί ἐντεῦθεν ἢ εἴμεθα ἅπαντες συλλήβδην κανονικοί ἥ εἴμεθα ἅπαντες συλλήβδην ἀντικανονικοί. Ἐφ᾿ ὅσον δέ καί εἰς κρίνεται ὡς κανονικός, κατ᾿ ἀδήριτον λογικήν συνέπειαν πρέπει ἅπαντες νά κριθοῦν κανονικοί. Μή παίζωμεν ἐν οὐ παικτοῖς καί ἀντιφάσκωμεν δεινῶς. Ἡ δέ 7η Συντακτική Πρᾶξις κατέλυσε θεμελιώδεις ἀρχές καί θεσμούς, ἐφ᾿ ὧν ἑδράζεται τό φιλελεύθερον πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας. Θέτω τοῦτο ὑπό τήν κρίσιν ὅλων τῶν κανονολόγων κληρικῶν καί λαϊκῶν, τοῦ Οἰκουμενικοῦ καί τῶν λοιπῶν Πατριαρχείων καί ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας:

Μητροπολῖται ἄμεμπτου ἤθους, ἀδαμαντίνου χαρακτῆρος, ἱεραποστολικῶν ἰδεῶν, τήν ζωήν των ὡς καλοί ποιμένες κατ᾿ ἐπανάληψιν θέσαντες ἐν χαλεπαῖς ἡμέραις ἀπεριγράπτου φρίκης ὑπέρ τοῦ πάσχοντος καί κινδυνεύοντος λαοῦ καί μυριάδας ψυχῶν σώσαντες, ἤδη διά τῆς εἰρημένης Συντακτικῆς Πράξεως ὡς διά λαιμητόμου στηθείσης ἐν τόπῳ ἁγίῳ καρατομοῦνται καί στεροῦνται ὄχι μόνον τῶν ἀναφαιρέτων κανονικῶν δικαιωμάτων των, ἀλλά καί τῶν στοιχειωδῶν δικαιωμάτων των ὡς Ἑλλήνων πολιτῶν, τῶν ὁποίων οὐδέ οἱ ἔσχατοι τῶν κακούργων στεροῦνται.

Καταδικάζονται ἀναπολόγητοι! Ἐρωτῶμεν: Πότε ὑπό ἐκκλησιαστικῶν, πολιτικῶν καί στρατιωτικῶν δικαστηρίων καί αὐτῶν ἀκόμη τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων οὕτω πῶς κατεδικάσθησαν ἄνθρωποι; Ἵνα κατά Χρυσόστομον εἴπωμεν, "οὐδέ Σαυρομάται οὕτω δικάζουσιν": Ἐσκοτίσθη ἐπί τούτῳ ὁ ἥλιος, θρηνοῦν οἱ οὐρανοί, θρηνοῦν καί μυριάδες Ἑλλήνων εὐσεβῶν, οἵτινες ἀποτελοῦν τό εὐγενές λεῖμμα ἐν τοῖς χαλεποῖς τούτοις καιροῖς. Σείονται αἱ συνειδήσεις τῶν πολλῶν, εἰς ἀπιστίαν καί ἀθεΐαν ἐξωθοῦνται καί καταλήγουν. Χαίρουν δέ οἱ δαίμονες, οἱ μασόνοι, οἱ χιλιασταί, οἱ ὑλισταί καί οἱ μέχρι μυελοῦ ὀστέων διεφθαρμένοι τύποι.

29 Ἰουλίου. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ΄-δ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας ς΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ις΄ 17-24).

Ρωμ. 16,17         Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχὴν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας, καὶ ἐκκλίνατε ἀπ᾿ αὐτῶν·

Ρωμ. 16,17                Σας παρακαλώ δε αδελφοί να είσθε άγρυπνοι και να προσέχετε αυτούς, που προκαλούν διαιρέσεις και σκάνδαλα και που δεν συμμορφώνονται, αλλά φέρονται αντίθετα προς την αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. Φεύγετε μακρυά από αυτούς.

ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΣΙΝΑΙΤΗΣ 1500 ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ

Ο Όσιος Στέφανος για (40) ολόκληρα χρόνια, έζησε στην έρημο του Σινά, με ακατάπαυστα δάκρυα και κατάνυξη. Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο σε στάση προσευχής, καθήμενος με ελαφρώς γερμένο προς τα κάτω το κεφάλι, ντυμένος με το ευτελέστατο ασκητικό του τριβώνιο και το κομποσκοίνι της αδιάλειπτης προσευχής, στα άγια δάχτυλα του.

Οἱ Ἅγιοι κατατροπώνουν τόν διάβολον

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Οἱ Ἅγιοι κατατροπώνουν τόν διάβολον

Ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος (δ΄ 7) μᾶς συμβουλεύει:

«Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ. Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰακ. δ΄, 7). (Δηλ: Ὑποταχθῆτε λοιπὸν ταπεινὰ εἰς τὸν Θεόν. Ἀντισταθῆτε εἰς τὸν διάβολον, ποὺ σᾶς πειράζει μὲ τὶς ἡδονὲς τοῦ κόσμου, καὶ θὰ φύγῃ νικημένος, καὶ ἐντροπιασμένος μακρυὰ ἀπὸ σᾶς).

Μᾶς λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος:

«Ὁ διάβολος εἶναι ἀδιάντροπος κι ἀχρεῖος, ἄν καὶ βέβαια ἀγωνίζεται ἀπὸ κάτω. Ἀλλ’ ὅμως κι ἔτσι νικάει. Καὶ ἡ αἰτία εἶναι ὅτι δὲν προσπαθοῦμε ἐμεῖς νὰ βρεθοῦμε πιὸ ψηλὰ ἀπ’ τὰ κτυπήματά του. Γιατὶ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ σηκωθῆ πολύ, ἀλλὰ σέρνεται κάτω. Καὶ ὁ τύπος τοῦ διαβόλου εἶναι τὸ φίδι. Κι ἄν ἔτσι τὸν ὅρισε ἀπ’ τὴν ἀρχὴ ὁ Θεός, πολὺ περισσότερο τώρα».Στὸ βίο τῆς Ἁγίας Μαρίνας ἀναφέρεται πῶς μία νεαρὴ κοπέλλα (15 ἐτῶν) νίκησε τὸν διάβολον:

«Ἐνῶ ἡ Ἁγία βρισκόταν στὴν φυλακὴ ὁ μισάνθρωπος διάβολος μετασχηματίσθηκε σὲ ἄνθρωπο καὶ ἔγινε μαῦρος σὰν Αἰθίοπας. Μετὰ μεταβλήθηκε καὶ φαινόταν σὰν μαῦρο σκυλί. Τότε ἡ Ἁγία μὲ πολλὴ προσευχὴ καὶ πίστη τὸν ἅρπαξε ἀπὸ τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς, πῆρε ἕνα σφυρί, τὸν κτύπησε στὸ κεφάλι καὶ στὴν ράχη καὶ ἔτσι τὸν ταπείνωσε τελείως».

Ἡ ἐρώτηση εἶναι ἔχει ὁ διάβολος ὑλικὴ ὑπόσταση;Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης παρατηρεῖ γιὰ τοὺς δαίμονες:

Γέροντασ Ἰσαὰκ Ὁ Λιβανέζοσ, Ὁ αἰφνιδιασμὸς τῆς νοσοκόμας καὶ τὰ σεντόνια ποὺ εὐωδίαζαν!

Μια από τις τελευταίες μέρες της παραμονής του πατέρα Ισαάκ στο νοσοκομείο, στο δωμάτιό του μπήκε μια νοσηλεύτρια, την οποία δεν είχε δει ποτέ μέχρι τότε.

Απευθύνθηκε σε αυτήν με επιτιμητικό ύφος και της είπε:

– Είναι ντροπή να ντρέπεσαι το όνομά σου, Σουλτάνα!

Η νοσηλεύτρια έμεινε σύξυλη, που ο γέροντας, χωρίς να την ρωτήσει, ήξερε το όνομά της και το πρόβλημα που την απασχολούσε.

Και συνέχισε εκείνος:

– Γιατί ντρέπεσαι, κόρη μου;

Επειδή οι γονείς σού έδωσαν ξενόφερτο όνομα, που το θεωρείς τούρκικο και μη χριστιανικό;

Ξέρεις ότι στη χώρα μου, το Λίβανο, αυτό είναι το όνομα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, την οποία αποκαλούμε Βασίλισσα* των Ουρανών;

Να χαίρεσαι το μεγάλο όνομα που κουβαλάς και να είσαι υπερήφανη για αυτό.

Η νοσηλεύτρια υποκλίθηκε στον γέροντα, του φίλησε το χέρι και βγήκε, όταν τελείωσε τις νοσηλευτικές της εκκρεμότητες.

Αὐτογνωσία, αὐτοκριτική, θυσία, ἐλευθερία

Αυτογνωσία, αυτοκριτική, θυσία, ελευθερία

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η θλιβερή όσο και τραγική για τον Ελληνισμό 50ή επέτειος της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων στο έδαφος της ανεξάρτητης και μέλους του ΟΗΕ Κυπριακής Δημοκρατίας, της κατάληψης του 37% του εδάφους της και της προσφυγοποίησης 200.000 Ελλήνων της Μεγαλονήσου, οδηγεί τη σκέψη πρώτον στην αυτογνωσία και στην αυτοκριτική.

Ως Έλληνες, από τότε που εμφανιστήκαμε στην Ιστορία, είμαστε ένας σχετικά ολιγάριθμος λαός με χαρακτηριστικά, που μας ξεχωρίζουν από τους άλλους λαούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι ζούμε απομονωμένοι στη Λάσα ή με τους Λάπωνες. Αντίθετα έχουμε διδάξει πράγματα και έχουμε ωφελήσει όσους μας προσήγγισαν, και έχουμε πάρει από αυτούς θετικά πολιτισμικά στοιχεία, που αφομοιώσαμε. Δημοκρατία, Ολυμπιακοί Αγώνες, Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Αμφικτυονία), γλώσσα ως ακριβής έκφραση, είναι πολιτισμικά στοιχεία και των σημερινών κοινωνιών. Για πολλές από τις σημερινές χώρες ακόμα ζητούμενα…Έχουμε όμως και σοβαρά ελαττώματα που μας στοίχισαν. Τα σοβαρότερα είναι τα καρκινώματα της διχόνοιας και της προδοσίας. Σε αυτά οφείλεται και η τραγωδία του Κυπριακού Ελληνισμού. Τα προδικτατορικά κομματικά μίση και η φιλαρχία έστρωσαν τον δρόμο στους επίορκους και προδότες αξιωματικούς, που προσέφεραν την αφορμή, την οποία περίμενε από χρόνια ο Αττίλας.

Μεταδικτατορικά αρκετοί από εμάς, τους Έλληνες, έχουν υποκύψει σε πειρασμούς, όπως ο ηδονισμός και ο μηδενισμός, που οδηγούν στον ατομισμό και στον ωφελιμισμό και τελικά, στα εθνικά θέματα, σε έναν ντεφετισμό (ηττοπάθεια), που μετονομάζουν σε «πραγματισμό». Είναι όσοι υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν, είναι όσοι υποστηρίζουν την αποδοχή της εισβολής του Αττίλα ως γεγονότος τετελεσμένου, είναι όσοι προτείνουν συζητήσεις επί των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και δέχθηκαν αλλοίωση της Ιστορίας μας... Τελευταίως μάλιστα, λόγω της σε κυβερνητικό επίπεδο στάσης μας, έχουν αποθρασυνθεί οι γείτονες και εμπράκτως μας προκαλούν, γιατί βλέπουν ότι εμείς απαντάμε με ανώδυνες γι’ αυτούς δηλώσεις και καταγγελίες στους συμμάχους, που κουνάνε με κατανόηση τα κεφάλια τους…

Κυριακή E’ Ματθαίου: Ὁμιλία περί τοῦ μή ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρά τῶν εὐεργετηθέντων (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. η’ 28 – θ’ 1)Ὁ εὐεργετηθείς, ὅταν δείχνει ἀχαριστία πρὸς τὸν εὐεργέτη του ἁμαρτάνει.

Μπορεῖ ὅμως καὶ ὁ εὐεργέτης νὰ ἁμαρτάνει μὲ κάποιο τρόπο;

Μπορεῖ ἡ ἀρετὴ νὰ μεταβληθεῖ σὲ ἁμαρτία;

Πότε ἡ εὐεργεσία εἶναι δοσοληψία καὶ ὄχι δῶρο;

Ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ εὐεργεσία, πῶς γίνεται καὶ ποία ἡ αὐτῆς ἀνταπόδοση;

Ὅταν εὐεργετοῦμε πρέπει νὰ περιμένουμε ἀνταπόδοση; Καί, ἄν ναί, ἀπὸ ποιόν;

Μπορεῖ νὰ ἔχει ὄφελος ὁ εὐεργέτης ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Πρέπει ὁ εὐεργέτης νὰ σκανδαλίζεται ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Κυριακὴ E’ Ματθαίου

Ὀμιλία περὶ τοῦ μὴ ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων

Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχὰν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης

Μὴ παραδράμωμεν, ἀδελφοί, ἀπερισκέπτως τὴν πρὸς τοὺς ἀχαρίστους Γεργεσηνοὺς ἀνεξικακίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· διότι ἡ περὶ αὐτὴν σκέψις διδάσκει τὴν διόρθωσιν τῆς ἁμαρτίας, εἰς τὴν ὁποίαν σχεδὸν πάντες ἀνεπαισθήτως περιπίπτομεν.

Ἡμεῖς ἐκ συνηθείας κακίζομεν ἀσυλλογίστως κατ’ ἐκείνων, οἵτινες ἀχάριστοι γίνονται πρὸς τὰς εὐεργεσίας ἡμῶν. Καὶ ὅτι μὲν ἡ ἀχαριστία ἐστὶν ἁμαρτία μεγάλη, ἐφανέρωσε τοῦτο ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς, ὅταν εἶδε τῶν δέκα λεπρῶν τὴν ἀχαριστίαν· αὐτοὶ καὶ οἱ δέκα ὁμοῦ ὑψώσαντες τὴν φωνήν, ἐκραύγασαν μεγαλοφώνως· «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς» (Λουκ. ιζ΄, 13)· καὶ ὁ μὲν Ἰησοῦς σπλαγχνισθεῖς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ δείξατε αὐτοῖς τὰ λελεπρωμένα ὑμῶν μέλη· ἐκεῖνοι δέ, προθύμως ὑπακούσαντες εἰς τὸ θεῖον αὐτοῦ πρόσταγμα, ἔτρεξαν πρὸς τοὺς ἱερεῖς· ἀλλὰ πρὶν ἤ φθάσωσιν, ἤγουν ἐν αὐτῇ τῇ ὀδῷ, ἐκαθαρίσθησαν· εἷς δὲ μόνος ἐξ αὐτῶν Σάμαρείτης, ὑπέστρεψεν εὐθὺς πρὸς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν «καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ιζ΄, 16). Τότε οὖν ὁ Ἰησοῦς ἤλεγξε τῆς ἀχαριστίας τὴν ἁμαρτίαν, εἰπών· «οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἑννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰμὴ ὁ ἀλλογενὴς οὖτος» (Λουκ. ιζ΄, 17-18); Ὁ ἀχάριστος ἀθετεῖ τοὺς νόμους οὐ μόνον τῆς λογικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀλόγου φύσεως· διότι καὶ τὰ ἄλογα ζῶα εὐεργετούμενα, δεικνύουσιν, ὅπως δύνανται, τὴν πρὸς τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτὰ ἀνθρώπους εὐχαριστίαν· τοῦτο δὲ ἐστὶν ἐκεῖνο, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς ἤλεγχε τοὺς εἰς τὰς ἀμέτρους εὐεργεσίας Αὐτοῦ ἀγνώμονας Ἰσραηλίτας. Καὶ ὁ βοῦς, ἔλεγεν αὐτοῖς διὰ τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου, γνωρίζει τὸν εὐεργέτην αὐτοῦ, καὶ ὁ ὄνος διακρίνει τὴν φάτνην τοῦ δεσπότου αὐτοῦ, ὑμεῖς δὲ οἱ Ἰσραηλῖται οὐδὲ γνωρίζετε, οὐδὲ διακρίνετε τῶν εὐεργεσιῶν μου τὸ πλῆθος «ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ· Ἰσραὴλ δὲ μὲ οὐκ ἔγνω, καὶ ὁ λαός μου οὐ συνῆκεν» (Ἠσ. α΄, 3). Ἁμαρτάνει, ναί, ὁ ἀχάριστος κατὰ πάντων τῶν νόμων· ἐπειδὴ καὶ ἡ αἰσθητικὴ φύσις καὶ ἡ λογικὴ διάκρισις καὶ ὁ Θεὸς θέλει εὐχαριστίαν· πλὴν καὶ αὐτὸς ὁ εὐεργέτης, ὅταν ἀγανακτῇ κατὰ τοῦ ἀχαρίστου, ἀπολεῖ τῆς εὐεργεσίας τὸν μισθὸν καὶ ἁμαρτάνει βαρέως.

Περισσότερες ἀπὸ 35 γλῶσσες ἕλκουν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὴν ἑλληνική!

 Ἡ ἑλληνικὴ καὶ ἡ κινεζικὴ γλῶσσα, σύμφωνα μὲ ἔρευνες, εἶναι οἱ ἀρχαιότερες στὸν κόσμο ἐνῷ ἐπιστημονικὴ μελέτη ἐκτιμᾶ ὅτι πάνω ἀπὸ 30 μὲ 35 γλῶσσες ἔχουν καταγωγὴ ἀπὸ τὰ ἑλληνικά.

Αὐτὸ ὑποστήριξε ὁ ἐπικουρος καθηγητὴς Διεθνῶν καὶ Εὐρωπαϊκῶν Σπουδῶν στὸ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, κ. Νῖκος Βασιλειάδης ἐνῷ ἐπεσήμανε τὴν ἀνάγκη ἀνάδειξης τῆς ὑπεραξίας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο καὶ ἐργαλειοποίησής της ἀπὸ τοὺς φορεῖς ἄσκησης τῆς ἑλληνικῆς πολιτιστικῆς διπλωματίας, σὲ συνεργασία μὲ τὸν ἑλληνισμὸ τῆς διασπορᾶς.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν κεντρική του ὁμιλία στὸ 4ο Διεθνὲς Συνέδριο γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Διασπορὰ μὲ τίτλο «Συγχρονικὲς καὶ Διαχρονικὲς Ὄψεις τῆς Ἑλληνικῆς Διασπορᾶς IV» ποὺ διοργάνωσαν τὸ Πανεπιστήμιο «Charles Darwin», τὸ Πανεπιστήμιο... Αἰγαίου καὶ τὸ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ὁ κ. Νῖκος Βασιλειάδης ὑπογράμμισε ὅτι 41.615 λέξεις ἐπὶ συνόλου 490.000 λέξεων τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας προέρχονται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ ἐνῷ τὸ 90% τῆς ἰατρικῆς ὁρολογίας προέρχεται ἀπὸ τὰ ἑλληνικά.

Ἀκόμη, προσέθεσε, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς πληροφορικῆς καὶ τῆς νέας γενιᾶς τῶν ἐξελιγμένων ὑπολογιστῶν διότι μόνο σὲ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν ὅρια, ὅπως ἔχει πεῖ καὶ ὁ ἱδρυτὴς τῆς Microsoft, Μπὶλ Γκέϊτς.

Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Βασιλειάδη «θὰ μποροῦσε νὰ κεφαλαιοποιήσει τὸ ἑλληνικό ‘σῆμα κατατεθὲν στὸν πολιτισμό’, μὲ θετικὰ ἀποτελέσματα στὴν προώθηση τῶν ἑλληνικῶν ἐθνικῶν στοχοθεσιῶν, ὡς μορφὴ ἤπιας ἰσχύος στὶς διεθνεῖς σχέσεις καὶ διαπλοκές».

«Δὲ θὰ πᾶς στὰ Κατουνάκια, θὰ πᾶς στὴν Μονὴ Στομίου

Ο π. Παΐσιος διηγήθηκε αργότερα ως εξής αυτό που συνέβη και τον έκανε να πάει αντί για τα Κατουνάκια στην Μονή Στομίου:

«Έκανα προσευχή στο κελλί μου. Ξαφνικά ακινητοποιήθηκα τελείως. Δεν μπορούσα να σηκωθώ. Ήταν αδύνατο. Μια αόρατη δύναμη με κρατούσε ακίνητο. Κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Έμεινα έτσι βιδωμένος για δυο-δυόμισι ώρες.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ ΑΓ. ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ, 28-7-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ ΑΓ.  ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ, 28-7-2024
https://www.youtube.com/live/kYEhct6j-IA?si=sciKEAKbaE5aqmQi

28 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς ε´ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι΄ 1-10).

Ρωμ. 10,1          Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν·

Ρωμ. 10,1                  Αδελφοί, παρ' όλην την απιστίαν που μέχρι σήμερον έχουν δείξει οι Ισραηλίται, η θερμή επιθυμία μου και η ευμενής διάθεσις της καρδίας μου και η δέησίς μου προς τον Θεόν είναι υπέρ των Ισραηλιτών, δια να δεχθούν και αυτοί την σωτηρίαν.

Ρωμ. 10,2          μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν.

Ρωμ. 10,2                  Διότι γνωρίζω και δίδω μαρτυρίαν δι' αυτούς ότι έχουν ζήλον Θεού, αλλά όχι με φωτισμένην την γνώσιν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού.

Ὁ χριστιανικός γάμος Β΄- Πῶς πραγματώνεται/ Οἱ ἀταξίες καί τά ἄρρωστα πα...

Ἡ ἐξωσωματική γονιμοποίηση κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ νηστεία εἶναι μέσον καί ὄχι σκοπός - ἀποφυγή τῆς καύχησης, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μζ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ νηστεία εἶναι μέσον καί ὄχι σκοπός - ἀποφυγή τῆς καύχησης, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μζ'), Φιλοκαλία τόμος Α',

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 26-7-2024 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 27-7-2024

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 27-7-2024 

https://www.youtube.com/live/qWf802DC7z8?si=8IrlpsIpsEpeSE1l

Τό ξεμάτιασμα εἶναι εἶδος μαγείας - ὁ ἀνεξομολόγητος εἶναι ἐπιρρεπής σέ δαιμονικές ἐνέργειες.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἡ ἀποφυγή τῆς κενοδοξίας στήν ἐγκράτεια- ἡ διάκριση, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μστ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀποφυγή τῆς κενοδοξίας στήν ἐγκράτεια- ἡ διάκριση, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μστ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 

26-7-2024 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Κυριακὴ E΄ Ματθαίου- Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴ θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 8,28-9,1]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ

 

«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι˙ τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: “Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ πρόωρα, πριν από τον καιρό της παγκόσμιας κρίσεως, για να μας βασανίσεις;”)»[Ματθ.8,28-29].

Επειδή ο κόσμος θεωρούσε τον Ιησού ακόμη ως έναν απλό άνθρωπο, ήρθαν τώρα οι δαίμονες και ανακηρύσσουν τη θεότητά Του. Και αυτοί που την τρικυμισμένη πρώτα και τώρα, έπειτα από την εντολή Του, ησυχασμένη θάλασσα, δεν την άκουγαν που μαρτυρούσε με την απότομη γαλήνευσή της την ομολογία του Δημιουργού της, άκουγαν τους δαίμονες που κραύγαζαν αυτά, που ακριβώς και εκείνη κραύγαζε με τη γαλήνη της. Κι έπειτα, για να μη θεωρηθεί ότι η διακήρυξη αυτή των δαιμόνων απέβλεπε στην κολακεία του Ιησού που λίγο πριν με ένα πρόσταγμά Του είχε επιβληθεί στα στοιχεία της φύσης και είχε κοπάσει την τρικυμία, φωνάζουν δυνατά, βασιζόμενοι στην πείρα τους και λέγουν: «Ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ομολογούν την έχθρα τους προς τον Κύριο, για να μη θεωρηθεί ύποπτη κολακείας η παράκλησή τους· γιατί δέχονταν αόρατα χτυπήματα και τους έδερνε χειρότερη από όσο την θάλασσα τρικυμία κι ένιωθαν να τρυπιούνται και να καίγονται και να παθαίνουν αθεράπευτα κακά και από την παρουσία Του μονάχα.

Πραγματικά, επειδή κανένας δεν είχε την τόλμη να τους πλησιάσει μέχρι τότε, ο ίδιος ο Χριστός έρχεται προς αυτούς. Και ο μεν Ματθαίος λέγει ότι Του έλεγαν: «ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:ήρθες εδώ να μας βασανίσεις, πριν έλθει ο προκαθορισμένος καιρός της κρίσεως και της τιμωρίας μας;)»[Ματθ.8,29], ενώ οι άλλοι ευαγγελιστές πρόσθεσαν ότι Τον παρακαλούσαν και Τον εξόρκιζαν για να μην τους ρίξει στην άβυσσο[πρβλ. Μάρκ. 5,10: «καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ ἀποστείλῃ αὐτοὺς ἔξω τῆς χώρας(:και παρακαλούσε πολύ τον Ιησού να μην τους στείλει έξω από τη χώρα εκείνη)» και Λουκ.8,51: «καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν(:και τα δαιμόνια αυτά με το στόμα του δαιμονισμένου Τον παρακαλούσαν να μην τα διατάξει να πάνε στα τρίσβαθα του Άδη)». Διότι νόμιζαν ότι έφτασε γι’ αυτούς η κόλαση και φοβήθηκαν ότι θα τιμωρηθούν πλέον.

Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης ...

Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης

-Γέροντα, γιατί ἔχω ἀμέλεια;

-Ἀ‐μέλεια; Γιατὶ σοῦ λείπει τὸ …μέλι! Δὲν ἔχεις, φαίνεται, γλυκαθῆ ἀπὸ τὰ πνευματικά.

-Γέροντα, μετὰ ἀπὸ μιὰ περίοδο ἀμελείας, βοηθάει νὰ ξεκινήσω σιγὰ‐σιγά; Τὴν μιὰ μέρα νὰ κάνω ἕνα κομποσχοίνι, τὴν ἄλλη δύο κ.λπ.;

-Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης καὶ νὰ βιάσης λίγο τὸν ἑαυτό σου, γιὰ νὰ βάλης μιὰ ἀρχή. Ἀκόμη καὶ κουρασμένος ἂν εἶναι κανείς, ἂν βιάση λίγο τὸν ἑαυτό του, περνάει ἡ κούραση καὶ νιώθει καλά. Αὐτὴ ἡ μικρὴ προσπάθεια ποὺ κάνει, ἔχει μεγάλη σημασία, γιατὶ ὁ Θεὸς τὴν διάθεση θέλει γιὰ νὰ ἐπέμβη· καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ θὰ μᾶς σώση, ἡ θεία ἐπέμβαση.

-Γέροντα, ἀκόμη καὶ ὅταν ἔχω χρόνο, δὲν ἔχω διάθεση νὰ κάνω πνευματικά.

Ἡ μεταρρύθμισις τοῦ Περιστερίου ὑπό τήν κρίσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Ἡ μεταρρύθμισις τοῦ Περιστερίου ὑπό τήν κρίσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Γράφει ὁ κ. Μιχαὴλ Μπερκουτάκης, θεολόγος – ἐκπαιδευτικὸς

Σεβασμιώτατε ἅγιε Περιστερίου, εὐλογεῖτε.

Παρακολουθώντας στὸ διαδίκτυο τὶς ἀναρτήσεις ποὺ σχολιάζουν τὸ ἐπίκαιρο θέμα τῆς ἀφαίρεσης τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὸ ἱερὸ βῆμα τῶν ναῶν τῆς ἐπαρχίας σας καὶ αἰσθανόμενος ὡς ἁπλὸς χριστιανὸς τὴν ἀνάγκη τῆς ἐπίλυσης τοῦ συγκεκριμένου ζητήματος σύμφωνα μὲ τὰ ὁριζόμενα στὴν ὑπερδισχιλιετῆ Παράδοση τῆς ἁγίας ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, παίρνω τὸ θάρρος νὰ σᾶς ἀποστείλω τὴν ἀνοικτὴ αὐτὴ ἐπιστολή. Συγχωρῆστε τὴν αὐθαίρετη ἴσως τόλμη τῆς πράξης μου καὶ μπεῖτε, σᾶς παρακαλῶ, στὸν κόπο τῆς ἀνάγνωσής της.

Δὲν ὑπάρχει, Σεβασμιώτατε, ἐκ μέρους μου πρόθεση ἀντιπαράθεσης ἢ κριτικῆς. Δὲν ἀνήκω στὸν κύκλο τῶν ἐπικριτῶν σας καὶ σὲ καμία περίπτωση δὲν ἐπιθυμῶ νὰ ὑπερασπιστῶ τὴν ἐπιχειρηματολογία τους. Θὰ ἤθελα ἁπλῶς νὰ σᾶς ἐκφράσω ὁρισμένες προσωπικὲς σκέψεις, τὴν θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ ἀποτίμηση τῶν ὁποίων ἀφήνω ἀποκλειστικὰ στὴν κρίση σας.

Στὰ ἀναρτημένα στὸ διαδίκτυο κείμενά σας καταγγέλλετε ὡς ἔθος λανθασμένο καὶ ἀπόλυτα ἀσύμβατο μὲ τὴν ἀρχαία λατρευτικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας τὴν τοποθέτηση τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα τοῦ ἱεροῦ ναοῦ. Γιὰ τὴν ἀποκατάσταση μάλιστα τῆς ὀρθῆς τάξης προτρέπετε εὐγενικὰ τοὺς ἱερεῖς τῆς ἐπαρχίας σας νὰ τὸν ἀφαιρέσουν ἀπὸ ἐκεῖ.

Ἡ ἐπιχειρηματολογία σας ἀναπτύσσεται στὰ κείμενά σας διεξοδικὰ καί, ἐξ ὅσων μπορῶ νὰ ἐννοήσω, ἐπικεντρώνεται σὲ τέσσερις ἄξονες, οἱ ὁποῖοι ἐν συντομίᾳ ὑποστηρίζουν πὼς τὸ ἔθος τῆς τοποθέτησης τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα τοῦ ἱεροῦ ναοῦ εἶναι:

27 Ἰουλίου. † Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος τοῦ ἰαματικοῦ (†305). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἁγίου, 26 Ὀκτωβρίου (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10).

Β Τιμ. 2,1           Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,

Β Τιμ. 2,1                  Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ, χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).

Β Τιμ. 2,2           καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.

Β Τιμ. 2,2                 Και αυτά που έχεις ακούσει και διδαχθή από εμέ, παρουσία πολλών μαρτύρων, αυτά να τα εμπιστευθής ως ανεκτίμητον θησαυρόν εις πιστούς και αξιοπίστους ανθρώπους, οι οποίοι θα είναι ικανοί και άλλους να διδάξουν τας αληθείας του Ευαγγελίου.

Κυριακὴ E΄ Ματθαίου- Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ. 10,1-10]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

«Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν(:ενώ όμως αδελφοί, οι Ισραηλίτες απίστησαν και αποξενώθηκαν από τη σωτηρία του Μεσσία, η σφοδρή επιθυμία και ευαρέσκεια της καρδιάς μου και η δέηση που απευθύνω στον Θεό είναι για χάρη των Ισραηλιτών, για να πετύχουν τη σωτηρία)»[Ρωμ.10,1].

Πρόκειται πάλι να ασχοληθεί με αυτούς σφοδρότερα από ό,τι προηγουμένως. Γι' αυτό πάλι αναιρεί την υποψία κάθε αποστροφής και χρησιμοποιεί πολύ την εκ των προτέρων διόρθωση. «Να μην προσέχετε λοιπόν», λέγει, «στα λόγια, ούτε στις κατηγορίες μου, αλλά ότι λέγω αυτά όχι από εχθρική διάθεση». Γιατί δεν είναι γνώρισμα του ίδιου ατόμου και να επιθυμεί να σωθούν αυτοί, και όχι μόνο να επιθυμεί, αλλά και να προσεύχεται, και πάλι να τους μισεί και να τους αποστρέφεται· καθόσον με τη λέξη «εὐδοκία» εδώ εννοεί τη σφοδρή επιθυμία και την προσευχή που κάνει. Όχι μόνο λοιπόν για να απαλλαγούν από την κόλαση, αλλά και για να σωθούν αυτοί, και φροντίζει και προσεύχεται πολύ. Όχι όμως μόνο από εδώ, αλλά και από τα επόμενα δείχνει την αγάπη που έχει προς αυτούς· γιατί από τα ίδια τα πράγματα, όσο μπορούσε, αγωνίζεται και μάχεται ζητώντας να βρει γι΄αυτούς έστω και κάποια ασήμαντη απολογία· και δεν μπορεί, γιατί νικιέται από τη φύση των πραγμάτων.

«Μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ΄ οὐ κατ΄ ἐπίγνωσιν(:και επιθυμώ να σωθούν, διότι δίνω γι΄αυτούς μαρτυρία ότι έχουν ζήλο για τον Θεό· αλλά ο ζήλος τους αυτός δεν διευθύνεται από ορθή και πλήρη γνώση σχετικά με τον Θεό και για τα καθήκοντα προς Αυτόν)»[Ρωμ.10,2], λέγει. Ασφαλώς αυτά είναι άξια για συγνώμη, όχι για κατηγορία. Εάν λοιπόν είναι αποχωρισμένοι όχι για άνθρωπο, αλλά για ζήλο, είναι δίκαιο να ελεούνται αυτοί μάλλον, παρά να τιμωρούνται.

Αλλά πρόσεχε ότι με σύνεση και τους έκανε χάρη με τον λόγο του και έδειξε την άκαιρη φιλονικία τους: «ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην(:δεν φρόντισαν δηλαδή να γνωρίσουν τη δικαίωση που δίνει ο Θεός από αγαθότητα)», λέγει. Πάλι τα λόγια αυτά δείχνουν συγνώμη, αλλά τα επόμενα δείχνουν πολύ έντονη κατηγορία, και αναιρεί κάθε δικαιολογία: «καὶ τὴν ἰδίαν ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν(:και ζητούν να στήσουν τη δική τους αντίληψη σχετικά με τη δικαίωση. Γι' αυτό και δεν υπέταξαν τον εαυτό τους στη δικαίωση του Θεού)»[Ρωμ.10,3].

ΠΕΘ: Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ὑπουργὸ γιὰ τὴν παροχὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὡς σχολικοῦ βοηθήματος, στοὺς μαθητὲς τῆς Α΄ Τάξης τῶν Γυμνασίων τῆς χώρας

ΠΡΟΣ

Τoν Αξιότιμον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κ. Κυριάκο Πιερρακάκη

Κοιν.:Την Αξιότιμη Υφυπουργό Παιδείας κ. Ζέττα Μακρή

Γενική Γραμματεία Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και άπαντες τους Σεβ. Αρχιερείς της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιον και άπαντες του Σεβ. Αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης

ΘΕΜΑ: Η παροχή της Καινής Διαθήκης, ως σχολικού βοηθήματος, στους μαθητές της Α΄ Τάξης των Γυμνασίων της χώρας

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Με σεβασμό και εκτίμηση, απευθυνόμαστε σε σας υποβάλλοντας Έγγραφο - Αίτημα, που αφορά στην παροχή της Καινής Διαθήκης στους μαθητές της Α΄ Τάξης των Γυμνασίων της χώρας και σας παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.

Το αίτημα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων για χορήγηση ενός αντιτύπου της Καινής Διαθήκης, ως σχολικό εγχειρίδιο στους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου των Γυμνασίων της χώρας, το οποίο θα χρησιμοποιείται κατόπιν και για όλες τις υπόλοιπες τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου στο μάθημα των Θρησκευτικών, στηρίζεται εκτός των άλλων και στο γεγονός ότι σε πολλά μαθήματα, εκτός των κυρίως σχολικών βιβλίων, το Υπουργείο Παιδείας διανέμει στους μαθητές επιπλέον βοηθήματα, όπως τετράδια εργασιών, εργαστηριακούς οδηγούς κ.ά.

Τί σημαίνει τό «Νὰ προσεύχεστε ἀδιάκοπα»; Ἐρωταποκρίσεις...Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναῒτου..

ΕΡΩΤΗΣΗ 93η

Τί σημαίνει τό, «Νὰ προσεύχεστε ἀδιάκοπα»; Γιατὶ δὲν εἶναι δυνατὸν στὸν ἄνθρωπο, ποὺ φροντίζει σπίτι καὶ παιδιά, καὶ ζεῖ μέσα καὶ κόσμο, νὰ προσεύχεται ἀδιάκοπα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οπωσδήποτε ὁ Ἀπόστολος δὲν τὸ εἶπε αὐτὸ γιὰ τὴν προσευχή ποὺ γίνεται μὲ λόγο, ὅπως λέγει καὶ ὁ Χριστός, ὅτι· «Δὲν θὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καθένας πού μέ ἀποκαλεῖ, Κύριε, Κύριε, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ κάνει το θέλημα ἐκείνου ποὺ μὲ ἔστειλε» [Ματθ. 7,21].