Τό χειρότερο ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τόν Θεό: ἡ αὐτοκτονία.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ»
Ὡς συνέχεια τῶν σχετικῶν ἀναρτήσεων:

Η αυτοκτονία είναι πολύ βαρύτερη αμαρτία από την ανθρωποκτονία (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Πῶς ὁ Θεός ἔσωσε μία κοπέλλα ἀπό τήν αὐτοκτονία (συγκλονιστικό θαῦμα μέ τόν Γέροντα Πορφύριο).

Αυτοκτονία: οι Ιεροί Κανόνες και η Παράδοση της Εκκλησίας

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ=ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ-Οι κανόνες της Εκκλησίας για τους ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ...

1)Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. 2)Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΑΣ.

δημοσιεύουμε μέρος τῆς μελέτης: Τά πάθη ὡς κύρια αἰτία τῆς κατάθλιψης (Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου).

Τό χειρότερο ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τόν Θεό: ἡ αὐτοκτονία

 Τό τελικό ἀποτέλεσμα τῶν παθῶν, τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τόν Θεό εἶναι ὁ πνευματικός θάνατος· συνάμα καί ὁ πρόωρος σωματικός-βιολογικός θάνατος.

Μᾶς διδάσκει ἡ Ἁγία Γραφή: «Τά ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ὁ θάνατος»[1].

 Πράγματι, ἡ ὑποταγή στήν θνητή σάρκα καί στήν ἁμαρτία «καρποφορεῖ» τόν θάνατο. Αὐτό, τονίζει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, συνέβαινε, ἀπό τόν καιρό ἀκόμη τῆς Π. Διαθήκης· τότε πού οἱ ἄνθρωποι ἦταν ὑποδουλωμένοι στό γράμμα τοῦ Νόμου καί στήν ἁμαρτία ζώντας «ἐν τῇ σαρκί»[2].

Ἡ αὐτοκτονία εἶναι μεγάλος ἐγωισμός ἐκτός ἐάν ὁ ἄνθρωπος εἶναι «ἔκφρων» δηλ. δέν ἔχει σῶες τίς φρένες του.

Κάποιος εἶχε τήν ἑξῆς συνομιλία μέ τόν μακαριστό π. Παΐσιο: 

«- Γέροντα, μερικοὶ ἄνθρωποι, ἂν συναντήσουν κάποια μεγάλη δυσκολία στὴν ζωή τους, ἀμέσως σκέφτονται νὰ αὐτοκτονήσουν...

- Μπαίνει ὁ ἐγωισμὸς στὴν μέση.

Οἱ περισσότεροι ποὺ αὐτοκτονοῦν, ἀκοῦν τὸν διάβολο ποὺ τοὺς λέει πώς, ἂν τερματίσουν τὴν ζωή τους, θὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ βάσανο ποὺ περνοῦν, καὶ ἀπὸ ἐγωισμὸ αὐτοκτονοῦν. Ἂν λ.χ. κάνη κάποιος μία κλεψιὰ καὶ ἀποδειχθῆ ὅτι ἔκλεψε, «πάει, λέει, τώρα ἔγινα ρεζίλι» καί, ἀντὶ νὰ μετανοήση, νὰ ταπεινωθῆ καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ, γιὰ νὰ λυτρωθῆ, αὐτοκτονεῖ. Ἄλλος αὐτοκτονεῖ, γιατί τὸ παιδὶ του εἶναι παράλυτο. «Πῶς νὰ ἔχω παράλυτο παιδὶ ἐγώ;» λέει καὶ ἀπελπίζεται. Ἂν εἶναι ὑπεύθυνος γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ἀναγνωρίζη, ἂς μετανοήση. Πῶς βάζει τέρμα στὴν ζωή του καὶ ἀφήνει τὸ παιδί του στὸν δρόμο; Δὲν εἶναι πιὸ ὑπεύθυνος μετά;

- Γέροντα, συχνὰ ἀκοῦμε γιὰ κάποιον ποὺ αὐτοκτόνησε ὅτι εἶχε ψυχολογικὰ προβλήματα.

- Οἱ ψυχοπαθεῖς, ὅταν αὐτοκτονοῦν, ἔχουν ἐλαφρυντικά, γιατί εἶναι σαλεμένο τὸ μυαλό τους. Καὶ συννεφιὰ νὰ δοῦν, νιώθουν ἕνα πλάκωμα. Ἂν ἔχουν καὶ μία στενοχώρια, ἔχουν διπλὴ συννεφιά. Γι’ αὐτοὺς ὅμως ποὺ αὐτοκτονοῦν χωρὶς νὰ εἶναι ψυχοπαθεῖς – καθὼς καὶ γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς -, δὲν εὔχεται ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ τοὺς ἀφήνει στὴν κρίση καὶ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἱερέας δὲν μνημονεύει τὰ ὀνόματά τους στὴν Προσκομιδὴ οὔτε τοὺς βγάζει μερίδα, γιατί μὲ τὴν αὐτοκτονία ἀρνοῦνται, περιφρονοῦν τὴν ζωὴ ποὺ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι σὰν νὰ τὰ πετοῦν ὅλα στὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ»[3].

 Σήμερα ἔχει αὐξηθεῖ πολύ ὁ ἐγωισμός μας, ἡ περιφρόνησή πρός τόν Θεό καί ἡ αὐτοπεποίθησή[4] μας, μορφή καί αὐτή τοῦ ἐγωισμοῦ. Γιαυτό καί «καρποφοροῦμε» τήν λύπη, τήν ἀγωνία, τό φαρμάκι, τό ἄγχος, τό ψυχικό ἄλγος, τήν κατάθλιψη καί τόν θάνατο.

 «Οἱ στατιστικὲς εἶναι λίαν λυπηρές. Σὲ ὅλο τὸν κόσμο 340.000.000 ἄνθρωποι ὑποφέρουν σήμερα ἀπὸ σοβαρὰ προβλήματα ψυχικῆς ὑγείας. Σὲ Εὐρώπη καὶ Ἀμερικὴ ἡ Παγκόσμια Ὀργάνωση Ὑγείας ἀναφέρει πὼς περίπου ὁ μισὸς πληθυσμὸς πάσχει ἀπὸ κατάθλιψη, μελαγχολία καὶ τὴν ἐλαφρότερη δυσθυμία»[5].

Ἡ προσπάθεια διά μέσου τῆς ψυχολογίας καί τῶν βιβλίων της νά θερπευθεῖ τό ψυχικό ἄλγος καί νά καλυφθεῖ τό ψυχικό κενό πολλές φορές ὁδηγεῖ στήν ἀπογοήτευση καί τήν αὐτοκτονία: «Ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν καὶ τὰ ψυχολογικὰ βιβλία» παρατηρεῖ ὁ σεβαστός Γέροντας Παΐσιος, «θὰ ἔχουμε λιγότερες αὐτοκτονίες, γιατί πολλοὶ ποὺ τὰ διαβάζουν, καταδικάζουν τὸν ἑαυτό τους, ἐνῶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ διώχνει καὶ τὰ κληρονομικὰ καὶ σκορπάει καὶ χαρά»[6].

Ἡ αὐτονομημένη ἀπό τόν Θεό ζωή καί ἡ προσπάθεια γιά αὐτο-βοήθεια μέσῳ τῆς ψυχολογίας ὁδηγεῖ στόν ψυχικό καί σωματικό πολλές φορές θάνατο.

 «Ὅπως ἐπεσήμανε ὁ διευθυντής τοῦ Τομέα Ψυχικῆς Ὑγείας τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας, τό 25% ὅλων τῶν ἀνθρώπων κινδυνεύουν νά ἐκδηλώσουν κάποια στιγμή τῆς ζωῆς τούς μία ἤ περισσότερες ψυχικές καί συμπεριφοριστικές διαταραχές, ἐνῶ μία στίς τέσσερις οἰκογένειες ἔχει τουλάχιστον ἕνα μέλος-ἀσθενῆ, μέ ὅλες τίς ἀρνητικές ἐπιπτώσεις πού αὐτό ἐπιφέρει, κυρίως ἐξαιτίας τοῦ στίγματος καί τῶν διακρίσεων. Αὐτή τή στιγμή περισσότεροι ἀπό 120 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι πάσχουν ἀπό κατάθλιψη ἡ ὁποία ἀναμένεται τό 2020 νά εἶναι ἡ 2η πιό συχνή ἀσθένεια! Ἕνα ἑκατομμύριο ἄτομα αὐτοκτονοῦν κάθε χρόνο λόγω αὐτοῦ, ἐνῶ 10 – 20 ἑκατομμύρια ἀποπειρῶνται νά αὐτοκτονήσουν!»[7].

Κάθε χρόνο στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση 59.000 ἄνθρωποι αὐτοκτονοῦν, ἐνῶ 10πλάσιος ἀριθμός ἀποπειρᾶται νά θέσει τέρμα στή ζωή του. Τό 90% τῶν αὐτοκτονιῶν ὁφείλονται σέ ψυχικές διαταραχές. «Σύμφωνα μέ τόν Εὐρωπαῖο Ἐπίτροπο, γιά τήν Ὑγεία καί τήν Προστασία τῶν Καταναλωτῶν, κ. Μάρκο Κυπριανοῦ «οἱ ψυχικές ἀσθένειες ἀποτελοῦν τόν ἀθέατο δολοφόνο τῆς Εὐρώπης. Εἶναι ἐξίσου θανατηφόρες μέ σωματικές ἀσθένειες ὅπως ὁ καρκίνος καί ὁ ἀριθμός τῶν Εὐρωπαίων πού αὐτοκτονοῦν ὑπερβαίνει τόν ἀριθμό τῶν θυμάτων τροχαίων ἡ δολοφονιῶν». Περίπου 44 αὐτοκτονίες/100.000 κατοίκους  συμβαίνουν κάθε χρόνο στήν Λιθουανία»[8].

Τό ἄγχος, ἡ κατάθλιψη, οἱ ποικίλες φοβίες καί ἀνασφάλειες εἶναι ἀπό τίς σοβαρότερες ἐπιπτώσεις τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν. Ὁ μεγάλος ἐγωισμός, ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ φιλαυτία ὁδηγοῦν στήν κατάθλιψη καί τήν ψυχική ἀποδόμηση τῶν ἀνθρώπων[9].

Τά ἀποτελέσματα τῆς αὐτονόμησης ἀπό τόν Θεό, τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἔπαρσης εἶναι  ὀδυνηρά: «Τό 28% τῶν ὑπαλλήλων στήν Εὐρώπη δηλώνουν ὅτι ὑποφέρουν ἀπό ἐργασιακό ἄγχος. Στήν Ἑλλάδα τό ποσοστό ἀνέρχεται σέ 55%.Ἡ κακή ψυχική ὑγεία πλήττει ἕναν στούς 4 πολίτες. Τό 2020 ἡ κατάθλιψη θά ἀποτελεῖ,

• τήν συχνότερη αἰτία ἀσθένειας στόν ἀναπτυγμένο κόσμο καί

• τήν δεύτερη αἰτία ἀνικανότητας παγκοσμίως»[10].

Ἱερομ. Σάββας Ἁγιορείτης, Τά πάθη ὡς κύρια αἰτία τῆς κατάθλιψης

http://Hristospanagia3.blogspot.com

---

[1]Ρωμ. 6,23: «τά γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος».

[2]Ρωμ. 7, 5:«ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί͵ τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ».

[3] Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Οἰκογενειακή ζωή, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2004, σελ. 262- 3.

[4] Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄, Πάθη καί ἀρετές, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2006, σελ. 69.

⁸⁰Μον. Μωϋσέως Ἁγιορείτους, Το αντίδοτο του ψυχικού πόνου,

http://www.makthes.gr/news/opinions/69853/

[6] http://1myblog.pblogs.gr/tags/katathlipsi-gr.html

[7] Ἡ ἐπέλαση τῆς ψυχασθένειας, http://www.koryfes.gr/coll8.html.

[8]ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, Μένη Μαλλιώρη,Έπ. Καθηγήτρια Ψυχιατρικής, http://www.mentalhealthpromotion.co.uk/umsprkl1ds0npkl2idl9tsmtrs3mkn8mprs4nkn7lsthl5knrvtn6tsxrn/urpnmhpedctnlprgrmsdnldedctnlmtrl/malliori_2005_12_07.pdf.

[9] Συνομιλία μέ τόν γέροντα Πορφύριο γιά τήν Κατάθλιψη http://sureness.oodegr.com/oode/psyxotherap/katathlipsi1.htm

[10]http://www.malliori.gr/gr/Contents.aspx?lang=gr&CatId=15&Action=ShowSingle&ContId=38299