25. " Οὗ ἐὰν εἰσέλθῃ ὕβρις, ἐκεῖ καὶ ἀτιμία."-Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ....

Μνήμη Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Ἀποστόλου καί Πρωτοκλήτου. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 35-52

«Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ ᾿Ιωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, καὶ ἐμβλέψας τῷ ᾿Ιησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ ᾿Ιησοῦ (:Την άλλη μέρα ο Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του. Και αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που την στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: «Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός Πατέρας Του να θυσιασθεί για χάρη μας». Οι δύο μαθητές τον άκουσαν να το λέει αυτό και ακολούθησαν τον Ιησού)»[Ιω. 1, 35-37].

Η ανθρώπινη φύση είναι κάπως ράθυμη και αποκλίνει προς την καταστροφή, όχι από τη φυσική της κατασκευή, αλλά από την προαιρετική ραθυμία της. Γι'αυτό έχει ανάγκη συνεχούς υπομνήσεως. Και ο Παύλος άλλωστε γι’ αυτόν τον λόγο, όταν έγραφε προς τους Φιλιππησίους, έλεγε: «Τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές(:Το να σας γράφω όμως και τώρα τα ίδια, εμένα βέβαια δεν με κουράζει, ούτε με ενοχλεί, εσάς όμως σας ασφαλίζει από κινδύνους)» [Φιλ.3,1]. Διότι η μεν γη, άπαξ και δεχθεί τους σπόρους, αποδίδει αμέσως τους καρπούς και δεν έχει ανάγκη δεύτερης σποράς. Στην ψυχή μας, όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο, αλλά συνήθως, αφού σπείρεις πολλές φορές και δείξεις μεγάλη φροντίδα, τότε μπορείς να απολαύσεις τον καρπό.

Και αυτό συμβαίνει διότι, πρώτα μεν δύσκολα εμφυτεύονται στη διάνοια όσα λέγονται, επειδή έχει πολύ σκληρό υπόστρωμα, συμπιέζεται από μύριες άκανθες και υπάρχουν πολλοί που καιροφυλακτούν και αρπάζουν τους σπόρους. Έπειτα, όταν σταθεροποιηθεί και ριζώσει, πάλι χρειάζεται την ίδια φροντίδα, για να αυξηθούν και αφού αυξηθούν, να μείνουν σώα και να μη βλαφθούν από κανένα. Και στους μεν σπόρους, όταν το στάχυ τελειοποιηθεί και ισχυροποιηθεί, περιφρονεί εύκολα και την ερυσίβη[Η ερυσίβη ήταν νόσος που μεταδιδόταν με τον αέρα και προσέβαλλε τα φυτά και τους καρπούς, ιδιαιτέρως μάλιστα τον σίτο και το κριθάρι] και την ανομβρία και όλα τα άλλα. Στα δόγματα, όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο, αλλά και αφού συντελεστεί το παν, πολλές φορές όταν επέρχεται μία κακοκαιρία και τρικυμία και παρουσιάζεται κάποια δυσκολία, και άνθρωποι που γνωρίζουν να εξαπατούν, κινούνται δολίως, και επέρχονται ποικίλοι άλλοι πειρασμοί, το καταστρέφουν.

Αυτά δε δεν μας ελέχθησαν στην τύχη, αλλά όταν ακούσεις τον Ιωάννη να λέγει αυτά, να μην του καταλογίσεις φλυαρία, ούτε να νομίσεις ότι είναι περιττό και φορτικό. Θα ήθελε βέβαια να τα πει μία φορά και να ακουστεί, αλλά επειδή οι περισσότεροι δεν πρόσεχαν σε όσα λέγονταν από την αρχή εξαιτίας του ότι νύσταζαν, προσπαθεί να τους ξυπνήσει και με δεύτερη φωνή.

Κάποια φορὰ εἶδα τὸν Γέροντα νὰ προσεύχεται μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας των Ἰβήρων...

Κάποια φορά που είδα τον Γέροντα να προσεύχεται μπροστά στην εικόνα της Παναγίας των Ιβήρων, τον ρώτησα:

-Γέροντα, γιατί η Παναγία δεν κήρυξε στη Γεωργία; Αφού για εδώ Της είχε τύχει ο κλήρος!

-Είναι η Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης. Ο Κύριος δεν ήθελε να περπατάει από πόρτα σε πόρτα.

Ένας ιερέας είχε απελπιστεί με τη Γεωργία, εξαιτίας της μεγάλης δοκιμασίας και πτώσης της. Βυθισμένος στη στενοχώρια του και στην πικρία του πήγε στο Σαμτάβρο. Ο π. Γαβριήλ τον κοίταξε αυστηρά και του είπε με τρόπο κατηγορηματικό:

-Πώς το σκέφτηκες; Είναι ποτέ δυνατόν η Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης να εγκαταλείψει τη Γεωργία, την κληρονομιά Της;

Όταν ο ιερωμένος τα άκουσε αυτά, ζήτησε γονατιστός συγχώρεση.

Ἡ πίστη τῶν ποιμένων

Γράφει ὁ Ἁγιοσιωνίτης

Ἄκουσα τὴν 20η ὁμιλία τοῦ ἁγίου Ἀθανάσιου Μυτιληναίου πάνω στὴν Ἀποκάλυψη. Ἐκεῖ λέγει ὁ ἅγιος πατὴρ «Ὄχι μόνο τοὺς ποιμένας, τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὐς ἐπισκόπους, διότι αὐτή ἡ ἀπειλὴ τοῦ Κυρίου εἶναι μιὰ ἀπειλὴ ποὺ πάντα στέκεται ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἰδιαίτερα στὴν ἐποχὴ μας ποὺ οἱ ποιμένες κάπως ἔτσι αἰσθάνονται ὅτι δὲν βαριέσαι, δὲν θὰ ἔλθει ὁ Κύριος. Δύνανται νὰ ὑπάρχουν ποιμένες, οἱ ὁποῖοι νὰ μὴν περιμένουν τὸν Χριστό; Οὔτε κἄν νὰ τὸν πιστεύουν; Ἔτσι φαίνεται, ἔτσι φαίνεται. Ἀλλιώτικα, ἀλλιώτικα δὲν ξέρω πῶς μπορεῖ νὰ ἐξηγηθοῦν μερικὰ πράγματα, δὲν μποροῦν νὰ ἐξηγηθοῦν, διότι ὅταν ἡ α ὑπάρχει ἡ β συμπεριφορὰ τόσο φοβερή, δὲν ἐξηγεῖται παρὰ μόνο ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ ποιμὴν δὲν πιστεύει στὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ. Τὶ λέμε; Οὔτε κἄν στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Φοβερόν; Φοβερόν».

«Κι ὅμως ἀληθές, ἐξάλλου αὐτὸ τὸ εἰδοποίησε ὁ Κύριος γιὰ τοὺς ποιμένες. Τὸ διαβάζουν καὶ οἱ ποιμαινόμενοι, διότι ὅταν, ἀγαπητοὶ μου, ὑπάρχουν ποιμένες ποὺ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ σᾶς, τὸ εἶπα τὴν περασμένη φορά, νὰ κάνετε τὸ πᾶν δυνατὸν νὰ φροντίσατε γιὰ τὸν ἑαυτὸ σας. Ὅπως ὅταν δὲν ἔχουμε καλοὺς διδασκάλους, φροντίζουμε νὰ μάθουμε γράμματα, δὲν ξέρω μὲ ποιὸν τρόπο, θὰ μάθουν οἱ γονεῖς στὰ παιδιὰ τους γράμματα, ὅταν ὑποτεθεῖ ὅτι δὲν ἔχουν καλοὺς διδασκάλους ἢ ὑστεροῦνται διδασκάλων. Πῶς θὰ γίνει; Οἱ γονεῖς νὰ μάθουν στὰ παιδιὰ τους γράμματα. Δηλαδὴ θὰ βροῦν ἕνα τρόπο νὰ κινηθοῦν, νὰ κινηθοῦν. Ἔτσι καὶ ἐδῶ, σᾶς εἶχα πεῖ ἄλλοτε, πρὸ λίγου καιροῦ, σᾶς τὸ λέγω ἄλλη μιὰ φορά. Μὴ περιμένετε ἂν δεῖτε ὅτι δὲν σᾶς ποιμαίνουμε καλῶς. Φροντίστε νὰ ποιμάνατε, φροντίστε τὸν ἑαυτὸ σας, γιὰ τὴν σωτηρίαν σας, διότι μὴν πεῖτε ὅτι δὲν εἴχαμε ποιμένες. Θὰ σᾶς ζητηθεῖ λόγος. Δὲν εἶναι δικαιολογία πάντα ὅτι δὲν ἔχουμε ποιμένες».

Ἦταν ἡ ὁμιλία γιὰ τὸν ἐπίσκοπο τῶν Σάρδεων, ὁ ὁποῖος ἔκανε πλημμελῶς τὰ καθήκοντά του, μιὰ εἰκόνα τῶν σημερινῶν ἐπισκόπων ποὺ εἶναι μασόνοι, οἰκουμενιστὲς καὶ κοιτᾶνε τὴν καλοπέρασὴ τους. Θὰ ξεκινήσω ἀπὸ τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Εἶναι μὲγας οἰκουμενιστὴς καὶ θέλει ἐναγκαλισμοὺς μὲ ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς τῆς Δύσης. Ἐπομένως πιστεύει στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό; Δὲν πιστεύει καὶ θὰ ἔχει τὴν μοῖρα τοῦ ἐπισκόπου τῶν Σάρδεων. Ἂν ἡ κεφαλὴ τῆς ὀρθοδοξίας δὲν ἔχει πίστη, τὶ νὰ ποῦν καὶ οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι; Τυφλὸς ἐὰν τυφλὸν ὁδηγῇ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Ἀποστόλου τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικής περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ[:Α΄ Κορ. 4.9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και την σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:Κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μάς παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ.4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «ἡμᾶς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους(:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία[:ως φιλοσοφία για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους.

Επειδή δηλαδή παραπάνω ο Παύλος τούς είχε πει ελέγχοντάς τους για την αλαζονεία καθώς και για τη λανθασμένη συμπεριφορά τους, τη φράση: «ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν (:για να είμαστε και εμείς βασιλείς μαζί σας)» [βλ. Α΄Κορ.4,8:

Σχολικὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση μὲ βάση τὴν ἐγκράτεια

15 χρόνια μετά την εφαρμογή της στη πολιτεία του Μισσισσίππι, οι εφηβικές εγκυμοσύνες μειώθηκαν στις μισές

Από τη Mary Boyte, για την ιστοσελίδα USA Today

Το 2011, ο νόμος του Μισσισσίππι απαίτησε από τα δημόσια σχολεία, στα πλαίσια της σχολικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης να διδάσκουν είτε «αποκλειστικά την εγκράτεια», είτε την «εγκράτεια μαζί με τη σύγχρονη σεξουαλική αγωγή».

Από το 2011 έως σήμερα διαπιστώνεται σημαντική μείωση των εφηβικών εγκυμοσύνων στη πολιτεία, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να έχει το υψηλότερο ποσοστό εφηβικών γεννήσεων στη χώρα.

Το 2023, μετά από νομοθετική ρύθμιση, τα τρέχοντα εκπαιδευτικά πρότυπα που επικεντρώνονται στην αποχή έγιναν μόνιμα.

Το 2011, η πορεία της σεξουαλικής αγωγής των παιδιών στο Μισσισσίππι άλλαξε. Με βάση νόμο που ψηφίστηκε εκείνη τη χρονιά, η κάθε δημόσια σχολική περιφέρεια έπρεπε να επιλέξει στα πλαίσια της σχολικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, είτε να διδάσκει «Μόνο την αποχή», είτε την «Αποχή-plus», με το πρώτο μοντέλο να τονίζεται ως το κρατικό πρότυπο.

Σύντομη ἀναφορὰ στοὺς Ἰησουΐτες

Ὁ Πάπας Φρα­γκῖ­σκος προερχόταν ἀ­πὸ τὸ τάγμα τῶν Ἰη­σουϊτῶν, καὶ μοῦ δί­νεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀναφέρω λίγα γι’ αὐτὸ τὸ τάγμα.

Ἀπὸ τὸν 17ο αἰῶνα, ποὺ ἄρχισαν νὰ δροῦν στὸν ἑλ­λαδικὸ χῶ­ρο, ἀποκαλύφθηκε τὸ πρα­γματι­κὸ πρόσωπο τοῦ τάγματος. Γράφει σὲ ἐπιστολή του, τὸ 1610 ὁ ἀρ­χηγὸς τῆς δεύτερης ἀποστο­λῆς, Γάλλος ἱερωμένος Φρανσουά ντε Κανιγιάκ· «Γιὰ νὰ μᾶς αἰσθάνονται κοντά τους οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἀρμένιοι, ἀφήσαμε γενειάδα. Φορέσαμε ράσο χωρὶς κολάρο καὶ μὲ μακριὰ μανίκια, σὰν αὐτὸ ποὺ φέρουν οἱ παπᾶ­δες». Μόνοι τους ἀποκάλυψαν ὅτι ἀποστολή τους ἦταν ἡ περαιτέρω διάδοσις τοῦ ρωμαιοκαθολικοῦ δόγματος ἀνάμεσα στοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Ἀνατολῆς ἀ­σκῶντας ὕ­πουλα προσηλυτισμό.

Ἡ ὑπερβολικὴ λύπη κρύβει μέσα της ὑπερηφάνεια

https://proskynitis.blogspot.com/2025/11/blog-post_68.html

29 Νοεμβρίου. Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 370 μαρτύρων (†250)· Διονυσίου ἐπισκόπου Κορίνθου ἱερομάρτυρος. Φιλουμένου νεομάρτυρος τοῦ Ἰεροσολυμίτου (†1979). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου κε΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. α´ 3-10).

Γαλ. 1,3             χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,

Γαλ. 1,3                      και ευχόμεθα να είναι πάντοτε μαζή σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα και από τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν,

Γαλ. 1,4             τοῦ δόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὅπως ἐξέληται ἡμᾶς ἐκ τοῦ ἐνεστῶτος αἰῶνος πονηροῦ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν,

Γαλ. 1,4                     ο οποίος παρέδωσε τον ευατόν του εις σταυρικόν θάνατον, δια να εξαλείψη τας αμαρτίας μας, δια να μας αποσπάση και μας ελευθερώση από τον παρόντα αιώνα της πονηρίας και της κακίας, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και Πατρός μας.