Γιά τόν προσωπικό ἀριθμό πολίτη - "Δέν θά προλάβουν" (Ἅγιος Παΐσιος), Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀναγκαιότητα νά γνωρίζουμε τήν πίστη μας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Χειρότερο ἀπό τό νά ἁμαρτάνει κανείς εἶναι νά ἀπελπίζεται, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 85, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Χειρότερο ἀπό τό νά ἁμαρτάνει κανείς εἶναι νά ἀπελπίζεται, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 85, Φιλοκαλία Α' τόμος, 4-5-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἀπόκτηση μαρτυρικοῦ φρονήματος προϋποθέτει τό μίσος στίς γήινες ἀπολαύσεις Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ E΄-Παπικές κακοδοξίες: Λειτουργικές καινοτομίες- ἀλλοίωση μυστηρίων, Ι. Μ. Παρακλήτου καί Ἀπειλή γιά τήν Ὀρθοδοξία μας, Γ. Ψαλτάκη, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ E΄-Παπικές κακοδοξίες: Λειτουργικές καινοτομίες- ἀλλοίωση μυστηρίων, Ι. Μ. Παρακλήτου καί Ἀπειλή γιά τήν Ὀρθοδοξία μας, Γ. Ψαλτάκη, 4-5-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ μεγίστη ἀμνησικακία τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων αἰτία τῆς ταχύτατης διάδοσης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, Ἔπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη- Κήρυγμα ἐπί τῆς Ἀποστολικῆς Περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ μεγίστη ἀμνησικακία τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων αἰτία τῆς ταχύτατης διάδοσης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, Ἔπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη- Κήρυγμα ἐπί τῆς Ἀποστολικῆς Περικοπῆς τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων, 4-5-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com,

 

Ἡ Πίστη τῶν Δικαίων καὶ ἡ Σημερινὴ Κατάντια τῆς Ἑλλάδος (Ψαλμός 124:3)

Κωφίδης Εὐάγγελος

«Ὅτι οὐκ ἀφήσει Κύριος τὴν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπὶ τὸν κλῆρον τῶν δικαίων, ὅπως ἂν μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι ἐν ἀνομίαις χεῖρας αὐτῶν.»

Ὁ ἱερὸς αὐτὸς στίχος τοῦ Ψαλμῳδοῦ, γεμάτος θεία φρόνηση καὶ παρηγοριὰ πρὸς τοὺς πιστοὺς, μιλάει γιὰ τὴν ἀμετάβλητη προστασία τοῦ Θεοῦ στὸ λαὸ Του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ὅριο ποὺ ἔχει ἡ ἀνομία νὰ κυριαρχήσει. Ὁ Κύριος δὲν θὰ ἐπιτρέψει νὰ καταπιέζονται αἰωνίως οἱ δίκαιοι ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ νὰ μὴν ἀπογοητευθοῦν κι’ αὐτοὶ καὶ ἁμαρτάνουν. Σήμερα, ποὺ ἡ Ἑλλὰς βιώνει μία βαθειὰ κρίση – ὄχι μόνο οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ, ἀλλὰ κυρίως ἠθικὴ καὶ πνευματική – αὐτὸ τὸ μήνυμα εἶναι πιὸ σχετικὸ ἀπὸ ποτέ.

Ἡ Ῥάβδος τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἡ Δοκιμασία τῶν Δικαίων

Ἡ «ῥάβδος τῶν ἁμαρτωλῶν» συμβολίζει κάθε μορφὴ καταπίεσης, ἀδικίας καὶ ἀσεβείας ποὺ ἐπικρατεῖ σὲ μιὰ κοινωνία. Στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα, αὐτὴ ἡ ῥάβδος φαίνεται νὰ ἔχει πολλὲς ἐκφάνσεις: ἡ διαφθορά τῶν ἁγίων θεσμῶν, ἡ ἐξάπλωση τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς ἡδονῆς, ἡ καταπάτηση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, ἡ ἐκμετάλλευση τῶν ἀδυνάτων, ἡ ἀπώλεια τῆς εὐσεβοῦς παράδοσης. Ὅμως, ὁ Ψαλμῳδὸς μᾶς ὑπενθυμίζει: ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἀδιάφορος. Δὲν θὰ ἀφήσει τοὺς δικαίους νὰ ὑποκύψουν στὴν ἀνομία, οὔτε θὰ ἐγκαταλείψει τὸν κλῆρο τῶν πιστῶν Του.

Ἄν κόψεις κάτι πού σοῦ ἀρέσει, αὐτό μετράει πάρα πολύ στόν Θεό

Σκέφτηκες ποτέ γιατί παντρεύεσαι;

Γιατί θέλεις τό παιδί σου νά περάσει στό Πανεπιστήμιο; Γιατί θέλεις τό παιδί σου νά παντρευτεῖ;

Γιατί θέλεις νά βγάζεις χρήματα; Γιατί θελεις νά ζήσεις;

Τό ἔχεις σκεφτεῖ; Ἄν δέν τά κάνεις γιά τόν Θεό, ὅλα τά ἄλλα εἶναι λάθος, εἶναι ἄχρηστα, εἶναι σκουπίδια, εἶναι φωτιά πού θά σέ κάψει. Ἄς ψάξουμε καί θά δοῦμε ὅτι εἴμαστε ἔνοχοι, καθώς γιά ἄλλους λόγους τά θέλουμε αὐτά καί ὄχι γιά τόν Θεό, γιά νά δοξασθεῖ ὁ Θεός.

Δέν κάνουμε οἰκογένεια γιά νά δοξασθεῖ ὁ Θεός, γι’ αὐτό και ἀποτυγχάνουμε στίς οἰκογένειες.

Δέν σπουδάζουμε τά παιδιά μας γιά νά δοξασθεῖ ὁ Θεός, γι’ αὐτό καί ἀποτυγχάνουν τά παιδιά μας.

Ἄν βάζαμε τόν Χριστό μας ὡς τό Ω, τόν στόχο, ὡς τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο κάνουμε τό καθετί, τότε θά πετυχαίναμε. Ὁ Χριστός μας τό εἶπε, ὄτι αὐτός εἶναι ἡ ἀρχή καί τό τέλος καί ὅτι Αὐτόν πρέπει νά βάλουμε ὡς σκοπό.

«Ἄλλαξε λοιπόν ζωή». Μά θά πεῖς:

Ὁ ἀγαπῶν τολμᾷ. +Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης.

«Εἰς τὸ μνῆμά σε ἐπεζήτησεν ἐλθοῦσα τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνή· μὴ εὑροῦσα δὲ ὠλοφύρετο κλαυθμῷ βοῶσα· Οἴμοι, Σωτήρ μου, πῶς ἐκλάπης, πάντων Βασιλεῦ;…» (Παρακλ. γ΄ ἦχ., αἶν.)

Νοερῶς, ἀγαπητοί μου, βρισκόμαστε στὸ Γολγοθᾶ. Εἶνε ἡ ὥρα 3 μετὰ μεσημβρίαν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Ὁ Ἐσταυρωμένος, ἀφοῦ ἤπιε ὣς τὴν τελευταία σταγόνα τὸ πικρὸ ποτήρι, ποὺ πικρότερο ἄνθρωπος δὲν ἤπιε, ἔγειρε τὴν κεφαλὴ καὶ παρέδωσε τὸ πνεῦμα στὸν οὐράνιο Πατέρα. Στιγμὴ συγκλονιστική. Καὶ ἐνῷ ἡ ψυχή του κατεβαίνει στὸν ᾅδη, γιὰ νὰ κηρύξῃ καὶ στὰ ἐκεῖ πνεύματα τὸ ἄγγελμα τῆς λυτρώσεως, στὸ σῶμα του, σὲ ὁλόκληρο τὸ σῶμα, ἁπλώνεται ἡ ὠχρότης τοῦ θανάτου. Τὰ χέρια ἐκεῖνα, ποὺ ὅπου ἄγγιζαν ἔκαναν καὶ τὶς πέτρες νὰ τινάζουν ῥόδα (τυφλοὺς νὰ βλέπουν, κουφοὺς ν᾿ ἀκοῦνε, λεπροὺς νὰ καθαρίζωνται, νεκροὺς ν᾿ ἀνασταίνωνται), μένουν ἀσάλευτα. Τὰ πόδια ἐκεῖνα, ποὺ ἔτρεχαν κάτω ἀπὸ τὶς καυστικὲς ἀκτῖνες νὰ φέρουν τὸν Ἰησοῦ καὶ στὰ πιὸ ἀπόμακρα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γῆς γιὰ νὰ κηρύξῃ τὴν ἀλήθεια, εἶνε τώρα ἀκίνητα, μαρμαρωμένα. Τὸ στόμα ἐκεῖνο, ἀπ᾿ τὸ ὁποῖο βγῆκαν ἀστείρευτοι ποταμοὶ θείας διδασκαλίας, σιγᾷ. Τὰ μάτια ἐκεῖνα, μὲ τὰ ὁποῖα κοίταξε τὸν Πέτρο καὶ τὸν ἔκανε νὰ συναισθανθῇ τὴν πτῶσι του καὶ ν᾿ ἀναλυθῇ σὲ δάκρυα, σβήνουν. Καὶ ἡ καρδιὰ ἐκείνη, ποὺ ἔκλεινε μέσα της ἕναν ὠκεανὸ ἀγάπης, παύει νὰ πάλλῃ. Ὁ Ἰησοῦς νεκρός. Οὐρανὲ καὶ γῆ, βυθιστῆτε στὸ πένθος!

Σύμφωνα μὲ τὸ νόμο τῆς Ῥώμης, ὅσοι καταδικάζονταν στὸν σταυρικὸ θάνατο δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ ταφοῦν· κανείς δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς πλησιάσῃ, τὰ σώματά τους ἔμεναν νεκρὰ πάνω στοὺς σταυρούς. Κ᾽ ἔβλεπε κανεὶς τότε θέαμα ἀπαίσιο· σκυλιὰ πεινασμένα καὶ ὄρνεα νὰ ὁρμοῦν, νὰ κομματιάζουν τὰ σώματα τῶν καταδίκων, καὶ τέλος ν᾿ ἀπομένουν μόνο οἱ σκελετοί. Ἔτσι διέταζε ὁ νόμος. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ κατὰ τὰ ἰουδαϊκὰ ἔθιμα ἦταν ἁμαρτία νὰ παραμείνῃ κανεὶς ἄταφος, ἡ Ῥώμη ἐπέτρεπε τὴν ταφὴ τῶν Ἰουδαίων.

Ἤδη πάνω στὸ σταυρὸ μένει ἄψυχο τὸ ἄχραντο σῶμα τοῦ Κυρίου. Ποιά σπλαχνικὰ χέρια θὰ τὸ κατεβάσουν γιὰ νὰ τὸ ἐνταφιάσουν;

Ἡ ἐκκλησία τῆς Ὁσίας Παρασκευῆς της Ἐπιβατινῆς στὴν Καλλικράτεια τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης

Η εκκλησία της Οσίας Παρασκευής της Επιβατινής (ή Νέας) στην Καλλικράτεια (Mimarsinan) της Ανατολικής Θράκης την δεκαετία του 1910..

Μετά το 1922 μετατράπηκε σε τζαμί..

Τελικά, το 1992 οι Τούρκοι την κατεδάφισαν...

Η Καλλικράτεια (σήμερα Mimarsinan) ήταν ελληνική κωμόπολη κτισμένη επί του αριστερού κέρατος του κόλπου των Αθύρων της Προποντίδας, και απείχε περίπου 32 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη. Εκκλησιαστικά υπαγόταν στην Μητρόπολη Μετρών και Αθύρων και διοικητικά στην νομαρχία Κωνσταντινουπόλεως.

Περί Σαραντισμοῦ

❈ Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος: Τίς πρῶτες σαράντα ἡμέρες νά μή δέχονται ἐπισκέψεις τό ἀνδρόγυνο. Πόσο σοφά ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει καθορίσει τόν σαραντισμό. Ὁ λόγος εἶναι, δύο λέξεις: τά πνευματικά μικρόβια, τά ὁποῖα ἐκπέμπουν οἱ ἄνθρωποι καί αὐτά τά πνευματικά μικρόβια μεταδίδονται στούς συνανθρώπους μας καί ἰδιαιτέρως στά παιδιά», στά νεογέννητα.

«Τά παιδιά εἶναι πάρα πολύ εὐάλωτα στίς ἐπιθυμίες τῶν ἀνθρώπων, στούς ἀνθρώπους εἰδικά τούς κακόβουλους, τούς ζηλιάρηδες, τούς φθονερούς, τούς ἀνθρώπους πού πηγαίνουν σέ μάγους, τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀνήθικην ζωήν. Ὅλα αὐτά μεταδίδονται στά παιδιά μας».

Πόσοι ἄνθρωποι εἶναι ἀπαλλαγμένοι ἀπό τόν ἐγωισμό καί τήν ὑπερηφάνεια καί τή ζήλεια καί τήν κακία;

Ὅπως στό νοσοκομεῖο πάει ἕνας ἄρρωστος, ἀλλά ἄν δέν κάνει ὑπακοή στόν γιατρό ἤ ἄν δέν πάει κἄν στό νοσοκομεῖο, φυσικά δέν θά θεραπευτεῖ, ἀλλά καί ἄν πάει στό νοσοκομεῖο καί δέν πάρει τά φάρμακα πού θά τοῦ πεῖ ὁ γιατρός, πάλι δέν θεραπεύεται, ἔτσι λοιπόν καί ἐμεῖς ἐρχόμαστε στήν Ἐκκλησία, ἀλλά ἄν δέν πάρουμε καί τά φάρμακα πού θά μᾶς πεῖ ὁ Πνευματικός, πάλι μένουμε ἀθεράπευτοι.

5 Μαΐου. Εἰρήνης μεγαλομάρτυρος (β΄ αἰ.). Εὐθυμίου ἐπισκόπου Μαδύτου. ᾿Εφραὶμ ὁσιομάρτυρος τοῦ νέου (†1426). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας γ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ς´ 8 - ζ´ 5, 47-60).

Πραξ. 6,8           Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.

Πραξ. 6,8                 Ο δε Στέφανος, γεμάτος πίστιν και δύναμιν Θεού, έκανε μεταξύ του λαού καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά έργα, που μαρτυρούσαν την αλήθειαν της πίστεως.

Πραξ. 6,9           ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας συζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ,

Πραξ. 6,9                 Μερικοί δε Εβραίοι από την συναγωγήν, που ελέγετο συναγωγή των Λιβερτίνων, των δούλων δηλαδή που είχαν απελευθερώσει οι Ρωμαίοι, και από την συναγωγήν των Κυρηναίων και Αλεξανδρέων καθώς και των Ιουδαίων της Κιλικίας και της Ασίας, εσηκώθηκαν με φανατισμόν και πείσμα και συζητούσαν με τον Στέφανον.

Πραξ. 6,10         καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ πνεύματι ᾧ ἐλάλει.

Πραξ. 6,10               Αλλά δεν ημπορούσαν να αντισταθούν εις την σοφίαν και στο πνεύμα, με το οποίον ωμιλούσε ο Στέφανος.