Η εμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος στούς Ἀπόστόλους , Ν. Σωτηρόπουλου-Τό εὐαγγέλι...

Μέ ποιόν μοιάζουν ὅσοι ἐγκαταλείπουν τήν Ἐκκλησία μετά τό Χριστός Ἁνέστη; - Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἐν ΑΡΧΗ ἦν ὁ Λόγος- Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Θεός, Ν. Σωτηροπούλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐν ΑΡΧΗ ἦν ὁ Λόγος- Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Θεός, Ν. Σωτηροπούλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα 20-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Χριστός ἀνέστη- εὐχές καί ἐγρήγορση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, Πάσχα

Χριστός ἀνέστη- εὐχές καί ἐγρήγορση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, Πάσχα, 20-4-2025

 

Κυριακή τοῦ Πάσχα. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ[:Ιω.1,1-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Υπομνηματισμός στα εδάφια Ιω.1,1-5:

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν».

1. Είναι περιττό μεν, λοιπόν, να σας κάνω παραίνεση για την ακρόαση με προσοχή, αφού τόσο γρήγορα εφαρμόσατε την παραίνεση στην πράξη. Διότι και η συρροή σας και η ακούραστη στάση σας και το ότι συνωθώντας ο ένας τον άλλον, βιάζεστε να καταλάβετε τον ενδότερο χώρο, από όπου η φωνή μου θα ακούγεται καλύτερα από σας, και το ότι δεν θελήσατε να αναχωρήσετε, αν και πιέζεστε μέχρι να διαλυθεί αυτό το πνευματικό θέατρο, και οι κρότοι και οι θόρυβοι και τα άλλα παρόμοια, αποτελούν απόδειξη της θερμότητας της ψυχής και της διάθεσής σας για ακρόαση. Γι'αυτό και είναι περιττό να σας προτρέψω προς αυτό. Είναι, όμως, αναγκαίο να σας πω και να σας παρακαλέσω να διατηρήσετε αυτήν την προθυμία και να μην την επιδεικνύετε μόνο εδώ, αλλά και όταν επιστρέψετε στα σπίτια σας και να μιλήσει για αυτά ο άνδρας στη γυναίκα του και ο πατέρας στον γιο του. Και εκείνος μεν να τους λέγει τα δικά του, να απαιτεί, όμως, από εκείνους να του λέγουν τα δικά τους.

Ας μη μου πει κανείς ότι τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με αυτά, διότι έπρεπε όχι μόνο να απασχολούνται, αλλά και να έχουν στραμμένη την προσοχή τους μόνο σε αυτά. Εξαιτίας της αδυναμίας σας, όμως, δεν το λέγω αυτό, ούτε και τους απαγορεύω τη μελέτη των αρχαίων, όπως δεν απομακρύνω ούτε εσάς από τις κοσμικές υποθέσεις. Αλλά αξιώνω μία από τις επτά ημέρες να την αφιερώνουν στον κοινό Δεσπότη όλων.

Διότι δεν νομίζετε ότι είναι άτοπο, τους μεν υπηρέτες να τους διατάσσετε να σας δουλεύουν όλο τον χρόνο, εσείς, όμως, να μην αφιερώνετε ούτε ελάχιστο χρόνο από την ανάπαυσή σας στον Θεό, και αυτό τη στιγμή κατά την οποία η υπηρεσία σε Εκείνον δεν προσθέτει τίποτε -διότι ο Θεός είναι ανενδεής-, καταλήγει δε εις το δικό μας συμφέρον; Αλλά όταν μεν τα οδηγείτε στα θέατρα, δεν προβάλλετε ως δικαιολογία ούτε τα μαθήματα, ούτε τίποτε άλλο από αυτά, ενώ όταν χρειάζεται να ωφεληθούν και να αποκομίσουν κάτι πνευματικό, προφασίζεστε ότι είναι απασχολημένα; Δεν εξοργίζετε έτσι τον Θεό, όταν για όλα τα άλλα ευκαιρείτε και αφιερώνετε καιρό, το να επιδίδονται δε στα δικά Του να το θεωρείτε ενοχλητικό για τα παιδιά και αναχρονιστικό;

Κάθε φορά πού ό παπα- Δημήτρης ο Γκαγκαστάθης Λειτουργούσε στον Ιερό Ναό του χωριού του, τους Αγίους Ταξιάρχες, η Αγία Τράπεζα ευωδίαζε!

Η ευωδία παρουσιαζόταν κυρίως μετά την Μεγάλη Είσοδο, όταν τοποθετούσε τα Άχραντα Μυστήρια πάνω στην Αγία Τράπεζα!

Άλλοτε πάλι, η ευωδία παρουσιαζόταν την ώρα της επικλήσεως του Αγίου Πνεύματος, στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων!

Συχνά έβαζε βαμβάκι κάτω από το αντιμήνσιο πριν αρχίσει η Θεία Λειτουργία , και τελειώνοντας, το βαμβάκι μυροβολούσε.

Το γεγονός αυτό το μαρτυρούν πολλοί, που συγκλονίσθηκαν και τονώθηκαν στην πίστη!

Κυριακή τοῦ Πάσχα. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

«Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων,ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη(:Το πρώτο βιβλίο, που ονομάζεται Ευαγγέλιο, το έγραψα, Θεόφιλε, για να εξιστορήσω σε αυτό περιληπτικά όλα όσα έκανε και δίδαξε ο Ιησούς από την αρχή της δημόσιας δράσεώς Του μέχρι την ημέρα που αναλήφθηκε στους ουρανούς, αφού προηγουμένως με συνεργό και το Άγιο Πνεύμα έδωσε εντολές στους αποστόλους που είχε διαλέξει ο Ίδιος)»[Πράξ. 1,1-2]

Σε πολλούς αυτό εδώ το βιβλίο δεν είναι αρκετά γνωστό, ούτε αυτό το ίδιο ούτε ο συγγραφέας του. Γι’ αυτό και προτίμησα προπάντων να ασχοληθώ με το έργο αυτό, ώστε και αυτούς που το αγνοούν να διδάξω και έναν τόσο μεγάλο θησαυρό να μην αφήσω να αγνοείται και να μένει αποκρυμμένος· διότι θα μπορέσει να μας ωφελήσει όχι λιγότερο από τα ίδια τα ευαγγέλια· είναι γεμάτο από τόση πολλή φιλοσοφία και ορθότητα διδασκαλίας πίστεως και επίδειξη θαυμάτων που έχουν γίνει μάλιστα από το άγιο Πνεύμα.

Ας μην το εξετάζουμε λοιπόν επιπόλαια, αλλά προσεκτικά. Διότι και τις προφητείες που προλέγει ο Χριστός στα ευαγγέλια είναι δυνατόν να τις δεις να πραγματοποιούνται εδώ, και από τα ίδια τα γεγονότα να διαλάμπει η αλήθεια, και μεγάλη μεταβολή των μαθητών προς το καλύτερο να έχει γίνει σε αυτούς από την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Διότι και εκείνα που άκουσαν να λέει ο Χριστός, ότι δηλαδή: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει(:αληθινά, αληθινά σας λέω ότι εκείνος που πιστεύει σε μένα, τα υπερφυσικά έργα που εγώ ενεργώ θα τα κάνει και εκείνος, αλλά και μεγαλύτερα απ’ αυτά θα κάνει˙ διότι θα θεραπεύει και θα ανασταίνει ψυχές και θα συντελεί θαυμαστές αλλοιώσεις στην εσωτερική ζωή των ανθρώπων. Και θα τα πραγματοποιεί όλα αυτά με τη δική Μου επενέργεια)» [Ιω. 14,12], και να προλέγει στους μαθητές ότι θα οδηγηθούν σε ηγεμόνες και βασιλείς και ότι θα τους μαστιγώσουν στις συναγωγές τους[βλ. Ματθ. 10,17-18: «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς·καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν (:έχοντας ως μόνο όπλο τη φρόνηση και την ακακία αυτή να προφυλάγεστε απ’ τους ανθρώπους· διότι θα σας παραδώσουν σε συνέδρια για να καταδικαστείτε απ’ αυτά και στις συναγωγές τους, και θα σας μαστιγώσουν μπροστά στον λαό. Ακόμη θα σας σύρουν μπροστά σε ηγεμόνες και σε βασιλείς ως κατηγορούμενους για μένα, για να δώσετε μαρτυρία για το πρόσωπό μου που να την ακούσουν και αυτοί και οι εθνικοί, ώστε να μην προφασίζονται ύστερα ότι δεν άκουσαν το κήρυγμά σας)» και ότι θα υποστούν σκληρά δεινά και ότι θα υπερισχύσουν σε όλα, και ότι το ευαγγέλιο θα κηρυχτεί σε όλο τον κόσμο, όλα αυτά είναι δυνατόν να τα δεις στο βιβλίο αυτό να εκπληρώνονται με κάθε ακρίβεια και άλλα περισσότερα από αυτά, που έχει πει ο Κύριος όταν ζούσε μαζί τους.

Θα δεις και εδώ τους αποστόλους σαν πτηνά να διατρέχουν την ξηρά, και τη θάλασσα και τους δειλούς εκείνους και ασύνετους μεμιάς να γίνονται εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, και περιφρονητές χρημάτων και δόξας, και θυμού και επιθυμίας, όλων γενικά να έχουν γίνει ανώτεροι, και να έχουν μεγάλη ομόνοια και πουθενά κανένα φθόνο, όπως πριν, ούτε σφοδρή επιθυμία για πρωτεία, αλλά όλη η αρετή σε αυτούς να είναι τέλεια, και την αγάπη να διαλάμπει υπερβολικά, για την οποία και πολλά παράγγειλε σε αυτούς λέγοντας ότι «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις(:απ’ αυτό θα μάθουν όλοι ότι είστε δικοί μου μαθητές, από το αν δηλαδή έχετε αγάπη μεταξύ σας. Η αγάπη αυτή θα σας εξασφαλίσει την αναγνώριση, τον σεβασμό και την εκτίμηση των ανθρώπων περισσότερο από τη θαυματουργική σας δράση)»[:Ιω. 13,35].

Υπάρχουν και εδώ δόγματα να βρεις που αν δεν ήταν αυτό εδώ το βιβλίο, σε κανένα δεν θα γινόταν τόσο γνωστά με τόση σαφήνεια· αλλά και το κυριότερο μέρος της σωτηρίας μας θα αποκρυβόταν και θα έμεινε άγνωστο και ως προς την ζωή και ως προς τα δόγματα.

Ἂν ἤμουν ὁ διάβολος δὲν θὰ ἐρχόμουν χρησιμοποιῶντας βία ἀλλὰ εὐκολία.

“Αν ήμουν ο διάβολος δεν θα ερχόμουν χρησιμοποιώντας βία αλλά ευκολία. Θα τους έδινα ό,τι θέλουν, και ό,τι έχουν ανάγκη, θα τους έκανα να νιώθουν ομοιογενείς αλλά εντελώς μόνοι, θα τους έκανα να ψυχαγωγούνται διαρκώς αλλά να είναι σιωπηλά κενοί, θα θόλωνα τις γραμμές μεταξύ της αλήθειας και της άποψης, μέχρι που τίποτα να μην σήμαινε κάτι.

Θα τους δίδασκα να κυνηγάνε την ντοπαμίνη (ευχαρίστηση) και όχι τον σκοπό, να λατρεύουν τον εαυτό τους αλλά να μισούν αυτό που είναι.

π.Θ.Ζήσης, Ἡ ψευδοένωση στὴν Φερράρα-Φλωρεντία στὰ «Ἀπομνημονεύματα» τοῦ Σιλβέστρου Συροπούλου» (Γ΄)

Τίτλος Γ΄ μαθήματος: «Οἱ συνεννοήσεις μέ τούς ἀντιπαπικούς τῆς Συνόδου τῆς Βασιλείας (1431-1449) προχωροῦν. Ἀνόητη καί ἀδικαιολόγητη στροφή τοῦ αὐτοκράτορα πρός τόν Πάπα«.

Τήν Κυριακή, 30 Μαρτίου (Δ΄ Νηστειῶν) 2025, ὁ πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης στήν αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν (Σούτσου 3) καί στό καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα (ὧρες 11:30 – 13:00) παρέδωσε τό Γ΄ μάθημα τῆς σειρᾶς » Ἡ ψευδοένωση τῶν Ἐκκλησιῶν στήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) στά «Ἀπομνημονεύματα» τοῦ Σιλβέστρου Συροπούλου».

Κατά τίς πρῶτες δι΄ ἀντιπροσώπων συνεννοήσεις μέ τόν Πάπα Μαρτῖνο (1414-1431) ὁμόφωνα οἱ Ὀρθόδοξοι, ὁ αὐτοκράτωρ, ὁ πατριάρχης, οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί ἀξιωματοῦχοι συμφωνοῦν, ὅτι ἡ σχεδιαζόμενη ἑνωτική σύνοδος ἔπρεπε νά γίνει στήν Κωνσταντινούπολη.

Πνευματικὴ ἐλεημοσύνη..

Ό άλλος κάποτε φτάνει σέ δύσκολες καταστάσεις καί ζητάει ένα καλό λόγο.

Μήν τό αρνιέστε. Όπως δίνουμε σ’ ένα φτωχό ελεημοσύνη. Έτσι καί ό καλός ό λόγος, ελεημοσύνη είναι. Κι έχει περισσότερο μισθό από τό Θεό. Εμένα κάποτε ένας μοναχός μού είχε πεί ένα καλό λόγο γιά μία αρρώστια πού είχα καί μέ βοήθησε, μέ ανακούφισε.

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

 

https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_78.html

20 Ἀπριλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Η ΖΩΗΦΟΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Θεοδώρου ὁσίου τοῦ Τριχινᾶ. Ζακχαίου ἀποστόλου, Ἀθανασίου ὁσίου κτίτορος Μεγ. Μετεώρου (†1310)· Ἀναστασίου Β΄ Ἀντιοχείας, ἱερομάρτυρος (ζ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς Πάσχα (Πρξ. α´ 1-8).

Πραξ. 1,1           Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν,

Πραξ. 1,1                   Εγώ, ω Θεόφιλε, στο πρώτον βιβλίον που έγραψα, δηλαδή στο Ευαγγέλιον, έκαμα λόγον δι' όλα όσα έπραξε και εδίδαξεν ο Ιησούς από την αχήν

Πραξ. 1,2           ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·

Πραξ. 1,2                  μέχρι την ημέραν, που ανελήφθη στους ουρανούς, αφού προηγουμένως έδωκε, δια μέσου του Αγίου Πνεύματος, εντολάς στους Αποστόλους, τους οποίους ο ίδιος είχεν εκλέξει.