Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου στούς Ἀπόστόλους ἀπόντος τοῦ Ἀπ. Θωμᾶ, Ν. Σωτηρόπουλου-Τό εὐαγγέλιο τοῦ Ιωάννου, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου στούς  Ἀπόστόλους ἀπόντος τοῦ Ἀπ. Θωμᾶ, Ν. Σωτηρόπουλου-Τό εὐαγγέλιο τοῦ Ιωάννου, 21-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Θεόν οὐδείς ἑώρακεν πώποτε». (Ἰωάν. 1:18)- Ἡ ἄκτιστη, ἀόρατη καί ἀκατάληπτη οὐσία τοῦ Θεοῦ, Ν. Σωτηρόπουλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Θεόν οὐδείς ἑώρακεν πώποτε». (Ἰωάν. 1:18)- Ἡ ἄκτιστη, ἀόρατη καί ἀκατάληπτη οὐσία τοῦ Θεοῦ, Ν. Σωτηρόπουλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα 21-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

''Μή μοῦ ἅπτου'', Γιατί ὁ Ἀναστάς Κύριος εἶπε στήν Ἁγ. Μαρία τή Μαγδαληνή "Μήν μέ ἀγγίζεις", Ν. Σωτηρόπουλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

''Μή μοῦ ἅπτου'', Γιατί ὁ Ἀναστάς Κύριος εἶπε στήν Ἁγ. Μαρία τή Μαγδαληνή "Μήν μέ ἀγγίζεις", Ν. Σωτηρόπουλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Πάσχα 20-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ Γέροντας Εὐθύμιος Ἁγιορείτης γράφει γιὰ τὸν Πνευματικό του π. Εὐσέβιο Γιαννακάκη

Ἀρκετοὶ Ἁγιορεῖτες, οἱ ὅποιοι στὰ φοιτητικά τους χρόνια εἶχαν Πνευματικό τον π. Εὐσέβιο, καὶ ἄλλοι ποῦ μαθήτευσαν κοντά του, μιλοῦν σήμερα μὲ πολλὴ εὐγνωμοσύνη καὶ Ἀγάπη γιὰ ἐκεῖνον. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, ὁ π. Εὐθύμιος, ἱερομόναχος στὴν Καλύβη τῆς Ἀναστάσεως, γράφει:

«Τὸν π. Εὐσέβιο γνώρισα τὸ ἔτος 1974, ὅταν πρωτοπῆγα στὴν Ἀθήνα γιὰ εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις. Στὴ συνέχεια ὡς φοιτητὴς ἐκκλησιαζόμουν στὸν Ἅγιο Λουκᾶ του Ἱπποκράτειου καὶ ἐξομολογούμην σ’ ἐκεῖνον, ὅσον καιρὸ ἤμουν στὴν Ἀθήνα. Ἀποτελοῦσα μέλος μιᾶς μικρῆς συνάξεως μὲ ἱεροσπουδαστές της Ριζαρίου καὶ θεολόγους φοιτητές. Τακτικὰ μᾶς συγκέντρωνε ὁ Γέροντας καὶ μᾶς βοηθοῦσε πνευματικὰ μὲ τὴν πεῖρα του καὶ τὴν διάκρισή του. Ἦταν ἡ λατρευτικὴ ζωὴ τοῦ παρεκκλησίου ὄαση πνευματική, καὶ ὁ σεβαστὸς π. Εὐσέβιος φύλακας ἄγγελος στὰ δύσκολα φοιτητικὰ χρόνια.

Αἰσθανόμουν ἕναν αὐθόρμητο σεβασμὸ καὶ ἐμπιστοσύνη στὸ πρόσωπό του. Ἡ μειλίχια καὶ ἤρεμη μορφή του μετέδιδε παρηγοριὰ καὶ αἰσιοδοξία. Ἡ ἁπλότητά τοῦ βοηθοῦσε νὰ τὸν πλησιάσεις καὶ νὰ ἄνοιξης τὴν καρδιά σου. Ἡ ἱεροπρέπειά τοῦ ἐνέπνεε εὐλάβεια. Ἡ πνευματική του ζωὴ ἦταν κρυφή, δὲν μιλοῦσε γιὰ τοὺς ἀγῶνες του. Ἄνετα ἐν τούτοις διεφαίνετο ἡ ἀσκητικότητά του, ἡ αὐταπάρνησή του καὶ ἡ ἀφοσίωσή τοῦ στὸ καθῆκον του.

Τὸν γνωρίσαμε ὡς εὐλαβέστατο Λειτουργὸ καὶ ἄριστο Πνευματικό. Τὸν βλέπαμε, παρ’ ὅλη τὴν ἡλικία του νὰ ἀναλώνει τὸν χρόνο του, τὶς δυνάμεις του, τὸν ἑαυτό του ὁλόκληρο στὴν διακονία τῶν ἀγαπημένων του ἀσθενών. Ἔπαιρνε τὴν λύπη τους καὶ τοὺς μετέδιδε ἐλπίδα.

Γέροντα Ἰάκωβε ὅπως ὅταν ζοῦσες ἔτρεχες μέ τήν Ἁγία Κάρα καί πρόσφερες τήν εὐλογία σου στούς πιστούς, ἔτσι ἔλα καί σέ μένα

Ὁ ἀστυνομικὸς Ἀνδρέας Βοσκοῦ, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, εἶχε βγάλει ἕνα σπυρὶ στὸ μέτωπο, τὸ ὁποῖο μάζευε πύον. Μὲ γιατρούς, φάρμακα δὲν ἐπέρχονταν ἴαση.

Διαβάζοντας τὸ βιβλίο του π. Ἰακώβου τὸν παρακάλεσε, δὲν τὸν εἶχε γνωρίσει, ἐν ζωῇ, καὶ τοῦ εἶπε:

«Γέροντα Ἰάκωβε ὅπως ὅταν ζοῦσες ἔτρεχες μὲ τὴν Ἁγία Κάρα καὶ πρόσφερες τὴν εὐλογία σου στοὺς πιστούς, ἔτσι ἔλα καὶ σὲ μένα μὲ τὴν Ἁγία Κάρα κι εὐλόγησέ με».

Ἕνα βράδυ ποὺ ἦταν ξαπλωμένος, πρὶν κοιμηθεῖ, βλέπει ὁλοζώντανο τὸν Γέροντα Ἰάκωβο μὲ ἕναν σταυρὸ στὸ χέρι.

Τὴν ὥρα ποὺ πάει νὰ τὸν σταυρώσει, δαίμονας ἐμφανίζεται καὶ λέει «ἄστον αὐτὸν μὴν τὸν σταυρώνεις εἶναι δικός μας.»

«Δὲν εἶναι δικός σας» λέει ὁ π. Ἰάκωβος.

«Εἶναι δικός μας γιατί ἔκανε αὐτές ... αὐτές... καὶ αὐτὲς τὶς ἁμαρτίες»

«Μπορεῖ νὰ τὶς ἔκανε αὐτὲς τὶς ἁμαρτίες» ἀπήντησε ὁ πατὴρ Ἰάκωβος «ἀλλὰ τὶς ἐξομολογήθηκε καὶ διεγράφησαν».

«Ναί, αὐτὲς τὶς ἐξομολογήθηκε» ἀπάντησε ὁ διάβολος, «ἀλλὰ ἔχει καὶ κάτι πιὸ μικρὲς ποὺ δὲν τὶς ἐξομολογήθηκε».

Νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί ὁ προσωπικός ἀριθμός, (Π.Α.): Ἕνα φλέγον, ζωτικῆς σημασίας θέμα μέ πνευματικές διαστάσεις.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Κυθήροις τή 7η Ἀπριλίου 2025

Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Ὑπευθύνου του Γρ. Αἱρέσεων καί παραθρησκειῶν

Νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί ὁ προσωπικός ἀριθμός, (Π.Α.): Ἕνα φλέγον, ζωτικῆς σημασίας θέμα μέ πνευματικές διαστάσεις.

Στούς ἐσχάτους καί ἀποκαλυτικούς αὐτούς χρόνους πού ζοῦμε, πολλές εἶναι οἱ σκοτεινές δυνάμεις, οἱ αἱρέσεις καί οἱ πλάνες, πρός τίς ὁποῖες καλεῖται νά ἀντιπαλαίσει ἡ Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖες ἀπειλοῦν νά ἀκυρώσουν τή σωτηρία μας. Πολλά εἶναι τά καυτά καί ζωτικῆς σημασίας πνευματικά θέματα, τά ὁποῖα ἀναφύονται διαρκῶς μέσα στόν χῶρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς, ἀπέναντι τῶν ὁποίων καλεῖται νά πάρει ὑπεύθυνη θέση ὁ κλῆρος καί ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ.

Ἕνα ἀπό αὐτά, χωρίς ἀμφιβολία εἶναι καί τό θέμα τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, τήν ἔκδοση τῶν ὁποίων ἤδη ἔχει δρομολογήσει ἡ Κυβέρνηση. Ἀναγκαῖο θεωρήσαμε νά ἐπαναφέρουμε τό θέμα αὐτό μέ τήν παροῦσα ἀνακοίνωσή μας, καθώς πλησιάζει ἡ λήξη τῆς προθεσμίας παραλαβῆς των, (Αὔγουστος 2026). Καί τοῦτο ὄχι μόνον διότι, ὅπως ἐπισημαίνουν πολλοί, (Σύλλογοι, Χριστιανικά Σωματεῖα καί διακεκριμένες προσωπικότητες), τό θέμα αὐτό ἔχει καί πνευματικές διαστάσεις, ἀλλά καί διότι μέχρι στιγμῆς δέν ἔχει πάρει ἐπίσημη θέση μέ ἀνακοίνωσή της ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία, πράγμα πού προκαλεῖ ἰδιαίτερη ἀνησυχία στό ἐκκλησιαστικό πλήρωμα.

Εἶναι γνωστές οἱ ἐξελίξεις εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τό θέμα τῶν νέων ταυτοτήτων. Ἡ Κυβέρνηση ξεκίνησε ἤδη τήν ἔκδοσή των ἀπό τά τέλη τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 2023, μετά ἀπό ἀλλεπάλληλες ἀναβολές καί παρά τίς ἀντιδράσεις ἑνός μεγάλου μέρους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἑνός ἀπό τά κόμματα τοῦ ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Εἶναι γνωστό ἐπίσης ὅτι τό θέμα αὐτό δέν εἶναι καινούργιο. Ἔχει μία ἱστορία δεκαετιῶν. Ἐδῶ καί 39 χρόνια, (ἀπό τό 1986), προσπάθησαν οἱ ἑκάστοτε Κυβερνήσεις ὅλων τῶν κομματικῶν παρατάξεων νά εἰσαγάγουν τίς νέες ταυτότητες, χωρίς ὅμως ἀποτέλεσμα, χάρις στή δυναμική καί σθεναρή ἀντίσταση κλήρου καί λαοῦ.

Περί Ἀνάστασης τῶν Ἀνθρώπων

❈ Ἀκόμα καί Ὀρθόδοξοι δέν πιστεύουν στήν Ἀνάσταση. Καί πῶς ἀποδεικνύουμε ὅτι δέν πιστεύουμε στήν Ἀνάσταση; Ἀπό τό πῶς ἀντιμετωπίζουμε τόν θάνατο. Φοβόμαστε τόν θάνατο! Ἤ ὅταν κοιμηθεῖ κάποιος δικός μας, δέν λέμε: «κοιμήθηκε», λέμε «τόν ἔχασα». Τί τόν ἔχασες; Ἔτσι χάνεται; Χαμός θά πεῖ ἐξαφανίστηκε. Δέν ἐξαφανίστηκε.

Δέν πιστεύεις στήν Ἀνάσταση; Δέν πιστεύεις ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἐφόσον ἔχει μετάνοια, θά πάει στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί θά εἶναι αἰώνια μέ τόν Θεό;

Ρώτησε μία γυναίκα Ὀρθόδοξη κάποιον θεολόγο:

- Καλά, ὑπάρχει μετά θάνατον ζωή; Τῆς λέει καί ὁ θεολόγος:

- Τό ξέρετε τό «Πιστεύω»;

Μᾶς παρέσυρε ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ὁ ὑλισμός(π.Δημ.Γκαγκαστάθης)

Μας παρέσυρε ο εγωϊσμός και ο υλισμός. Μεγάλο κατήφορο πήρε ο λαός και ο κλήρος πρώτα. Κανείς δεν δικαιολογούμεθα. Ας επιβλέψη ο Κύριος και φωτίση και στηρίξη την Εκκλησία Του. Εγώ δεν φοβούμαι να χαθή η Εκκλησία ποτέ. Πιστεύω ότι είναι Κυβερνήτης ο Ίδιος ο Θεός, και πάντες οι εχθροί θα αφανισθούν από Προσώπου του Θεού.

Η σημερινή εποχή είναι απελπιστική. Η νεολαία μας σχεδόν χάλασε. Έπεσε στη γαστριμαργία και σαρκολατρεία. Ούτε βλέπει, ούτε ακούει. Είναι ο καιρός του Νώε. Προσοχή, να σώσης την ψυχή σου...

Μου γράφεις ότι αρρώστησες από το πόδι και κάθησες αρκετόν καιρό… Τι περιμένεις;

22 Ἀπριλίου. † Τρίτη τῆς διακαινησίμου. Θεοδώρου ὁσίου τοῦ Συκεώτου (†613). Ναθαναὴλ ἀποστόλου (α΄ αἰ.), Θεοχάρους καὶ Ἀποστόλου ὁσίων τῶν ἐν Ἄρτῃ. Ἦχος γ΄. [Τῇ Τρίτῃ τῆς διακαινησίμου μνήμη τῶν νεοφανῶν μαρτύρων Ῥαφαήλ, Νικολάου, Εἰρήνης τῶν ἐν Λέσβῳ· ὡσαύτως μνήμη τῶν ὁσιομαρτύρων τῆς μονῆς Μεταμορφώσεως Νταοὺ Πεντέλης.] Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης διακαινησίμου (Πρξ. β΄ 14-21).

Πραξ. 2,14         Σταθεὶς δὲ Πέτρος σὺν τοῖς ἕνδεκα ἐπῆρε τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέγξατο αὐτοῖς· ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ ἅπαντες, τοῦτο ὑμῖν γνωστὸν ἔστω καὶ ἐνωτίσασθε τὰ ῥήματά μου.

Πραξ. 2,14               Και τότε ο Πετρος μαζή με τους ένδεκα εστάθηκε, ώστε να τον βλέπουν όλοι, ύψωσε την φωνήν αυτού και ήρχισε να ομιλή, όπως το Πνεύμα το Αγιον τον εφώτιζε· “άνδρες Ιουδαίοι και σεις όλοι που κατοικείτε την Ιερουσαλήμ, ας γίνη γνωστόν εις σας αυτό, που θα σας πω και ακούσατε με προσοχήν τα λόγια μου.

Ὁ παπα-Φώτης γιὰ τὶς ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Ο παπα-Φώτης ήταν κάθετα αρνητικός στις εκτρώσεις. Υποστήριζε πως η κάθε έκτρωση είναι φόνος.

Αυτό δηλαδή που και η Εκκλησία τονίζει. Γι' αυτό κατά καιρούς έστελνε αυστηρές επιστολές στους μαιευτήρες της πόλης μας, όταν μάθαινε πως είχαν προβεί σε έκτρωση.

Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσε ήταν βαρύ ομολογουμένως. Στη συνέχεια καταγράφε ορισμένα μόνο αποσπάσματα από μερικές επιστολές του, χωρίς καμία αλλοίωση ή ορθογραφική διόρθωση:

Ἀκοινώνητος εἶναι αὐτός πού δέν παίρνει Θεία Κοινωνία ...

Ὁ 10ος Ἀποστολικός Κανόνας, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐπικυρωθεῖ καί ἀπό τήν Πενθέκτη Οἰκουμενική Σύνοδο, ἄρα ἔχει Οἰκουμενικό κύρος καί εἶναι ἀλάθητος, λέει: «Ὅποιος συμπροσευχηθεῖ μέ ἀκοινώνητο κἄν ἐν οἴκῳ, ἄν εἶναι κληρικός καθαιρεῖται, ἄν εἶναι λαϊκός ἀφορίζεται». Ἀκοινώνητος εἶναι αὐτός πού δέν παίρνει Θεία Κοινωνία (μή Ὀρθόδοξος).

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία στίς 13 – 12 - 2014)