273. Λογισμοί Β΄-Πως τούς νικουμε καί πόσο ευθυνόμαστε γι΄ αυτους, Ευεργ...

Ἡ πνευματική μελέτη, ἡ ὠφέλεια τῆς καί ἡ προσευχή, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 98, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πνευματική μελέτη, ἡ ὠφέλεια τῆς καί ἡ προσευχή, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 98, Φιλοκαλία Α' τόμος, 5-7-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

. Ἡ ταπείνωση, ὁ ταπεινόφρων καί τά χαρακτηριστικά της, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 97, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ προσευχή θερμαίνει τήν ψυχή- οἱ δαίμονες θά ντροπιαστοῦν, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 96, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ προσευχή θερμαίνει τήν ψυχή- οἱ δαίμονες θά ντροπιαστοῦν, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 96, Φιλοκαλία Α' τόμος, 4-7-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κυριακή Δ Ματθαίου. Ὁ Ἰερος Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ δούλου τοῦ ἑκατόνταρχου

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ.8,5-13]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΥ

«Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος(:Και όταν ο Ιησούς μπήκε στην Καπερναούμ, ήλθε κοντά Του ένας εκατόνταρχος, ο οποίος Τον παρακαλούσε και Του έλεγε: “Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος και παράλυτος στο σπίτι και βασανίζεται από τρομερούς πόνους”)»[Ματθ.8,5-6].

Όταν λοιπόν ο Ιησούς κατέβηκε από το όρος[:αμέσως μετά την επί του Όρους ομιλία Του], τότε προσήλθε σ΄Αυτόν ο λεπρός για να Τον παρακαλέσει να τον θεραπεύσει[βλ. Ματθ.8,1-4: «Καταβάντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ ὄρους ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί. Καὶ ἰδοὺ λεπρὸς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· θέλω, καθαρίσθητι. καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτοῦ ἡ λέπρα. καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅρα μηδενὶ εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε τὸ δῶρον ὃ προσέταξε Μωσῆς εἰς μαρτύριον αὐτοῖς(: Όταν κατέβηκε ο Ιησούς από το βουνό, Τον ακολούθησαν πολλά πλήθη λαού. Και να, ένας λεπρός ήλθε και Τον προσκυνούσε γονατιστός λέγοντας: “Κύριε, εάν θέλεις, έχεις τη δύναμη να με καθαρίσεις από τις πληγές και τα εξανθήματα της ακάθαρτης αρρώστιας μου”.Ο Ιησούς τότε άπλωσε το χέρι Του και τον άγγιξε λέγοντας: “Θέλω. Καθαρίσου”. Και αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του, και έγινε τελείως υγιής. Τότε ο Ιησούς τού λέει: “Πρόσεξε να μην πεις σε κανέναν το θαύμα της θεραπείας σου, αλλά πήγαινε και δείξε τον εαυτό σου στον ιερέα και πρόσφερε το δώρο που έχει καθορίσει ο Μωυσής. Για να χρησιμεύσει η εξέτασή σου από τον ιερέα και η προσφορά του δώρου σου ως μαρτυρία και απόδειξη στον ιερέα και στους Ιουδαίους ότι και εσύ θεραπεύτηκες τελείως και εγώ δεν ήλθα να καταργήσω τον νόμο”)»], ενώ ο εκατόνταρχος πήγε στον Ιησού έπειτα από λίγο, μόλις ο Κύριος εισήλθε στην Καπερναούμ.

Για ποιον λόγο λοιπόν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος δεν ανέβηκαν στο όρος; Όχι από οκνηρία, διότι και των δύο η πίστη ήταν θερμή, αλλά για να μη διακόψουν τη διδασκαλία.

Μόνο τὰ σωματικά μου μάτια δὲν ἔβλεπαν τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους! Τόση Χάρις! Παράδεισος στὴν καρδιά μου!

Ήταν τών Αγίων Αποστόλων πού ήρθε ό παπα-Εφραίμ από Κατουνάκια νά λειτουργήση. Καί μού έδωσε εντολή ό Γέροντας Ιωσήφ νά μαγειρέψω καλό φαγάκι, επειδή ό παπά-Εφραίμ ήταν πολύ φιλάσθενος .Έσπευσα στήν υπακοή καί εκεί πού μαγείρευα, ό Γέροντας στεκόταν πάνω από τό κεφάλι μου καί έλεγε:

– Δέν ξέρεις νά μαγειρεύης τρομάρα νά σού ’ρθη. Έτσι μαγειρεύει ό κόσμος καί θές νά τό φάη κι ό παπάς;

– Άντε, ζαβέ, φέρ’ τό γρήγορα!

Πήγα τό φαγάκι στόν pαπά.

– Φύγε από μπροστά μου!

Κυριακή Δ Ματθαίου:«Πίστις καί Θεολογία» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.8,5-13]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-7-2001]

(Β437)

Μας αφήνει καταπλήκτους, αγαπητοί μου, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, η θαυμασία στάσις του εκατοντάρχου προς τον Κύριον. Και βέβαια και το ενδιαφέρον του δια τον παράλυτον δούλον του, αλλά κυρίως δια την στάσιν του έναντι του Κυρίου, ως προς την θεραπείαν του δούλου του. Τι είπε; Στην πρόταση του Κυρίου -δεν ήτανε παιδί του, ήτανε δούλος του, κι αυτός ήταν, παρακαλώ, και Ρωμαίος πολίτης και στρατιωτικός, υποτίθεται σκληρός άνθρωπος- στην πρόταση του Κυρίου που του είπε: «Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν», «Εγώ αφού έλθω στο σπίτι σου, θα τον θεραπεύσω», τι απαντά; «Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου». «Δεν είμαι ικανός, Κύριε, να έρθεις στο σπίτι μου, δεν είμαι ικανός. Πες μόνο έναν λόγο και ο δούλος μου θα θεραπευθεί». Και στη συνέχεια αναφέρει σαν παράδειγμα ότι και αυτός υπό εξουσίαν είναι, αλλά και εξουσιάζει τους στρατιώτες του και τους δούλους του και δίνει προφορικές εντολές και πραγματοποιούνται.

Ο Κύριος εθαύμασε την πίστη του εκατοντάρχου. Και είπε: «Πω, πω, πω! Τέτοια πίστη δεν ηύρα ούτε στον Ισραήλ!». Και αυτή του η πίστις εστάθη ικανή να προσεγγίζει τα κράσπεδα της θεολογίας, όπως θα δούμε. Αυτό δε, θα είναι και το θέμα μας. Ότι η πίστις εγγίζει τα κράσπεδα της θεολογίας. Και εισέρχεται εις την θεολογίαν.

Πάντως έχομε εδώ μια αποκάλυψη: ότι η πίστις γίνεται οδός της θεολογίας. «Πώς γίνεται η πίστις οδός προς την θεολογία;», θα ερωτήσετε. Τι είπε ο εκατόνταρχος; «Μόνον εἰπὲ λόγῳ», «λόγῳ»που σημαίνει, όπως λέγει ο Ζιγαβηνός, «εἰπὲ ἕν λόγον ψιλόν, ὃν βούλῃ καὶ αὐτίκα ὁ λόγος ἔργον γενήσεται».

Κυριακή Δ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ρωμ. 6,18-23]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ(:Κι έτσι, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στην αρετή )»[Ρωμ.6,18]. Εδώ δείχνει δύο δωρεές του Θεού, και την απελευθέρωση από την αμαρτία, και την υποδούλωση στην αρετή, πράγμα που είναι καλύτερο από κάθε ελευθερία. Γιατί ο Θεός έκανε το ίδιο, όπως θα έκανε κάποιος αν, παραλαμβάνοντας ένα ορφανό παιδί που μεταφέρθηκε από τους βαρβάρους στην χώρα τους, δεν το ελευθέρωνε μόνο από την αιχμαλωσία, αλλά και γινόταν γι΄αυτό πατέρας προνοητικός και το ανέβαζε στην πιο μεγάλη τιμή. Αυτό ακριβώς έγινε και σε μας. Γιατί όχι μόνον μας ελευθέρωσε από τα παλαιά κακά, αλλά και σε αγγελική ζωή μας οδήγησε, και άνοιξε για μας δρόμο άριστης διαγωγής, αφού μας παρέδωσε στην ασφάλεια της αρετής, θανάτωσε τα παλαιά κακά, νέκρωσε τον παλαιό μας άνθρωπο και μας οδήγησε στην αιώνια ζωή[…].

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

[Oμιλία ΙΓ΄:] «Ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν(:Μεταχειρίζομαι ανθρώπινο τρόπο εκφράσεως εξαιτίας της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσεώς σας, η οποία είναι ακόμα σαρκική και γι’ αυτό η άσκηση της αρετής σάς φαίνεται δουλεία. Όπως δηλαδή προσφέρατε τα μέλη σας σκλάβα στην αμαρτία, που κάνει τον άνθρωπο ακάθαρτο και παραβάτη του νόμου, για να διαπράττετε την ανομία, έτσι τώρα να προσφέρετε τα μέλη σας δούλα στην ενάρετη ζωή, για να προοδεύσετε σε αγιότητα)»[Ρωμ.6,19].

Ἡ μεγαλύτερη ἀπειλὴ τῆς ἀνεξέλεγκτης χρήσης AI: Γενιὲς ἀνθρώπων ποὺ χάνουν τὴν ἱκανότητα νὰ σκέφτονται

Η μεγαλύτερη απειλή της ανεξέλεγκτης χρήσης AI: Γενιές ανθρώπων που χάνουν την ικανότητα να σκέφτονται

O «φωτεινός παντογνώστης» που λέγεται Τεχνητή Νοημοσύνη, απειλεί να δημιουργήσει γενιές διανοητικά «ανάπηρων» ανθρώπων

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Οδεύουμε ολοταχώς σε μια οργουελιανή εποχή όπου η εξειδίκευση, η εγκυκλοπαιδική γνώση και η κριτική σκέψη θα γίνουν προνόμια μιας μικρής μειοψηφίας που θα διαφεντεύει τον πλανήτη γη.

Η μεγαλύτερη απειλή που ενέχει η ανεξέλεγκτη χρήση της AI, δεν είναι ούτε το φακέλωμα, ούτε η μαζική επιτήρηση, ούτε η καταπάτηση της ιδιωτικότητας, ούτε το μονοπώλιο της πληροφορίας. Ασφαλώς αυτοί είναι κορυφαίοι κίνδυνοι, αλλά υπάρχει και χειρότερος: μια γενιά ανθρώπων που θα πάψει να σκέφτεται. Γιατί αν διαθέτεις την ικανότητα της σκέψης, αλλά και τη γνώση για να λειτουργεί ως θεμέλιο της σκέψης σου, τότε μπορείς να εναντιωθείς σε όλα τα παραπάνω. Αν όμως γίνεις ένα διανοητικό «ζόμπι», το παιχνίδι είναι χαμένο εξαρχής.

Αφορμή για το παρόν άρθρο ήταν η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων του 2025. Το 50% των υποψηφίων έγραψε κάτω από τη βάση σε Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία και Αρχαία. Ένας στους δύο δεν κατάφερε να πιάσει τη βάση του 10. Το ποσοστό αριστούχων κινήθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Δυστυχώς βλέπουμε να διαμορφώνεται με γενιά που ολοένα και περισσότερο «τεμπελιάζει» η σκέψη της. Το τραγικό επίπεδο της ελληνικής παιδείας, η αυτιστική ενασχόληση με τα social, τα τιποτένια πρότυπα της «show biz», η «fast food» πληροφορία του διαδικτύου, η θεοποίηση της ηδονής έναντι της σκέψης, και τέλος το ακαταμάχητο δόλωμα του «φωτεινού παντογνώστη» που λέγεται AI, όλα αυτά δημιουργούν συνθήκες μιας ανοϊκής «επιδημίας» .

Τα παιδιά 17-18 ετών που φέτος έγραψαν πανελλήνιες, δίνουν τα πρώτα δείγματα γραφής για μια σειρά γενιών που από το 2008 – και με γεωμετρική πρόοδο ως τις μέρες μας -μεγάλωσαν με εθισμό στα κινητά και τα τάμπλετ. Αυτό σημαίνει ότι στις φετινές πανελλήνιες βλέπουμε μονάχα την κορυφή του παγόβουνου, σε σχέση με τις διανοητικές αδυναμίες των ακόλουθων γενιών.

Πῶς πρέπει νά ἐννοοῦμε τό «Μη κρίνετε, γιά νά μή κριθεῖτε»;

ΕΡΩΤΗΣΗ 70ή:Πῶς πρέπει νὰ ἐννοοῦμε τό «Μη κρίνετε, γιὰ νὰ μὴ κριθεῖτε»; (Ματθ. 7,1).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ὅταν ὁ Κύριος λέγει, ἄλλοτε «Μὴ κρίνετε, γιὰ νὰ μὴ κριθεῖτε», καὶ ἄλλοτε, «Να κρίνετε δίκαια», ( Ἰω. 7,24) δέν μᾶς ἀπαγορεύει γενικά να κρίνουμε, ἀλλὰ μᾶς διδάσκει νὰ γνωρίζουμε τὴ διαφορὰ τῆς κρίσης. Ὥστε, ἐὰν κάτι δὲν εἶναι φανερό, νὰ μὴ κατακρίνουμε τὸν ἀδελφό, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος γι' αὐτούς·

«Νὰ μὴ βιάζεστε νὰ κρίνετε καὶ να βγάζετε ἀποφάσεις, μέχρι νὰ ἔρθει ὁ Κύριος ποὺ θὰ φωτίσει ὅ,τι εἶναι κρυμμένο στο σκοτάδι καὶ θὰ φανερώσει τις προθέσεις τῶν καρδιῶν». (Α' Κορ.4,5)

Περί Ἀναίδειας - Θρασύτητας

❈ Ὅσοι ἔχουν ἀναίδεια, μιμοῦνται τόν Διάβολο. Γι’ αὐτό, ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε: «ἡ ἀναίδεια εἶναι μιά μορφή βλασφημίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Ὁ ἀναιδής ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού βλασφημεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, γι’ αὐτό καί δέν συγχωρεῖται αὐτή ἡ ἁμαρτία. Γιατί ὁ ἀναιδής ἄνθρωπος, δύσκολα μετανοεῖ. Δέν μετανοεῖ. Αὐτός πού βλασφημεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέν μετανοεῖ.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 23 - 8 – 2017)

5 Ἰουλίου. Ἀθανασίου τοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἄθῳ (†1000) καὶ Λαμπαδοῦ ὁσίων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου, Σαββάτου κζ´  ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. ε´ 22 - ς΄ 2).

Γαλ. 5,22           ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,

Γαλ. 5,22                  Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας,

Γαλ. 5,23           πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος.

Γαλ. 5,23                   η πραότης απέναντι εκείνων, που μας φέρονται κατά τρόπον εξοργιστικόν, η εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηράς επιθυμίας και πράξεως. Εναντίον των ανθρώπων, που έχουν αυτάς τας αρετάς, δεν υπάρχει και δεν ισχύει ο νόμος.