26 Ἰουλίου. † Παρασκευῆς ὁσιομάρτυρος (β΄ αἰ.), Ἑρμολάου ἱερομάρτυρος (†305). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας, Πέμπτης ιε´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. γ´ 23 - δ´ 5).

Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.

Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.

Γαλ. 3,24           ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν·

Γαλ. 3,24                  Ωστε ο Νομος έγινε παιδαγωγός μας, ο οποίος μας εξεπαίδευε και μας προπαρασκευάζε να ποθήσωμεν και γνωρίσωμεν τον Χριστόν, ώστε να πάρωμεν την δικαίωσιν από την πίστιν.

Ἡ εὐπρόσδεκτη θυσία στόν Κύριο- Σοφία Σειράχ 35, 1-10, Ἑρμηνεία π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ εὐπρόσδεκτη θυσία στόν Κύριο- Σοφία Σειράχ 35, 1-10, Ἑρμηνεία π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου, 24-7-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Περιουσιακά στοιχεῖα πού ἀποκτήθηκαν ἀπό ἀδικίες/παρατυπίες , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀπόκτηση ἄδικης περιουσίας-κληρονομιᾶς δέν εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Λόγος εἰς τὴν ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠλία γιὰ τὴν προσευχή

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Λόγος εις την ημέρα μνήμης του Αγίου Προφήτου Ηλία για την προσευχή

Όταν διαβάζουμε στη Βίβλο, στα βιβλία Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών, για τις εκπληκτικές πράξεις του Αγίου προφήτη Ηλία, ο νους μας συγκλονίζεται από αυτά και θαυμάζουμε πολλά: Θαυμάζουμε τον εξαιρετικό του ζήλο για τη δόξα του Θεού και την απόλυτη αφοβία του με την οποία επιδιδόταν στο να εμφυτέψει την πίστη στον λαό των παγανιστών (γιατί τέτοιος ήταν τότε ο λαός του Ισραήλ).

Ο νους μας εκπλήσσεται, όταν διαβάζουμε για τα εξαιρετικά θαύματά του. Περισσότερο απ’ όλα, ίσως, θαυμάζουμε όταν διαβάζουμε για την εκπληκτική δύναμη της προσευχής του, επειδή, ξέρετε, με την προσευχή του διέτασσε ακόμη και τα στοιχεία της φύσης: είχε απαγορεύσει τη βροχή να πέσει στη γη της Παλαιστίνης για τριάμισι χρόνια, και στη συνέχεια, πάλι με την προσευχή του κατέβασε τη βροχή στη γη.

Με την προσευχή του κατέβασε την ουράνια φωτιά, η οποία έκαψε τη θυσία που είχε ποτιστεί με άφθονο νερό.

Ακριβώς στο θέμα της προσευχής του προφήτη Ηλία θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας, γιατί δεν θα μου αρκούσε ο χρόνος για να μιλήσω για όλα τα σπουδαία πράγματα που έκανε. Δεν θα περιοριστώ όμως μόνο στη δική του προσευχή. Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν μεγάλοι ασκητές της ευσεβείας, μεγάλοι όσιοι, οι οποίοι με την προσευχή τους έκαναν μεγάλα και σπουδαία θαύματα.

Ἡ ἱερωσύνη δὲν μολύνεται

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἡ ἱερωσύνη δὲν μολύνεται

«Καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς, καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστι τὸ αἷµά µου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόµενον». (Καὶ ἀφοῦ ἐπῆρε τὸ ποτήριον, ηὐχαρίστησε καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς καὶ ἔπιον ἀπὸ αὐτὸ ὅλοι. Καὶ εἶπεν εἰς αὐτούς· Τοῦτο, ποὺ πίνετε, εἶναι τὸ αἷµα µου, µὲ τὸ ὁποῖον ἐπικυροῦται ἡ νέα Διαθήκη καὶ τὸ ὁποῖον χύνεται πρὸς σωτηρίαν πολλῶν).

Ἡ θεία Κοινωνία εἶναι αὐτὸ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου. Ὁ ἴδιος τὸ εἶπε. Ὁ ἱερέας τί εἶναι; Ὁ ἀγωγός, ποὺ μεταφέρει τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου καὶ μεταβάλλεται ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης παρατηρεῖ γιὰ τὴν ἀναξιότητα τοῦ λειτουργοῦ ἱερέως:

«Δίνε τὴν πρέπουσα σημασία, τιμή καί ἀξία στήν ἱερωσύνη σου, γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ, γιά τή σωτηρία σου καί γιά τή σωτηρία τοῦ ποιμνίου σου. Μή προσβλέπεις σέ κανένα πρόσωπο -οὔτε στό πρόσωπό σου, οὔτε στίς ἁμαρτίες σου, οὔτε στὴν ἀναξιότητά σου. Νὰ προσβλέπης μόνο στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὁποίου τὴν εἰκόνα φέρεις καὶ τὸν ὁποῖο ἀντιπροσωπεύει ὡς μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων τὴν ὥρα τῆς ἱερουργίας. Νὰ ἀνήκης ὁλοκληρωτικὰ στὸν Θεὸ καὶ ὄχι στὸν ἑαυτό σου τὴν ὥρα αὐτή. Τὶς ἁμαρτίες σου, τὶ πονηρὲς ἐνθυμήσεις καὶ τὶς ἄλλες ἐνέργειες τοῦ διαβόλου παράδωσέ τες γεμᾶτος συντριβὴ στὸν Κύριο, τὸν Ἀμνὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ παίρνει πάνω Του τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου (πρβλ. Ἰω. 1:29). Καὶ μὴ ταράζεσαι ἀπὸ τὶς προσβολὲς τῶν πονηρῶν αὐτῶν ἐνθυμήσεων».Κάποτε ὁ Μέγας Βασίλειος παραβρέθηκε στὸν ἑσπερινὸ ἑνὸς χωριοῦ τῆς ἐπισκοπῆς του καὶ διέκρινε ὅτι ἔλειπε ὁ μπάρμπα Γιώργης, γνωστὸς γιὰ τὸν τακτικό του Ἐκκλησιασμό, ἀφοῦ δὲν ἔχανε οὔτε ἑσπερινό, οὔτε ὄρθρο.

Ἀνθρωποφοβικὴ Ζωοφιλία- Ἡ Θεοποίηση τῶν Ζώων στὴν Σύγχρονη Ἐποχή της Ἀποϊεροποίησης τοῦ Ἀνθρώπου.

Στυλιανός Καβάζης

Στη σύγχρονη εποχή, όπου η εσωτερική σύγχυση, ο ατομικισμός και η πνευματική αποστασία πολλαπλασιάζονται, αναδύεται ένα ακόμη παράδοξο μέσα στα πολλά η υπέρμετρη ζωοφιλία.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο στο οποίο η αγάπη προς τα ζώα, αντί να συνυπάρχει αρμονικά με τη φιλανθρωπία, υποκαθιστά την αγάπη προς τον άνθρωπο. Δεν είναι η φυσιολογική, θεολογικά θεμιτή φροντίδα για την κτίση, αλλά μια μετατόπιση του νοήματος της σχέσης και της αγάπης, με χαρακτηριστικά σχεδόν ειδωλολατρικά.

Ο άνθρωπος, κατά την Ορθόδοξη θεολογία, δεν είναι απλώς ένα βιολογικό όν, αλλά εικόνα του Θεού.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει:«Οὐδέν τοῦ Θεοῦ τιμιώτερον ἀνθρώπου.»

Ἡ παραλυσία τῆς ψυχῆς (Κυριακὴ ΣΤ’ Ματθαίου).

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Εν Κυθήροις τη 20η Ιουλίου 2025

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η έκτη Κυριακή του Ματθαίου και το μεν αποστολικό ανάγνωσμα είναι μια περικοπή από την καθολική επιστολή του Ιακώβου, το δε ευαγγελικό μια περικοπή από το 9ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Στην περικοπή αυτή ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας περιγράφει το γνωστό σε όλους μας θαύμα της θεραπείας του παραλυτικού της Καπερναούμ, τον οποίο κατέβασαν από τη στέγη μπροστά στον Κύριο τέσσερις άνθρωποι, που τον μετέφεραν, διότι ήταν αδύνατον να πλησιάσουν τον Κύριο μέσα στο σπίτι, όπου δίδασκε, λόγω της κοσμοσυρροής.

Σύμφωνα με τη διήγηση του ευαγγελιστού: «Και ιδού προσέφερον αυτώ παραλυτικόν επί κλίνης βεβλημένον και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών είπε τω παραλυτικώ, θάρσει, τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου». Ενώ ο Χριστός δίδασκε σε κάποιο σπίτι στην Καπερναούμ, έφεραν μπροστά του ένα παραλυτικό που ήταν ξαπλωμένος πάνω σε ένα κρεβάτι. Και όταν ο Ιησούς είδε την πίστη του παραλυτικού και εκείνων που τον μετέφεραν, είπε στον παραλυτικό: Έχε θάρρος παιδί μου, σου έχουν συγχωρεθεί οι αμαρτίες σου.

Ὁ Προφήτης καὶ οἱ ἀγαπούληδες.

Νεκτάριος Δαπέργολας

«Ποίοις εὐφημιῶν ᾄσμασι τὸν Θεσβίτην ἐπαινέσωμεν Ἠλίαν; Τὸν ζήλῳ Θεοῦ πυρπολούμενον καὶ τοὺς ἀσεβεῖς πυρπολήσαντα, τὸν τοὺς μύστας σφάξαντα τῆς Βάαλ· τὸν μύστην, ἧς προεώρακε τῷ Πνεύματι, ἐν αὔρᾳ λεπτῇ Χριστοῦ θείας σαρκώσεως· τὸν ξενοτρόφον τῆς χήρας, τοῦ πυρὸς τὸν στύλον· τὸν πνέοντα τοῖς νεκροῖς, ζωὴν θείᾳ χάριτι· τὸ τοῦ Πνεύματος ἐνδιαίτημα».

«Τοὺς ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης ξίφει κατέσφαξας, τὸν οὐρανὸν τῇ γλώττῃ ἐπὶ γῆς τοῦ μὴ βρέχειν ἐπέσχες ζήλῳ θείῳ πυρποληθείς, Ἐλισαῖον δὲ ἔπλησας, τῆς μηλωτῆς ἐπιδόσει διπλῆς σοφέ, Ἠλιοὺ ἐνθέου χάριτος».

«Ἐν πυρίνῳ ἅρματι ἐπιδίφριος ἀρθείς, εἰς χώραν φωτοειδῆ μετετέθης, ὦ Θεσβῖτα Ἠλιού, αἰσχύνης δὲ προφήτας κατῄσχυνας, ὁ τὸν οὐρανὸν λόγῳ δεσμεύσας, ὡσαύτως λῦσον καὶ ἡμῶν τὰ πταίσματα, ταῖς πρὸς Κύριον πρεσβείαις σου, καὶ σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

Δέν φαίνεται τελικά νά εἶχε καί πολλή … ἀγάπη μέσα του (οὔτε ἀκριβῶς διαθρησκειακούς λογισμούς … συμπερίληψης), κατά τά πρότυπα τῶν σημερινῶν ἀγαπούληδων ψευτοθεολόγων, ὁ μέγας Προφήτης πού ἑορτάζουμε σήμερα.

25 Ἰουλίου. † Ἡ κοίμησις τῆς ἁγίας Ἄννης, μητρὸς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. ᾿Ολυμπιάδος διακόνου (†408-410) καὶ Εὐπραξίας (†413) ὁσίων· μνήμη τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ε΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου (553). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας, 23 Σεπτεμβρίου (Γαλ. δ΄ 22-27).

Γαλ. 4,22           γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.

Γαλ. 4,22                  Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.

Ἕνας Γέρων ἔλεγε, ὅτι σέ κάθε ἔργο, πού πρόκειται νά ἐπιτελέσει ὁ ἄνθρωπος, νά λέγει πρός τόν ἑαυτόν του:

❈ Ἕνας Γέρων ἔλεγε, ὅτι σέ κάθε ἔργο, πού πρόκειται νά ἐπιτελέσει ὁ ἄνθρωπος, νά λέγει πρός τόν ἑαυτόν του:

«Ἐάν αὐτήν τήν στιγμή μέ ἐπισκεφθεῖ ὁ Θεός, τί θά γίνει;». Πρόσεξε τί θά σοῦ ἀπαντήσει ὁ λογισμός· ἐάν σέ κατακρίνει γι’ αὐτό πού σκέπτεσαι νά κάνεις, νά τό ἀπορρίψεις ἀμέσως καί νά ἀναλάβεις τήν πραγματοποίηση ἄλλου, ὥστε μέ θάρρος νά τό ὁλοκλήρωσεις.

Περί Ἐγωισμοῦ

❈ Ὅσο ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἐγωιστής, δηλαδή ὅσο κλείνεται στόν ἑαυτόν του, τόσο παθαίνει ψυχολογικά, τόσο παθαίνει κατάθλιψη! Ὁ ἄλλος, νέο παιδί ἔχει κατάθλιψη καί παίρνει χάπια...

Ἀπό ποῦ πηγάζουν ὅλα αὐτά νομίζετε; Ἀπό τόν ἐγωισμό, ἀπό τόν πολύ μεγάλο ἐγωισμό. Τό λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι τό λένε. Γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι φτιαγμένος νά λειτουργεῖ ἔτσι, νά κλείνεται στό ἐγώ του.