O Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐξυψώνει τόν Κύριο Β' (ὁμιλία)- ὄχι φθόνος καί προσωποληψία, Ν. Σωτηρόπουλου- Τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, 26-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Κυριακή 27 Απριλίου 2025
Ἡ δρακοντομαχία τοῦ ἁγίου Γεωργίου καὶ οἱ "δρακοντομαχίες" τῶν σημερινῶν χριστιανῶν
Πρωτοπρ. Ιωάννου Γκιάφη, Πολιτικού Επιστήμονος-Θεολόγου- Προϊσταμένου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου ΑγρινίουΈνα πολύ γνωστό μυθικό πλάσμα της αρχαιότητας ήταν ο δράκοντας. Συνήθως εμφανίζονταν ως ένα τεράστιο ερπετό και ιδίως με τη μορφή μιας μεγάλης σαύρας. Βεβαίως το κοινό χαρακτηριστικό όλων των δρακόντων υπήρξε τόσο το μεγάλο μέγεθος, όσο και η μεγάλη δύναμή τους. Στην ελληνική αρχαιότητα και γενικότερα στην ευρωπαϊκή μυθολογία οι δράκοντες ταυτίζονταν με την παρουσία του κακού στο χωροχρόνο. Και εδώ να θυμηθούμε πολύ ενδεικτικά: τη Λερναία Ύδρα που αντιμετώπισε ο Ηρακλής, τον δράκοντα της Κολχίδας που προστάτευε το χρυσόμαλλο δέρας, τον Υιό του Άρεως που φρουρούσε την Αρεία πηγή της Θήβας κ.ά. Και φυσικά όπου βρίσκονταν οι δράκοντες σημειώνονταν μεγάλες καταστροφές, ακόμη και "ανθρωποφαγίες". Άρα ο δράκοντας ήταν η ενσάρκωση του κακού μέσα στην αρχαία κοινωνία.Αλλά αμέσως θα μας γεννηθεί ο προβληματισμός τι σχέση υπάρχει μεταξύ του δράκοντος και της εορτής της 23ης Απριλίου; Μα παρατηρώντας κανείς μετά προσοχής το ιερό εικόνισμα του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, θα παρατηρήσει πως ο άγιος αγιογραφείται ως ένας έφιππος στρατιωτικός που με το "ακόντιό" του εξολοθρεύει έναν δράκοντα. Και πράγματι μέσα από το βίο του διασώζεται το περιστατικό της θαυματουργικής επέμβασής του για τη σωτηρία της Βασιλοπούλας της Αλαγίας από έναν αιμοσταγή και ανθρωποφάγο δράκοντα.
Ὁ Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο ἢ Ἰησουΐτης Πάπας Φραγκίσκος, ἐξ Ὀρθοδόξου ἀπόψεως.
Εξ αφορμής σχετικής αναρτήσεως Αρχιμανδρίτου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνώντου Δημ. Κ. Αναγνώστου, ΘεολόγουΟι συναισθηματικές προσεγγίσεις πνευματικών θεμάτων είναι επισφαλείς. Ο αποβιώσας Φραγκίσκος, από ορθοδόξου απόψεως, ούτε Επίσκοπος ήταν, ούτε Πατριάρχης της Δύσεως. Ήταν κατά τη διδασκαλία και Θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ένας λαϊκός και δυστυχώς ένας αβάπτιστος άνθρωπος.Ο Μέγας Βασίλειος δεν αφήνει περιθώριο να αναγνωρίζει κανείς σε σχισματικούς ούτε Αποστολική Διαδοχή, ούτε Μυστήρια, ούτε Θ. Χάρη. Αυτά δεν υφίστανται δια το «διακοπήναι την ακολουθίαν», όπως χαρακτηριστικώς επισημαίνει ο εν λόγω Άγιος Ιεράρχης και Οικουμενικός Διδάσκαλος της Εκκλησίας, δηλαδή λόγω της αποκοπής των σχισματικών από το Σώμα της Εκκλησίας.Πολλώ δε μάλλον σε αιρετικούς, όπως είναι οι παπικοί ή Φράγκοι, οι αιρέσεις* των οποίων (Filioque, κτιστή Θεία Χάρη κ.π.α.) έχουν καταδικαστεί Συνοδικώς υπό Αγίων Συνόδων Οικουμενικού κύρους (του 9ου και 14ου αιώνος και πολλές άλλες καθ’ όλην την δεύτερη μ. Χ. χιλιετία) και τη υποδείξει και αποδείξει Αγίων Πατέρων αδιαμφισβητήτου θεολογικής εγκυρότητος, όπως ο Μέγας Άγιος Φώτιος, ο Άγιος Μάρκος Εφέσου ο Ευγενικός και ο Θείος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης ο Παλαμάς, οι νέοι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες της Εκκλησίας του Χριστού.Περί «κοινού Πάσχα» όντως είχε συμφωνήσει ο αποθανών με τον πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο να προχωρήσουν, αλλά ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητος πού και πώς θα οδηγείτο ή εξελίσσετο αυτό το θέμα. Τα εκ των υστέρων λεγόμενα είναι απλές υποθέσεις. Ο Παπισμός είναι άκρως δυσκίνητος έως αμετακίνητος σε τέτοιες πρωτοβουλίες, «αλάθητος» γαρ ο επικεφαλής του, το δε Φανάρι έχει κακή παράδοση στο να καινοτομεί «τσεκουρηδόν», κατά τον πρώτο διδάξαντα αυτόν τον τρόπο μασώνο Προκαθήμενό του, πάντολμο Μελέτιο Μεταξάκη, τον οποίον ο σπουδαίος Σέρβος Δογματολόγος Ιουστίνος Πόποβιτς αποκαλούσε «σχισματοποιό». Όπως δε, είχε αναφέρει ο προσφάτως αποβιώσας Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος Γιαννουλάτος ο κ. Βαρθολομαίος είναι πολύ πιο παπικός στη νοοτροπία του από τον ίδιο τον Πάπα! Κάτι θα ήξερε ο άνθρωπος, εκ πείρας.Οι ορθόδοξοι επί τω θανάτω ενός αιρετικού το μόνον που αρμόζει να πούν είναι «ο Θεός να τον ελεήσει». Την «καλή απολογία» η Εκκλησία την εύχεται στα μέλη Της, διότι αυτά μπορούν να την έχουν, εάν και εφόσον τελειώσουν τον επί γης βίον των εν μετανοία. Πέραν δε όλων των ανωτέρω ο αποθανών είχε βαρύτατες ευθύνες για το μέγα σκάνδαλο της παιδεραστίας σημαντικού αριθμού Παπικών «κληρικών» καθώς και για τη στάση του όσον αφορά άλλα σοβαρά ζητήματα, πολιτικά και όχι μόνον. Οι εξωτερικές επικοινωνιακές εκδηλώσεις συγνώμης, συνήθως μόνον εν λόγοις, δεν αμνηστεύουν τις ουσιαστικές ευθύνες κανενός.Οι σχετικές καταγεγραμμένες δηλώσεις του κ. Βαρθολομαίου επί τω θανάτω του φερομένου ως Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου (ότι ο αιρετικός Πάπας είναι «εν Χριστώ αδελφός» του, ότι είναι » διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου» και πως εύχεται υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του εν σκηναίς δικαίων και μετά Αγίων!) δεν εκφράζουν επ’ ουδενί, ούτε αποτελούν στάση Ορθοδόξου Κληρικού ή και απλού πιστού της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αποτελούν όμως συνεπή «ομολογία» ενός Οικουμενιστού ή ενός εξουνιτισθέντος ρασοφόρου, αποκεκομμένου εντελώς από την Παράδοση και βαδίζοντος σταθερώς εναντίον της Θεολογίας των Θεοπνεύστων Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού.* Πρωτείο & Αλάθητο Πάπα, Άσπιλη Σύλληψη Θεοτόκου, Καθαρτήριο ψυχών, Άζυμος άρτος στην Κοινωνία, Θυσία Χριστού ως ικανοποίηση της προσβληθείσης Θείας Δικαιοσύνης κ.ά.Υ. Γ. Μερικοί εκθειάζουν τον αποβιώσαντα Πάπα διότι, λένε, έσπευδε κατά τις συναντήσεις του με τους Ανατολικούς να ασπάζεται τα αρχιερατικά εγκόλπιά τους. Γιατί να μην το έκανε; Άλλωστε εισέπραττε και το προδοτικό από Ορθοδόξου απόψεως αντίστροφο: Οι φερομένοι ως ορθόδοξοι να ασπάζονται τα δικά του διάσημα. Ο Παπισμός αυτό θέλει! Αναγνώρισε τον Πάπα και μείνε να θεωρείς τον εαυτό σου….ορθόδοξο!Τρανή απόδειξη ο κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος ασπαζόταν τα διάσημα της «παποσύνης¨ του αδελφού του Φραγκίσκου, ενώ και οι ακόλουθοί του, όπως ο Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας και ο Χαλκηδόνος Εμμανουήλ έσπευδαν οσφυοκαμπτικώς, κατά τις συναντήσεις μαζί του, να ασπάζονται περιπαθώς τη δεξιά του «Αγίου Πατέρα» !https://tasthyras.wordpress.com/2025/04/22/ο-χόρχε-μάριο-μπεργκόλιο-ή-ιησουΐτης-π/
Περὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου
Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου ἙκάληςὙπάρχουν ὡς γνωστὸν διάφορα ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ἀρνητὲς προκειμένου νὰ ἀμφισβητήσουν τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἐδῶ θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τέσσερα ἀπὸ αὐτά. Τὸ πρῶτο εἶναι πολὺ παλαιὸ καὶ ἀνάγεται ἀκόμα στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν τὸ ἐπιχείρημα ποὺ χρησιμοποίησαν οἱ Φαρισαῖοι, προκειμένου νὰ δικαιολογήσουν τὸν ἄδειο τάφο. Ἐπειδὴ ἦταν καὶ οἱ ἴδιοι παρόντες στὴν ταφὴ μαζὶ μὲ τοὺς Ρωμαίους στρατιῶτες, ἦταν ἀδύνατον νὰ ἀμφισβητήσουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἐτάφη (Ματθ. 27, 62 – 65). Εἶπαν λοιπὸν ὅτι κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύκτας, οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἔκλεψαν τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ τὴν ὥρα ποὺ οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες κοιμοῦνταν.Ὅμως τὸ ἐπιχείρημα αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου ἰσχυρὸ γιὰ τοὺς παρακάτω λόγους: Γνωρίζουμε ὅτι ἡ φρουρὰ ποὺ ὅρισε ὁ βασιλιὰς Ἡρῴδης Ἀγρίππας νὰ φρουρεῖ τὸν Πέτρο στὴ φυλακὴ ἀριθμοῦσε ὄχι ἕνα ἢ δύο ἀλλὰ δεκαέξι ἄνδρες (Πράξ. ιβ΄ 4). Ἀνάλογος ἢ καὶ μεγαλύτερος θὰ πρέπει νὰ ἦταν καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατιωτῶν ποὺ φυλοῦσαν τὸν τάφο, δεδομένης τῆς ὑπόνοιας ὅτι οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχε περίπτωση νὰ θελήσουν νὰ βγάλουν τὸν Ἰησοῦ ἀπὸ τὸν τάφο. Εἶναι λοιπὸν δυνατὸν οἱ στρατιῶτες ἑνὸς τόσο αὐστηροῦ κι ὀργανωμένου στρατοῦ νὰ κοιμήθηκαν ὅλοι; Κι ἀφοῦ κοιμήθηκαν πῶς εἶδαν τοὺς μαθητὲς νὰ κλέβουν τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ; Ἑπομένως μιλοῦν ὄχι μὲ ἀποδείξεις, ἀλλὰ μὲ ὑποθέσεις.
Κυριακή τοῦ Θωμᾶ:«Πίστις καί ἐμπειρία τῶν αἰσθήσεων» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ[:Ιω.20,19-31]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 7-5-2000](Β413)Οφείλομε χάριτες, αγαπητοί μου, εις τον Απόστολον του Χριστού, Θωμάν, γιατί χάρις σε μια δική του φυσική δυσπιστία, η θεία πρόνοια επεφύλαξε άλλη μια βαρυσήμαντη μαρτυρία για την Ανάστασιν του Χριστού.Είναι γνωστή η περιπέτεια του Θωμά. Ο Θωμάς απεγοητεύθη μετά την καταδίκη του Διδασκάλου σε θάνατον. Έτσι, απεχωρίσθη από τον όμιλο των συμμαθητών του και απεχώρησε. Ίσως πήγε σπίτι του. Βαρύ πράγμα η απογοήτευσις και η διάψευσις των ελπίδων. Γιατί μετά τον θάνατον του Ιησού, όλα τέλειωσαν, όλα έσβησαν. Γι’ αυτόν, εννοείται. Κάθε άνθρωπος μπορεί να απογοητευθεί, όλοι μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που κάποια στιγμή δεν μπορεί να τον καταλάβει η απογοήτευση. Και όπως λέγεται, ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αλλά η ελπίδα στον Θωμά ήδη είχε και αυτή πεθάνει. Σ΄αυτούς τους τύπους που η ελπίδα πεθαίνει, είναι σαν να έχει πεθάνει και ο Θεός…Η είδησις όμως ότι ο Ιησούς ανεστήθη, διέτρεξε όλη την χώρα. Αστραπιαία σε όλη τη χώρα. Ο Θωμάς, βέβαια, την άκουσε την είδηση της Αναστάσεως, αλλά δεν την επίστευσε. Ωστόσο έκανε τον κόπο να επιστρέψει εις το υπερώον που ήσαν οι συμμαθηταί του να δει τι κάνουν. Τους βρήκε χαρούμενους, πολύ χαρούμενους. Γιατί ζούσαν σαν πραγματικότητα την είδηση ότι ο Διδάσκαλος ανεστήθη. Εκείνος, όμως, έμενε εις την δυσπιστία του. Του έλεγαν οι άλλοι: «Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον». «Έχομε δει τον Κύριον». Εκείνος, όμως, αντέτεινε σ’ αυτούς, εκείνο το γνωστόν: «Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω».Αυτές δε οι επαναλήψεις όπως διετυπώθη ο λόγος του Θωμά, εκείνο το «ἴδω», «βάλω τόν δάκτυλόν μου», ξανά, «βάλω το χέρι μου», όλα αυτά δείχνουν μία τρανταχτή απιστία εις την Ανάσταση του Χριστού. Δεν επίστευε ούτε τους συμμαθητάς του. Θα του έλεγαν ψέματα; Δεν τους επίστευε. Το κεφάλι του, το μυαλό του, η διάνοιά του, δεν μπορούσε να χωρέσει το γεγονός ότι ο Κύριος ανεστήθη. Μα δεν θυμήθηκε τόσες φορές που ο Κύριος είπε ότι θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα;
Ἠ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑΚατά Ιωάννην, κεφάλαιο Κ΄, εδάφια 19-3119 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. 21 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. 25 Ἒλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. Ἒρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. 27 Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. 29 Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.30 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 31 ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα19 Και η μαρτυρία αυτή της Μαρίας επιβεβαιώθηκε την ίδια ημέρα· διότι όταν βράδιασε την ημέρα εκείνη, την πρώτη της εβδομάδας, και ενώ οι μαθητές ήταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι και είχαν τις θύρες κλειστές, επειδή φοβούνταν τους άρχοντες των Ιουδαίων, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους είπε: «Ας είναι ειρήνη σε σας».
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑΠράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ε΄, εδάφια 11-2112 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· 13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· 14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, 15 ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. 16 Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.17 Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου 18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. 19 Ἂγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· 20 πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης. 21Ἀκούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα12 Στο μεταξύ με τα χέρια των αποστόλων γίνονταν συνεχώς πολλά εκπληκτικά και εξαιρετικά θαύματα, που επιβεβαίωναν ότι η διδασκαλία τους ήταν αληθινή και προκαλούσαν κατάπληξη στον λαό. Και όλοι οι πιστοί μαζί με μια καρδιά μαζεύονταν στη στοά του Σολομώντος.
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός λέει...
❈ Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός λέει ὅτι «ἄν γίνεται καί κάθε μέρα νά ἐξομολογούμαστε, ἄντε μία φορά τήν ἑβδομάδα, τουλάχιστον μία φορά τόν μήνα».Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 23 – 9 – 2015)
27 Ἀπριλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (Β΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΟΥ ΘΩΜΑ). «Τὰ ἐγκαίνια τῆς (καθ᾿ ἑβδομάδα ἀνακυκλουμένης) ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως καὶ ἡ τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ σωτήριος ὁμολογία». Συμεὼν ἐπισκόπου Ἰεροσολύμων, συγγενοῦς τοῦ Κυρίου, ἱερομάρτυρος (†107). Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ· α) τῶν ἐκ Σαμοθράκης 5 νεομαρτύρων (†1836)· β) τῶν ἐν Ναούσῃ τιμωμένων νεομαρτύρων· γ) Νικήτα τοῦ νέου τοῦ ἐν Σέρραις ἀθλήσαντος. Ἑωθινὸν α ́. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Κυριακῆς Ἀντίπασχα (Πρξ. ε´ 12-20).
Πραξ. 5,12 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος·
Πραξ. 5,12 Με τα χέρια δε των Αποστόλων εγίνοντο πολλά και μεγάλα θαύματα, που επιμαρτυρούσαν την αλήθειαν του κηρύγματός των και επροκαλούσαν κατάπληξιν στον λαόν. Και ήσαν όλοι με μια καρδιά και με μια γνώμη εις την στοάν του Σολομώντος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
