"Ας μην επιτρέπουμε στον νου μας τη μελέτη πνευματικών βιβλίων πέραν αυτώ που έχουν συντάξει οι συγγραφείς της Εκκλησίας μας, για τους οποίους υπάρχει σαφής εκκλησιαστική μαρτυρία ότι αποτελούν όργανα του Αγίου Πνεύματος.
Όποιος μελετά το έργο τους οπωσδήποτε κοινωνεί με το πνεύμα το Άγιο που οικούσε μέσα τους και μιλούσε με το στόμα τους.
Όποιος αντίθετα μελετά βιβλία αιρετικών- κι ας αποκαλούνταν άγιοι- κοινωνεί με το πνεύμα της πλάνης και δείχνοντας τον κρυφό εγωισμό του με την ανυπακοή του στην Εκκλησία πέφτει στα δίχτυα του πονηρού.
Τι να κάνουμε με την καρδιά μας;
Αυτή την αγριελιά ας την μπολιάσουμε με ένα κλαδάκι από ήμερη και καρποφόρα ελιά. Ας την κεντρίσουμε με τα χαρακτηριστικά του Χριστού ας της μεταδώσουμε την ευαγγελική ταπείνωση, ας την αναγκάσουμε να οικειωθεί το θέλημα του Θεού.
Θα διαπιστώσουμε τότε την εναντίωσή της στο Ευαγγέλιο, την ακατάπαυστη αντιλογία της στις θείες εντολές, την πεισματική ανυποταξία της στον Κύριο.
Σ΄αυτή την αντίδραση της καρδιάς μας θα δούμε σαν σε καθρέφτη την πτώση του ανθρωπίνου γένους, τη δική μας πτώση.
Βλέποντάς την ας κλάψουμε μπροστά στον Θεό και σωτήρα μας, ας πονέσουμε λυτρωτικά κι όσο δεν θεραπευόμαστε από τα πάθη ας παραμένουμε σε αυτόν τον πόνο.
Γιατί καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη δεν θα την εγκαταλείψει ο Θεός, δεν θα την αφήσει στα χέρια του εχθρού.
Ο Θεός ως πλάστης και απόλυτος Κύριος μπορεί να αναπλάσει την καρδιά μας, αν αυτή αδιάλειπτα τον ικετεύει με δάκρυα και να τη μεταβάλει από καρδιά φιλάμαρτη σε καρδιά φιλόθεη, αγία".
Από το βιβλίο:
Ασκητικές εμπειρίες Αγίου Ιγν. Μπριαντσανίνωφ Β΄
Σελ. 148-149
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου