«Οἱ ἄρχοντες δέν εἶναι φόβος γιά τά καλά ἔργα, ἀλλά γιά τά κακά» Ρωμ. ιγ΄ : 3.

«Σέ σένα πού εἶσαι ἄρχοντας, θέλω νά σοῦ πῶ ὅτι, ὁ ἄρχοντας δέν ξεχωρίζει ἀπό τή χλαμύδα καί τή ζώνη, οὔτε ἀπό τή φωνή τοῦ κήρυκα πού ἀναγγέλλει τήν ἄφιξή του, ἀλλά ἀπό τό ὅτι ἀναζωογονεῖ αὐτούς πού ἔχουν καταπονηθεῖ καί διορθώνει τά κακῶς ἔχοντα, τιμωρεῖ τήν ἀδικία, δέν ἐπιτρέπει ὅμως νά διώκεται τό δίκαιο ἀπό τήν ἐξουσία.

Ἄλλωστε γνωρίζω τό θάρρος σου, τήν παρρησία μέ τήν ὁποία ὁμιλεῖς, τήν ὑψηλή σου νοημοσύνη, τήν περιφρόνηση τῶν βιοτικῶν, τό μίσος σου κατά τῆς πονηριᾶς, τήν ἠπιότητα καί τή φιλανθρωπία, πού κατ᾿ ἐξοχήν ἁρμόζει στόν ἄρχοντα».

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,

Ἐπιστολή ΡΚΔ΄ Γεμέλλῳ, ΕΠΕ 38, 320.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.