Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ Ὀρθόδοξου Ὑπερπολυτέκνου πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο μὲ θέμα «ἐκδήλωση μνήμης τῆς 1ης Οἰκουμενιικὴς Συνόδου στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας».

Τσακιρίδης Μιχαήλ

 

Θεσσαλονίκη 11/12/2025

Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κύριε Βαρθολομαίε

Ως ορθόδοξος χριστιανός πατέρας 10 παιδιών με τη χάρη του θεού και έχοντας την καλή ανησυχία όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και βλέποντας αυτή τη φιέστα που έγινε στη Νίκαια με την παρουσία σας, την παρουσία του αιρεσιάρχη της Ρώμης Πάπα Λέοντος, διαφόρων προτεσταντικών παραφυάδων, θα σας παραθέσω κάποιες σκέψεις και ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν.

Η πρώτη οικουμενική σύνοδος όρισε κοινό πασχάλιο για τα μέλη της τους ορθοδόξους χριστιανούς και όχι για τους αιρετικούς που υπήρχαν τότε (μανιχαίους, γνωστικούς, μαρκιωνίτες, μοντανιστές, δονατιστές).

Στις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους είχε συνταχθεί το σύμβολο της πίστεως. Στην τρίτη οικουμενική σύνοδο καταδικάζεται όποιος προσθέσει ή αφαιρέσει οτιδήποτε από το σύμβολο της πίστεως.

Ο Πάπας έχει ακυρώσει στην πράξη τις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους αλλοιώνοντας στο σύμβολο της πίστης με την προσθήκη του φιλιόκβε. Σύμφωνα με την τρίτη οικουμενική σύνοδο είναι εκτός εκκλησίας. Συμφωνα με τον ένατο Αποστολικό κανόνα όποιος συμπροσεύχεται με αιρετικούς αν είναι κληρικός καθαιρείται και αν είναι λαϊκός αφορίζεται.

1)Για χάρη της ενότητας μήπως γίνεται η καθαρή πίστη της ορθοδοξίας να ενωθεί με τις ακαθαρσίες των αιρετικών; 2)Το φως μπορεί να ενωθεί με το σκοτάδι; 3)Έκανε λάθος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς που είπε για τους παπικούς ότι «δεν θα τους δεχθούμε ποτέ σε κοινωνία εφόσον διατηρούν το φιλιόκβε» ; 4)Μήπως στα μάτια του Χριστού είστε ήδη καθηρημένος και εσείς και όσοι συμπροσεύχονται με αιρετικούς; 5)Μήπως είναι αφορισμένοι και όσοι λαϊκοί συμμετείχαν σε αυτές τις συμπροσευχές;

19 Δεκεμβρίου. Βονιφατίου μάρτυρος (†290). Ἄρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 15 - β΄ 10).

Τιτ. 1,15            πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.

Τιτ. 1,15                     Να μη λαμβάνουν υπ' όψιν των όσα περί καθαρών και ακαθάρτων φαγητών διδάσκουν οι ψευδάδελφοι Ιουδαίοι. Διότι εις μεν τους καθαρούς κατά την καρδίαν είναι όλα καθαρά· εις δε τους μολυσμένους από την αμαρτίαν και απίστους τίποτε δεν είναι καθαρόν, αλλά έχει μολυνθή ο νους των και η συνείδησίς των.

Γλωσσικά ἄτοπα.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Θεωρῶ σκόπιμον νὰ συμπληρώσω τὸ προηγούμενον πρόσ­φατον σχετικὸν κείμενόν μου ὑπὸ τὸν τίτλον «ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ».

Σχεδὸν ἀπὸ ὅλους γράφεται ὅτι «φωνὴ λαοῦ, ὀργὴ Θεοῦ». Αὐτὸ εἶναι ἐσφαλμένον. Τὸ ὀρθὸν εἶναι «φωνὴ λαοῦ, φωνὴ Θεοῦ». Οὕτω μεταφράζεται τὸ λατινικὸν ρητὸν «vox populi, vox Dei». Δηλοῦται κοινὴ ἀποδοχὴ τινος. Λατινομαθῆς δὲν εἶμαι. Ἔχω συμβουλευθὴ λεξικόν.

Πολλάς φοράς συναντᾶται τὸ φαινόμενον ἀποξενώσεως παραπομπῆς ἀπὸ τὸ κείμενον εἰς τὸ ὁποῖον ἀναφέρεται. Ἰδού: «Ἀγαπᾶται τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν». (Μτθ. ε΄ 44). Ὅταν τίθεται τελεία εἰς τὸ κείμενον καὶ μετὰ ἡ παρενθετικὴ παραπομπή, ἀποξενοῦται ἐντελῶς ἡ παραπομπὴ ἀπὸ τὸ κείμενον. Ἡ παραπομπὴ τίθεται συνέχεια τοῦ κειμένου «…ὑμῶν» (Μτθ. ε΄ 44). Τοιαύτας ἐσφαλμένας περιπτώσεις ἔχω ἐπισημάνει πολλάς εἰς ἐπίσημον λειτουργικὸν βιβλίον.

Ἄτοπον καὶ ἐσφαλμένον εἶναι εἰς τὸ ἀρνητικὸν μὴ νὰ προστίθεται ν (μήν), ὅταν ἡ ἑπόμενη λέξις ἀρχίζη ἀπὸ φωνῆεν. Εἰς ὅλας τὰς ἄνω τῶν ἑκατὸν σχετικάς περιπτώσεις τῆς Καινῆς Διαθήκης τὸ μὴ παραμένει ἀσυμπλήρωτον. Ἐπίσης καὶ εἰς τὴν αἰτιατικὴν τῶν τριτοκλήτων ὀνομάτων δὲν προσ­τίθεται “ν” (τὴν μητέρα, τὸν ἱερέα, τὸν συγγραφέα, τὸν ἕνα, τὸν Ἀριστοτέλη κ.λπ.).

Περί Ἀγρυπνίας

❈ Ἡ ἀγρυπνία εἶναι μία ἀπό τίς πνευματικές ἀσκήσεις πού ἔνθερμα συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος.

Τόνιζε, ὅτι ὅταν κανείς ἀγρυπνεῖ τήν νύκτα ἑλκύει τήν Θεία Χάρη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἄνθρωπος πού ἀγρύπνησε γιά τόν Κύριο μπορεῖ νά ἐργασθεῖ πολύ ἀποδοτικά, διότι ἡ Θεία Χάρη ἔχει ξεκουράσει καί ἔχει ἀνανεώσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του.