Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἠσαΐας (27ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 31 Αὐγούστου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ  ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Χάρη καί τιμωρία (27,6-11)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

1. Στήν περικοπή μας ἔχουμε μία ὑπόσχεση γιά τό Ἰσραήλ ὅτι στό τέλος τῶν καιρῶν θά παρουσιάσει μία νέα ἄνθηση, ἡ ὁποία θά ἀποδειχθεῖ ὡς εὐλογία γιά ὅλη τήν γῆ (στίχ. 1). Ἡ σχέση τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἰσραήλ εἶναι διαφορετική ἀπό τήν σχέση Του μέ τά ἄλλα ἔθνη (βλ. ἰδιαίτερα στίχ. 7). Τό τέλος τῆς τιμωρίας τοῦ Θεοῦ στό Ἰσραήλ γιά τά ἁμαρτήματά του δέν θά εἶναι ὁ ἀφανισμός του, ἀλλά ἡ διευθέτησή του, ἡ τακτοποίησή του (στίχ. 8 ἑξ.). Ὅταν ὁ Ἰσραήλ παραμερίσει ὅλα τά σημεῖα τῆς εἰδωλολατρίας του, αὐτό θά εἶναι σημεῖον ὅτι τοῦ συγχωρέθηκαν ὅλα του τά ἁμαρτήματα καί ὅτι θά τοῦ ἔλθει εὐλογία (στίχ. 9· «τοῦτό ἐστιν ἡ εὐλογία αὐτοῦ»).

2. Στό τέλος τῆς περικοπῆς (στίχ. 10.11) διαβάζουμε γιά μία ὀχυρωμένη πόλη (βλ. Ἑβραϊκό κείμενο), ἡ ὁποία ὅμως θά γίνει ἐρημωμένη. Δέν εἴμεθα βέβαιοι γιά ποιά πόλη πρόκειται ἐδῶ. Πολλοί λέγουν ὅτι πρόκειται γιά τήν «πόλη τῶν ἀσεβῶν», πού εἴδαμε εἰς 25,2· ἄλλοι ὅμως ἑρμηνευτές βρίσκουν ἐδῶ μία ἀναδρομή στό παρελθόν, στήν καταστροφή τῆς Σαμάρειας τό 722 π.Χ. (δηλαδή, μία μεταγενέστερη ἐρήμωση τῆς πόλης). Ὁ λαός λοιπόν πού δέν ἔχει σύνεση, ὅπως λέγει ὁ στίχ. 11, κατά τήν δεύτερη ἑρμηνεία, εἶναι οἱ Σαμαρεῖτες. 

(Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς περικοπῆς,

τό ὁποῖο παραλείπουμε ἐδῶ πρός ἐξοικονόμηση χώρου)

27,6 Στίς ἐπερχόμενες γενεές τά τέκνα τοῦ Ἰακώβ θά βλαστήσουν

καί θά ἐξανθήσει ὁ Ἰσραήλ

καί ὅλη ἡ οἰκουμένη θά γεμίσει ἀπό τόν καρπό του.

7 Μήπως, ὅπως αὐτός (ὁ ἐχθρός) ἐκτύπησε τόν (Ἰσραήλ),

θά κτυπηθεῖ παρόμοια καί αὐτός;

Ἤ, μήπως, ὅπως καί αὐτός (ὁ ἐχθρός) ἐφόνευσε,

θά φονευθεῖ ἔτσι καί αὐτός; 

(Ὄχι, ἀλλά περισσότερο).

8 Τιμωρῶντας καί ὀνειδίζοντας (ὁ Κύριος) αὐτούς (τούς Ἰσραηλίτες)

θά τούς ἀποστείλει (ἐξορίστους).

Δέν ἤσουν Ἐσύ (ὦ Θεέ), ὁ Ὁποῖος μελετοῦσες

μέ τήν βιαία πνοή Σου νά τούς καταστρέψεις μέ δίκαια ὀργή;

9 Γι᾽ αὐτό (γιά τήν παιδαγωγική τιμωρία τῆς ἐξορίας)

θά συγχωρεθεῖ ἡ ἁμαρτία τοῦ Ἰακώβ.

Ἀλλά αὐτό θά εἶναι ἡ εὐλογία του,

ὅταν θά συγχωρήσω τήν ἁμαρτία του:

Τό νά μεταβάλουν ὅλους τούς λίθους

τῶν (εἰδωλολατρικῶν) βωμῶν σέ λεπτή σκόνη

καί νά μήν παραμείνουν τά δένδρα τους (στά ἱερά ἄλση)

καί νά κατακοποῦν τά εἴδωλά τους 

σάν ἕνα μακρυνό δάσος.

10 Τό ποίμνιο, πού κατοικεῖ στήν πόλη,

θά μείνει ἔρημο,α σάν ποίμνιο ἐγκαταλειμμένο.

Γιά πολύ καιρό ὁ τόπος θά εἶναι βοσκότοπος

καί ἐκεῖ θά ἀναπαύονται ποίμνια.

11 Ἀλλά, μετά ἀπό ἀπό κάποιο χρόνο,

δέν θά ὑπάρχει στήν χώρα αὐτή κανένα χλωρό χορτάρι,

γιατί ὅλα θά ξηραθοῦν.

Ἐλᾶτε ἐδῶ, σεῖς γυναῖκες, πού ἤρθατε ἀπό αὐτό θέαμα,

γιατί αὐτό εἶναι ἕνας λαός πού δέν ἔχει σύνεση.

Γι᾽ αὐτό δέν θά τούς οἰκτειρήσει ἐκεῖνος πού τούς δημιούργησε,

οὔτε θά τούς ἐλεήσει αὐτός πού τούς ἔπλασε.

α «Ἡ ὀχυρωμένη πόλη εἶναι ἐρημωμένη», ἔχει τό ἡμιστίχ. στό Ἑβρ.

(Σύντομα ἑρμηνευτικά σχόλια τῆς περικοπῆς)

27,6-11. Ἡ ἑρμηνεία αὐτῆς τῆς παραγράφου εἶναι δυσχερής λόγω τῆς φαινομενικῆς ἀταξίας καί τῆς ταραγμένης καταστάσεως τοῦ κειμένου. Κατά τινας ἑρμηνευτάς (βλ. Bibl. Jerus.) οἱ στίχ. 7-8. 10-11 ἀναφέρονται στήν τιμωρία τῶν καταπιεστῶν τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ταυτίζονται μέ τήν «ὀχυρωμένη πόλη» τοῦ Ἑβρ. στόν στίχ. 10. Οἱ στίχ. 6 καί 9, οἱ ὁποῖοι εἶναι μία ὑπόσχεση στό Ἰσραήλ, τοῦ ὁποίου ἡ ἁμαρτία ἔχει ἐξιλεωθεῖ, μπορεῖ νά ἑτοιμάζουν τῶν στίχ. 12-13. – Ὁ Ἰσραήλ (Ἰακώβ) θά εὐλογηθεῖ, ἀφοῦ τό σύνολο τῆς εἰδωλολατρίας θά ἔχει μετακινηθεῖ. Ὁ ἐχθρός θά κατανικηθεῖ, ἡ πόλη του θά καταστραφεῖ (στίχ. 10-11. 24,10. 26,5). 
http://aktines.blogspot.gr/2015/09/27.html