Τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς.1.Η ΓΕΝΕΣΗ (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

  

       ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 8 Μαΐου 2016

KYΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΝΑ-ΕΝΑ

1. Η ΓΕΝΕΣΗ

1. Ἐπιθυμῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, ἐπιθυμῶ, λέγω, νά γνωρίζετε, ἔστω καί γενικά καί μέ λίγα λόγια, τό περιεχόμενο τῶν βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἰδιαίτερα τό ἐπιθυμῶ αὐτό γιά τά νέα τά παιδιά, πού στά σχολεῖα τους, φεῦ!, μέ τά νέα διατάγματα ἀπίστων κυβερνώντων, δέν θά διδάσκονται τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, ὅπως ἐμεῖς παλαιότερα, ὡς μάθημα ὀρθόδοξης πίστης, ἀλλά, θά τό διδάσκονται γενικά, ὡς ἕνα λόγο γιά ὅλα τά θρησκεύματα. Γιά τόν σκοπό λοιπόν αὐτό ἀρχίζω μιά νέα σειρά κηρυγμάτων, πού παρακαλῶ νά τήν παρακολουθεῖτε μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, γιατί πρόκειται γιά τό βιβλίο τοῦ Θεοῦ, γιά τήν Ἁγία Γραφή. 

Εὔχομαι τά ὅσα ὀλίγα θά ἀκοῦτε κάθε φορά μέ τό κήρυγμά μου γιά κάθε βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς νά σᾶς κεντρίζουν τήν ἐπιθυμία νά διαβάζετε ἔπειτα μόνοι σας στό σπίτι ὅλο τό βιβλίο. Ἐννοεῖται ὅτι ὅλα τά σπίτια τῶν χριστιανῶν πρέπει νά ἔχουν τήν Ἁγία Γραφή. Καί νά τό θεωροῦμε ὡς μεγάλη μας ἁμαρτία τό ὅτι δέν ἔχουμε διαβάσει ἔστω καί μία φορά τήν Ἁγία Γραφή. 

2. Ἀρχίζουμε μέ τήν Παλαιά Διαθήκη. Τό πρῶτο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως τό ἔχει ὁ Κανόνας της, εἶναι ἡ Γένεση. Τό βιβλίο αὐτό καί οἱ Ἰουδαῖοι καί οἱ Χριστιανοί πιστεύουν ὅτι τό ἔγραψε ὁ Μωυσῆς. Αὐτός εἶναι πού ἔγραψε τά πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού μέ ἕνα ὄνομα τά καλοῦμε Πεντάτευχο. «Γένεση» σημαίνει «ἀρχή». Καί πραγματικά τό βιβλίο αὐτό περιέχει δύο ἀρχές καί γι᾽ αὐτό διαιρεῖται σέ δύο μέρη. Τό πρῶτο μέρος τό ἀποτελοῦν τά ἕνδεκα πρῶτα κεφάλαια (1-11), τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά τήν «ἀρχή», δηλαδή, γιά τήν δημιουργία, τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας, καί στήν συνέχεια ὁμιλοῦν γιά τήν ἱστορία τῶν ἀπογόνων τους. Τό δεύτερο μέρος τῆς Γένεσης τό ἀποτελοῦν τά ὑπόλοιπα κεφάλαια (12-50), τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά τήν ἀρχή τῆς ἱστορίας τοῦ Ἰσραήλ, πού ἀρχίζει μέ τούς τρεῖς πατριάρχες τῶν Ἑβραίων, τόν Ἀβραάμ, τόν Ἰσαάκ καί τόν Ἰακώβ, καί γιά τούς ἀπογόνους τους, τίς δώδεκα φυλές τους. Ὁ Θεός κάλεσε τόν ᾽Αβραάμ μακρυά ἀπό τήν Μεσοποταμία καί τόν ἔφερε στήν Χαναάν (12,1 ἑξ.), γιά νά τόν κάνει γενάρχη ἑνός νέου λαοῦ, δικοῦ Του λαοῦ, τοῦ Ἰσραήλ. Ἀλλά ἡ πείνα, πού ἔπληττε συχνά τήν Παλαιστίνη, ἔφερε τούς ἀπογόνους τοῦ Ἀβραάμ, τόν Ἰακώβ καί τά παιδιά του καί τίς οἰκογένειές του, στήν Αἴγυπτο, Ἐγκαταστάθηκαν δέ ὅλοι ἐκεῖ, γιατί ὁ ἀδελφός τους, ὁ Ἰωσήφ, εἶχε ἀνέλθει σέ ὑψηλά ἀξιώματα (46,28-47,4). Ἐδῶ τελειώνει τό βιβλίο τῆς Γενέσεως. Αὐτό γενικά εἶναι τό περιεχόμενό του. – Τό βιβλίο μᾶς λέγει ὅτι ὁ Θεός ἔκανε ὅλα τά πράγματα «καλά λίαν» (1,31), ἀλλά ὁ ἄνθρωπος ἁμάρτησε καί ἐπαναστάτησε κατά τοῦ Θεοῦ (κεφ. 3). Ὁ Θεός ὅμως ἀγαπᾶ τόν ἄνθρωπο καί φροντίζει γι᾽ αὐτόν. Γι᾽ αὐτό καί ἐκλέγει τόν Ἀβραάμ, τόν ὁποῖο θά κάνει γενάρχη ἑνός λαοῦ, ἀπό τόν ὁποῖον θά προέλθει ὁ Μεσσίας, ὁ Ὁποῖος θά φέρει τήν λύτρωση στήν ἀνθρωπότητα.

3. Ἡ Γένεση ἀρχίζει ἀπό τήν δημιουργία τοῦ κόσμου καί φθάνει μέχρι τόν ἐρχομό τῶν Ἑβραίων στήν Αἴγυπτο. Σπουδαῖα εἶναι τά πρῶτα τρία κεφάλαια τοῦ βιβλίου, πού μιλᾶνε γιά τήν δημιουργία τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου καί γιά τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί λέγουν ὅτι θά γίνει ἡ ἀνόρθωσή του ἀπό τήν πτώση, μέ τόν ἐρχομό τοῦ Λυτρωτῆ (3,15). Ἀπό τήν ἀρχή στήν Γένεση διακρίνονται δύο γενεές τῶν ἀνθρώπων, ἡ καλή γενεά μέ ἀρχηγό τόν Ἄβελ καί ἡ κακή γενεά μέ ἀρχηγό τόν Κάϊν (4,3 ἑξ.). Στήν κακή γενεά, γιά τά ἁμαρτήματά της, ἦλθε κρίση καί τιμωρία τοῦ Θεοῦ μέ τόν κατακλυσμό (6,1-11,32). Ἀπό τόν κατακλυσμό σώθηκε μόνον ὁ Νῶε καί ἡ οἰκογένειά του, πού κατάγονταν ἀπό τήν καλή γενεά τοῦ Σήθ (5,28-29).

4. Τό βιβλίο τῆς Γένεσης μᾶς λέγει μεγάλες ἀλήθειες: Τό πρῶτο βασικό πού μᾶς λέγει εἶναι ὅτι ὅλος ὁ κόσμος καί ἐμεῖς, καί οἱ ἄγγελοι ἀκόμη, εἴμαστε κτίσματα καί ἐγίναμε ἀπό τόν Θεό. Εἴμασταν μή ὄντα καί ἤλθαμε σέ ὕπαρξη ἀπό τόν Ὄντα καί Ζῶντα Θεό (κεφ. 1). Ὁ Θεός στήν Γένεση παρουσιάζεται ἀπό τήν ἀρχή σέ πληθυντικό ἀριθμό (Ἐλωχ-ίμ), γιατί εἶναι ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Γιά τόν ἄνθρωπο, λέγει ἡ Γένεση, ὅτι εἶναι τό ἀνώτερο δημιούργημα, γιατί πλάστηκε «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ» (1,26). Ἡ φύση δηλαδή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πνευματική καί ἔτσι ἔχει τήν δυνατότητα νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, νά θεωθεῖ. Ἔγινε ὅμως ἡ θλιβερή «πτώση» (κεφ. 3), μέ τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τήν ἀγαθή κοινωνία του μέ τόν Θεό καί στό σῶμα του ἦλθε ἡ φθορά· ἀλλά γιά τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου στήν ἁμαρτία καί ὅλη ἡ φύση καί κτίση δουλώθηκε στήν φθορά (3,18 ἑξ. Βλ. καί Ρωμ. 8, 19-22). Ἔτσι, ἀρχίζει τώρα ἡ ταλαίπωρη ζωή τοῦ ἀνθρώπου μετά τήν πτώση στήν ἁμαρτία (κεφ. 4 ἑξ.). Καί θά ἦταν ἀπελπιστική ἡ ζωή αὐτή, ἄν ὁ Θεός, ἀπό ἀγάπη, δέν ἔδινε τήν ὑπόσχεση ὅτι ἀπό τήν γυναίκα, καί μόνο ἀπό αὐτή, θά γεννηθεῖ Κάποιος, ὁ Ὁποῖος θά ἔχει θεϊκή δύναμη καί θά συντρίψει τό κεφάλι τοῦ Διαβόλου, πού παραπλάνησε τόν ἄνθρωπο καί παρήκουσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ (3,15). Ἡ παρήγορη αὐτή ὑπόσχεση εἶναι ἡ πρώτη προφητεία γιά τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία, τοῦ Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ προφητεία αὐτή εἶναι Εὐαγγέλιο, εἶναι τό «Πρωτο-εὐαγγέλιο», ὅπως ἔχει ὀνομασθεῖ. Ἄν δέν διδόταν αὐτή ἡ προφητεία θά ἦταν σέ ἀπελπισία ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος.

5. Πολλοί ἅγιοι Πατέρες παραλλήλισαν πολλά ἀπό τό βιβλίο τῆς Γένεσης μέ αὐτά πού διαβάζουμε στήν Καινή Διαθήκη. Ἔτσι, στόν ὕπνο τοῦ Ἀδάμ γιά τήν πλάση τῆς Εὔας ἀπό τήν πλευρά του (βλ. Γεν. 2,21-22) οἱ Πατέρες βλέπουν τήν Γένεση τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὅταν λογχίστηκε ἡ πλευρά Του καί ἔτρεξε αἷμα καί ὕδωρ (βλ. Ἰωάν. 19,34-35). Στήν σωτηρία τοῦ Νῶε καί τῆς οἰκογένειάς του ἀπό τόν κατακλυσμό μέσα στήν κιβωτό (βλ. Γεν. 6,7-8,16), οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας βλέπουν τήν δική μας σωτηρία ἀπό τήν ἁμαρτία μέσα στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ἡ «κιβωτός τῆς σωτηρίας μας». Καί ἡ θυσία τοῦ Ἰσαάκ, γιά τήν ὁποία διαβάζουμε στήν Γένεση (κεφ. 22), προτυπώνει τήν θυσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Διάγραμμα τοῦ βιβλίου τῆς Γένεσης

Ι. Ἡ ἀρχική ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου (1,1-11,27)

       Α. Δημιουργία καί πτώση τοῦ ἀθρώπου (1,1-5,32)

       Β. Κρίση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν κατακλυσμό καί τόν πύργο τῆς Βαβέλ (6,1-11,32)

ΙΙ. Ἡ ἀρχική ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ (12,1-50,26)

       Α. Οἱ πατριάρχες καί οἱ φυλές τοῦ Ἰσραήλ (12,1-36,42)

       Β Ὁ Ἰσραήλ στήν Αἴγυπτο (37,1- 50,26) 


http://aktines.blogspot.gr/2016/05/1.html#more