Ἀπὸ τὸν Μικρὸ Εὐργετινό
Τοῦ Ἁγίου Διαδόχου:
Ὅσοι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν σωτηρία τους, τόσο πολὺ πρέπει νὰ μισοῦν ὅλες τὶς παράλογες ἐπιθυμίες, ὥστε νὰ τοὺς γίνει συνήθεια αὐτὸ τὸ μίσος. Τὴν ἐγκράτεια ὅμως τῶν τροφῶν πρέπει νὰ τὴν ἀσκοῦν μὲ τέτοιον τρόπο, ὥστε νὰ μὴν φτάσουν νὰ σιχαθοῦν καμμία ἀπὸ αὐτές. Γιατὶ κάτι τέτοιο εἶναι ἐπικατάρατο καὶ τελείως δαιμονικό. Δὲν ἀπέχουμε ἀπὸ τὶς τροφὲς ἐπειδὴ εἶναι κακές –μὴ γένοιτο· ἀλλὰ ἀποφεύγουμε τὶς πολλὲς καὶ ὄχι ἀναγκαῖες τροφὲς, γιὰ νὰ χαλιναγωγοῦμε, καθῶς πρέπει, τὰ μέλη τοῦ σώματος ποὺ βρίσκονται σὲ ἔξαψη. Καὶ ἐπιπλέον, γιὰ νὰ μοιράζουμε τὸ περίσσευμα, ποὺ ἐξοικονομοῦμε, στοὺς φτωχούς –πράγμα ποὺ εἶναι γνώρισμα γνήσιας ἀγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου