Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία
Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς – Τὰ 100 πρακτικὰ κεφάλαια:
93. Ὁ δρόμος τῆς ἀρετῆς –σ’ ἐκείνους ποὺ ἀρχίζουν νὰ ἔχουν ἔρωτα γιὰ τὴν εὐσέβεια– φαίνεται σκληρὸς καὶ πολὺ σκυθρωπός, ὄχι γιατὶ εἶναι πράγματι τέτοιος, ἀλλὰ γιατὶ ἡ ἀνθρώπινη φύση εὐθύς ἀπὸ τὴν γέννηση ζεῖ καὶ συναναστρέφεται μέσα στὸ πλάτος τῶν ἡδονῶν. Σ’ ἐκείνους ποὺ μπόρεσαν νὰ φτάσουν στὸ μέσον τοῦ δρόμου φαίνεται εὐχάριστος καὶ ξεκούραστος, ἐπειδὴ ἔχει ὑποταχθεῖ ἡ κακία στὴν συνήθεια τῆς ἀρετῆς καὶ χάνεται μαζὶ μὲ τὴν ἀνάμνηση τῶν παράλογων ἡδονῶν. Γι’ αὐτὸ ἡ ψυχὴ στὸ ἐξῆς βαδίζει μὲ εὐχαρίστηση τὸν δρόμο τῶν ἀρετῶν.
Γιὰ τοῦτο ὁ Κύριος, ὅταν μᾶς προτρέπει στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας, στὴν ἀρχὴ λέει: «Πόσο στενὸς καὶ δύσκολος εἶναι ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴν βασιλεία! Καὶ εἶναι λίγοι ὅσοι τὸν βρίσκουν»(Ματθ.7,14). Σ’ ἐκείνους πάλι ποὺ μὲ θερμὴ διάθεση ἀποφασίζουν τὴν τήρηση τῶν ἁγίων ἐντολῶν Του λέει: «Ο ζυγός μου εἶναι ἤπιος καὶ τὸ φορτίο μου ἐλαφρό»(Ματθ.11,30).
Πρέπει λοιπὸν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα νὰ ἐργαζόμαστε μὲ κάποια βία τὶς ἅγιες ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ὥστε ὁ ἀγαθὸς Κύριος, βλέποντας τὸν σκοπὸ καὶ τὸν κόπο μας, νὰ μᾶς δώσει θέληση ἔτοιμη νὰ ὑπηρετεῖ μὲ πολλὴ εὐχαρίστηση τὰ ἔνδοξα θελήματά Του. Γιατὶ ὁ Κύριος εἶναι ποὺ κάνει πρόθυμη τὴν θέληση(Παροιμ.8,35), ὥστε μὲ πολλὴ χαρὰ νὰ ἐργαζόμαστε ἀκατάπαυστα τὸ ἀγαθό. Τότε πράγματι θὰ αἰσθανθοῦμε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ ἐνεργεῖ μέσα μας καὶ τὸ νὰ θέλουμε καὶ νὰ ἐνεργοῦμε κατὰ τὴν θέλησή Του(Φιλιπ.2,13).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου