Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Ἄρρωστα παιδάκια

 Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
 "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"    
 ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 2ο

 Ἡ ἀρρώστια

 Ἄρρωστα παιδάκια

-Γέροντα, αὐτὸ τὸ ἄρρωστο παιδάκι, ποὺ ἔφεραν σήμερα οἱ γονεῖς του, πολὺ ταλαιπωρεῖται.
-Ἔ, σιγὰ-σιγὰ θὰ ξεπεράση τὴν ἀρρώστια του, ἀλλὰ θὰ τοῦ μείνη μιὰ εὐαισθησία, γιὰ νὰ θυμᾶται τὴν ἀρρώστια του, καὶ αὐτὴ ἡ εὐαισθησία θὰ τὸ βοηθάη πνευματικά.
-Καὶ τὰ παιδάκια, Γέροντα, ποὺ ἔχουν λευχαιμία πολὺ ὑποφέρουν.
-Αὐτὰ πολὺ τὰ βοηθάει ἡ Θεία Κοινωνία. Πολλὰ παιδάκια ξεπεράσουν τὴν ἀρρώστια τους μὲ τὴν Θεία Κοινωνία. Ὅταν διαβάζουμε τὸν 145ο Ψαλμό[28], μὲ τὸν ὁποῖο παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ σταματήσουν οἱ αἱμοραγίες, νὰ προσευχώμαστε νὰ βοηθήση ὁ Θεὸς τὰ παιδάκια ποὺ ἔχουν λευχαιμία, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπάρχη αἷμα στὰ νοσοκομεῖα γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ἔχουν μεσογειακή ἀναιμία.  Τὰ παιδιὰ αὐτὰ περνοῦν μαρτύριο τῶν παιδιῶν ποὺ ἔσφαξε ὁ Ἡρώδης[29].
Τὰ παιδάκια ἔχουν καθαρὸ μισθὸ ἀπὸ τὴν ταλαιπωρία τῆς ἀρρώστιας, γιατὶ δὲν ἔχουν ἁμαρτίες.  Πόσα μικρούτσικα παιδιὰ θὰ δοῦμε στὴν ἄλλη ζωὴ νὰ εἶναι μὲ τὸ μαρτυρικό, τὸ ἀγγελικό, τάγμα ἐκείνων τῶν νηπίων!

Μωρὰ δύο μηνῶν, νὰ τὰ ἐγχειρίζουν, νὰ τοὺς βάζουν ἐνέσεςι ὀρούς!  Ποῦ νὰ βροῦν φλέβα στὰ καημένα!  Τὰ τρυποῦν ἀπὸ’ δῶ-ἀπὸ’ κεῖ.... Νὰ βλέπεις παιδάκι νὰ ἔχη ὄγκο στὸ κεφάλι καὶ νὰ τοῦ κάνουν ἀκτῖνες, νὰ βάζουν κάτι καλώδια σὲ ἕνα τόσο δὰ κεφαλάκι. Ἐδῶ ἕνας μεγάλος δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξη, ποῦ νὰ ἀντέξουν τὰ παιδάκια!
-Αὐτὰ τὰ παιδάκια, Γέροντα, τελικά θεραπεύονται ἤ πεθαίνουν;
-Ἔ, πολλὰ φυσικὰ πεθαίνουν, ἀλλὰ καὶ οἱ γονεῖς πῶς νὰ τὰ ἀφήσουν;
-Γέροντα, ἀξίζει τὸν κόπο οἱ παιδίατροι νὰ προσπαθοῦν νὰ διατηρήσουν στὴν ζωὴ τὰ πρόωρα βρέφη;
-Οἱ γιατροί πρέπει νὰ κάνουν ὅ,τι μποροῦν καὶ παράλληλα νὰ προσεύχωνται γι’ αὐτά. «Θεέ μου, νὰ λένε, ἄν εἶναι αὐτὸ τὸ παιδὶ νὰ ζήση καὶ νὰ ὑποφέρη σὲ ὅλη του τὴ ζωή, τότε, Σὲ παρακαλῶ, νὰ τὸ πάρης».  Νὰ φροντίζουν ὅμως νὰ βαπτίζωνται τὰ βρέφη, καὶ τότε θὰ τοὺς προϋπαντήσουν στὸν Παράδεισο μὲ ἀναμμένη λαμπάδα.
Καὶ ὅταν εἶναι μεγαλύτερα τὰ παιδιά, πρέπει οἱ γιατροί πολὺ νὰ προσέξουν πῶς θὰ ποῦν τὴν διάγνωση.  Ὀκτῶ χρονῶν παιδάκι τοῦ εἶπε ὁ γιατρός: «Θὰ τυφλωθῆς». Ἔρχεται καὶ μοῦ λέει ὁ πατέρας μπροστὰ στὸ παιδὶ: «Τὸ πήγαμε στὸ ἐξωτερικὸ γιὰ ἐξετάσεις καὶ μᾶς εἶπαν θὰ τυφλωθῆ».  Καὶ καλὰ νὰ εἶναι τὸ παιδί, ἡ στενοχώρια μπορεῖ νὰ τὸ χτυπήσει ὅπου ἔχει εὐαισθησία, πόσο μᾶλλον ἄν εἶναι ἄρρωστο!



28. Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης διάβαζε τὸν 145ο Ψαλμὸ γι’ αὐτὴν τὴν περίπτωση.
29.Βλ. Ματθ.2, 16.

Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 226-227 τοῦ βιβλίου:

       ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                           ΛΟΓΟΙ Δ΄ 
             ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
               ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

             http://anavaseis.blogspot.com