Ποῦ ὑπάρχει ἡ ἀληθινή ἐλευθερία;

ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

«ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ «ΠΕΣΕΙ» ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ (Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ).

Οἱ νέοι, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ζητοῦν ἐλευθερία. Διψοῦν γιά ἐλευθερία. Ἀκοῦμε συχνά: «Μή μέ καταπιέζεις.Ἄσε με ἐλεύθερο νά κάνω ὅ,τι θέλω»

- Γιατί ἄραγε;

-Διότι ἔτσι πλαστήκαμε. Γιά τήν ἐλευθερία. Γιά νά εἴμαστε ἀληθινά ἐλεύθεροι. Ὁ Θεός, πού μᾶς ἔπλασε, εἶναι ὁ ἀπόλυτα ἐλεύθερος.
Μᾶς χάρισε τήν εἰκόνα Του, μᾶς ἔδωσε καί τό δῶρο, τό προνόμιο τῆς ἐλευθερίας· τό «αὐτεξούσιο», ὅπως λέγεται. Ἔχουμε τήν δυνατότητα νά ἐξουσιάζουμε τόν ἑαυτό μας, νά ἀποφασίζουμε γιά τό τί θά κάνουμε καί γιά τό τί δέν θά κάνουμε, κάθε στιγμή στή ζωή μας.

-Ἀλλά, ὅμως, μᾶς συμφέρουν ὅλα; Εἶναι ὠφέλιμο νά τά κάνουμε ὅλα ; Ἤ μήπως πρέπει νά κάνουμε κάποια ἐπιλογή;

-Ὁπωσδήποτε, πρέπει νά διαλέγουμε τά καλά, τά σωστά. Ἔχουμε πάρα πολλές δυνατότητες. Ἀλλά δέν εἶναι ὅλες συμφέρουσες γιά μᾶς· δέν εἶναι γιά τό καλό μας ὅλα.

Νά πῶς τό λέει ἡ Ἁγία Γραφή μέ τό στόμα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου: «Πάντα μοι ἔξεστι ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει». Δηλ. «Ὅλα μοῦ εἶναι ἐπιτρεπτό νά τά κάνω, ἀλλά δέν μέ συμφέρουν ὅλα».

Ἄς  ἐμβαθύνουμε λίγο στήν .ἔννοια τῆς λέξης «συμφέρει» . Πῶς πρέπει νά τό ἐννοήσουμε; Μήπως διαλέγοντας τά καλά πράγματα καί ἀποκλείοντας κάποια ἄλλα, τά κακά, αὐτά πού δέν θέλει ὁ Θεός, γινόμαστε λιγότερο ἐλεύθεροι;

- Ὄχι βέβαια· ἀντίθετα μάλιστα διασφαλίζουμε τήν ἐλευθερία μας· διότι ὑπάρχουν ἐνέργειες πού μᾶς ὁδηγοῦν στήν καταστροφή καί τῆς ὕπαρξης καί τῆς ἐλευθερίας μας. Γιά παράδειγμα τό νά γίνουμε δοῦλοι σ’ ἕνα πάθος π.χ. τσιγάρο, ναρκωτικά, ποτό, κακές λέξεις, κακά θεάματα σέ τηλεόραση, κινηματογράφο, ιντερνέτ,μόδα, γήπεδο, ὁμάδες  κλπ. Ἀκόμη κακές διασκεδάσεις σέ πάρτυ, κοσμικά κέντρα, κακές παρέες μέ φίλους, πού μᾶς ρίχνουν σέ πειρασμό καί τόσα ἄλλα. Ὅλα αὐτά μᾶς παίρνουν τήν ἐλευθερία καί κάποτε μᾶς βλάπτουν καί σωματικά. Χάνουμε τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς μας πού εἶναι πλασμένη νά εἶναι ἐλεύθερη, ἀλλά καί τοῦ σώματος. Πόσες βλάβες δέν κάνουν τό κάπνισμα, ὁ ἀλκοολισμός, ἡ χρήση ναρκωτικῶν, ἡ ἀνηθικότητα. Κάποτε γίνονται

αἰτία νά χάσει ὁ δοῦλος τους καί τή ζωή του ἀκόμη. Ἀλλά ἐκεῖνο πού χάνει κανείς σίγουρα εἶναι τό μεγάλο δῶρο τοῦ Θεοῦ πού τό λέμε: αὐτεξούσιο, ἐλευθερία. Ἐνῶ θέλει ὁ ἄνθρωπος νά κάνει τό καλό ἀδυνατεῖ, δέν μπορεῖ διότι τό πάθος τόν ἐμποδίζει . Ἑπομένως εἶναι ἀπαραίτητο πάντοτε, σέ κάθε στιγμή νά ἐπιλέγουμε ἀνάμεσα στήν πληθώρα τῶν δυνατοτήτων μας, ἐκείνη τήν ἐνέργεια πού συντηρεῖ καί προάγει τήν ὕπαρξή μας καί κατά συνέπεια καί τήν ἐλευθερία μας..

Ἄραγε μέ ποιά λέξη ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία ὀνομάζει ὅλες ἐκεῖνες τίς πράξεις , τίς ἐνέργειες, πού μᾶς παίρνουν τήν ἐλευθερία καί κάποτε καί τή ζωή μας;

-Ἁμαρτία! Ἁμαρτίες! Νά ἡ σωστή καί συνάμα φοβερή λέξη. Οἱ ἐνέργειες, πού καταστρέφουν σιγά σιγά τήν ὑπόστασή μας καί ροκανίζουν τήν ἐλευθερία μας εἶναι οἱ διάφορες ἁμαρτίες. Ὁ Κύριος μᾶς τό δίδαξε καθαρά:«Ὁ ποιῶν τήν ἁμαρτίαν δοῦλος ἐστί τῆς ἁμαρτίας». Δηλ. « Ἐκεῖνος, πού κάνει τήν ἁμαρτία εἶναι δοῦλος τῆς ἁμαρτίας». Ἤδη ἔχει χάσει τήν ἐλευθερία του. Ἔγινε δοῦλος στήν ἁμαρτία, στό συγκεκριμένο πάθος. Ἕνα κομμάτι τῆς ἐλευθερίας του χάθηκε. Ἕνα πλῆγμα καταφέρθηκε στήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, πού φέρει μέσα του. 

Τήν ἑπόμενη φορά πού θά ἀντιμετωπίσει τήν ἴδια κατάσταση ἤ ἄν θέλετε, τόν ἴδιο πειρασμό, αὐτός δέν θά εἶναι ὁ ἴδιος. Ἡ δύναμη νά ἐπιλέξει τό σωστό θά εἶναι ἐξασθενημένη κατά πολύ μέσα του, σέ σχέση μέ τήν ροπή, πού θά ἔχει τώρα ἡ θέλησή του πρός τό κακό. Ἡ πλάστιγγα τῆς θέλησής του θά γέρνει πρός τό κακό μέ μεγαλύτερη δύναμη.Διότι μέ τήν προηγούμενη ἁμαρτία ὑποδουλώθηκε κατά μικρότερο ἤ μεγαλύτερο βαθμό στό κακό. Ἄν δέν μετανοήσει ἔγκαιρα καί ἐπαναλάβει τήν ἁμαρτία, τότε ἡ δουλεία αὐξάνεται, χειροτερεύει· μέχρι τελικά ὁ ἄνθρωπος νά ὑποδουλωθεῖ τελείως στή συγκεκριμένη ἁμαρτία. Μέσα του, τότε δημιουργεῖται μιά συνήθεια, μιά ὁρμή πρός τό κακό,μία μόνιμη κατάσταση πού τή λέμε πάθος. 

Ἔτσι ἔχουμε τό πάθος τοῦ θυμοῦ, τά διάφορα σαρκικά πάθη, τό πάθος τῆς φιλαργυρίας, τό πάθος τῆς πλεονεξίας, τῆς κοιλιοδουλίας, τῆς κενοδοξίας, τῆς ὑπερηφανείας, τῆς ζήλειας, τῆς κατάκρισης, τῆς καταλαλιᾶς, τοῦ μίσους,τῆς πολυλογίας, τῆς φιλαρχίας κλπ.Ὅλα αὐτά εἶναι καταστάσεις δουλείας, ἐξευτελιστικές γιά τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι πλασμένος γιά νά ὁμοιάσει στόν ἀπόλυτα ἐλεύθερο Θεό. Ὅλοι αὐτοί οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι κατήντησαν σ’ αὐτήν τήν κατάσταση ἀπό μιά λανθασμένη χρήση τῆς ἐλευθερίας, πού τούς δόθηκε ἀπό τό Θεό.

Κατασπατάλησαν τήν ἐλευθερία τους στίς κατώτερες ἁμαρτωλές ἡδονές,στά διάφορα πάθη καί ἀντί νά γίνουν -ὅπως ἔλεγαν ὅτι ἤθελαν- ἐλεύθεροι, σκλαβώθηκαν στόν πονηρό, στήν ἁμαρτία, στά πάθη.

- Θά πεῖτε δέν ὑπάρχει ἄραγε ἐλπίδα; Ἕνας ἄνθρωπος πού ἔχασε μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο τήν ἐλευθερία του  δέν ὑπάρχει περίπτωση νά τήν ξαναβρεῖ;

-Ὑπάρχει…  καί εἶναι ἡ μετάνοια.  

Ἡ μετάνοια, ὅταν εἶναι εἰλικρινής καί κορυφωθεῖ μέ μιά εἰλικρινή ἐξομολόγηση, ἑλκύει τή χάρη τοῦ Θεοῦ· αὐτή ἡ χάρη ἀπομακρύνει τά πάθη καί θεραπεύει τήν ψυχή. Ὁ δρόμος τοῦ Κυρίου Μας μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει  στήν ἀληθινή ἐλευθερία καί λύτρωση. Ἐλευθερία ἀπό κάθε ὑποδούλωση τῆς θελήσεως. Μᾶς τό λέει καθαρά ἡ Ἁγία Γραφή:«Ἐάν ὁ Κύριος ἐλευθερώσει ὑμᾶς, ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε». Δηλ. «Ἐάν ὁ Κύριος σᾶς ἐλευθερώσει, τότε θά γίνετε ἀληθινά ἐλεύθεροι». Ποτέ ἄλλοτε.

-Γιατί ἄραγε; Δέν μποροῦμε  μέ τή δύναμή μας καί μόνο νά νιώσουμε , νά γίνουμε ἐλεύθεροι;

-Ὄχι, δέν μποροῦμε…Διότι εἴμαστε ἀδύνατοι, ἀλλά καί ἐπειδή πλανώμεθα ἀπό τόν πονηρό. Ἀγνοοῦμε τήν ἀλήθεια, τό σωστό, τό ἀληθινό μας συμφέρον. Γιαυτό ἦλθε ὁ Κύριος στή γῆ. Γιά νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν ἀλήθεια πού τήν εἴχαμε χάσει λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἦλθε γιά νά μᾶς δώσει ξανά τήν δυνατότητα νά γίνουμε ἀληθινά ἐλεύθεροι, διά μέσου τοῦ εὐαγγελίου.

- Τί μᾶς λέγει;

-«Γνώσεσθε τήν ἀλήθεια καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». Δηλ. «Γνωρίστε τήν ἀλήθεια  καί ἡ ἀλήθεια θά σᾶς ἐλευθερώσει». Γνωρίστε καί ἐφαρμόστε τό εὐαγγέλιό Μου, τίς εὐαγγελικές ἀλήθειες ,τό χαρούμενο τρόπο ζωῆς, πού σᾶς ἀποκαλύπτω καί θά νιώσετε ἀληθινά ἐλεύθεροι καί λυτρωμένοι. «Πᾶρτε τό ζυγό μου(τίς μικρές δεσμεύσεις πού συνεπάγεται ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Μου) πάνω σας καί μάθετε ἀπό μένα ὅτι εἶμαι πρᾶος καί ταπεινός στήν καρδιά καί θά βρεῖτε ἀνάπαυση στίς ψυχές σας. Γιατί ὁ ζυγός μου εἶναι καλός καί τό φορτίο μου ἐλαφρό».

Δηλ.«Φορτωθεῖτε τό ζυγό τῶν ἐντολῶν μου,  πού εἶναι ὁ ἐλαφρότερος ὅλων,κάνετε ὑπακοή στόν τρόπο ζωῆς, πού σᾶς ἀποκαλύπτω καί θά βρεῖτε ἀνάπαυση στίς ψυχές σας».

Μήπως, ὅμως, ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὑπακοή στίς ὑποβολές τοῦ πονηροῦ, εἶναι πιό καλή, μήπως ὁ ζυγός τῆς ἁμαρτίας εἶναι πιό ἐλαφρύς ἀπό τό ζυγό τοῦ Χριστοῦ;

-Ὄχι …   Τῆς ἁμαρτίας ὁ ζυγός εἶναι ἀβάσταχτος. Συνθλίβει τήν ψυχή καί τό σῶμα καί τελικά τά θανατώνει.«Μή ζητᾶς νά μ’ ἀναστήσεις, δέν μπορῶ» λέει ἕνας τραγικός ποιητής. Κι ὅλοι αὐτοί πού παρασύρθηκαν καί ἄκουσαν τό διάβολο τό ὁμολογοῦν: «Κόλαση καί δουλεία τοῦ χειρίστου εἴδους εἶναι ἡ ζωή μακριά ἀπό τό Χριστό».

-Μά, θά μοῦ πεῖτε, εἶναι ἀπαραίτητος αὐτός ὁ ζυγός (αὐτή ἡ δέσμευση), ἔστω καί αὐτός ὁ ἐλαφρότατος τοῦ Κυρίου Μας;  Δέν μποροῦμε νά ζήσουμε χωρίς κανένα ζυγό;

-Δέν μποροῦμε, νά ζήσουμε χωρίς κάποια ἔστω μικρή δέσμευση τῆς ἐλευθερίας μας· χωρίς τήν ὑπακοή σέ κάποιους κανόνες. Ὅταν ταξιδεύεις καί θέλεις νά φθάσεις στόν προορισμό σου, πρέπει ὁδηγώντας, νά ἀκολουθήσεις τά σήματα τῆς τροχαίας καί νά συμμορφωθεῖς μ’ αὐτά. Αὐτή ἡ συμμόρφωση εἶναι βέβαια ἕνας περιορισμός τῆς ἐλευθερίας σου. Κανείς ὅμως δέν τό σκέφτεται ἔτσι, διότι γνωρίζει ὅτι, ἄν δέν συμμορφωθεῖ , δέν θά φθάσει ποτέ στόν προορισμό του καί θά σκοτωθεῖ. 

Τά σήματα τελικά δέν μᾶς δεσμεύουν ἀλλά μᾶς καθοδηγοῦν, ὥστε νά φθάσουμε ἐκεῖ πού θέλουμε·δηλ. προάγουν τήν ἐλευθερία μας. Ἀκριβῶς τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τίς θεϊκές ἐντολές. Εἶναι τά καθοδηγητικά σήματα τοῦ Θεοῦ στήν πορεία μας πρός τή Βασιλεία Του, πρός τήν ἀληθινή ἐλευθερία. Χωρίς αὐτά δέν θά φθάσουμε ποτέ. Ἀντίθετα μάλιστα θά συντριβοῦμε, θά νεκρωθοῦμε, θά χαθοῦμε.

Ὁ ζυγός τοῦ Χριστοῦ εἶναι «χρηστός» δηλ. καλός. Διότι εἶναι ζυγός πού ἐλευθερώνει, πού προάγει τήν ἐλευθερία μας· εἶναι ζυγός(δέσμευση μικρή) πού μᾶς προφυλασσει ἀπό τήν φοβερή σκλαβιά τῶν παθῶν, ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας..Εἶναι ζυγός, πού αὐξάνει τήν ἐλευθερία μας καί τήν φθάνει σέ κορυφαῖα ἐπίπεδα. Τά βλέπουμε στή ζωή τῶν ἁγίων. Οἱ ἅγιοί μας, ἐπειδή μέ χαρά καί συνέπεια τήρησαν τίς ἐντολές καί θεώθηκαν, ἔγιναν ἀληθινά ἐλεύθεροι. Ἐλευθερώθηκαν ἀπό τά πάθη, ἀλλά ἔκαναν καί ὑπερφυσικά πράγματα. Ξεπέρασαν τίς φυσικές ἀνάγκες καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, πού εἶχαν μέσα τους, στάθηκαν πολλές φορές πάνω καί ἀπό τούς φυσικούς νόμους. Θεράπευσαν ἀρρώστους μόνο μέ τό ἄγγιγμα τῶν χεριῶν, περπάτησαν πάνω στό νερό, ἔδιωχναν δαιμόνια, πετοῦσαν, λαλοῦσαν ξένες γλῶσσες, ἀνάσταιναν νεκρούς καί πολλά ἄλλα.

-Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἐλευθερία ἀπ’ αὐτή;-Πῶς ἄραγε τό κατόρθωσαν;

-Ἀκριβῶς μέ τήν ὑπακοή στό Χριστό, στίς ἐντολές Του. Κατόρθωσαν νά φθάσουν σ’ αὐτά τά ψηλά ἐπίπεδα ἐλευθερίας, ἐπειδή περιόρισαν τόν ἑαυτό τους καί τήν ἐλευθερία, πού τούς εἶχε δοθεῖ· τήν ἔβαλαν στά πόδια τοῦ Κυρίου καί φορτώθηκαν τόν ἐλαφρύ ζυγό τῆς ὑπακοῆς στίς ἐντολές Του,κάνοντας τέλεια ὑπακοή στόν πνευματικό τους πατέρα. Καί εἶναι αὐτή ἡ ὑπακοή, πού τούς ἐλευθέρωσε πραγματικά καί τούς ὁδήγησε στήν ὁλοκλήρωση τῆς ὕπαρξής τους. Ἔτσι ἐκπλήρωσαν τόν προορισμό τους καί ὁμοίασαν μέ τόν Θεό καί μπῆκαν στή Βασιλεία Του.

Ἑπομένως: «Ἡ ἀληθινή ἐλευθερία ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ὑπακοή στό Χριστό καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του».

Ὁ Θεός νά μᾶς φωτίζει ὅλους, διά πρεσβειῶν πάντων τῶν ἁγίων καί τῆς Θεοτόκου, νά ἀκολουθοῦμε πάντα τίς ἐντολές Του, πού εἶναι τό φῶς καί μᾶς ὁδηγοῦν στήν ἀληθινή ἐλευθερία καί ἀπολύτρωση. ΑΜΗΝ! 

                                                ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.com