«Δύο μῆνες κάθισα κοντά στόν γερο-Ἰωσήφ, τόν Ἡσυχαστή, καί βρῆκα τή χάρη»

 Δυο μήνες κάθισα κοντά στον γερο-Ιωσήφ (τον Ησυχαστή) και βρήκα τη χάρη. Ένα βράδυ προσευχόμουν όρθιος στο κελλί μου. Για μια στιγμή σαν να άνοιξε ο απέναντι τοίχος, και είδα να με πλησιάζουν τρεις μορφές. Η ψυχή μου άνοιξε τα χέρια της και αγκάλιασε τη μεσαία. Τί αισθάνθηκα δεν λέγεται. Η πνευματική μου αίσθηση με πληροφορούσε ότι ήταν ο Χριστός συνοδευόμενος από δύο αγγέλους. Μόλις συνήλθα, πήρα το φαναράκι μου και μεσάνυκτα ξεκίνησα για τον Άγιο Βασίλειο. Καθ΄ οδόν περικύκλωσαν την ψυχή μου οι δαίμονες. Φόβος και τρόμος με κατέλαβε. Έφθασα επιτέλους, αγωνιών και ασθμαίνων, στον Άγιο Βασίλειο.
Είπα στον πάτερ Αθανάσιο: «Ειδοποίησε τον γέροντα ότι θέλω επειγόντως να τον συναντήσω». Με δέχθηκε αμέσως. Κάθισε. «Τί έχεις;» μου λέει. «Περίμενε, γέροντα, λίγο να συνέλθω και θα σου πω». Του διηγήθηκα τί μου συνέβη. Ο γέροντας σηκώθηκε, με αγκάλιασε και καταχαρούμενος μου είπε: «Αυτό, παιδί μου, είναι το πρώτο σκαλί. Αυτή είναι η χάρις. Από ΄δω και πέρα άλλη πνευματική αμφίεση, άλλοι ορίζοντες, άλλη τροφή πνευματική, άλλη προσευχή σε περιμένουν. Αυτό πολλοί μοναχοί το περιμένουν χρόνια και λίγοι το γεύονται. Κι εσένα τόσο γρήγορα σου τό ΄δωσε ο Θεός».
ΠΗΓΗ : ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ,
εκδ. Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ»,
ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, 2000, σ. 40-42.
Πηγές:tribonio.blogspot.gr -  agioritikesmnimes.blogspot.gr 
 http://www.diakonima.gr