Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου. Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 22 - ς΄ 2).
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ε´ 22 - 26
22 ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, 23 πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. 24 οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. 25 Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. 26 μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες.
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ϛ´ 1 - 2
1
Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ
πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν
σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. 2 ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ. Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ε´ 22 - 26
22
Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας
καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από
την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή
συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η
καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η
αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας, 23
η πραότης απέναντι εκείνων, που μας φέρονται κατά τρόπον εξοργιστικόν, η
εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηράς επιθυμίας και πράξεως. Εναντίον
των ανθρώπων, που έχουν αυτάς τας αρετάς, δεν υπάρχει και δεν ισχύει ο
νόμος. 24 Οι δε αληθινοί οπαδοί και μαθηταί
του Χριστού έχουν σταυρώσει και νεκρώσει τον παλαιόν σαρκικόν άνθρωπον,
μαζή με τα πάθη και τας αμαρτωλάς επιθυμίας του. 25
Εάν πράγματι ζώμεν την ζωήν του Αγίου Πνεύματος, πρέπει να πορευθώμεθα
και να συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με όσα το Πνεύμα μας διδάσκει. 26
Ας μη γινώμεθα κενόδοξοι, προσκαλούντες και εξερεθίζοντες ο ένας τον
άλλον εις αντιθέσεις και φιλονεικίας και φθονούντες ο ένας τον άλλον.
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Ϛ´ 1 - 2
1
Αδελφοί, εάν από αδυναμίαν παρασυρθή κανείς και περιπέση εις κάποιο
αμάρτημα, σεις οι πνευματικώς προωδευμένοι και ισχυροί ας διορθώνετε
αυτόν και ας τον καθοδηγήτε με πνεύμα πραότητος. Αλλά και συ που
διορθώνστον άλλον, πρόσεχε τον ευατόν σου, μήπως και ο ίδιος περιπέσης
εις πειρασμόν και παρασυρθής είτε στο ίδιον αμάρτημα, είτε στο αμάρτημα
της υψηλοφροσύνης. 2 Ας υπομένετε με
πραότητα ο ένας του άλλου τα ελαττώματα, τα οποία, καθό αλαττώματα,
είναι φορτικά και ενοχλητικά και έτσι τηρήσατε πλήρως τον νόμον του
Χριστού, που διδάσκει την αγάπην. (Ανθρωπος, που δεν δείχνει τέτοιαν
υπομονήν, αλλ' οργίζεται και περιφρονεί τον παρασυρθέντα, δεν έχει την
αγάπην του Χριστού).Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ε΄ Ματθ. (Μτθ. η΄ 5-13).
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Η´ 5 - 13
5 Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· 6 Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. 7 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. 8
καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη· Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ
τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου. 9
καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ’ ἐμαυτὸν στρατιώτας,
καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται,
καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. 10 ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. 11
λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσιν καὶ
ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν
οὐρανῶν, 12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 13 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάρχῷ· Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. καὶ ἰάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Η´ 5 - 13
5 Ενώ δε εισήλθεν ο Ιησούς εις την Καπερναούμ, τον επλησίασε με σεβασμόν ένας εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων· 6 “Κυριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι μου παράλυτος και βασανίζεται από τρομερούς πόνους”. 7 Και λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· “εγώ θα έλθω και θα τον θεραπεύσω”. 8
Ο εκατόνταρχος όμως απεκρίθη και είπε· Κυριε, δεν είμαι εγώ άξιος να
εισέλθης συ, ο Παντοδύναμος, κάτω από την στέγην μου. Αλλά πες ένα μόνον
λόγον και αμέσως θα θεραπευθή ο δούλος μου. 9
Ημπορείς δε να διατάξης και η διαταγή σου θα γίνη έργον. Διότι και εγώ
είμαι άνθρωπος, και ευρίσκομαι υπό την εξουσίαν των ανωτέρων μου, έχω δε
υπό τας διαταγάς μου στρατιώτας και λέγω στούτον, πήγαινε και πηγαίνει,
και στον άλλον, έλα και έρχεται, και στον δούλον μου κάμε τούτο και το
κάμνει”. 10 Ακούσας ο Ιησούς τα γεμάτα
πίστιν αυτά λόγια εθαύμασε και είπεν εις αυτούς που τον ακολουθούσαν·
“σας διαβεβαιώνω, ότι ούτε μεταξύ των Ισραηλιτών δεν εύρηκα τόσον
μεγάλην πίστιν. 11 Αληθινά δε σας λέγω ότι
από τας χώρας της Ανατολής και της Δυσεως, από όλα τα μέρη της
οικουμένης, θα έλθουν πολλοί και θα παρακαθήσουν στο πνευματικόν δείπνον
μαζή με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ εις την βασιλείαν των
ουρανών. 12 Οι δε κληρονόμοι της βασιλείας
των ουρανών, (οι απόγονοι δηλαδή των πατριαρχών, που έχουν τας
επαγγελίας του Θεού), θα εκδιωχθούν και θα ριφθούν στο πυκνότατον σκότος
του Αδου. Εκεί θα είναι ο κλαυθμός και το τρίξιμο των οδόντων”. 13
Και είπεν ο Ιησούς στον εκατόνταρχον· “πήγαινε και όπως επίστευσες, ότι
δηλαδή ημπορώ με ένα μου λόγον να θεραπεύσω τον δούλον σου, ας γίνη
προς χάριν σου”. Και πράγματι εθεραπεύθη ο δούλος του αμέσως κατά την
ώρα εκείνην.
http://www.saint.gr/index.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου