Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Σαβ. ιη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 39-45).
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΕ´ 39 - 45
39 οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ ἰχθύων, ἄλλη δὲ πετεινῶν. 40 καὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ σώματα ἐπίγεια· ἀλλ’ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων. 41 ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης, καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ. 42 οὕτω καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν, σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ· 43 σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρεται ἐν δόξῃ· σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἐγείρεται ἐν δυνάμει· 44 σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν. 45 οὕτω καὶ γέγραπται· ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν· Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΕ´ 39 - 45
39
Ολαι αι σάρκες δεν είναι η ίδια σάρκα, άλλη μεν είναι η σάρκα των
ανθρώπων, άλλη δε η σάρκα των κτηνών, άλλη η σάρκα των ιχθύων και άλλη
των πτηνών. 40 Οπως επίσης υπάρχουν και
σώματα επουράνια και σώματα επίγεια, αλλά άλλη μεν είναι η λαμπρότης των
επουρανίων και άλλη η των επιγείων. 41 Αλλη
είναι η λάμψις και το μεγαλείον του ηλίου και άλλη είναι η λάμψις της
σελήνης και άλλη η λαμπρότης των αστέρων· διότι αστέρι από αστέρι
διαφέρει ως προς την λάμψιν. 42 Ετσι είναι
και η ανάστασις των νεκρών σωμάτων. Ριπτεται στον τάφον το νεκρόν σώμα
εις κατάστασιν φθοράς και αποσυνθέσεως και ανασταίνεται άφθαρτον. 43
Ριπτεται στον τάφον δυσειδές και δυσώδες και ανασταίνεται ωραίον και
ένδοξον. Σπέρνεται εις κατάστασιν ασθενείας και ανασταίνεται γεμάτο
δύναμιν. 44 Σπέρνεται σώμα που εζούσε χάρις
εις τας κατωτέρας ζωϊκάς του λειτουργίας και ανασταίνεται σώμα
πνευματικόν. Υπάρχει σώμα ψυχικόν, ζωϊκόν, και υπάρχει σώμα πνευματικόν.
45 Ετσι είναι γραμμένο εις την Π.Διαθήκην·
“έγινε ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, με ψυχήν ζωντανήν, που ζωογονεί και το
σώμα”. Ο νέος Αδάμ, ο Κυριος, είναι πλήρης από το Πνεύμα του Θεού που
μεταδίδει πνευματικήν ζωήν.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Σαβ. γ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ε΄ 27-32).
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 27 - 32
27 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθε καὶ ἐθεάσατο τελώνην ὀνόματι Λευῒν, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. 28 καὶ καταλιπὼν ἅπαντα ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 29 καὶ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην Λευῒς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἦν ὄχλος τελωνῶν πολὺς καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν μετ’ αὐτῶν κατακείμενοι. 30
καὶ ἐγόγγυζον οἱ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς μαθητὰς
αὐτοῦ λέγοντες· Διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε;
31 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες· 32 οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 27 - 32
27
Και έπειτα από αυτά εβγήκεν από το σπίτι ο Ιησούς και είδε τον τελώνην
Λευίν να κάθεται στο γραφείον εισπράξεως φόρων, και είπε προς αυτόν·
“ηκολούθησέ με ως πιστός και παντοτεινός μαθητής μου”. 28 Και εκείνος αφήκε όλα, εσηκώθηκε αμέσως και τον ηκολούθησε. 29
Και έκαμε τότε ο Λευίς μεγάλην υποδοχήν στο σπίτι του προς χάριν του
Ιησού. Και πλήθος πολύ από τελώνας και άλλους, οι οποίοι είχαν
παρακαθήσει μαζή των στο φάγητον. 30 Και
εγόγγυζον στους μαθητάς του Χριστού οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι
λέγοντες· “διατί τρώγετε και πίνετε με τους τελώνας και αμαρτωλούς;” 31 Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπε· “δεν έχουν ανάγκην από ιατρόν οι υγιείς, αλλά οι πάσχοντες από ασθενείας. 32 Δεν έχω έλθει να καλέσω δικαίους η εκείνους που θεωρούν τον εαυτόν των δίκαιον, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν”.
http://www.saint.gr/index.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου