Ρήσεις καί Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ια-ιε. Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ι­α’

«Ὅ­ταν γλυ­καν­θῆ κα­νείς στήν εὐ­χή, δέν θέ­λει νά βγῆ ἀ­πό τό Κελ­λί του. Τό­τε ἡ εὐ­χή δέν κου­ρά­ζει, ἀλ­λά ξε­κου­ρά­ζει. Ὅ­ταν ἐ­μεῖς δέν θέ­λου­με νά βγοῦ­με ἀ­πό τό Κα­λύ­βι μας, ἀλ­λά ἀ­πό ἀ­γά­πη βγαί­νου­με καί θυ­σι­ά­ζου­με τήν ἡ­συ­χί­α μας χά­ριν κά­ποι­ου ἀ­δελ­φοῦ, τό­τε ὁ Θε­ός βλέ­πει τήν ἀ­γά­πη μας καί ἀ­να­πλη­ρώ­νει».

ι­β’

«Γιά τούς δρό­μους στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, ὁ ἅ­γιος Νεῖ­λος εἶ­χε προ­φη­τέ­ψει ὅ­τι θἄρ­θη και­ρός πού τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά ζω­σθῆ ὅ­λο μέ μία κορ­δέλ­λα πα­νί (δρό­μοι), καί ὅ­τι τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά μεί­νει ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Παῦ­λο καί πέ­ρα». (Δη­λα­δή μέ­χρι τήν Βί­γλα, δι­ό­τι μό­νο αὐ­τό τό κομ­μά­τι ἔ­μει­νε χω­ρίς δρό­μους).

ι­γ’

«Νά φε­ρώ­μα­στε μέ ἁ­πλό­τη­τα πρός το­ύς ἄλ­λους καί νά δε­χώ­μα­στε τίς πα­ρα­τη­ρή­σεις ἁ­πλά. Ἄν κι­νῆται κα­νε­ίς ἁ­πλά καί μέ κα­λο­ύς λο­γι­σμο­ύς, χα­ί­ρε­ται ὅ­ταν τόν μαλ­ώ­νουν».

ι­δ’

«Νά ἔ­χης πάν­τα ἕ­να βι­βλί­ο ἀ­νοι­χτό πά­νω στό τρα­πέ­ζι, γιά νά μή βρί­σκη εὐ­και­ρί­α ὁ δι­ά­βο­λος νά φέρ­νη λο­γι­σμούς».

ι­ε’

«Στήν κα­λο­γε­ρι­κή τό κα­λό εἶ­ναι ὅ­τι κα­θα­ρί­ζουν οἱ λο­γι­σμοί, ἐ­πει­δή βλέ­πει καί ἀ­κού­ει κα­νε­ίς κα­λά πράγ­μα­τα».

https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/riseis-kai-diigiseis-gerontos-4/