Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Δ΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»

Μέρος Δ΄

Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)

Μέρος Α - Μέρος Β  -Μέρος Γ 

8.ΑΞΙΑ ΜΙΣΘΟΥ, ΟΧΙ Η ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑ ΑΛΛΑ Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑ 

Αὐτή καθ’ ἑαυτήν λοιπόν ἡ τεκνογονία, δέν εἶναι ἄξια μισθοῦ καί σωτηρίας.
-Ἀλλά τί εἶναι ἄξιο μισθοῦ καί σωτηρίας;
-Ἡ ἀγωγή στήν εὐσέ¬βεια...
Γι’  αὐτό θά πάρεις μισθό. Ὄχι γιατί ἔκανες παιδί.
Καί σήμερα πολλές γυναῖκες ἔχουν ἐπιθυμία νά κάνουν ἕνα παιδί, γιατί εἶναι ἀπ΄ τήν φύση αὐτό. Εἶναι φτιαγμένος καί ὁ ὀργανισμός τους κατάλληλα...Ἀλλά δέν εἶναι ἐπιτυχία αὐτό... αὐτό δέν σέ σώζει.  Μερικές προσπαθοῦν νά κάνουν ἀκόμη καί μόνες τους παιδί. Σήμερα μέ τήν ἰατρική τεχνολογία μπορεῖ νά τό κάνεις. Ἀλλά δέν εἶναι ἐπιτυχία αὐτό...Ἔξω ἀπό τόν γάμο… ἀνύπαντρη μητέρα… καί τί τραύματα θά κουβαλάει αὐτό τό παιδί πού θά γεννηθεῖ χωρίς πατέρα. Ἀλλά καί ἡ ἴδια ἡ μητέρα δέν κερδίζει πραγματικά. Αὐτή ἡ ἱκανοποίηση πού θά νοιώθει ὅτι ἔγινε μητέρα, εἶναι ἁπλῶς μία φυσική ἱκανο¬πο¬ίηση πού δέν τήν ὁδηγεῖ στήν σωτηρία.
Ἡ σωτηρία της εἶναι νά κάνει, ὅπως λέει ὁ Θεός, τήν οἰκογένειά της, Ἐκκλησία σωστή- κατ΄οἶκον Ἐκκλησία- καί νά ἀναθρέψει τά παιδιά της ἐν Χριστῷ. Τότε ἐπέτυχε.
 Τότε μόνο σώζεται ἡ μητέρα...Ὅταν συμβάλλει στό νά παραμείνουν τά παιδιά της σταθερά στήν
πίστη, στήν ἀγάπη, στήν ἁγιότητα. Ἄν τά διδάσκει καί τά συμβουλεύει καί τά κατευθύνει στά παραπάνω, τότε θά τῆς ἀνταποδοθοῦν ὅλα ἀπό τόν Θεό καί μάλιστα πλουσιοπάροχα..., τότε θά διασφαλίσει τήν σωτηρία της.


9. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Η ΜΗ ΣΩΣΤΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Βλέπετε;  Δέν εἶναι ἁπλό πράγμα νά κάνεις οἰκογένεια, γιατί κινδυνεύεις καί ἐσύ. Ἡ μητέρα δηλαδή, κινδυνεύει...
Τί διακινδυνεύει;
-Τήν σωτηρία της. Θά πρέπει τά παιδιά πού θά κάνει νά τά πάει στόν Παράδεισο καί αὐτά.
Ἡ φροντίδα καί χριστιανική ἀγωγή τῶν παιδιῶν , ἀγοριῶν καί κο¬ρι-τσιῶν εἶναι, ὅπως λέει ὁ Χρυσόστομος, ἀναμφισβήτητο ἔργο καί τῶν δύο: Τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας.  Στόν πατέρα δίνει τόν κύριο ρόλο, ἐπειδή, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ πατέρας εἶναι κεφαλή στήν οἰκογένεια.  Αὐτός δίνει λόγο στόν Θεό γιά τήν γυναῖκα του καί γιά τά παιδιά του. Δηλαδή εἶναι ὑπεύθυνος γιά τό ἄν θά πᾶνε στόν Παράδεισο ἤ ὄχι.  Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν εἶναι ὑπεύθυνη καί ἡ μητέρα γιά τά παιδιά καί τά παιδιά γιά τόν ἑαυτό τους ἐπίσης, καθώς καί γιά τοῦς γονεῖς σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης.
Οἱ γονεῖς ὅμως κυρίως εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τήν σωτηρία τῶν παιδιῶν. Κατ΄ἐξο¬χήν δέ καί κύριος ὑπεύθυνος εἶναι ὁ πατέρας.


10. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΟΙΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ.
Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ.


 Ἡ συνεργασία καί τῶν δύο γονέων εἶναι ἀπαραίτητη. Θά πρέπει νά ὑπάρχει κοινή γραμμή, ἡ γραμμή τοῦ Χριστοῦ. Θά πρέπει νά ὑπάρχει σύμπνοια, ἐκκοπή τοῦ θελήματος καί ἀλληλοϋπακοή(τοῦ πατέρα στή μητέρα καί τῆς μητέρας στόν πατέρα).
Ἐδῶ τώρα βεβαίως ἐξυπακούεται ὅτι πρίν παντρευτεῖς θά πρέπει νά διαλέξεις ἕναν ἄνθρωπο, πού νά ἔχει λίγο φόβο Θεοῦ.  Ἀλλιῶς τί ἀγω¬γή θά δώσεις στά παιδιά, ἄν ἐσύ λές ἄλφα καί ὁ ἄντρας λέει ὠμέγα, ἤ τό ἀνάποδο. Ἐσύ λές ἄσπρο καί ὁ ἄλλος λέει μαῦρο... δυστυχῶς συμβαίνει αὐτό.
Καταλαβαίνετε μετά, ὅτι τό παιδί εἶναι σέ μία σύγκρουση.  Σκέπτεται: ὁ μπαμπάς εἶπε αὐτό... ἡ μαμά λέει τό ἀντίθετο..., τώρα ποιό εἶναι τό σωστό;
Τό παιδάκι ἐπειδή ἀκόμα δέν ἔχει ἀναπτυγμένη πλήρως τήν κριτική ἱκανότητα- τήν διάκριση, οὔτε καί ἔχει ὅλες τίς γνώσεις τίς σχετικές μέ τόν Θεό καί τήν Ὀρθοδοξία, μπορεῖ νά παρασυρθεῖ ἀπ΄τά πάθη του καί νά πεῖ: ἐγώ θά πάω μέ τό πιό εὔκολο.
-Τό πιό εὔκολο ποιό εἶναι;
-Αὐτό πού μᾶς ψιθυρίζουν τά πάθη μας, ἡ σάρκα.
Ἑπομένως θά πάει μέ τό μέρος ἐκείνου τοῦ γονιοῦ, πού ἔχει τό σαρκικό φρόνημα. Θά ἀκολουθήσει ἐκεῖνον ἀπό τούς γονεῖς, πού ἔχει  τό ὑλιστικό φρό-νημα, αὐτό τό φρόνημα, πού κολλάει τόν ἄνθρωπο στήν γῆ καί ὄχι αὐτό πού τόν ἀνεβάζει στόν Θεό.
Γι΄ αὐτό καθένας  πρέπει νά προσέξει  πολύ  πρίν παντρευτεῖ... μέ ποιόν θά  παντρευτεῖ .  Μέ ποιόν θά κάνει οἰκο¬γένεια, ὥστε νά γίνει κατορθωτό τό νά δοθεῖ σωστή ἀγωγή στά παιδιά, ἔτσι ὥστε νά μήν κινδυνέψει καί ἡ δική του σωτηρία. Ἄν συνδεθοῦμε  μέ ἕναν ἄνθρωπο πού δέν ἔχει φόβο Θεοῦ, κινδυνεύει καί δική μας ἡ σωτηρία.  Κι αὐτό διότι δέν θά δοθεῖ σωστή ἀγωγή στά παιδιά, ἀφοῦ δέν θά ὑπάρχει σύμπνοια…Ἀντίθετα θά ὑπάρχει αὐτή ἡ συνήθης στά ἀποτυχημένα ζευγάρια, συνεχής σύγκρουση καί τριβή.

συνεχίζεται ...