Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία
Ἅγιος Ἀντώνιος – Συμβουλές (170 Κεφάλαια):
101. Ἡ ἀσυλλόγιστη ψυχὴ, ἐνῶ εἶναι ἀθάνατη καὶ κυριαρχεῖ πάνω στὸ σῶμα, γίνεται δούλη τοῦ σώματος μὲ τὶς ἡδονὲς καὶ δὲν ἐννοεῖ ὅτι ἡ σωματικὴ ἀπόλαυση εἶναι βλάβη τῆς ψυχῆς. Πέφτοντας σὲ ἀναισθησία καὶ μωρία, φροντίζει μόνο γιὰ τὶς ἀπολαύσεις τοῦ σώματος.
104. Ὅταν ἔχομε πρῶτα δοκιμάσει ἐκεῖνα ποὺ μᾶς λυποῦν καὶ μᾶς στενοχωροῦν, τότε αἰσθανόμαστε τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἡδονή. Λόγου χάρη, δὲν πίνει κανεὶς εὐχάριστα ἂν δὲν διψάσει, οὔτε τρώει εὐχάριστα ἂν δὲν πεινάσει, οὔτε κοιμᾶται μ’ εὐχαρίστηση ἂν δὲν νυστάξει πάρα πολύ, οὔτε χαίρεται πραγματικὰ ἂν πρωτύτερα δὲν λυπηθεῖ. Ἔτσι οὔτε τὰ αἰώνια ἀγαθὰ θὰ ἀπολαύσομε ἂν δὲν καταφρονήσουμε τὰ πρόσκαιρα καὶ λιγόκαιρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου