Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία
Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς – Τὰ 100 πρακτικὰ κεφάλαια:
96. Ἐκεῖνοι ποὺ ἀγαποῦν τὶς ἡδονὲς τοῦ βίου, φτάνουν στὴν ἁμαρτία ἀπὸ τοὺς λογισμούς. Καθὼς τοὺς ὁδηγεῖ μιὰ γνώμη χωρὶς διάκριση, ἐπιθυμοῦν ὅλες τὶς ἐμπαθεῖς σκέψεις τους νὰ τὶς κάνουν ἄνομα λόγια καὶ ἀσεβή ἔργα. Ὅσοι, ἀντίθετα, προσπαθοῦν νὰ κατορθώσουν τὸν ἀσκητικὸ βίο, ἀπὸ τὰ σφάλματα ἔρχονται στοὺς πονηροὺς λογισμούς ἢ σὲ πονηρά κι ἐπιβλαβὴ λόγια. Γιατὶ, ὅταν οἱ δαίμονες δοῦνε τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς νὰ ἀκοῦν μὲ εὐχαρίστηση κατηγορίες γιὰ ἄλλους ἢ νὰ ἀργολογοῦν καὶ νὰ λένε λόγια ποὺ δὲν ἀρμόζουν ἢ νὰ γελοῦν ἀπρεπῶς ἢ νὰ θυμώνουν ὑπερβολικὰ ἢ νὰ ἐπιθυμοῦν τὴν κούφια καὶ μάταιη δόξα, τότε ὅλοι μαζὶ ὁπλίζονται ἐναντίον τους. Καὶ μεταχειρίζονται κυρίως τὴν φιλοδοξία γιὰ πρόφαση τῆς κακίας τους καὶ μέσω αὐτὴς –σὰν ἀπὸ σκοτεινὴ θυρίδα– πηδοῦν καὶ ἀρπάζουν τὶς ψυχές.
Πρέπει, λοιπόν, ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ ζοῦν μὲ ὅλες τὶς ἀρετές, νὰ μὴν ἐπιθυμοῦν τὴν δόξα οὔτε μὲ πολλούς νὰ ἀναστρέφονται οὔτε νὰ βγαίνουν συχνὰ ἔξω ἢ νὰ κατηγοροῦν τοὺς ἄλλους, καὶ ἂν ἀκόμη οἱ κατηγορούμενοι εἶναι ἄξιοι τῆς κατηγορίας, οὔτε πολὺ νὰ μιλοῦν, καὶ ἂν ακόμη μποροῦν νὰ λένε πάντοτε καλά. Γιατὶ ἡ πολυλογία διασκορπίζει ὑπερβολικὰ τὸν νοῦ καὶ ὅχι μόνο τὸν κάνει ἀδρανὴ στὴν πνευματικὴ ἐργασία ἀλλὰ καὶ τὸν παραδίνει στὸν δαίμονα τῆς ἀκηδείας· αὐτὸς πάλι, ἀφοῦ τὸν ἐξασθενήσει ὑπέρμετρα, τὸν παραδίνει στοὺς δαίμονες τῆς λύπης καὶ τῆς ὀργῆς.
Πρέπει λοιπὸν πάντοτε νὰ ἀπασχολοῦμε τὸν νοῦ στὴν τήρηση τῶν ἁγίων ἐντολῶν καὶ στὴν βαθιὰ μνήμη τοῦ ἔνδοξου Κυρίου. Γιατὶ λέει ἡ Γραφή: «Ὅποιος ἐφαρμόζει ἐντολή, δὲν θὰ γνωρίσει πονηρὸ λόγο»(Ἐκκλ.8,5), δηλαδὴ δὲν θὰ ξεστρατίσει σὲ πονηρούς λογισμούς ἢ λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου