- Ἐσὺ φταῖς γιὰ ὅλα. Εἶσαι ἄρρωστος ψυχικά, μοῦ εἶπε. Ξέπεσες πολὺ χαμηλά. Ἔπεσες ἀπὸ τὸ πνευματικὸ ὕψος ποὺ βρισκόσουνα. Τὸ καταλαβαίνεις; Καὶ γιὰ ὅλα φταῖς ἐσύ. Μόνο νὰ βρεῖς τὴν αἰτία. Ἀμέλεια; Ἐγωισμός;
Ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ποὺ λές, δὲν συμβαίνει τίποτα. Τὰ μεγαλοποιεῖ ἡ φαντασία σου. Αὐτὰ εἶναι μικρότητες, πολὺ μικρὰ καὶ γυναικίστικα.
Ἐσὺ μὴν κοιτᾶς τί κάνουν οἱ ἄλλοι. Τὸν ἑαυτό σου κοίτα. Πῶς θὰ ἀγαπήσεις τὸν Χριστό.
Δὲν εἶναι δουλειά σου νὰ διορθώσεις τοὺς ἄλλους.
Ἂς φροντίσει ὁ Γέροντας. Ἐσὺ γιὰ ὅλους, ὅμως, πρέπει νὰ προσεύχεσαι. Κι ἂν ἔχουν ἕνα στραβό, προσεύχου νὰ τοὺς φωτίσει ὁ Θεὸς νὰ τὸ διορθώσουν. Δὲ διορθώνονται αὐτὰ μὲ λόγια, μόνο μὲ προσευχή. Βλέπω ὅτι ἐπηρεάζεσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Κόψε τὸν καφέ. Συγχώρα ὅλους θερμά. Μὴ λὲς πολλὰ λόγια. Μὴ μιλᾶς. Μόνο ἐσωτερικὴ ἐργασία, ἐνδοστρέφεια.
Δὲν σὲ βλέπω μὲ τὸν πρῶτο θεῖο ἔρωτα ποὺ εἶχες. Πρόσεχε τὴν ἀρχή. Κράτα τὸν πρῶτο ἔρωτα, τὴν ἀγάπη καὶ τὸ φίλτρο τὸ θεϊκὸ πρὸς τὸν Κύριο. Δὲν εἶναι νύστα αὐτὸ ποὺ ἔχεις, ἀλλὰ ραθυμία.
Ἂν μιλούσαμε λίγο στὸ τηλέφωνο, νὰ δεῖς θὰ σοῦ πέρναγαν ἀμέσως ὅλα. Κούραζε τὸ σῶμα, μὴ φοβᾶσαι τὸν κόπο. Ὅλα ἀλλάζουν μὲ τὸν κόπο, καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα.
Μὴν ἀφήνεις τὴν εὐχή. Ἁπλά, ἀβίαστα, παρακάλα θερμὰ γιὰ ὅλους. Θὰ τοὺς ὠφελεῖς μὲ τὴν προσευχή, ὄχι μὲ λόγια.
Ἂν σὲ ρωτήσουν, πὲς ταπεινά:
- Ἔτσι σκέπτομαι. Πάλι, ὅπως νομίζεται σεῖς.
Χρειάζεται πολλὴ προσευχή. Νὰ ἀγκαλιάσεις μὲ ἀγάπη τὸν Χριστό μας. Κι ἐκεῖνος θὰ τὰ διαλύσει ὅλα. Ἐσὺ νὰ φέρεσαι ἁπλὰ καὶ μὲ ἀγάπη.
Διότι ἔτσι ὅπως κουμπώνεσαι καὶ ἀποξενώνεσαι, ἀναγκάζεις καὶ τοὺς ἄλλους νὰ σὲ ἀποξενώσουν καὶ στὸ τέλος θὰ σκεφθοῦν ἔτσι ὅπως λες. Τώρα δὲν συμβαίνει τίποτα. Ὅλα εἶναι προϊόντα τῆς φαντασίας σου. Πίστεψέ με καὶ δώσου μὲ ἀγάπη στὸν Χριστό.
Ἀνθολόγιο συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 269-270
http://www.porphyrios.net/?p=1288
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου