Περί Θεοῦ – Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Ὁ Ὅσιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ

Ὁ Θεός εἶναι φωτιά πού ἀνάβει καί θερμαίνει τήν καρδιά, τόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο. Ἄν αἰσθανόμαστε στήν καρδιά μας ψυχρότητα, πού προέρχεται ἀπό τό διάβολο (γιατί ὁ διάβολος εἶναι ψυχρός), ἄς ἐπικαλεστοῦμε τόν Κύριο καί Ἐκεῖνος θά ἔρθει καί θα θερμάνει τίς καρδιές μας μέ τέλεια ἀγάπη ὄχι μόνο γιά Ἐκεῖνον, ἀλλά καί γιά τόν πλησίον μας. Καί μέ τήν παρουσία τῆς θέρμης αὐτῆς ἡ ψυχρότητα τοῦ μισόκαλου θά ἀπομακρυνθεῖ.

Οἱ πατέρες, ὅταν τούς ρωτοῦσαν, ἀπαντοῦσαν: «Ἀναζήτησε τόν Κύριο, ἀλλά μήν εἶσαι περίεργος νά μάθεις ποῦ εἶναι ἡ κατοικία Του».

Ὅπου ὑπάρχει Θεός, δέν ὑπάρχει πειρασμός. Ὁτιδήποτε προέρχεται ἀπό τό Θεό φέρνει εἰρήνη καί ψυχική ὠφέλεια, πού ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο σέ ταπείνωση καί αὐτοκατάκριση.

Ὁ Θεός μᾶς δείχνει τήν ἀγάπη Του γιά τό ἀνθρώπινο γένος ὄχι μόνο ὅταν κάνουμε τό καλό, ἀλλά ἀκόμα κι ὅταν Τόν προσβάλλουμε ἤ Τόν δυσαρεστοῦμε. Μέ πόση ὑπομονή ἀνέχεται τίς ἁμαρτίες μας! Κι ὅταν τιμωρεῖ, μέ πόση ἀγάπη τιμωρεῖ!

Ἀκόμα κι ἄν γεμίζαμε ἕναν ὠκεανό μέ τά δάκρυα τῆς μετάνοιάς μας, δέ θά ἦταν ἀρκετά νά εὐχαριστήσουμε τόν Κύριο, πού μᾶς δίνει δωρεάν τό σῶμα Του καί τό αἷμα Του γιά νά μᾶς ξεπλύνει ἀπό το ρύπο τῆς ψυχῆς μας, νά μᾶς ἐξαγνίσει, νά μᾶς ἀναζωογονήσει, νά μᾶς ἀναστήσει. Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ χάρη πού παρέχεται μέ τά Ἅγια Μυστήρια, ὥστε ἔχει τή δύναμη νά καθαρίσει καί νά ἀναγεννήσει κάθε ἄνθρωπο, ἀνεξάρτητα ἀπό τό μέγεθος τῆς ἁμαρτίας του.

Μήν ἐπικαλεῖσαι τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, λέει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ. Γιατί ἡ δικαιοσύνη Του δέ φανερώνεται στά ἔργα μας. Ὁ Δαβίδ Τον ὀνόμασε δίκαιο, ὁ Υἱός Του ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὅμως ἀπόδειξε ὅτι εἶναι μᾶλλον Ἀγαθός καί Ἐλεήμων. Ποῦ εἶναι ἡ δικαιοσύνη Του; Ἤμαστε ἁμαρτωλοί καί ὁ Χριστός πέθανε γιά μᾶς.

Ὁ ἄνθρωπος γίνεται τέλειος στά μάτια τοῦ Θεοῦ, στό μέτρο πού ἔχει ἐξαγνιστεῖ καί ἀκολουθεῖ τά βήματά Του. Ὁ Θεός θά τοῦ ἀποκαλύψει τό πρόσωπό Του, ὅταν ὡριμάσει πνευματικά. Γιατί οἱ δίκαιοι βλέπουν ἀπό αὐτή τή ζωή τήν εἰκόνα Του σάν σέ καθρέφτη, στό μέτρο πού ἔχουν φτάσει στή θεωρία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ ὅμως θα βλέπουν τήν ἀποκάλυψη ὅλης τῆς Ἀλήθειας.

Ἄν δέ γνωρίσεις τό Θεό, εἶναι ἀδύνατο νά ξυπνήσει μέσα σου ἡ ἀγάπη Του. Καί δέν μπορεῖς ν’ ἀγαπήσεις τό Θεό, ἄν δέν Τον βλέπεις. Ἡ θεωρία τοῦ Θεοῦ δέν προηγεῖται, ἀλλά προέρχεται ἀπό τή γνώση τοῦ Θεοῦ.

Δέν πρέπει νά σκέφτεται κανείς τά ἔργα τοῦ Θεοῦ ὅταν τό στομάχι του εἶναι γεμάτο. Σ’ ἕνα γεμάτο στομάχι δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ἐνόραση τῶν θείων μυστηρίων.

Η ΟΔΟC

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΔΑΧΗΣ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΡΟΔΟΥ

ΤΕΥΧΟΣ 10

ΕΤΟΣ 3ο • 2008

Πέτρου Μπότση

«Φιλοκαλία τῶν Ρώσων νηπτικῶν», Α΄ τεῦχος:

Διδαχές ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ. Δ΄ Ἔκδοση,

Ἀθήνα 1992 (σελ. 37-38).

http://foschristou.wordpress.com/2012/02/26/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%E1%BF%A6-%E1%BD%81%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86/