Ὁ εἰδικός φρουρός (Σεκιουριτάς)-Ἐπιστροφή ἀπό τήν ἄλλη ζωή

Η παρακάτω διήγηση είναι 100 τοις 100 πραγματική και συνέβη πριν μερικά χρόνια (1998).

Ένα απόγευμα που βρισκόμουν στο κρεβάτι μου αμέριμνος, άρχισα να νοιώθω ένα μούδιασμα πού άρχιζε από τα πόδια και επεκτεινόταν προς τα επάνω, στο υπόλοιπο σώμα μου. Το μούδιασμα αυτό άρχιζε να γίνεται πόνος ως που κατέληξε σε πολύ αφόρητη κατάσταση πόνου. Το σώμα μου άρχισε να σπαράζει και σε κάποια στιγμή του σπαραγμού ένοιωσα ότι πετάχτηκα έξω από το σώμα μου, οπότε σταμάτησε ο πόνος και ένοιωθα αφάνταστα περίεργα και ταυτόχρονα πολύ μεγάλο φόβο για την αφύσικη αυτή κατάσταση πού βρέθηκα.

Βρισκόμουν ψηλά στο ταβάνι του δωματίου και έβλεπα προς το πάτωμα ανάλαφρος, ο φόβος μου ήταν διότι έβλεπα έναν πεθαμένο στο κρεβάτι μου, που πριν λίγο ήμουν εγώ, ο οποίος είχε την μορφή μου και φορούσε ακριβώς τα ίδια ενδύματα με τα δικά μου!

Η αλήθεια ήταν ότι ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους πεθαμένους, τις κηδείες, και τα μνημόσυνα, αλλά ούτε και στην εκκλησία πήγαινα τακτικά, ούτε είχα μυστηριακή ζωή –όπως αργότερα έμαθα τι ήταν αυτή– και επιπλέον λοιδορούσα τους ιερείς.

Εξ άλλου και η ζωή μου, σας εκμυστηρεύομαι, ποτέ δεν ήταν θεάρεστη καθόσον στον μέχρι τότε βίο μου είχα κάνει πολλές επιλήψιμες και ποινικές πράξεις για τις οποίες δεν είχα τιμωρηθεί από το νόμο.

Σημείωση συντάκτη: όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε «…είχα τον μισό ποινικό Κώδικα στην πλάτη μου…» Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν διότι ζούσα και σε αντίστοιχο κοινωνικό περιβάλλον που ενεθάρρυνε την τέλεση πλήθους ανομιών. Στην συνέχεια κατά περίεργο τρόπο πέρασα από τους τοίχους του δωματίου και ένοιωσα να ανεβαίνω ψηλά βλέποντας κάτω τα φώτα της πόλεως γιατί είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Εγώ συνεχώς απομακρυνόμουν και έβλεπα από ψηλά, όπως φαίνεται τη νύκτα μία φωτισμένη πολιτεία, όταν πετάς με αεροπλάνο. Σε λίγο και ενώ βρισκόμουν σε αύτη την ανεξήγητη για έμενα κατάσταση, βρέθηκα μέσα σε ένα διάχυτο ημίφως, σαν ηλιοβασίλεμα, χωρίς να υπάρχει ήλιος ή άλλη συγκεκριμένη φωτεινή πηγή. Άρχισα τότε να βλέπω στο βάθος κάτι πού έμοιαζαν με μαύρες κουκίδες που συνεχώς πλησίαζαν προς το μέρος μου. Όταν έφτασαν πολύ πλησίον μου διαπίστωσα ότι είχαν πάρει σχήματα και μορφές απαίσιων ζώων και αποκρουστικών τεράτων με απειλητικές διαθέσεις. Καθένα από τα τέρατα αυτά κρατούσε διάφορα αντικείμενα, δηλαδή σαν τσεκούρια, σφυριά, ρόπαλα, δρεπάνια και όλα μαζί ούρλιαζαν και με απειλούσαν εκκωφαντικά. Ο φόβος μου ήταν ανυπέρβλητος καθώς και η αγωνία μου γιατί δεν ήξερα που να κρυφτώ για να τους αποφύγω. Ωστόσο, όταν πλησίασαν αρκετά, σταμάτησαν σε μία απόσταση (υπολόγισα περίπου 10 μέτρα) αλλά εξακολουθούσαν να με απειλούν. Εκείνη την στιγμή από την άλλη πλευρά εμφανίστηκε μία φωτεινή μορφή ντυμένη στα ολόλευκα με γλυκό, ειρηνικό αλλά και πολύ αυστηρό ύφος. Αμέσως ένοιωσα την ανάγκη να τρέξω προς αυτή την φωτεινή μορφή και να ζητήσω να με λυτρώσει από την απειλή των απαίσιων τεράτων. Τότε η φωτεινή αυτή μορφή με κράτησε και αυτή σε απόσταση και ταυτόχρονα μου λέει:" Τους βλέπεις αυτούς; Κάθε ένας ανταποκρίνεται στις αμαρτίες και παράνομες πράξεις που έχεις κάνει και σε διεκδικούν να σε πάρουν μαζί τους". Άρχισα τότε να εκλιπαρώ με περισσότερο δέος να κάνει κάτι να με βοηθήσει από την δυσβάστακτη αυτή κατάσταση που βρισκόμουν.

Τότε η φωτεινή αυτή μορφή απευθύνεται σε μένα και μου λέει ευγενικά αλλά αυστηρά: εγώ δεν θα τους αντιμετωπίσω και σε λίγο θα αποχωρήσω, αλλά ο Κύριος με έστειλε να σου πω ότι έκρινε ότι σ΄ αυτές σου τις πράξεις δεν προέβης μόνος σου, αλλά σε μεγάλο βαθμό σε παρέσυραν. Γι΄ αυτόν τον λόγο θα σου δώσει την ευκαιρία να επιστρέψεις στο σώμα σου να μετανοήσεις να διορθωθείς και σε 3,5 μήνες θα με στείλει πάλι να σε πάρω χωρίς καμία προειδοποίηση !

Αμέσως με φύσηξε ελαφρά. Τότε μια λευκή νεφέλη κάλυψε όλη αυτή τη μάζα των τεράτων. Αμέσως όλα άρχισαν να χάνονται, έσβησε ο θόρυβος και σαν κάτι να απορροφούσε εμένα δυνατά βρέθηκα στο κρεβάτι μου πάλι ξαπλωμένος και με πολύ μεγάλη απορία γι΄ αυτό πού βίωσα. Δηλαδή αν αυτό πού μου συνέβη ήταν πραγματικό ή στην σφαίρα της φαντασίας μου.

Σημείωση συντάκτη: δεν έκανε ποτέ χρήση ναρκωτικών, απαράβατος όρος, τον οποίο η εταιρεία SECURITY είχε ελέγξει πριν τον προσλάβει. Όμως αυτό το 3,5 μήνες μου είχε αποτυπωθεί και με απασχολούσε πολύ. Όταν προσπάθησα να το διηγηθώ στο κοινωνικό μου περιβάλλον δέχτηκα κομπασμούς και λοιδορίες ότι δηλαδή όλα αυτά δεν συμβαίνουν, ότι δεν υπάρχει τίποτα από την Άλλη Ζωή, ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας μου και «μήπως έχω πιει και κανά ποτήρι παραπάνω»! και άλλα παρόμοια. Ωστόσο ένας μου συνέστησε να επισκεφθώ έναν ιερομόναχο, ηγούμενο σε ορθόδοξο ησυχαστήριο, για τον οποίο είχε ακούσει ότι έδινε εξήγηση σε παρόμοιες διηγήσεις.

Ο έμπειρος αυτός ιερομόναχος – πνευματικός με δέχτηκε με αγάπη και ενδιαφέρθηκε για την περίπτωσή μου. Εμπιστεύθηκα αυτόν τον σεβάσμιο γέροντα, ο οποίος άκουσε με μεγάλη προσοχή τα όσα του εκμυστηρεύτηκα και μέσα σ΄ ένα κατανυκτικό περιβάλλον ξετύλιξα όλο το κουβάρι της αμαρτωλής ψυχής μου. Αυτό, όπως μου είπε ήταν Μυστήριο και λεγόταν «εξομολόγηση» και γινόταν για πρώτη φορά στη ζωή μου. Μάλιστα κάθε φορά που γινόταν η εξομολόγηση έκλαιγα για το κατάντημά μου. Στο τέλος γονάτιζα μπροστά στην εικόνα του Χριστού, έβαζε το πετραχήλι πάνω στο κεφάλι μου και μου διάβαζε μία ευχή και εγώ θυμάμαι που έλεγε η ευχή «για έναν Πέτρο και μία πόρνη».

Πάντως μετά από κάθε εξομολόγηση ένοιωθα ανάλαφρη την ψυχή μου, όπως τότε που είχα βγει από το σώμα μου, τώρα όμως χωρίς φόβο και αγωνία αλλά με μια γαλήνη και μία αποφασιστικότητα να μην ξαναδιαπράξω τις αναφερθείσες αμαρτίες.

Για πολλές ημέρες γινόταν εξομολόγηση εκ βαθέων και μετά δακρύων, γιατί είχα πάρα πολλά να πω. Μου έδωσε και ένα κομβοσχοίνι και μου υπέδειξε να κάθομαι επί αρκετή ώρα μπροστά στην εικόνα του Χριστού στο παρεκκλήσιο και να λέγω την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό» και μου επέτρεψε να κοινωνήσω για μία φορά!!!

Στη συνέχεια μου μοίρασε τον ημερήσιο χρόνο στα τρία, εργασία, ανάπαυση και επίσκεψη στο ησυχαστήριο για προσευχή και για γεύμα εκεί.

Σημείωση συντάκτη: χαρακτηριστικά μας είπε ότι το γεύμα κυρίως απετελείτο από λαχανόσουπες.

Εμείς υποθέτουμε ότι ήταν ένα είδος νηστείας για να του κατευνάσει τα σαρκικά πάθη, αυτό συνέχισε να κάνει και όταν μας διηγείτο αυτήν την ιστορία.

Επίσης μας είπε ότι βρήκε μεγάλη ανάπαυση και ωφέλεια ψυχής από τον έμπειρο αυτόν ιερομόναχο -πνευματικό και θα ήθελε να τον είχε γνωρίσει πολυ πριν, για να τον απέτρεπε από τις προηγούμενες πράξεις και την αμαρτωλή ζωή που είχε μέχρι τώρα κάνει.

Η ιστορία τελείωσε εδώ και αποχωριστήκαμε.

Όταν μετά από μερικούς μήνες ξαναβρέθηκα με τον φίλο μου, που πηγαίνουμε μαζί στο Άγιο Όρος, τον ρώτησα: – Τι γίνεται ο φίλος μας «ο σεκιουριτάς»; –Μου απάντησε: που τον θυμήθηκες; Ο Θεός να τον αναπαύση. Καθώς γύριζε από την εργασία του με το αυτοκίνητό του έγινε μπροστά του μια σύγκρουση. Προσπάθησε και αυτός απότομα να ακινητοποιήσει το όχημά του, αλλά άλλο όχημα ερχόμενο όπισθέν του, τον κτύπησε με μεγάλη ταχύτητα. Δυστυχώς δε είχε το μαξιλαράκι-προσκέφαλο πάνω από την θέση του οδηγού και με την απότομη σύγκρουση έγειρε όπισθεν το κεφάλι του σπάζοντας τον αυχένα, οπότε προήλθε ακαριαίος θάνατος.

— Κρίμα είπα, ίσως αυτό να ήταν το θέλημα του Θεού.

— Το συγκλονιστικότερο όμως είναι, (συνέχισε ο φίλος μου), ότι είχαν περάσει ακριβώς 3,5 μήνες από τότε που είχε συμβεί η ασυνήθιστη για εκείνον εμπειρία!

Ο Θεός να τον αναπαύσει γιατί έφυγε «εν μετανοία και εξομολογήσει».

Πηγή: Αληθινές προφορικές διηγήσεις μετανοίας πού γράφονται για την ψυχική ωφέλεια των Ορθοδόξων Χριστιανών, Επιμέλεια Έκδοσης «Φίλοι Αγίου Όρους Λαμίας».

        Με εκτίμηση

Κωνσταντίνος Κορομπίλης

www.sxoligoneon.gr