55.
Αν η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον (Ρωμ. 13, 10), εκείνος που φθονεί τον
αδελφό και λυπάται για την προκοπή του και με ειρωνείες προσπαθεί να κηλιδώσει
την υπόληψή του η με όποια κακοήθεια τον επιβουλεύεται, πως αυτός δεν
αποξενώνεται από την αγάπη και δεν κάνει τον εαυτό του ένοχο για την αιώνια
Κρίση;
56.
Αν η αγάπη είναι το πλήρωμα του νόμου (Ρωμ. 13, 10), εκείνος που έχει
μνησικακία για τον αδελφό και κάνει δόλια σχέδια εναντίον του και τον
καταριέται και δοκιμάζει χαρά για κάθε πτώση του, πως δεν καταπατεί το νόμο και
δεν είναι άξιος για την αιώνια κόλαση;
57.
Αν εκείνος που κατηγορεί και κρίνει τον αδελφό του κατηγορεί και κρίνει το θείο
νόμο (Ιακ. 4, 11), και ο νόμος του Χριστού είναι η αγάπη, πως δεν ξεπέφτει από
την αγάπη του Χριστού εκείνος που καταλαλεί, και δεν προξενεί ο ίδιος στον
εαυτό του την αιώνια κόλαση;
58.
Μην παραδώσεις την ακοή σου στούς λόγους όποιου καταλαλεί, ούτε τούς δικούς σου
λόγους στην ακοή ενός φιλοκατήγορου, μιλώντας η ακούγοντας μ’ ευχαρίστηση κατά
του πλησίον σου, για να μη χάσεις τη θεία αγάπη και βρεθείς απόκληρος από την
αιώνια ζωη.
60.
Κλείνε το στόμα εκείνου που κατηγορεί τον άλλον, για να μην αμαρτάνεις μαζί του
διπλή αμαρτία· και συνηθίζοντας ο ίδιος σε καταστρεπτικό πάθος, και μη
σταματώντας εκείνον που φλυαρεί κατά του πλησίον.
61.
"Εγώ όμως σας λέω, είπε ο Κυριος, αγαπάτε τούς εχθρούς σας, ευεργετείτε
όσους σας μισούν, προσεύχεσθε για όσους σας βλάπτουν" (Ματθ. 5, 44). Γιατί
τα διέταξε αυτά; Για να σε ελευθερώσει από το μίσος, τη λύπη, την οργή και την
μνησικακία και να σε αξιώσει να λάβεις το μέγιστο απόκτημα, την τέλεια αγάπη,
που είναι αδύνατο να την έχει όποιος δεν αγαπά εξίσου όλους τούς ανθρώπους,
κατά μίμηση του Θεού, ο οποίος αγαπά εξίσου όλους τούς ανθρώπους και θέλει να
σωθούν και να λάβουν πλήρη γνώση της αλήθειας (Α’ Τιμ. 2, 4).
συνεχίζεται...
συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου