Καθηγητές τῶν Ἰατρικῶν Σχολῶν στό Βέλγιο ἀρνοῦνται νά διδάξουν τήν ἐναλλακτική «ἰατρική» ἐπειδή δέν εἶναι ἀποδεδειγμένη ἐπιστημονικά

Ανακοίνωση – Βόμβα: Καθηγητές των Ιατρικών Σχολών στο Βέλγιο αρνούνται να διδάξουν την εναλλακτική «ιατρική» επειδή δεν είναι αποδεδειγμένη επιστημονικά

Le Soir

par Frédéric SOUMOIS - Samedi 26 janvier 2013

Μετάφραση -Σχόλιο: Σώτια Περικλέους

Με ομόφωνη απόφαση τους, οι κοσμήτορες των δέκα Ιατρικών Σχολών του Βελγίου, δήλωσαν ότι «δεν τίθεται ζήτημα να διδάξουν μη συμβατικές πρακτικές ‘ιατρικής’, η αποτελεσματικότητα των οποίων δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά».

Συνηθίζεται η πρακτική αυτή ν’ αποκαλείται ως «εναλλακτική ή παράλληλη». 

Από το 1999, ένας νόμος αναγνωρίζει την ύπαρξη τεσσάρων ειδών «μη συμβατικής ιατρικής»: την ομοιοπαθητική, τη χειροπρακτική, την οστεοπαθητική (πρακτική ορθοπεδική) και το βελονισμό. 

Προκειμένου να προστατευθούν οι ασθενείς, έχουν γίνει διευθετήσεις για την εφαρμογή των εναλλακτικών αυτών «θεραπειών». Αλλά η εφαρμογή γίνεται με δυσκολία.

Η Υπουργός Υγείας του Βελγίου Laurette Onkelinx ανέφερε πως έπρεπε «να κάνει μια κίνηση για την προστασία των ασθενών, οι οποίοι καταφεύγουν σε αυτές τις τεχνικές». 

Σημείωσε επίσης ότι ένας στους τρεις Βέλγους έχει ζητήσει τη γνώμη ενός τέτοιου «θεραπευτή». 

Σε διάστημα ενός έτους, ποσοστό 7% έχει συμβουλευθεί πρακτικό-ορθοπεδικό, 6% ομοιοπαθητικό, 3% βελονοθεραπευτή και 2% χειροπράκτη.
Σύμφωνα μ’ ένα πρόχειρο υπολογισμό, στο Βέλγιο δραστηριοποιούνται 600 βελονιστές, 340 ομοιοπαθητικοί (ποσοστό 75% των ιατρών), 110 χειροπράκτες και 1000 πρακτικοί-ορθοπεδικοί (83% των περιπτώσεων είναι και φυσιοθεραπευτές).

Ομάδα εμπειρογνωμόνων καθώς και άτομα που ασκούν την εναλλακτική «θεραπεία» παρουσιάστηκαν την περασμένη Τετάρτη στο Βελγικό Κοινοβούλιο με πρόταση αναγνώρισης βάση ελαχίστων κριτηρίων.
Η Επιτροπή προτείνει για παράδειγμα ότι η ομοιοπαθητική θα πρέπει να εξασκείται μόνο από γιατρούς, οδοντιάτρους και μαίες. 

Οι βελονιστές θα πρέπει να κατέχουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή μεταπτυχιακό στη νοσηλευτική ή φυσιοθεραπεία και να έχουν 1.500 ώρες εκπαίδευσης (πρακτικής εργασίας - εμπειρίας) για τρία χρόνια.
Οι χειροπράκτες θα πρέπει να έχουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στις ιατρικές επιστήμες, ή πτυχίο φυσιοθεραπείας με μεταπτυχιακό στη χειροπρακτική.

Κίνδυνος για τον ασθενή

Αν ακολουθηθεί η άποψη της Επιτροπής των εμπειρογνωμόνων, θα πρέπει να δημιουργηθούν νέοι σχηματισμοί. Αλλά ήδη, οι επικεφαλής των Ιατρικών σχολών αρνήθηκαν, θέτοντας θέμα ασφάλειας των ασθενών. Για τους επικεφαλής των Ιατρικών Σχολών, δεν έχει επιστημονικά αποδειχθεί ότι είναι αβλαβής η χρήση της εναλλακτικής «ιατρικής».

Ωστόσο, δεν αποκλείουν εντελώς το γεγονός υπογραμμίζοντας ότι: «Είμαστε έτοιμοι να εντάξουμε τα στοιχεία αυτά των μη συμβατικών πρακτικών μετά από επιστημονική αξιολόγηση βασισμένη σε αυστηρό πειραματισμό, για ν’ αποκαλυφθεί η αλήθεια».

Εάν οι ασθενείς θέλουν να κάνουν χρήση της μη συμβατικής ‘ιατρικής’, οι Κοσμήτορες συνιστούν αυστηρά την υποχρέωση διάγνωσης και την ένδειξη θεραπείας από πτυχιούχο έμπειρο γιατρό ή οδοντίατρο. 

Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι «η πρόθεση των ‘θεραπευτών’ (της μη συμβατικής ‘ιατρικής’) να δίνουν συνταγή για ιατρικές εξετάσεις όπως της ακτινολογίας, αποτελεί παράνομη πρακτική της ιατρικής».

«Η ιατρική η οποία εξασκούμε είναι βασισμένη σε επιστημονικά στοιχεία»

Ο καθηγητής Yvon Englert, πρύτανης και πρόεδρος της ιατρικής Σχολής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών ανέφερε συγκεκριμένα: «Εάν υπάρχουν στοιχεία σε αυτές τις πρακτικές, πάρτε τα. Ακριβώς για την ασφάλεια του ασθενή αρνούμαστε να διδάξουμε αυτό που η επιστήμη δεν έχει αποδείξει.

Δεν μπορούμε να διδάξουμε μαγεία και τεχνικές οι οποίες δεν βασίζονται σε σοβαρή γνώση».

Πρόσθεσε επίσης: «Δε λιθοβολώ κανένα ασθενή. Εάν θέλουν μπορούν να χρησιμοποιούν αυτές τις πρακτικές. Αλλά δεν μπορείτε να μας αναγκάσετε να διδάξουμε τις πρακτικές αυτές ως πειραματική ιατρική».

Σχόλιο:

Είναι ενδιαφέρον ότι το Βέλγιο δείχνει τόλμη και αποφασιστικότητα λαμβάνοντας τέτοια ισχυρή θέση.

Οι «ολιστικές θεραπείες» καλούνται επίσης και εναλλακτικές ή και συμπληρωματικές «θεραπείες». Ο όρος «ολιστικές» σημαίνει ότι οι «θεραπείες» αυτές «θεραπεύουν» τον όλο άνθρωπο: διάνοια, σώμα, πνεύμα και ο όρος «εναλλακτικές» ότι είναι εναλλακτικές σε σχέση με την κλασσική ιατρική. Ο όρος «συμπληρωματικός» χρησιμοποιείται συχνά για να εισηγηθεί μια συμπληρωματική δράση με όλες τις άλλες ολιστικές εναλλακτικές «θεραπείες», των οποίων τα δόγματα και τεχνικές είναι οι ίδιες. Είναι παράλογο να ειπωθεί ότι είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμπληρωματικές της κλασσικής ιατρικής, κυρίως επειδή σύμφωνα με την αποκρυφιστική «ιατρική» το φυσικό σώμα έχει μεγάλο αριθμό αοράτων στομίων και μεγάλο αριθμό αοράτων γραμμών ενεργείας, που είναι «μπλοκαρισμένα» ή χρειάζονται «ισορροπία» ή «καθάρισμα» με ένα αόρατο τρόπο.

Βλέπε: Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Παραχριστιανικών-Παραθρησκευτικών Ομάδων και σύγχρονων Ιδεολογικών Ρευμάτων. Αρχιμ. –νυν Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου, Έκδοση Ιεράς Μονής Τροοδιτίσσης –Κύπρος. Σελ. 385-409

archives.lesoir.be - ppu.org.cy
http://aktines.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9775.html