Ἡ Ἐνδυμασία καί ἡ σημασία της

Αμφίεσις (ντύσιμο), Αρχιμανδρίτου Ιγνατίου Καπνίση

Η ΑΜΦΙΕΣΙΣ (Ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 44, σελ. 13)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΚΔΟΤΟΥ

Ἡ «Φωτεινὴ Γραμμή» ἔχει ἀσχοληθῆ μὲ τὸ θέμα τῆς ἐνδύσεως διεξοδικῶς ὡς καὶ διὰ τὸ πρόβλημα τοῦ γυμνισμοῦ (ἴδ. «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχ. 36,  σελ. 3).
Προσφάτως ἔπεσεν εἰς χείρας μας μικρὸν φυλλάδιον τῶν ἐκδόσεων «Ὀρθόδοξος Κυψέλη» (Θεσ/νίκη), ὅπου μὲ περισσὴν γλαφυρότητα ἀναπτύσσει τὸ θέμα τῆς ΑΜΦΙΕΣΕΩΣ ὁ Παν. Ἀρχ. π. Ἰγνάτιος Καπνίσης, ὁ ὁποῖος συνέλεξεν τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τὴν σοφίαν τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων μέχρι καὶ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τοὺς πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ λογίους τῆς ἐποχῆς μας καὶ μᾶς παρουσιάζει αὐτὰ τὰ πολύτιμα «μαργαριτάρια»....

ΑΜΦΙΕΣΙΣ (ΝΤΥΣΙΜΟ)

                             Ἀρχιμανδρίτου Ἰγνατίου Καπνίση

(Δὲν εἶναι τόσον ἁπλοῦν ὅσον τὸ νομίζετε,
ἀλλὰ τόσον σοβαρὸν ὅσον δὲν τὸ φαντάζεσθε).
Νομίζετε πῶς εἶναι ἀσήμαντον ;

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Ὡρισμένοι ἔχουν τὴν γνώμην ὅτι τὸ θέμα τῆς ἀμφιέσεως (τοῦ ντυσίματος) εἶναι ἀσήμαντον ἀπὸ πλευρᾶς ὀρθῆς Χριστιανικῆς συμπεριφορᾶς.
Εἶναι ὅμως σωστὴ αὐτὴ ἡ ἄποψις ;
Ἀσφαλῶς ὄχι, ὅπως θὰ βεβαιωθῇ κάθε καλόπιστος χριστιανός, ποὺ θὰ μελετήσῃ τὶς κατωτέρω σοβαρὲς θέσεις:
 

Ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα

* «Θεωρῶ χαμένον, ἐκεῖνον ποὺ ἔχασε τὴν ἐντροπήν».

Πλάτων

* «Ὅταν ἡ γυναίκα ἀποβάλλῃ τὸν χιτῶνα, ἀποβάλλει καὶ τὴν αἰδώ».                                                          

  Ἡρόδοτος

* «Ἡ μυαλωμένη γυναίκα οὔτε τὸν πῆχυ τοῦ χεριοῦ της δὲν ἀφήνει ἐλεύθερον διὰ νὰ τὸν βλέπουν δημόσια».

Πλούταρχος

* «Τὸ χρῶμα τῆς ντροπῆς εἶναι τὸ ὡραιότερον».

Ἀριστοτέλης

* «Σεβάσμια ντροπή, μακάρι ἐντὸς ὅλων τῶν ἀνθρώπων  εἰς τὴν ψυχὴν νὰ ἐθρονιαζόσουν καὶ νὰ ἔδιωχνες τὴν ἀδιαντροπιά».                                                               

  Εὐριπίδης

* «Ὅποιος δὲν σέβεται τὴν αἰδώ (= τὴν ἐντροπὴν), πρέπει νὰ τιμωρῆται μὲ τὴν μεγαλυτέραν ποινήν, διότι θεωρεῖται ἀσθένεια τῆς πόλεως».                                            

Σωκράτης

 

Ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν

* «Ἡ Ἐσθὴρ ἐκαλλωπίσθη, διὰ νὰ ἑλκύση τὸν Ἀρταξέρξην».                                                                          

(Ἐσθὴρ 5, 1)

* Τοῦ Κυρίου: «Ἕκαστος, ὁ ὁποῖος βλέπει μίαν γυναίκα καὶ τὴν ἐπιθυμεῖ, αὐτὸς πλέον ἁμάρτησε μέσα εἰς τὴν καρδιά του».                                                   

(Μάτ. 5, 28)

Καὶ ἂν ἡ γυναίκα εἶναι σεμνὰ ντυμένη, τότε δὲν πταίει βέβαια, ἂν ὅμως εἶναι ἄσεμνα ντυμένη, τότε ἡ εὐθύνη της εἶναι τρομερή, διότι ὁ Χριστὸς μας ἔχυσε τὸ αἷμα Του γιὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν.
* «Μὴ ἔχετε ψεύτικες ἐλπίδες καὶ μὴ σᾶς ἐξαπατοῦν πόρνοι, μοιχοί, ὁμοφυλόφιλοι, κλέπτες, ἅρπαγες... δὲν πρόκειται νὰ κληρονομήσουν τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ».                                                                         

(Α 'Κορ. 6, 9)

Ἐννοεῖται, ἐὰν δὲν μετανοήσουν καὶ ἐξομολογηθοῦν.
Καὶ ἐπειδὴ ἡ ἄσεμνη ἀμφίεσις ὁδηγεῖ συνήθως εἰς τὴν πορνείαν, μοιχείαν, τὴν ὁμοφυλοφιλίαν, ἄρα μᾶς κλείνει τὴν πόρταν τοῦ παραδείσου.
Εἶναι μικρὸ αὐτὸ;
Μὰ ὑπάρχει καὶ χειρότερο;
* «Θέλω οἱ γυναῖκες νὰ προσεύχωνται μὲ ἐνδυμασία σεμνή. Νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ αἴσθημα ἐντροπῆς καὶ σωφροσύνης».                      

(Α' Τιμ. 2, 9-10)

* Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν ἠμποροῦσε νὰ ξεχάσῃ ὅτι ἐφύλαγε τὰ ροῦχα ἐκείνων, ποὺ ἐλιθοβολοῦσαν τὸν Πρωτομάρτυρα Στέφανον, τὸν ἀδάμαντα αὐτὸν τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Ἐσὺ Χριστιανή μου, πῶς θὰ ἠμπορέσῃς νὰ τὸ ξεχάσῃς, ἂν ἐξ αἰτίας σου χάσουν ἀδελφοί σου τὴν Βασιλείαν τοῦ Κυρίου, τὴν αἰωνιότητα;
 

Ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας

* «Γνώριζε ὅτι ὅσες ψυχὲς κάψει τὸ ἄσχημο ντύσιμό σου, θὰ τὶς ζητήσῃ ὁ Κύριος ἀπὸ τὰ χέρια σου».

                                (Πατερικὸν ἀπόφθεγμα)

* «Καὶ μὴ μιμεῖσαι τὶς κοινὲς γυναῖκες γιατί αὐτὲς μὲ τοιαύτην (ἄπρεπη) ἀμφίεσιν πολλοὺς ἐραστὲς προσελκύουν. Καὶ γιατί πολλοὶ ἀπωλέσθησαν ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς θεωρίας. Τί θὰ πάθω ἐγώ, λέγει, ἐὰν μπῇ εἰς πειρασμὸν κάποιος ἄλλος; (Ἀλλά) ἐσὺ δίδεις τὴν ἀφορμὴν μὲ τὴν ἀμφίεσιν, μὲ τὸ βλέμμα, μὲ τὶς κινήσεις. Διὰ τοῦτο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κάμνει λόγον διὰ τὴν ἀμφίεσιν, διὰ τὴν ἐντροπήν».
* «Οὐ βούλομαι σεμνότητι λόγων καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ σεμνοὺς ποιῆσαι τοὺς ἀκούοντας».

                                 (Ἰωάννης Χρυσόστομος)

* «Ἀφοῦ μία γυναίκα ἀγέρωχη ἐνεδύθη σκανδαλωδῶς, καλεῖ πλησίον της αὐτούς, ποὺ θὰ τὴν δοῦν καὶ εἶναι ὡσὰν νὰ προσέφερε ἕνα ποτήρι γεμᾶτο δηλητήριον εἰς τοὺς περαστικούς. Ἀδιάφορον, ἂν κανεὶς δὲν τὸ ἤπιε, αὐτὴ ὅμως, εἶναι ἔνοχος».               

                                                          (Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης)

* «Ὅταν φύγῃ ἡ ἐντροπὴ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον, γίγνεται πρόξενος πολλῶν κακῶν».
* «Ἡ αἰδὼς προστατεύει τὴν ἁγνότητα, ὅπως τὰ φύλλα προστατεύουν τὸν καρπόν».   

                                (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)

* «Ἀρώματα τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ πίστις καὶ ἡ συνείδησις, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ εὐωδία τοῦ Χριστοῦ».

(Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης)

Ἀπὸ διαφόρους

* «Ὅταν ἡ νεαρὰ κοπέλλα χάσῃ τὴν πίστιν καὶ τὸν σεβασμὸν εἰς τὶς αἰώνιες ἀξίες, ὅταν ξεπεράσῃ τὴν διακριτικότητα καὶ τὴν ἐντροπήν, ἐρείπια καὶ συμφορὲς προμηνύονται»                 

Ἅγιος Νεκτάριος (Σώτου Χονδρόπουλου, Ὁ Ἅγιος τοῦ αἰῶνα μας)

* «Ἔχασε τὴν αἰδὼ ἡ γυναίκα; Μετεβλήθη ἀμὲσως εἰς πρόσωπον ἀναιδείας. Ἔχασε συγχρόνως καὶ τὸ στέμμα τῆς τιμιότητος. Εἶναι τὸ λευκὸ χιόνι ποὺ τὸ κατεπάτησαν λασπωμένα πόδια...».

(Ἐπίσκοπος Νικαίας +  κυρὸς Γεώργιος Παυλίδης)

...

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Καθηγητὴς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

* Καλή μου ἀδελφή, ἐσκέφθης πόσα κακὰ ἠμπορεῖ νὰ προκαλέσῃ τὸ ἄσεμνον ντύσιμόν σου; Γίγνεται ἀφορμὴ σοβαροῦ σκανδαλισμοῦ μὲ ἀποτέλεσμα τὰ βαρειὰ ἁμαρτήματα: πορνεία, μοιχεία, ὁμοφυλοφιλία, διαζύγια, ἐκτρώσεις. Γι' αὐτὰ τὰ βαρειὰ παραπτώματα, ποὺ ἄθελά σου προκαλεῖς, τί ἀπολογία θὰ δώσῃς, σὰν ἠθικὸς αὐτουργὸς ὅλων αὐτῶν κατὰ τὴν φοβερὰν ἡμέραν τῆς Κρὶσεως; Τὸ ἔχεις σκεφτεῖ; Μὴ ξεχνᾶς ἀκόμη ὅτι ὁ σεβασμὸς εἰς τὴν αἰδὼ εἶναι θεϊκὸς νόμος καὶ δὲν ἠμποροῦμε νὰ τὸν παραβαίνωμεν ἀτιμωρητί. Ἐκτὸς βέβαια καὶ ἄν μετανοήσωμεν εἰλικρινά.
* Κάποτε εἶχαν δέσει μὲ ἕνα χονδρὸ σχοινὶ ἕνα λιοντάρι ποὺ τὸ εἶχαν κλείσει σὲ ἕνα κλουβί. Κατὰ τὴν νύχτα ὅμως, ἕνα ποντικάκι ἔφαγε σιγὰ-σιγὰ τὸ σχοινί. Ὅταν τὸ πρωὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ κλουβὶ ἀνύποπτος ὁ θηριοδαμαστής, τοῦ ἐπετέθη τὸ ἐλεύθερο λιοντάρι καὶ τὸν ἐτραυμάτισε θανάσιμα. Τὸ λιοντάρι μοιάζει μὲ τὰ πάθη μας. Τὸ σχοινὶ συμβολίζει τὴν αἰδὼ καὶ τὸ ποντικάκι παριστάνει τὴν μόδα. Ἡ αἰδὼς εἶναι ὁ φρουρὸς τῆς ἀρετῆς ποὺ μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τὸ λιοντάρι (τὰ πάθη μας), διότι τὸ κρατᾶ πάντα δεμένο. Τὸ ποντικάκι ὅμως, δηλαδὴ ἡ μόδα, ποὺ ἐμεῖς δὲν τοῦ δίνουμε σημασία, τρώγει σιγὰ-σιγὰ τὸ σχοινὶ καὶ ἀφήνει ἐλεύθερο τὸ λιοντάρι (τὰ πάθη μας). Τότε μὲ πολλὴ εὐκολία ἐκεῖνο μᾶς τραυματίζει σοβαρά, κάποτε δὲ καὶ θανάσιμα. Διότι χωρὶς αἰδὼ χάνομε τὴν ἀξιοπρέπειάν μας, τὴν τιμήν μας καὶ κάποτε καὶ τὴν ψυχήν μας.
 

Συμπέρασμα

Λοιπόν, δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἔλλειψις αἰδοῦς εἶναι αὐτὴ ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀνηθικότητα καὶ κατακλύζει τὴν ἐποχήν μας. Καὶ αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸν μεγάλον κίνδυνον γιὰ τὴν κοινωνίαν καὶ ὅλην τὴν ὑπόστασιν τοῦ ἔθνους καὶ τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου.
Εἰς τὴν ἔλλειψιν αὐτῆς ὀφείλεται ἡ ἀπώλεια ἀμέτρητων ψυχῶν γιὰ τὶς ὁποῖες ὁ Κύριος ἔχυσε τὸ αἷμα Του ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρόν.
«Ἀλλὰ ὁ Ἀπόστολος δὲν ἐντρέπεται νὰ γράφῃ τὶς ἐπιστολές του καὶ νὰ φωνάζῃ, χωρὶς περιστροφές, ἄλλοτε τό "πόρνους καὶ μοιχοὺς κρίνει ὁ Θεός" καὶ ἄλλοτε τό "φεύγετε τὴν πορνείαν". Τίποτε περισσότερον δὲν μολύνει καὶ δὲν ἀκρωτηριάζει τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ζημιώνει καὶ δὲν ταπεινώνει τὸν ἄνθρωπον, δὲν σκάβει καὶ δὲν ξερριζώνει τὴν ψυχικὴν καὶ τὴν σωματικὴν ὑγείαν, δὲν ἀναστατώνει καὶ δὲν διαλύει τὰ σπίτια καὶ τὶς συζυγίες, δὲν καταστρέφει καὶ δὲν ἐξαφανίζει λαοὺς καὶ πολιτισμούς, τίποτε περισσότερον ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν βρωμιάν, ποὺ εἶναι ἡ παράβασις τῆς ἑβδόμης ἐντολῆς. Ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἁμαρτίας κατέστρεψεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον εἰς τὰ χρόνια του Νῶε, ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἀκαθαρσίας ἔκαψε τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορα, ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς βρωμιᾶς κινδυνεύει ὁ σύγχρονος κόσμος. Ὅλα εἶναι παραδομένα εἰς τὸν καιρόν μας, καὶ τὸ μυαλὸ κι ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, εἰς τὸ λεγόμενο σέξ. Ἄς μὴ μᾶς κατηγορήσῃ κανεὶς πὼς λέμε ὑπερβολές».

(Ἐπισκόπου Διονυσίου Ψαριανοῦ, Μητροπ. Κοζάνης «Λόγος Οἰκοδομῆς», σελ. 70)

Δὲν εἶναι λοιπὸν ἀσήμαντο τὸ θέμα τῆς αἰδοῦς, ἀλλὰ τὸ σημαντικότερον. Διὰ τοῦτο, ἒχει δίκαιον ὁ Μένανδρος τῆς ἀρχαιότητος, ὅταν γράφει: «Φοβερὸν πρᾶγμα ἡ ἄγνοια καὶ αἰτία ὅλων τῶν κακῶν ποὺ συμβαίνουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους».

* * *

Ἁγίου Νικόδημου Ἁγιορείτου

* Ἡ ζωὴ ὅλη τῶν Χριστιανῶν εἶναι ζωὴ μετανοίας, ζωὴ πένθους καὶ θλίψεως˙˙ τῆς δὲ μετανοίας καὶ τοῦ πένθους ξένοι παντελῶς καὶ ἀνοίκειοι εἶναι οἱ καλλωπισμοὶ τῶν ρούχων, οἱ μυραλοιφὲς καὶ τὰ φτιασίδια...
* Δι᾿  αὐτό, λοιπόν, παρακαλῶ σας θερμῶς, ἀδελφοί μου καὶ ἀδελφές μου ἐν Κυρίῳ, ἀφήσατε τὶς προφασιολογίες αὐτές, μὲ τὶς ὁποῖες ὁ διάβολος ζητεῖ νὰ ἀπολέσῃ τὶς ψυχές σας, καὶ παύσατε ἀπὸ τοὺς στολισμοὺς καὶ μυραλοιφὲς καὶ τὰ φτασίδια, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὴν ἀρχήν τους ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειαν καὶ κενοδοξίαν.
http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=452:2010-11-09-11-37-55&catid=16:2009-07-28-17-22-19&Itemid=64