Ἀνθολόγιο λόγων τοῦ γέροντα Θαδδαῖου β' μέρος

Δείτε εδώ:α' μέρος

 ...

7. Ο Ιησούς Χριστός , ο Θεός μας είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Ως τέλειος Θεός μας περιβάλλει όλους με την αγάπη Του, την άπειρη αγάπη Του. Ως τέλειος άνθρωπος, συντρέχει κάθε ψυχή που Τον ποθεί. ΄Όλοι αισθανόμαστε ότι αυτή η θεία αγάπη είναι κατά κάποιο τρόπο πολύ απόμακρη από μας, ότι ο Θεός είναι πολύ απόμακρος, όταν στην πραγματικότητα είμαστε εμείς που απομακρυνόμαστε από κοντά Του. Εκείνος δεν μπορεί να απομακρυνθεί από μας, διότι Εκείνος είναι η ζωή. Είναι ολόκληρος αγάπη. Αχ, αν εμείς οι άνθρωποι μπορούσαμε να έχουμε την ίδια αγάπη προς Εκείνον και να Τον πλησιάζουμε σαν τον μοναδικό μας αληθινό φίλο! Αλίμονο, δεν προσερχόμαστε έτσι ενώπιόν Του. Αντιθέτως, είμαστε επιφυλακτικοί. Τον προσεγγίζουμε με ψυχρότητα. Όταν προσευχόμαστε και όταν κάνουμε κάτι καλό, είμαστε ολότελα ψυχροί… Εκείνος, όμως από την μεριά Του, θέλει να φερόμαστε φυσιολογικά. Όταν ήρθε και διέμεινε ανάμεσά μας, μας έδειξε πώς να ζούμε: απλά, ταπεινά και μειλίχια. Πρέπει να Τον προσεγγίζουμε όπως ακριβώς μας έπλασε- ως αθώα παιδιά.

8. Ο Κύριος μας ευαρεστείται με τα καλά μας έργα. Ελεημοσύνες και καθετί άλλο που κάνουμε για τη σωτηρία μας και το συμφέρον του πλησίον και της Αγίας μας Εκκλησίας, είναι ευάρεστα στον Θεό. Ωστόσο, αυτό που τον ευχαριστεί περισσότερο είναι η απλή, αθώα και παιδική αγάπη, που προσκολλάται στην καρδιά Του. Αυτό είναι που μπορεί να Του δώσει κάθε άνθρωπος, πλούσιος ή φτωχός, νέος ή γέρος.

9. Επιστρέφω ξανά και ξανά σ’ αυτό το θέμα, επαναλαμβάνοντας τον εαυτό μου: πρέπει να μάθουμε πώς να προσεγγίζουμε τον ουράνιο Πατέρα μας, πώς να προσερχόμαστε ενώπιόν Του με την καρδιά μας και με ολόκληρο το είναι μας, πώς να Τον ευαρεστούμε, όπως Τον ευαρεστούν οι άγγελοι και οι Άγιοι. Διότι είμαστε πολύ ακάθαρτοι. Ο Θεός δεν λογαριάζει την ακαθαρσία μας όταν Τον πλησιάζουμε με την καρδιά μας∙ μας αποδέχεται μεμιάς. Όταν αμαρτάνουμε ενώπιον του Πατέρα μας και κατόπιν Τον προσεγγίζουμε εκ βάθους καρδίας, μας συγχωρεί τα πάντα, σαν να μη συνέβη τίποτα ποτέ.

10. Ο Κύριός μας είναι άπειρος και η αγάπη Του άφατη. Πρέπει να Τον προσεγγίζουμε με ανοιχτή καρδιά και να είμαστε μαζί Του συνέχεια, γιατί κι Εκείνος είναι μαζί μας διαρκώς. Εκείνος είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής μας και θέλει να κατανοήσουμε τον νου Του. Όλη του η ζωή εδώ στη γη, ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν μια φυσιολογική ζωή, προσιτή σε μας. Είπε ότι ο ίδιος είναι η αγάπη μας και μας εξήγησε ότι ο Θεός τόσο πολύ αγάπησε τον κόσμο, που έδωσε τον μονογενή Του Υιό για τη σωτηρία του ανθρώπου (βλ. Ιωάν. 3, 16 ) .  Μας αποκάλυψε ένα τεράστιο μυστήριο και μας έκανε γνωστά πολλά πράγματα. Μας ανύψωσε περισσότερο από κάθε άλλο πλάσμα. Η ανθρώπινη φύση, ανυψωμένη περισσότερο από κάθε άλλη κτίση , εισήλθε στο μυστήριο της Αγίας και Ζωοποιού Τριάδος.

11. Τί περισσότερο μπορούμε να επιθυμήσουμε εμείς οι άνθρωποι από το να είμαστε ένα με τον Θεό Πατέρα μας; Γι’ αυτό πρέπει να μάθουμε με ποιο τρόπο μπορούμε να Τον προσεγγίζουμε με την καρδιά μας ως αθώα, ανοιχτόκαρδα παιδιά. Πρέπει να Τον παρακαλέσουμε να μας διδάξει πώς να είμαστε καλοί , πώς να Τον αγαπάμε όσο Τον αγαπούν η Υπεραγία Θεοτόκος, οι άγγελοι και οι Άγιοι.

12. Ο Κύριος δεν πρόκειται να μας εγκαταλείψει , αν Τον προσεγγίζουμε πάντοτε εκ βάθους καρδίας. Θέλει η καρδιά και η ψυχή μας να φλέγεται με ολοένα και μεγαλύτερο πόθο και λαχτάρα για Εκείνον, έτσι ώστε να μην εκπέσουμε ποτέ από την αγάπη Του.

13. Συχνά μας βρίσκουν πολλές συμφορές ∙ και όλες οφείλονται στο γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμα ταπεινώσει τον εαυτό μας. Όταν η ψυχή μας ταπεινωθεί και υποκλιθεί ενώπιον του θελήματος του Θεού, τα βάσανα και οι συμφορές μας θα πάψουν. Διότι, τότε, οι συμφορές και τα βάσανά θα μας γίνουν κατά κάποιο τρόπο προσφιλή. Θα φτάσουμε να έχουμε μια ολότελα διαφορετική αντίληψη της ζωής. Δεν θα σκεφτόμαστε πια με βάση τους νόμους αυτού του κόσμου. Θα βλέπουμε τα πάντα μέσα από διαφορετικό φως. Ό,τι κι αν κοιτάζουμε, θα μας φαίνεται κατά κάποιο τρόπο λαμπρότερο , γεμάτο αγάπη. Τα πάντα θα είναι καλά, επειδή είναι ευάρεστα στον Θεό. Είμαστε τα πλάσματά Του και ό,τι έχει πλαστεί Του ανήκει. Έπλασε τα πάντα για τον εαυτό Του, έτσι ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε στη θεία Του αγάπη και στη θεία Του ειρήνη και χαρά.

14. Όπως βλέπετε λοιπόν, θα πρέπει να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στον φθόνο να εισχωρήσει στην καρδιά μας, διότι ο φθόνος καταστρέφει την εσώτερη ειρήνη μας και την ηρεμία της ψυχής. Για παράδειγμα: Είμαστε ειρηνευμένοι και έρχεται ένας φίλος μας που μας μιλάει για κάποιον που μας φέρθηκε άδικα στο παρελθόν, κάποιον που σήμερα είναι πολύ επιτυχημένος και έχει καταφέρει πολλά. Αν δεν έχουμε συγχωρήσει το  πρόσωπο αυτό, το πνεύμα του φθόνου σηκώνει αμέσως κεφάλι. Να πώς συμβαίνει το πράγμα. Πρέπει  πάντοτε να είμαστε νηφάλιοι στην προσευχή, και πρέπει να μην αποδεχόμαστε  ποτέ τις προτάσεις που μας κάνει το πνεύμα του φθόνου.

15. Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι αν απορρίψουμε μια πρόταση που μας κάνουν τα πονηρά πνεύματα, πετυχαίνουμε μια νίκη χωρίς να δώσουμε μάχη. Οι Άγιοι Πατέρες μιλούν εκ πείρας. Αν απορρίψουμε μια πρόταση των πονηριών πνευμάτων, η νίκη είναι δική μας δίχως καν μάχη!

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»
 http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5.html